"Κλούβες, κλουβιά και κλούβια ιδανικά"

«Το κέντρο της Αθήνας κάηκε στο όνομα κάποιου Δημητράκη, ληστή, παύλα αναρχικού», δήλωνε εικονικά αγανακτισμένος και επιδεικτικά ειρωνικός στις ειδήσεις ο Πρετεντέρης, έχοντας προφανώς ζηλέψει τη δόξα του εισαγγελέα της υπόθεσης Σάκκο και Βανζέτι. Και οι υπόλοιποι κολαούζοι του δελτίου ειδήσεων αγανακτούσαν γύρω του –«που ήταν η αστυνομία; πάλι στον ύπνο πιάστηκε; γιατί άφησαν τους αναρχικούς να αλωνίζουν στο Κολωνάκι;»
Παρακολούθησα τα στιγμιότυπα και κατάλαβα τι ενοχλούσε τα δελτία ειδήσεων –δεν είχαν πλάνα από τις χτεσινές φασαρίες. Μόνο μια Μερσεντές αυτόματη με σπασμένο τζάμι βρήκαν να δείξουν και κάτι «συνήθεις αυτόπτες μάρτυρες» που έλεγαν καλά το ποίημά τους.
Από την πλήρη και σφαιρική ενημέρωση, το μόνο που κατάλαβα ήταν πως, χτες, η μηχανοκίνητη πορεία διαμαρτυρίας, πριν ξεκινήσει για τον Κορυδαλλό, πέρασε από τα πολιτικά γραφεία των δυο τελευταίων υπουργών Δικαιοσύνης κι έγραψε συνθήματα. Έσπασαν κάποια τζάμια, γρατζουνίστηκαν μερικά παρκαρισμένα αυτοκίνητα –αυτά κατάλαβα από τις ειδήσεις. «Στο όνομα κάποιου Δημητράκη, ληστή, παύλα αναρχικού», αλλά ποιος είναι αυτός ο Δημητράκης;



Ο Γιάννης Δημητράκης είναι 28 χρονών και φοιτητής των ΤΕΙ Πειραιά. Συνελήφθη τον Ιανουάριο του 2006, στη ληστεία της «Εθνικής Τράπεζας», στη Σόλωνος. Συνελήφθη τραυματισμένος, μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών. Κατηγορείται για τη συμμετοχή του στους «ληστές με τα μαύρα». Ίσως κάποιος να θυμάται τις εικόνες στις ειδήσεις –ο Δημητράκης αιμόφυρτος στην άσφαλτο, οι περιχαρείς μπάτσοι να του έχουν περάσει ήδη χειροπέδες και ο γιατρός του ΕΚΑΒ που προσπαθούσε να του βάλει ορό. Τα έδειχναν τα κανάλια, «τρομερή επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ», πιάσανε έναν, τους έφυγαν οι υπόλοιποι. Τα έβλεπα βρίζοντας, γιατί είχαν έναν άνθρωπο που αιμορραγούσε στην άσφαλτο κι αυτοί του πέρασαν χειροπέδες –λες και υπήρχε περίπτωση να το σκάσει στην κατάσταση που ήταν! Απορούσα κιόλας –ένας γιατρός δεν βρέθηκε να διαμαρτυρηθεί για τη μεταχείριση του ανθρώπου; Δεν βρέθηκε, από όσο θυμάμαι.
Ο Γιάννης Δημητράκης δήλωσε αναρχικός, αποδέχτηκε τη συμμετοχή του στη ληστεία και αρνήθηκε να πει στις αρχές, οτιδήποτε άλλο –σχετικά με την υπόθεση. Ο Βύρων Πολύδωρας αναφέρθηκε σε αυτόν, αποκαλώντας τον «ληστή του κοινού ποινικού δικαίου για τον οποίο γράφουν οι αναρχικοί στο Indymedia». Ο Δημητράκης απάντησε με την παρακάτω επιστολή:

«Αναφορικά με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Βύρων Πολύδωρα, σε συνέντευξη τύπου, που έδωσε σε δημοσιογράφους, σχετικά με ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν από αναρχικούς ως ένδειξη αλληλεγγύης στους άδικα προφυλακισμένους συντρόφους τους, κάνοντας λόγο, κάποια στιγμή, κατά τη διάρκειά της, για κάποιον ‘Δημητράκη, έναν ληστή του κοινού ποινικού δικαίου, που γράφουν οι αναρχικοί γι΄αυτόν στο Indymedia’, έχω να δηλώσω τα εξής:
Εγώ καταληστεύω καθημερινά τον πολίτη αυτής της χώρας και του αλαφρύνω το πορτοφόλι του κατά τη διάρκεια των συναλλαγών του με την εφορία, το δήμο, την τράπεζα, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ, το super market και τη λαϊκή αγορά.
Εγώ τον φέρνω κάθε τέλος του μήνα σε απόγνωση, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Εγώ τον αναγκάζω να δουλεύει εξαντλητικά ωράρια (αρκετές φορές και ανασφάλιστος) αφήνοντάς του χρόνο μόνο για να κοιμηθεί.
Εγώ καταπατώ βασικά εργασιακά του δικαιώματα, που έχουν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα και τον υποχρεώνω να εργάζεται ακόμα και τα Σαββατοκύριακα.
Εγώ επιδεικνύω πυγμή και αδιαλλαξία, τον ξυλοκοπώ και τον πνίγω με δακρυγόνα όταν απεργεί και διαδηλώνει.
Εγώ δείχνω ασέβεια προς τα γηρατειά, δίνοντας ψίχουλα για να επιβιώσουν, ‘χαρίζοντάς’ τους χρόνια ανέχειας, ντροπής και εξευτελισμού.
Εγώ οργάνωσα την απάτη με το χρηματιστήριο και αφαίμαξα τις οικονομίες χιλιάδων οικογενειών.
Εγώ και οι οικονομικοί φορείς μου, τους παρότρυνα να επενδύσουν σ΄αυτό, διαφημίζοντας εκείνα τα περίφημα μετοχοδάνεια.
Εγώ έχω οδηγήσει αρκετό κόσμο στην οικονομική καταστροφή και άλλους στην αυτοκτονία.
Εγώ ασκώ διαρκώς τρομοκρατία, απολύοντας εργάτες μετά από 15 και 20 χρόνια απασχόλησης, πετώντας τους στο αδηφάγο τέρας της ανεργίας, ενώ ταυτόχρονα κρατώ τους υπόλοιπους καθηλωμένους, κρατώντας πάνω από το κεφάλι τους τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης.
Εγώ σκοτώνω τους εργάτες από ‘αμέλεια’ σε εργοστάσια, πλοία, οικοδομές, στα ολυμπιακά έργα, και σε ατυχήματα για κάθε είδους έργα ‘υποδομής και ανάπτυξης’.
Εγώ μπαίνω εμπόδιο στα όνειρα των νέων και τους αφήνω με τη γνώση του ανικανοποίητου.
Εγώ τους σπρώχνω στα ναρκωτικά και την εξαθλίωση.
Εγώ τους στερώ μια καλή και ποιοτική μόρφωση, ώστε να έχουν τα κατάλληλα εφόδια στον αγώνα της ζωής.
Εγώ δέρνω αλύπητα εργάτες, συνταξιούχους, μαθητές, μετανάστες και φοιτητές.
Εγώ βιάζω, μέσα ή έξω, από αστυνομικά τμήματα αλλοδαπές γυναίκες.
Εγώ καλύπτω κυκλώματα εκβιαστών, διακίνησης ναρκωτικών και σωματεμπορίας ή ενίοτε αναλαμβάνω και ο ίδιος δράση.
Εγώ έχω μουρλάνει τους οδηγούς αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών σε χρηματικά πρόστιμα, με τη δικαιολογία της οδηγικής τους ασφάλειας.
Εγώ δε φτιάχνω σωστούς και ασφαλείς δρόμους και χάνονται άδικα εκατοντάδες ψυχές στην άσφαλτο.
Εγώ κουβαλάω πάντα όπλο και λόγω του νευρικού μου συστήματος, έχω σκοτώσει νέα παιδιά ή τα έχω αφήσει ανάπηρα, εξαιτίας ‘τυχαίων’ εκπυρσοκροτήσεων, αφήνοντας πίσω μόνο πόνο, δυστυχία και αγανάκτηση.
Εγώ είμαι η περίφημη ζαρντινιέρα, που, ενώ περπατούσα ανέμελη, έπεσε πάνω μου ο Κύπριος φοιτητής.
Εγώ απήγαγα τους Πακιστανούς στα πλαίσια της διατήρησης της εθνικής ασφάλειας.
Εγώ έχω κάνει τους τοίχους στα δωμάτια της Βαλαωρίτου και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας να ματώσουν από τις απελπισμένες κραυγές πόνου κι αγωνίας πλήθους αγνώστων ανθρώπων απ’ τα βασανιστήρια που, σαν ανδρείκελο, εφαρμόζω επειδή βαριέμαι να βρω αποδείξεις για να στοιχειοθετήσω μια υπόθεση και προτιμώ να ‘εκμαιεύσω’ κάποια πιθανή ομολογία.
Εγώ τους παραπέμπω με κατασκευασμένες κατηγορίες και διατάσσονται σωρηδόν οι προφυλακίσεις.
Εγώ καταδικάζω, όπως υποστηρίζουν και πολλοί δικηγόροι, τις άδικες και βαριές ποινές στους κατηγορούμενους.
Εγώ έχω τους κρατούμενους έγκλειστους κάτω από άθλιες συνθήκες σε εγκαταστάσεις που μόνο κατ΄επίφαση μπορούν να ονομαστούν σωφρονιστικά καταστήματα.
Εγώ επέδειξα αμέλεια και αργοπορία στην τέλεση των καθηκόντων μου, με αποτέλεσμα να καούν τέσσερεις ΑΝΘΡΩΠΟΙ σε κελί 80 της πτέρυγας Α’ του Κορυδαλλού.
Εγώ υποκινώ και ενθαρρύνω τη διαφθορά και τη ρεμούλα σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς του δημοσίου βίου.
Εγώ είμαι, τέλος, η ρίζα του κακού, η τερατογέννεση, η αιτία για την παρακμή της κοινωνίας.

Όμως εγώ, όπως είπατε κι ο ίδιος, δεν είμαι τίποτα άλλο, παρά ένας ΚΟΙΝΟΣ ληστής του ΚΟΙΝΟΥ ποινικού δικαίου. Εγώ κι οι όμοιοί μου και μαζί με τους όμορους κύκλους στους οποίους ανήκω, είμαστε υπεύθυνοι για όλα τα παραπάνω, αλλά πριν κλείσω αυτή την ανάληψη ευθυνών, θα ήθελα να σας κάνω δύο μόνο ερωτήσεις:

Εν πάση περιπτώσει, ΕΣΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΤΕ και τι πράττετε ΕΣΕΙΣ και οι όμοιοί σας, ώστε κάποια στιγμή το άτομο και η κοινωνία κατ΄επέκταση, ν’ αποτινάξουν από πάνω τους όλα αυτά τα δεινά κι αυτούς που τα προκαλούν;

Ι. Δημητράκης, από τις Δικαστικές Φυλακές Νεάπολης 20-12-2006»

Η πρόσφατη εξέγερση στις φυλακές του Μαλανδρίνου ξεκίνησε με αφορμή τον ξυλοδαρμό του Γιάννη Δημητράκη από σωφρονιστικούς υπάλληλους. Λέγεται πως κάποιος σωφρονιστικός υπάλληλος τον έβρισε, ο Δημητράκης απάντησε και, στη συνέχεια, ο υπάλληλος ανέλαβε να τον «σωφρονίσει» με τις συνήθεις μεθόδους. Κάποια κανάλια έπαιξαν την είδηση πως ο ξυλοδαρμός του Δημητράκη είχε σαν αφορμή «την αργοπορία επιστροφής του από πενθήμερη άδεια». Αυτό μοιάζει με καταπληκτική παραπληροφόρηση, γιατί, αν ίσχυε, θα έπρεπε να δεχτούμε πως ένας ΥΠΟΔΙΚΟΣ, ο οποίος έχει μεταφερθεί σε φυλακές αυξημένης ασφάλειας (τέτοιες είναι οι φυλακές του Μαλανδρίνου) -άρα θεωρείται άκρως επικίνδυνος για την «τέλεση νέων κακουργημάτων» καθώς και «ύποπτος φυγής» -παίρνει άδεια για να κυκλοφορεί ελεύθερος!

Αντιγράφω το ρεπορτάζ της Άννας Στεργίου από την «Ελευθεροτυπία» καθώς και τη συνέντευξη που πήρε από τον Γιάννη Δημητράκη:

« ‘Ξεχείλισε το ποτήρι’

Στις ταράτσες και την οροφή των φυλακών Μαλανδρίνου Φωκίδας παρέμειναν ως αργά χθες το βράδυ κρατούμενοι, κρατώντας κομμάτια από κάγκελα και συρματοπλέγματα
«Η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι», έλεγαν κρατούμενοι των φυλακών υψίστης ασφαλείας Μαλανδρίνου Φωκίδας, μετά την αναταραχή που ξέσπασε χθες το μεσημέρι, με αφορμή τις καταγγελίες για ξυλοδαρμό του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη.
Οι πληροφορίες ήταν συγκεχυμένες. Άλλοι μιλούσαν για 80 κρατούμενους που είχαν εξεγερθεί ενώ άλλοι ανέβαζαν τον αριθμό αυτό σε 125, από τους 443 συνολικά που είναι έγκλειστοι στις φυλακές Μαλανδρίνου.
Η εξέγερση στις φυλακές Μαλανδρίνου ξεκίνησε, όπως όλα δείχνουν, γύρω στις 11.30 χθες το πρωί. Αφορμή στάθηκε επεισόδιο έξω από τη γραμματεία των φυλακών με πρωταγωνιστή τον υπόδικο, αναρχικό, Γιάννη Δημητράκη, ο οποίος, σύμφωνα με τις καταγγελίες, είχε φραστική αντιπαράθεση με σωφρονιστικό υπάλληλο που του μίλησε υποτιμητικά και απαξιωτικά. Άλλες πληροφορίες έλεγαν ότι ο σωφρονιστικός υπάλληλος επιχείρησε να χειροδικήσει σε βάρος του και άλλες ότι τον ξυλοκόπησαν συνάδελφοι του φύλακα. Με εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης Αναστάσιου Παπαληγούρα διεξάγεται ένορκη διοικητική εξέταση (ΕΔΕ) για να διερευνηθούν οι καταγγελίες του Γ. Δημητράκη.
Η είδηση περί ξυλοδαρμού εξαπλώθηκε αστραπιαία στη φυλακή και στάθηκε αφορμή για γενικευμένη κινητοποίηση των κρατουμένων. Τουλάχιστον σε τρεις από τις δέκα πτέρυγες οι κρατούμενοι αρνήθηκαν να μπουν για το συσσίτιο, το οποίο είθισται να σερβίρεται στις 12 το μεσημέρι, και ανέβηκαν στις ταράτσες. Κάποιοι, μάλιστα, λέγεται ότι προκάλεσαν φθορές στις εγκαταστάσεις του κτιρίου των φυλακών.
Γρήγορα οι δυνάμεις γύρω από τις φυλακές ενισχύθηκαν και πάνω από 100 αστυνομικοί και δυνάμεις των ΜΑΤ συγκεντρώθηκαν για ν' αποτρέψουν το ενδεχόμενο απόδρασης ενώ επί τόπου έσπευσε και ο εισαγγελέας Άμφισσας.
Οι κρατούμενοι συνομίλησαν με τον εισαγγελέα και του είπαν ότι ‘σωφρονιστικός υπάλληλος έριξε ξύλο σε κρατούμενο’, διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες διαβίωσης και πρόσθεσαν ότι το καθεστώς των αδειών τείνει να λειτουργεί εκβιαστικά από μέρους των φυλακών.
Ορισμένοι έκαναν λόγο για ιδιαίτερα αυστηρή συμπεριφορά του διευθυντή των φυλακών Κωνσταντίνου Τσιαβίκου και κατήγγειλαν ότι τις τελευταίες τρεις μέρες τους έκοψε το νερό. Ζήτησαν να τιμωρηθεί παραδειγματικά και να μετατεθεί ο σωφρονιστικός υπάλληλος που χειροδίκησε σε βάρος του Γ. Δημητράκη, αλλιώς δεν επιστρέφουν στα κελιά τους.
Το δυναμικό των φυλακών είχε αλλεπάλληλες συσκέψεις με την εξωτερική φρουρά και τον εισαγγελέα για να δουν πώς θ' αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Αργά το απόγευμα επισκέφθηκε τις φυλακές Μαλανδρίνου ο ειδικός γραμματέας Σωφρονιστικού του υπουργείου Δικαιοσύνης, Φ. Βλάχος, προκειμένου να ενημερωθεί για τα αιτήματα των κρατουμένων ενώ ενισχύθηκε η εξωτερική φρουρά.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΣΤΗΝ «Ε»

‘Εδώ βασιλεύει η αυθαιρεσία’

Της ΑΝΝΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

‘Το Μαλανδρίνο είναι το μεγαλύτερο απόστημα, που πρέπει να σπάσει’. Το σύγχρονο κολαστήριο των φυλακών Μαλανδρίνου περιγράφει ο 28χρονος αναρχικός Γιάννης Δημητράκης, που, με αφορμή τις καταγγελίες για ξυλοδαρμό του από σωφρονιστικό υπάλληλο, εξεγέρθηκαν κρατούμενοι σε 11 φυλακές της χώρας. Σε τηλεφωνική επικοινωνία μάς κατήγγειλε τις χειρότερες συνθήκες κράτησης, που έχει ζήσει από τον εγκλεισμό του μέχρι σήμερα. Αρχικά ήταν υπόδικος στον Κορυδαλλό, έπειτα στη Νεάπολη Λασιθίου και από τις 22 Δεκεμβρίου 2006 μεταφέρθηκε στο Μαλανδρίνο.

-Ποια κατάσταση επικρατεί στις φυλακές Μαλανδρίνου;

-Το ποτήρι ξεχείλισε. Είναι όλες οι ακτίνες υπό τον έλεγχό μας, όχι όμως και τα διοικητικά κτίρια. Μια πενταμελής επιτροπή είδε τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Πανούρη. Γίνεται ψυχολογικός πόλεμος με τα ΜΑΤ.

-Πολλοί πίστευαν ότι με τις φυλακές νέου τύπου οι συνθήκες θα ήταν κάπως καλύτερες...

