Τρίτη, Ιουλίου 11, 2006
The Motorcycle boy
Oh where are you now
pussy willow that smiled on this leaf?
When I was alone you promised the stone from your heart
my head kissed the ground
I was half the way down, treading the sand
please, please, lift a hand
I'm only a person whose armbands beat
on his hands, hang tall
won't you miss me?
Wouldn't you miss me at all?
The poppy birds way
swing twigs coffee brands around
brandish her wand with a feathery tongue
my head kissed the ground
I was half the way down, treading the sand
please, please, please lift the hand
I'm only a person with eskimo chain
I tattooed my brain all the way...
Won't you miss me?
Wouldn't you miss me at all?
Υ.Γ.: Σήμερα πέθανε ο Syd Barrett. Δεν δούλευε χτίστης -προτίμησε να καταλήξει χοντρός και φαλακρός. Και μόνιμα χαμένος.
Posted in: Κολλήματα
22 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
Shine on you crazy diamond
Οτι πεις
Δεν το'χω πει εγω
pussy willow με φώναζε μια φίλη μου(ένα φυτό είναι καλέ!)
κάτι γλέντια που θα κάνουν πάνω όμως..
DCDούλη μου ξέρω ποιός το έχει πει και ξέρω πόσα κονόμησε κιόλας. Επίσης ξέρω πως αυτός που το είπε ήταν ο ίδιος που πέταξε τον Syd από το συγκρότημα επειδή δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (λόγω ναρκωτικών). Τέλος, θυμάμαι μια συνέντευξη του Syd, σαλεμένου εντελώς, να λέει πως δεν θέλει να μιλάει για τους Floyd γιατί μετά δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ. Και θυμάμαι οτι ζούσε με τη μάνα του η οποία έλεγε πως οι υπόλοιποι τον ξέχασαν και πρέπει να τα βγάζει πέρα μόνη της με με ένα επίδομα που έπαιρνε για το γιό της. Οπότε, άστο, μην το ψάχνεις.
Άσωτε, αυτός δεν ήταν ποτέ εδώ. Διάλεξε τη χίππικη επιλογή να παραμείνει παιδί και πλήρωνε το λογαριασμό με δόσεις.
cherry μακάρι να το πίστευα αυτό. Πάντως ο μακαρίτης περπατούσε πάντα μόνος.
mallon 4 the bst
deite & edw
http://gravityandthewind.blogspot.com/
Θα υπάρχει πάντα όπως υπήρχε μέχρι τώρα...
Ένας μύθος είναι πάντα μύθος...
κι αυτός ήταν ήδη μύθος εν ζωή...
Επιπέδου Ρεμπώ και λοιπών καταραμένων
Ολα τα ξερεις -δεν καταφερα να σε κοροϊδεψω. Το παιρνω πισω.
Νεα αφιερωση: "Για δες κατι πραγματα" Βασιλης Καρρας
Άσε μωρέ DCD τις αφιερώσεις -ένας παράταιρος σηκώθηκε κι έφυγε -αυτό είναι όλο. Κακώς τις έπιασα κι εγώ τις ιστορίες με τους Floyd, ο Syd δεν ήταν ποτέ και πουθενά συγκεκριμένα. Μαλακία μου που το γύρισα σε δελτίο ειδήσεων με τεθλιμμένους και μαινόμενους.
Drude -δε βαριέσαι, κάθε ιστορία έχει πολλές πλευρές. Κακώς είπα τη δικιά μου -με κάτι τέτοια ξεχνάς πως ο Syd ήταν σε τελική ανάλυση μόνος του.
Καλά κάνεις και τα λες...
Καλό είναι να θυμόμαστε...
Ο καθένας με τον τρόπο του...
Έχεις δίκιο
Έτσι, έτσι...
Άσε που, κατά τα λεγόμενα των Mercury Rev, "the dark is rising"
Κι αυτό είναι καλό ή κακό ρε συ; Εγώ δεν έχω καταλήξει ακόμα
Θέμα σωστών επιλογών. Mπορώ να το δω έτσι. Kι η αποχώρησή του, η τωρινή λέω, ήταν επιλογή του. Σωστή. Kαι εξαιρετικά ταιριασμένη στο ύφος του. Tο μουσικό. (àσε που ταιριαζει και με σένα ο τύπος, όσο ζούσε και δρούσε, αν σε έχω κόψει σωστά).
Oλοι οι μεγαλοι φευγουν ενας ενας σισα σιγα...
Λιγοι εμειναν ακομη...
Descamidos δηλαδή με έχεις κόψει για χοντρό, φαλακρό που ζει με τη μαμά του; Πέρα από την πλάκα -δεν νομίζω πως αυτός ο άνθρωπος ταίριαζε με κανέναν. Την πρώτη φορά που τον είχα δει στην τηλεόραση (μαζί με τους Floyd) μου είχε κάνει εντύπωαση οτι κοίταζε συνέχεια κάπου αριστερά, όσο τραγουδούσε -λες και μιλούσε με φαντάσματα. Ήταν από αλλού αυτός -έτσι πιστεύω.
Πρέζα, έτσι είναι. Κι εγώ δεν αισθάνομαι καλά τώρα τελευταία
Έχεις χιούμορ, ευτυχώς! Δημιουργικότατος ήταν( και ο καλύτερος από όλους τους υπόλοιπους μάλλον) αυτό εννούσα, όσο άντεξε. Kαι συ, μια χαρά είσαι με τα "σεντόνια", (μ αρέσουν μην παρεξηγηθούμε στα στερνά), άρα δημιουργικότατος. That all folks
Δεν υπάρχει περίπτωση να σε παρεξηγήσω φίλε. Ακόμα κι αν μου βρίσεις τη μάνα και την αδελφή (που δεν έχω) και μετά με πεις βρωμερό, μουσουλμάνο, αλγερινό τρομοκράτη. Άλλωστε στις κουτουλιές πέφτουν τα γυαλιά μου και σπάνε
Mπλόκαρα. Ξέρες τι φταίει; Tο είχε γράψει η TB σε ένα post της. Mετά τη συνάντηση, μπλόκαρα. Θα το ξεπεράσω.
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!