Αφήστε τους ελεύθερους ρε καργιόληδες!

Υπάρχει μια ιστορία κατασκοπίας και τρομοκρατίας. Με καλούς, που σαπίζουν στη φυλακή (και κακούς που κόβουν βόλτες ελεύθεροι). Αυτή είναι η ιστορία των 5 Κουβανών, που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, εδώ και 8 χρόνια. Και αυτή δεν είναι μια ιστορία από εκείνες που γίνονται Χολιγουντιανές υπερπαραγωγές.
40 χρόνια τώρα –οι Κουβανοί του Μαϊάμι (με την υποστήριξη της CIA και του FBI βεβαίως) εκτελούν τρομοκρατικές ενέργειες κατά της Κούβας. 3.000 Κουβανοί και αρκετοί τουρίστες έχουν σκοτωθεί σε αυτές τις ενέργειες και ακόμα περισσότεροι έχουν τραυματιστεί. Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί –η τρομοκρατία χτύπησε κόκκινο. Βλέπεις, οι λεβέντες της απέναντι ακτής δεν μπορούσαν να χωνέψουν πως, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, οι Κουβανοί ξεπέρασαν την «Ειδική Περίοδο» (φτώχιας) και στάθηκαν πάλι στα πόδια τους.
Για την αντιμετώπιση των τρομοκρατικών ενεργειών, οι Κουβανοί έστειλαν 5 άτομα στο Μαϊάμι. Αποστολή τους να εισχωρήσουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως οι Comandos F4 και οι Brothers for the Rescue –προκειμένου να ειδοποιούν τις Κουβανικές Αρχές για τα σχέδια των τρομοκρατών. Οι 5 φαίνεται πως έκαναν κάποια δουλειά, μέχρι να τους πιάσει το FBI, γιατί οι τρομοκρατικές επιθέσεις μειώθηκαν αισθητά στο νησί. Κι από εδώ αρχίζει το παράλογο του πράγματος. Γιατί, οι Αμερικάνοι, που «πολεμάνε λυσσαλέα την τρομοκρατία σε όλο τον κόσμο», αντί να συλλάβουν τους πραγματικούς τρομοκράτες, ή, στη χειρότερη περίπτωση, να απελάσουν τους 5 –έστησαν μια όμορφη δίκη. Και ποιο θα ήταν το καλύτερο μέρος γι’ αυτή τη δίκη; Μα φυσικά το Μαϊάμι. Ναι, αυτό που έβγαλε Πρόεδρο τον Μπους με νοθεία –το μέρος που ο φανατισμός κατά της Κούβας έχει αντικαταστήσει κάθε έννοια νομιμότητας.
Ποιες ήταν οι ποινές για τους 5; Θαύμασε:
Gerardo Hernandez -2 φορές ισόβια.
Antonio Guerrero –Ισόβια.
Ramon Labanino –Ισόβια.
Fernando Gonzalez -19 χρόνια.
Rene Gonzalez -15 χρόνια.
Οι κατηγορίες; Κατασκοπία κατά των ΗΠΑ και συμμετοχή στη συντριβή 2 αεροπλάνων πάνω από τον Κουβανέζικο εναέριο χώρο. Κάποιες εξηγήσεις, για αυτό το τελευταίο, είναι απαραίτητες:
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, σηκώθηκαν τρία αεροπλάνα από τη βάση της οργάνωσης Brothers for the Rescue. Δεν ήταν η πρώτη φορά –συνήθως τέτοια αεροπλάνα έβγαζαν φωτογραφίες Κουβανέζικων στρατοπέδων και πετούσαν προκηρύξεις. Σε ένα από τα αεροπλάνα βρισκόταν ο Jose Basulto, βετεράνος της Απόβασης στον Κόλπο των Χοίρων, ο οποίος συντόνιζε την όλη επιχείρηση. Οι Κουβανοί τα εντόπισαν και τους ζήτησαν να αποχωρήσουν από τον Κουβανέζικο εναέριο χώρο, αλλιώς θα τα καταρρίψουν. Από τους ασυρμάτους άκουσαν τον Basulto να γελάει και να κοροϊδεύει. Το γεγονός είναι πως τα αεροπλάνα αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και οι Κουβανοί έριξαν 2 από αυτά. Τα πληρώματά τους σκοτώθηκαν. Για τον θάνατο αυτών των πληρωμάτων, έχουν φάει ισόβια οι τρεις από τους 5 Κουβανούς.