-Οι νέες φυλακές τύπου Μαλανδρίνου δημιουργούν νέες εντάσεις. Υπάρχει πλήρης απομόνωση στις ακτίνες, υπάρχουν 480 κρατούμενοι, οι οποίοι υφίστανται τον πανοπτισμό. Οι διάδρομοι είναι τόσο στενοί, που το μάτι χάνει την αίσθηση της μέτρησης αποστάσεων, τα προαύλια είναι υπερβολικά μικρά. Υπάρχει αδυναμία επικοινωνίας με την οικογένειά μας λόγω των τζαμιών και επειδή η φυλακή είναι διαχωρισμένη σε δέκα πτέρυγες. Ουσιαστικά μιλάμε για δέκα μικρές απομονώσεις. Εδώ βασιλεύει η αυθαιρεσία. Η φυλακή έχει μετατραπεί σε ιδιωτικό μαγαζί ορισμένων. Κάποιοι χώροι αναψυχής που είχαν προβλεφθεί, κλείστηκαν για να γίνουν θάλαμοι. Το κτίριο δεν έχει μελέτη ούτε για ύδρευση ούτε για αποχέτευση. Η φυλακή φτιάχτηκε σ' ένα βουνό στη μέση του πουθενά και ακόμη και σήμερα υπάρχουν προβλήματα στην αποχέτευση και την ύδρευση.

-Πώς είναι η επικοινωνία με τον έξω κόσμο;

-Η απομόνωση επιτείνει το γεγονός ότι τίποτα δεν βγαίνει προς τα έξω. Σήμερα το πρωί ήρθαν τα κανάλια και το βράδυ έφυγαν. Για να έρθει η οικογένεια του κρατουμένου χρειάζεται 4 ώρες για ένα επισκεπτήριο μισής ώρας. Αλλοι κάνουν επισκεπτήρια μια φορά το δίμηνο. Η απόσταση δυσκολεύει ή και κάνει αδύνατη την επαφή των κρατούμενων με τους δικηγόρους. Εδώ μας έχουν ως άψυχα σώματα, μας ταΐζουν ώσπου να μας ανακοινώσουν απλά τελείωσε η ποινή σου».

Τα αιτήματα των φυλακισμένων του Μαλανδρίνου, καθώς και των υπολοίπων φυλακών (11 σωφρονιστικά ιδρύματα εξεγέρθηκαν) –είναι γνωστά. Αφορούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, μείωση του χρόνου εγκλεισμού, αλλαγή των καθεστώτος των αδειών καθώς και του εργασιακού.
Αλλά το θέμα που με απασχολεί, έχει να κάνει κυρίως με τη λογική του σωφρονιστικού συστήματος. Γιατί λέγεται έτσι; Δεν προβλέπεται ο σωφρονισμός των κρατουμένων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η παρεκκλίνουσα συμπεριφορά που αυτοί επέδειξαν; Δεν προβλέπεται η διαδικασία επανένταξης αυτών των ατόμων στο κοινωνικό σύστημα; Έτσι δεν γράφει το σκεπτικό όλων των σχετικών νόμων; Δεν μας λένε πως το σύστημα της Ελλάδας είναι σωφρονιστικό και όχι εκδικητικό; Κάνω λάθος;
Κι αν δεν κάνω λάθος –δείξτε μου μια ενέργεια του κράτους που στοχεύει προς αυτή την κατεύθυνση. Εντάξει, το κράτος είναι «αναποτελεσματικό, ανάλγητο, βραδυκίνητο». Δείξτε μου τότε μια ενέργεια, μια δήλωση έστω που να αποδεικνύει πως η κοινωνία ενδιαφέρεται για τον σωφρονισμό των κρατουμένων και όχι αποκλειστικά για την τιμωρία τους.
Τις προάλλες, στην Πτολεμαΐδα, συνελήφθη ο Β. Καραλευθέρης γιατί βρέθηκε πάνω του μικροποσότητα ναρκωτικών. Τον έκλεισαν στο κρατητήριο και τον άφησαν εκεί μέσα με χειροπέδες. Το κρατητήριο πήρε φωτιά κι ο άνθρωπος κάηκε ζωντανός, την ώρα που οι μπάτσοι χάζευαν απέξω. Δείξτε μου κάποιον που διαμαρτυρήθηκε για αυτή τη δολοφονία.

Με κάποιες θέσεις του Δημητράκη διαφωνώ, με κάποιες πράξεις του –επίσης. Η κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών είναι παράπτωμα σε μια χώρα που αρνείται να διαχωρίσει τα μαλακά από τα σκληρά ναρκωτικά (φοβούνται προφανώς μήπως και μειωθούν οι χρήστες των εθιστικών ναρκωτικών, μέσω της νομιμοποίησης των μαλακών) και η ληστεία Τράπεζας είναι κακούργημα (αντιστοίχως, η ληστεία του πολίτη από την Τράπεζα, ονομάζεται «ανάπτυξη και κερδοφορία» -γιορτάζεται μάλιστα με την απονομή μπόνους στους διευθυντές). Αλλά η διαφωνία διαφέρει από την αναλγησία και τον τραμπουκισμό. Γιατί είναι άλλο πράγμα να λες πως διαφωνείς με τις θέσεις ή/και τις πράξεις κάποιου και άλλο πράγμα να υποτιμάς τις θέσεις του, τσουβαλιάζοντάς τον κάτω μια ετικέτα.
Εκτός αν οι ληστές πρέπει να αιμορραγούν στα πεζοδρόμια και να τρώνε ξύλο από τους φύλακες «για να στρώσουν», έτσι πρέπει να γίνεται κύριε Πρετεντέρη μου; Κι αυτοί που ευαισθητοποιούνται όταν καταπατώνται τα δικαιώματα των πολιτών (ή μήπως οι φυλακισμένοι δεν είναι πολίτες αυτής της χώρας;), αυτοί που αντιδρούν όταν οι συνάνθρωποί τους εξευτελίζονται (ή μήπως δεν είναι συνάνθρωποί μας οι αλλοδαποί;) –όλοι αυτοί είναι απλώς αληταράδες που δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν, οπότε βγήκαν να σπάσουν τα αυτοκίνητα του κοσμάκη. Καλά δεν τα λέω κύριε Πρετεντέρη μου;
Κι αυτά τα κόμματα της αριστεράς, το ΚΚΕ, ο Συνασπισμός –οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων ελευθεριών, που χάθηκαν; Μόνο κάτι δηλώσεις άκουσα, γενικόλογες και αόριστες –γιατί δεν έστελναν έναν βουλευτή τους να μπει στις φυλακές; Γιατί δεν προσπάθησαν, έστω, να εξασφαλίσουν τη σωματική ακεραιότητα των φυλακισμένων με την παρουσία τους; Γιατί προτίμησαν να απέχουν και να υποκρίνονται πως τίποτα σοβαρό δεν συμβαίνει;
Ίσως για να τους καλέσει στην επόμενη εκπομπή του ο Πρετενέρης, για να μπορέσουν να λογομαχήσουν με την άνεσή τους στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης. Ναι, ο Πρετεντέρης που αναρωτιέται «γιατί πρέπει να καίγεται η Αθήνα στο όνομα του Δημητράκη» και όλοι οι Πρετενέρηδες των καναλιών που θα έκαναν τούμπες για να εξασφαλίσουν μια αποκλειστική συνέντευξη του Γιάννη του Δημητράκη.

Λοιπόν κύριοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, χτες η Αθήνα δεν κάηκε –αλλά θα έπρεπε. Στο όνομα όλων αυτών που σαπίζουν στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Ανθρώπων που θέλετε να αποκαλείτε (χωρίς να ντρέπεστε) «σωφρονιστικά καταστήματα». Γιατί αν «το όνομα» σήμερα είναι «Δημητράκης» και «Καραλευθέρης» -λίγη σημασία έχει. Τα ονόματα αλλάζουν –η ανθρώπινη αποκτήνωση όμως παραμένει. Κύριε Πρετεντέρη μου.

Πηγές: Athens indymedia, indy

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά