Τελική προσέγγιση της "κραυγής": Είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι, άρα επαναστάτες ~ Λευκός θόρυβος

"Σοβαρό όσο και η ζωή σου"

Μια σφαίρα από τον Νίκο Νικολαϊδη

Αυτό που φοβάσαι να δεις

Πρέπει να πάψεις πια να ασχολείσαι με αυτούς εκεί κάτω. Όσο τους δίνεις σημασία τόσο πιο πολύ μπαίνουν στη ζωή σου και στη ζωή μας και στο τέλος, δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, αλλά τρως όλη σου τη ζωή με αυτούς. Σ’ έφεραν στο σημείο να τους παρακολουθείς εσύ και όχι αυτοί εσένα -αυτή είναι η παγίδα τους!!

Ένα συμπέρασμα από τον Κάιν

Απέναντι στόν καπιταλισμό καί στην καταστολή δέν αρκούν οι αφίσσες, η αντιμπατσική βία, τα έντυπα καί οι πορείες για την καταξίωση του εγώ μας αλλά η παρουσίαση μιάς άλλης πρότασης που θα γεφυρώσει εμάς με τους άλλους ώστε η εξουσία να μπαίνει σιγά-σιγά στην άκρη αποδεικνύοντας ότι τά ψευτοεπιχειρήματα της αναγκαιότητάς της ως διαχείριση παύουν να ισχύουν από τήν στιγμή που οι άνθρωποι αρχίζουν να πείθονται μέσα από την συνεύρεση και την αλληλεγγύη πώς μπορούν και χωρίς αυτήν!

Όταν ο Καστοριάδης πάτησε τον ντετερμινισμό

Η ανθρωπότητα έχει πεινάσει και πεινάει για τροφή, αλλά έχει πεινάσει για αυτοκίνητα και για τηλεόραση, για εξουσία και για αγιοσύνη, για ασκητισμό και για ακολασία, για μυστικισμό και για ορθολογική γνώση, έχει πεινάσει για αγάπη και αδελφοσύνη, αλλά και για τα ίδια της τα πτώματα, έχει πεινάσει για γιορτές και για τραγωδίες, και τώρα φαίνεται οτι πεινάει για Σελήνη και για πλανήτες. Χρειάζεται μια γερή δόση κρετινισμού για να μπορέσει κανείς να ισχυριστεί οτι όλες αυτές τις πείνες τις επινόησε γιατί δεν κατόρθωνε να φάει ή να γαμήσει αρκετά.