Μόνο που, όταν καταρρίφθηκαν τα αεροπλάνα, οι 5 Κουβανοί ήταν στο Μαϊάμι. Άρα, δεν είχαν ενεργό συμμετοχή. Γιατί καταδικάστηκαν; Επειδή, ίσως, ειδοποίησαν για την πτήση των αεροπλάνων; Δηλαδή, η Κούβα δεν έχει ραντάρ και περιμένει από κατασκόπους να της πουν τι πετάει στον εναέριο χώρο της; Εντάξει, πες πως είναι έτσι. Αλλά και πάλι –ήταν παράνομη ενέργεια η κατάρριψη των αεροπλάνων; Δεν είναι δικαίωμα κάθε χώρας να ελέγχει τον εναέριο χώρο της; Κι αφού η Κούβα άσκησε το νόμιμο δικαίωμά της, γιατί οι άνθρωποι έφαγαν ισόβια;
Θα μου πεις, υπάρχει και η κατασκοπία. Σωστά. Μόνο που δεν αποδείχτηκε πως οι 5 είχαν στην κατοχή τους διαβαθμισμένα έγγραφα. Το μόνο που βρέθηκε στα σπίτια τους ήταν εφημερίδες και βιβλία. Ούτε φωτογραφίες, ούτε μικροφίλμ, ούτε κραγιόν με μικροκάμερες –τίποτα. Συγνώμη Τζέιμς, οι άνθρωποι δεν είχαν εξοπλισμό σαν τον δικό σου. Και, στα δυο χρόνια που τους παρακολουθούσε το FBI πριν τους συλλάβει, δεν μπόρεσε να στοιχειοθετηθεί εμπλοκή τους σε κανενός είδους παράνομη πράξη. Όλα αυτά βγήκαν από μαρτυρικές καταθέσεις –δεν τα λέω στον αέρα. Τότε; Τι κατασκόπευαν, αν όχι το επίσημο Αμερικάνικο κράτος; Μήπως κατασκόπευαν παράνομες τρομοκρατικές οργανώσεις; Και από πότε αυτό τιμωρείται σύμφωνα με τους Αμερικάνικους νόμους; Προφανώς από τις 12 Σεπτεμβρίου του 1998, τη μέρα που συνέλαβαν τους 5 Κουβανούς.
Οι δικηγόροι των Κουβανών έκαναν έφεση στην απόφαση, ζητώντας να ξαναγίνει η δίκη σε οποιαδήποτε άλλη πολιτεία των ΗΠΑ, εκτός του Μαϊάμι –λόγω του φορτισμένου κλίματος που επηρέασε την απόφαση. Η έφεσή τους έγινε αρχικά δεκτή, από το Ανώτατο Δικαστήριο, στις 9 Αυγούστου του 2005. Αλλά, το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε μια περιποιημένη ντρίπλα, δυο μήνες μετά και αποφάσισε να ακούσει την αντέφεση του Δημόσιου Κατήγορου. Έτσι, απέρριψε αυτό που το ίδιο είχε εγκρίνει. Όμορφα και νοικοκυρεμένα.
Όλο αυτό το διάστημα, οι 5 Κουβανοί είναι απομονωμένοι. Οι ΗΠΑ δεν δίνουν ούτε καν βίζες στις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, προκειμένου να τους επισκεφτούν στις φυλακές.
Στις 23 Σεπτεμβρίου θα γίνει πορεία διαμαρτυρίας που θα φτάσει μέχρι τον Λευκό Οίκο. Όχι ότι θα καταλάβει τίποτα ο καουμπόης –αλλά δε βαριέσαι … Μπορεί κάποιος να ακούσει, κάποιος να μάθει, κάποιος να ενδιαφερθεί.

Αυτή ήταν η ιστορία των 5 φυλακισμένων Κουβανών και την έγραψα σήμερα, που είναι η επέτειος της σύλληψης τους. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Δεν ξέρω πόσο μπορεί κανείς να τους βοηθήσει. Αυτό που ξέρω είναι πως δεν έχουμε δικαίωμα να μην γνωρίζουμε.

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά