Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008
The Motorcycle boy
Λοιπόν, υπάρχει αυτός ο τυπάκος, ο Ντένις Χόπερ. Τον ξαναθυμήθηκα στην τελευταία συνέχεια της ιστορίας -ωραίος ο Ντένις! Πολυ ωραίος -ζόρικος!
Posted in: Κολλήματα
Πριν από 2 εβδομάδες
Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008
Μικρή διακοπή για διαφημίσεις
Posted in: Κολλήματα
42 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
Ωραίο διάλλειμα! παλιοΜοτορσάικλ Μπόι!!! :)))
στο 1ο πέρα από το "καλό" ή "κακό" τριπάρισμα που μπορεί να είχαν κάποιοι
σου θυμίζει το μότο "make love, not war"
σήμερα το μότο μας είναι (ασχετως αν δεν το λέμε.. το ζούμε)
"κλείσου στο καβούκι σου, στην τρύπα σου, όλοι σαν μονάδες κ βλέπε τον άλλο σαν εχθρό σου"....
απογοήτευση....
το 2ο από ποια ταινία είναι ρε συ;
τον Denis Hopper ακουστά τον είχα αλλά δεν έχω δει τίποτα απ αυτόν
Εσύ επειδή τη διαβάζεις με τη σειρά την ιστορία δεν έχεις φτάσει ακόμα στο τελευταίο κεφάλαιο που έχω σηκώσει -γι΄αυτό δεν ξέρεις τη δεύτερη ταινία. Όταν φτάσεις θα καταλάβεις -κάποιο σασπένς χαχαχα.
"Φάε το φαϊ σου, αγάπα το κελί σου" λέγανε παλιά. Μοιάζει με αυτό που έγραψες, νομίζω.
Ναι ρε συ, είναι ένας τύπος που το λεει συχνα κάπου (όπως μας μάθανε, για κάποιο κόμμα μιλάει, κάποια ομάδα, δεν κατάλαβα, αλλά αναφέρει αυτή τη φράση συνεχώς: πρεπει να μαθουμε να αγαπάμε το κελί μας)
κ κώλλωσα να ρωτήσω τι εννοεί
τελικά πώς λέγεται η ταινία
άντε να προλάβεις να μου πεις γιατί όπως σε βλέπω θα τα πάρεις αμα δεις το άλλο σχόλιο που έγραψα πριν λίγο :ΡΡΡ
Μια χαρά τα πήρα μην ανησυχείς και δεν πρόκειται να τη συνεχίσω εκείνη την κουβέντα.
Αυτό με το "κελί" πρέπει να έχει μείνει από παλιούς πολιτικούς κρατούμενους -κάπου εκεί το έχω ακούσει εγώ.
Η ταινία λέγεται Out of the blue ρε -το τρέιλερ της έχω σηκώσει. Απλά αν διαβάσεις το τελευταίο κομμάτι θα δεις οτι είναι αρκετά σημαντική για μένα. Αλλά δεν την έχω βρει πουθενά να την ξαναδώ -μόνο στο σινεμά την είχα δει προ αμνημονεύτων. Κρίμα.
Μα εγώ λέω για το 2ο βιντεάκι με τον Τζακ Νίκολσον
εκτός αν είναι κ αυτό κομμάτι της ταινίας Out of the Blue
Το δεύτερο βίντεο είναι από τον "Easy Rider" (εδώ είχε βγει στα σινεμά ως "Ξένοιαστος Καβαλάρης").
Το "Out of the Blue" δεν το έχω δει, αλλά το ψάχνω λόγω Primal Scream: το κομμάτι τους Kill All Hippies βασίζεται σε samples από την εναρκτήρια σεκάνς της ταινίας:
http://www.youtube.com/watch?v=SI-BfhcK4x8
(το βίντεο του KAH: http://www.youtube.com/watch?v=htAdEKSdKJs )
Περί Dennis Hopper, δεν ξέρω αν το γνωρίζεις ή θα σε ξενερώσω, αλλά έχει γίνει φανατικός Ρεπουμπλικάνος ήδη από την εποχή του Reagan. Τώρα τελευταία παίζει και σε κάμποσες αηδίες (βιντεοταινίες τύπου "Ζήνα", αμερικάνικα σήριαλ με καλούς πράκτορες της CIA κ.ά). Την τελευταία φορά που διάβασα συνέντευξή του, υποστήριζε φανατικά τον πόλεμο στο Ιράκ και είχε εξοργιστεί που ο Ντόναλντ Ράμσφελντ (του οποίου δήλωνε θαυμαστής) αναγκάστηκε σε παραίτηση μετά το σκάνδαλο του Αμπου Γκράιμπ.
Και ρε γαμώτο στην ακμή του είχε παίξει σε τόσα counter culture φιλμάκια, θεωρήθηκε persona non grata στη χώρα του κι έφυγε στον Καναδά, έπαιξε στο "Apocalypse Now" και μετά συνεργάστηκε με τον Βιμ Βέντερς ("Ο Αμερικάνος Φίλος"), πως κατάντησε έτσι... μπορεί να φταίνε και τα πολλά drugs...
Είδες λοιπόν; Όπως τα έλεγα -ζόρικος τύπος ο Ντένις, ωραίος! Δεν πάει να υποστηρίζει και την εξολόθρευση των μαύρων -το άτομο ήταν πάντα εκτός πεδίου, δεν περίμενα να ακούσω σωστό πράγμα από το στόμα του!
Την ταινία, αν υπάρχει πουθενά, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Όχι ότι ξέρω, αλλά ενδιαφέροντα αυτά που λέει ο Alcibiades
θεωρείς ότι κάποιος που
"...αλλά έχει γίνει φανατικός Ρεπουμπλικάνος ήδη από την εποχή του Reagan. Τώρα τελευταία παίζει και σε κάμποσες αηδίες (βιντεοταινίες τύπου "Ζήνα", αμερικάνικα σήριαλ με καλούς πράκτορες της CIA κ.ά). Την τελευταία φορά που διάβασα συνέντευξή του, υποστήριζε φανατικά τον πόλεμο στο Ιράκ..."
μπορεί να θεωρηθεί "εκτός ΠΕΔΙΟΥ";
πολύ περιεργο που το βλέπεις έτσι Μοτορσάικλ
Ειδικά απ αυτό κ μόνο "....υποστήριζε φανατικά τον πόλεμο στο Ιράκ.."
τι να πω...
Ell, ο Χόπερ αυτό ήταν πάντα. Εκτός πεδίου, εκτός προοπτικών και εκτός λογικής. Στο Easy Rider ας πούμε, ήταν ο Captain America -θα μπορούσες να το δεις το φιλμ και σαν την απόγνωση ενός πραγματικού πατριώτη που γαμάνε τη χώρα του οι στενοκέφαλοι.
Γενικά, ο τύπος έχει βγάλει (και έχει παίξει σε) αριστουργήματα, να μην ξεχάσω και το Μπλε Βελούδο. Από εκεί και πέρα δε σημαίνει οτι θα του πάρω και καμιά πίπα -τις ταινίες λατρεύω όχι τον άνθρωπο. Ούτε οτι έχω καμιά όρεξη να σκεφτώ τα κίνητρά του, άλφα γιατί δε με νοιάζει και βήτα γιατί ήταν πάντα απρόβλεπτος και παρανοϊκός. Εκτός πεδίου.
Ναι, συμφωνώ
γι αυτό ΑΛΛΟΤΕ καλε μου Μοτορσάικλ Μπόι με ενοχλούσανε οι αφορισμοί σου για καλλιτεχνες που μπορεί να αρεσαν σε μένα ή σε άλλους, η δουλειά τους! κ συ ξεκινούσες όλοκληρο κατεβατο για το τι είχανε κάνει κλπ, πράγματα τα οποία βέβαια ούτε αποδεδειγμένα δεν ήταν....
"...τις ταινίες λατρεύω όχι τον άνθρωπο..."
ελπίζω ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συνεννοηθήκαμε
Το να μην γουστάρω (γουστάρεις, γουστάρουμε) τον άνθρωπο, προφανώς δεν έχει καμιά σχέση με το πόσο γουστάρω (-εις, -ουμε) την καλλιτεχνική του δημιουργία. Δεν έχω γράψει 100 φορές οτι π.χ. θεωρούσα πάντα τον Σιδηρόπουλο μαλάκα και κωλόπαιδο, αλλά τα τραγούδια του τα λατρεύω;
Αν π.χ. αναφέρεσαι στην απέχθεια που νιώθω για τον Άσιμο, αυτό έχει να κάνει και πάλι με το άτομό του. Για τη μουσική του (η οποία δεν μου αρέσει καθόλου) δεν έχω γράψει κάτι.
Γι΄αυτό άλλωστε είμαι αντίθετος στην θεοποίηση κάποιων νεκρών -γιατί γίνεται συνολικά και από το "φοβερός τραγουδιστής" φτάνουμε στο "το σκατό του μύριζε τριαντάφυλλο".
Ναι, συμφωνώ.
Παλιότερα που μιλούσα για κάποιον καλλιτέχνη με άλλον όχι εδω (ο όποιος τύπος είχε ναζιστικές απόψεις το καταλαβα μετα, δουλευαμε μαζί ένα καλοκαίρι)
τοτε λοιπόν με είχε βάλει για δευτερόλεπτα ίσως σε διλλημα γιατί μου είχε πει για κάποιον (δε θυμαμαι ποιον γιατί έγινε πολυ γενική η συζήτηση) μου έλεγε πώς μπορείς να θαυμάζεις αυτά τη στιγμή
που ο τάδε πηδούσε την κόρη του ή είχε κάνει αυτά τα εγκληματα (οπότε καταλαβαινα κ την απεχθεια του)
αυτά όμως (που δεν τυχαίνει να γνωρίζω τη ζωή όλων) δεν μπορούσαν να με κάνουν να μη μου αρέσει το έργο κάποιου
εξ άλλου ίσως λόγω της ασχήμιας;; δεν ξέρω, λόγω της πάλης που ζούσανε μεσα τους, βγάζανε αυτά τα αριστουργήματα που εμένα τουλάχιστον με κάνανε να νιώθω όμορφα κ να ονειρεύομαι
του Άσημου είχα ακούσει τραγούδια από κάποιους αλλά πρόσφατα έμαθα ότι ήταν δικά του
κ είναι 1-2 που λατρεύω, όπως "το παπακι" κ κάποια άλλα
Τα τραγούδια που τα άκουγα από άλλους κ δεν ήξερα ότι είναι δικά του όπως επίσης κ για τη ζωή του, έμαθα πολλά από αφιέρωμα που είχε ο Άλφα
αυτός ρε Μοτορσάικλ Μπόι ήταν εκτός πεδίου κ συστήματος γι αυτό κ ήταν μόνος του
Ας μην την ανοίξουμε την κουβέντα. Ο Άσιμος ήταν σχιζοφρενής (με τη βούλα) κι αυτό ίσως είναι μια κάποια δικαιολογία -αν μπορείς εσύ να δεχτείς δικαιολογία για έναν βιασμό και για πολλές κρεμάλες γατιών.
Όπως και νάχει, το θέμα μου είναι οτι δεν αντέχω την αγιοποίηση ατόμων και όλα περασμένα ξεχασμένα.
Είναι μεγάλη κουβέντα το κατά πόσο το καλλιτεχνικό έργο είναι ξεκομμένο από τον χαρακτήρα του καλλιτέχνη, αλλά πάνω από όλα (κατά τη γνώμη μου) είναι θέμα γούστου. Ας πούμε, έχω δει καταπληκτικές δουλειές της Λένι Ρίφεσταλ που υμνούσαν τον ναζισμό. Δεν έχω πρόβλημα ΑΛΛΑ και δεν ψήνομαι να γίνω φασίστας -έτσι το βλέπω.
Από την άλλη, έχω διαβάσει κάποια εμετικά αποσπάσματα του, καταπληκτικού πάντως, Ντε Σαντ ο οποίος κυκλοφορεί η φήμη οτι στην κανονική του ζωή ήταν άκακος και δεν πείραζε ούτε κουνέλι.
Για να μην πολυλογώ -άλλο πράγμα να μου αρέσει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και άλλο πράγμα να θαυμάζω ακραιφνώς τον καλλιτέχνη για την προσωπική του στάση ζωής. Και εντελώς διαφορετικό-άσχετο, να δικαιολογώ οτι μαλακία κάνει ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης επειδή ακριβώς τυγχάνει να είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης.
Στο Easy Rider, Captain America ήταν ο Peter Fonda. Κατά τα άλλα, ο συλλογισμός περί απόγνωσης έχει ενδιαφέρον.
Κ γω σου είπα ότι συμφωνώ με το 1ο σου σχόλιο
σαφώς κ δεν είναι το έργο ξεκομμένο από την προσωπικότητα του καλλιτέχνη
ίσως γι αυτό βγάινουν τα αριστουργήματα που βγαίνουν από ανθρώπους οι οποιοι μπορεί να περνούσανε μιζερα ή να τυαρανιώντουσαν μέσα τους
κάποιοι τα έχουν όλα λυμένα! κάποιοι όχι, γι αυτό κ ίσως αναπλάθουν την πραγματικότητα ή δίνουν την πραγματικότητα που θα θέλανε μέσω των έργων τους
είναι μεγάλη συζήτηση
όσο για τον Άσιμο ΔΕΝ ξέρω τι έκανε κ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ισχύουν αυτά που λες
μόνο αν ήσουν μπροστά θα το ήξερες για τον βιασμό που λες, τα μεσα κ όχι μόνο έχουν τρόπο κ τον πιο δικτυομένο ανθρωπο να του φορτώσουν ό,τι θέλουν κ να τον παρουσιασουν όπως θέλουν προκειμένου να τον βγάλουν από τη μέση
Τελικά ρε άτομο μπορείς ακόμα να με εκνευρίζεις
όλα αυτά που λες τι τακτοποιημένα κ όμορφα ακούγονται κ κοινώς αποδεκτά
κ οι γαμιόληδες οι αμερικάνοι οι στρατιώτες στο ιράκ βγάζανε φωτογραφίες με κεφάλια που τα κρατούσανε στα χέρια τους κ γελούσανε, αυτούς όμως δεν είδα να τους κλεινουνε σε κανενα τρελοκομείο, τα πειθηνια γαμημένα ρομποτάκια τους, απειρα μπορούμε να πουμε, αλλά με την γαμήμενη πολιτική τους κ την προπαγάνδα τους όλοι οι πολεμοι δικαιολογούνταν κ ακόμα κ ο πιο έξυπνος μαλάκας αμερικάνος μασουσε κ κατπινε τις μαλακιες τους
π.χ. Ντένις Χοπερ
κατα τ αλλα δεν αγιοποιείς
που δε με νοιαζει καθόλου δλδ ποιον αγιοποείς κ ποιον γουστάρεις αλλά άσε τους αφορισμούς, ναι για το έργο μιλάμε
Και ο Χόπερ με τις μουστάκες ήτανε το Κιντ; Δεν επιμένω -έτσι κι αλλιώς σενάριο Χόπερ νομίζω είχε γράψει.
Ell, αυτό για τον βιασμό το πήγε σε δικαστήριο η κοπέλα κι ο Άσιμος είχε δηλώσει οτι απλά προσπάθησε να την μυήσει σε κάτι, δεν θυμάμαι τι ακριβώς. Πέραν τούτου δεν κάνω κανένα άλλο σχόλιο.
Τι μου λες για τους Αμερικάνους και το Ιράκ; Μήπως εγώ τους υπερασπίζομαι; Ο Χόπερ το κάνει (όπως λέει ο παραπάνω, εγώ δεν τον έχω ακούσει -αλλά το πιστεύω). Άντε βρες τον Χόπερ και ρώτα τον, εγώ τι δουλειά έχω; Στο ξανάγραψα, επειδή μου αρέσουν οι ταινίες του δεν θα του πάρω και πίπα κιόλας!
Άλλωστε, υπάρχει κάποιος λόγος που στο πλάι, στα λινκς έχω τον Νικολαϊδη, τον Ρόμπινς, τον Χάμιλ και τον Κέηβ. Και όχι, ας πούμε τον Χόπερ ή τον Κόπολα.
Για τα άλλα που λες, περί έργου και καλλιτέχνη, δεν ξέρω. Ούτε καλλιτέχνης είμαι, ούτε έργο έχω, ούτε γαμάω κόσμο για πλάκα, ούτε υποστηρίζω τον Καρατζαφέρη. Άρα, δεν μπορώ να σου δώσω κάποια γνώμη.
Ναι, απλά δεν αντέχω το κηρυγματικό υφος
αυτός είναι έτσι ο άλλος αλλιώς
κ σου ξαναλέω ΔΕΝ ξέρω για τον Άσιμο, αλλά μου αρέσουν τραγούδια
αντιθέτα έτσι όπως τα λες έσυ φιλέ μου, περι Ντε Σαντ κ Άσιμου
αμά το πάμε έτσι κ ο Χίτλερ υποτίθεται ότι ήταν φιλοζωος κ δεν είχε σκοτώσει ποτε κανένα, ομώς το γαμημένο του μυαλό υποκίνησε κ δυστηχώς υποκινεί ακόμα εγκλήματα!
κ μη μου λες για δικαστήρια ρε φίλε
ποιος είσαι τελοσπάντων; λες κ δεν ξέρεις, λες κ μόλις γεννηθηκες
ποια δικαστήρια;
που το μεγαλύτερο καθηκί του κόσμου μπορούν άνετα να το αθωώσουν κ να στειλουν άλλους στην γκιλοτίνα
άσε με με τα δικαστήρια κ τη καραγαμημένη δικαιοσύνη!
Για τον Άσιμο δεν πρόκειται να συνεχίσω την κουβέντα. Κατά τα άλλα είπα τη γνώμη μου -αντιγράφω οτι έγραψα προηγουμένως μπας και το διαβάσεις κάποτε:
Για να μην πολυλογώ -άλλο πράγμα να μου αρέσει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και άλλο πράγμα να θαυμάζω ακραιφνώς τον καλλιτέχνη για την προσωπική του στάση ζωής. Και εντελώς διαφορετικό-άσχετο, να δικαιολογώ οτι μαλακία κάνει ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης επειδή ακριβώς τυγχάνει να είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης.
Αν το να λέω τη γνώμη μου το θεωρείς κήρυγμα, να μην με ξαναρωτήσεις γι΄αυτήν.
Δεν σου λέω για δικαστήρια, σιγά τώρα! Και η κοπέλα ήτανε πουτάνα που τη ρίξανε δίπλα στον Άσιμο για να τον βγάλουν από τη μέση -κάπως έτσι πάει; Χέσε μας ρε φιλενάδα! Άντε διάβασε τριγύρω και μετά τα ξαναλέμε.
ναι, υπάρχει προβλημα συνεννόησης
κ πώς απ αυτό που λέω ξεκίνησες να μου λες περί Άσημου κ χιλια αλλα 2 δεν το καταλαβαίνω
"Ναι, συμφωνώ
γι αυτό ΑΛΛΟΤΕ καλε μου Μοτορσάικλ Μπόι με ενοχλούσανε οι αφορισμοί σου για καλλιτεχνες που μπορεί να αρεσαν σε μένα ή σε άλλους, η δουλειά τους! κ συ ξεκινούσες όλοκληρο κατεβατο για το τι είχανε κάνει κλπ, πράγματα τα οποία βέβαια ούτε αποδεδειγμένα δεν ήταν....
"...τις ταινίες λατρεύω όχι τον άνθρωπο..."
ελπίζω ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συνεννοηθήκαμε"
κ συ ξαναδιάβασέ το γιατί εγώ δε θυμάμαι ΠΟΤΕ να είπα "μμμμμμμμ, σ αρέσει ο ταδε που ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ Κ ΑΥΤΟ"
εσυ από όσο θυμάμαι κ 1 τραγούδι να αναφέρει κάποιος ή 1 βιβλίο θα αρχισεις να λες για τη ζωή του κ τη δράση του κ δεν ξέρω τι
τι να ξαναπούμε μωρε! να πλακωθούμε στο ξύλο αν γουστάρεις δε με χαλάει :Ρ
Ρε ell υπάρχει πρόβλημα συνεννόησης γιατί δεν διαβάζεις οτι γράφω. Το αντιγράφω από πιο πάνω:
"Αν π.χ. αναφέρεσαι στην απέχθεια που νιώθω για τον Άσιμο, αυτό έχει να κάνει και πάλι με το άτομό του. Για τη μουσική του (η οποία δεν μου αρέσει καθόλου) δεν έχω γράψει κάτι."
Μου λες οτι ασχολούμαι με τη ζωή των καλλιτεχνών και προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς και γι΄αυτό αναφέρω το παράδειγμα του Άσιμου -δεν θυμάμαι να τα έχω χώσει χοντρά σε κάποιον άλλο, για τη ζωή του.
Το επαναλαμβάνεις εδώ -οτι τα χώνω. Γίνε πιο συγκεκριμένη γιατί άκρη δε βγαίνει.
Πώς δεν τα χεις χώσει ρε συ, όποιον κ να ανέφερα πάντα κάτι είχες να πεις κ καλά έκανες, απλά στις αρχες δεν σ είχα συνηθίσει
τελοσπάντων λεγε ό,τι θές, όταν κάποιος αγαπάει κάτι κανένας Μοτορσάικλ γαβρος δεν μπορεί να του γαμήσει το όνειρο
Ρε φιλενάδα και συγνώμη κιόλας! Δεν καταλαβαίνω σε τι αναφέρεσαι, αλλά αν εννοείς οτι λέω π.χ. οτι δεν μου αρέσουν οι Πυξ Λαξ ή ξέρω 'γω ποιος -εντάξει, τι να γίνει; Γούστα είναι αυτά.
Και το ότι δεν μου αρέσει κάτι, ή δεν γουστάρω τη ζωή κάποιου δεν σημαίνει οτι πρέπει να νιώθει ντε καλά το ίδιο κι ο συνομιλητής μου. Ο καθένας οτι γουστάρει και όπως του αρέσει.
Υ.Γ.: "Κι απ΄το Μάη θα 'ναι ωραία, με την κου -με την κούπα στον Περαία", πρέπει να το προσαρμόσουμε αυτό και ειδικά για φέτος να το κάνουμε "από τον Δεκέμβρη θα΄ναι ωραία"
ειρήνη υμίν, αγαπούλες!
Γώ πάντως θυμάμαι τόν Χόπερ σέ πολύ καλοχτενισμένη, γλυκουλιδάκεια, γουτσουγούτσου μουτσουνίτσα, στόν Γίγαντα, δίπλα σέ Χάτσον-Τέηλορ-Ντήν.
Ήντονε μικρός τότενες! Τον θυμάσαι όμως με τη συσκευή οξυγόνου στο Μπλε Βελούδο να μουγκρίζει "μπέιμπι γουόντς το φακ"; Αλλάζει ο άνθρωπος μεγαλώνοντας χαχαχα.
Εδώ μια συνέντευξη του Hopper (για τη συμμετοχή του στο Land of the Dead του Romero):
http://www.bbc.co.uk/films/2005/09/19/dennis_hopper_land_of_the_dead_interview.shtml
"People have called my character Rumsfeldian. The character I play in this is a very evil person. I do not see Donald Rumsfeld as an evil man. I just want to make that clear. I see him as a very hard working man, with a very hard job, and doing the best job he can. (...) I voted for Bush's father and I voted for Bush. (...)"
Συμφωνώ με τον διαχωρισμό έργου/δημιουργού, πόσο μάλλον όταν ο "ξεπεσμός" είναι πολύ μεταγενέστερος. Βοηθάει και στην αποφυγή ηρωοποίησης ή αγιοποίησης προσώπων. Από την άλλη, είναι απογοήτευση να βλέπεις τύπους που εκτιμάς να λένε μπούρδες. Βέβαια, η εικόνα που σχημάτιζες για τον Hopper μέσα από τις ταινίες του ήταν πάντοτε αυτή του τρελάρα, που έχει ξεφύγει... δεν περίμενες ηθικοπλαστικά μηνύματα και πολιτικό κήρυγμα.
Δυο άλλα παραδείγματα: ο Steinbeck κι ο Kerouac που τάχθηκαν (ο ένας ανοιχτά, ο άλλος εμμέσως πλην σαφώς) υπέρ του πολέμου στο Βιετνάμ. Αυτό δεν κάνει τα έργα τους λιγότερο καταπληκτικά.
Καλά, αυτό για μένα είναι προφανές -ειδικά όταν μιλάμε για αμερικάνους. Υπάρχει ένα θέμα που παραβλέπουμε και αυτό είναι η διαφορά κουλτούρας. Τείνουμε να αντιμετωπίζουμε τις πράξεις-δηλώσεις των αμερικάνων μέσα από το πρίσμα της ευρωπαϊκής κουλτούρας κι αυτό είναι τεράστιο λάθος. Και δεν μιλάω μόνο για τις ΗΠΑ, μιλάω και για τη Λατινική Αμερική (Βενεζουέλα, Μεξικό. Κούβα, Βολιβία, Βραζιλία).
Πέρα από αυτό βέβαια, η μαλακία που κουβαλάει ο καθένας στο κεφάλι του δεν υποβαθμίζει την αξία του έργου του.
Και ΠΡΟΦΑΝΩΣ η προσωπική μας εκτίμηση για το έργο κάποιου δεν μας μετατρέπει αυτόματα σε απολογητές των προσωπικών του επιλογών.
Αυτά πιστεύω.
Μοτορσάικλ μιλησα ξεκαθαρα
κ ήθελα να ληξει η κουβέντα
δε σου είπα ούτε για Πυξ Λαξ ούτε για τιποτα τέτοιο που ισχυριζεσαι! Εντάξει;
Δικαιωμα σου να γουστάρεις όποιον γουστάρεις! Εγώ δε γυρισα να σου πω γιατί γουστάρεις τον ένα ή τον άλλο
απλά σου είπα ότι με χαλούσε με το που έλεγα για κάποιον (είτε για 1 κειμενο του Εκο είτε για τον Πανούση) ξεκινούσες κ έλεγες μμμμμμ! αυτός που έκανε αυτό κ αυτό.... κλπ
άντε να τελειώνουμε, σου είπα ξεκαθαρα!!! τωρα αν θες να συνεχίσεις να μου λες μαλακίες του στιλ "γουστάρω αυτόν κ τελειωσε" για να πεις κάτι, συνέχισε
εγώ δε καθισα να σου πω ποιον να γουστάρεις, μη λες ό,τι να ναι
Άλφα -μάθε να ξεχωρίζεις το παράδειγμα από την πραγματική κατάσταση. Το παράδειγμα είναι μια υποθετική κατάσταση και χρησιμοποιείται για να ξεκαθαριστεί μια θέση. Έγραψα "αν εννοείς οτι λέω π.χ. οτι δεν μου αρέσουν οι Πυξ Λαξ ή ξέρω 'γω ποιος -εντάξει, τι να γίνει;" Π.χ., κατάλαβες; Είπα ένα όνομα στην τύχη, για χάρη του παραδείγματος.
Βήτα, όταν αναφέρεις κάποιον σε μια κουβέντα, υποθέτω οτι περιμένεις να σου πει κι ο άλλος την γνώμη του για αυτόν τον κάποιον. Και να γίνει μια συζήτηση γενικότερα. Αν αυτό απαγορεύεται -να μου το πεις να το ξέρω.
Γάμα, γουστάρω αυτόν και τελείωσε, γουστάρεις τον άλλον και μαγκιά σου. Έτσι πάει. Κι αν θεωρείς οτι ποτέ σου έγραψα ποιον να γουστάρεις, διάβασε καλύτερα. Εγώ απλά έγραψα τα προσωπικά μου γούστα, όπως κάνεις κι εσύ και ο καθένας. Συγνώμη που τα έχω, την άλλη φορά θα σου στέλνω κατάλογο να εγκρίνεις τις προτιμήσεις μου πριν τις δημοσιοποιήσω.
Η διαφορά ξέρεις ποια είναι; ότι έτσι όπως τα λες
"Γούστα είναι αυτά."
"Ο καθένας οτι γουστάρει και όπως του αρέσει."
κ επαναλαμβάνεσαι, είναι σαν να μου λες ότι εγω σε κατεκρινα για το τι γουστάρεις
γι αυτό είπα δεν υπάρχει συνεννόηση
γιατί σε τόσα σχολια σου είπα συμφωνω
παρολαυτά δεν τελειώνει το θέμα κ ούτε καταλαβαινόμαστε
εξ αρχης από τότε που πάτησα εδω σου είχα πει γούστα είν αυτά για ότιδήποτε μου λεγες
τωρά τέτοιου ειδους μαλακίες "Συγνώμη που τα έχω, την άλλη φορά θα σου στέλνω κατάλογο να εγκρίνεις τις προτιμήσεις μου πριν τις δημοσιοποιήσω." δείχνουν όχι ότι δεν κατάλαβες (γιατί ΠΟΤΕ δε νομίζω να κατέκρινα κανενα για τα γουστα του) αλλά ότι πετας τζάμπα μαγκιές!
Μάλιστα! Πετάω και τζάμπα μαγκιές!
Γούστα είναι αυτά!
Ε, μα τι είναι αυτό τώρα;;!!
"Συγνώμη που τα έχω, την άλλη φορά θα σου στέλνω κατάλογο να εγκρίνεις τις προτιμήσεις μου πριν τις δημοσιοποιήσω."
Ρε άνθρωπε σου πα εγώ τιποτα για τα γούστα σου;;;;;
" Όχι ότι ξέρω, αλλά ενδιαφέροντα αυτά που λέει ο Alcibiades θεωρείς ότι κάποιος που "...αλλά έχει γίνει φανατικός Ρεπουμπλικάνος ήδη από την εποχή του Reagan. Τώρα τελευταία παίζει και σε κάμποσες αηδίες (βιντεοταινίες τύπου "Ζήνα", αμερικάνικα σήριαλ με καλούς πράκτορες της CIA κ.ά). Την τελευταία φορά που διάβασα συνέντευξή του, υποστήριζε φανατικά τον πόλεμο στο Ιράκ..."
μπορεί να θεωρηθεί "εκτός ΠΕΔΙΟΥ";
πολύ περιεργο που το βλέπεις έτσι Μοτορσάικλ
ell είπε... 12:16 πμ
Ειδικά απ αυτό κ μόνο "....υποστήριζε φανατικά τον πόλεμο στο Ιράκ.."
τι να πω..."
ΑΥΤΑ ΕΓΡΑΦΕΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ:
"Ρε άνθρωπε σου πα εγώ τιποτα για τα γούστα σου;;;;;"
Να κάνω λοιπον την απάντησή μου: συγνώμη που γουστάρω τις ταινίες του Ντένις Χόπερ, την επόμενη φορά θα σε ρωτήσω για τον ποιον πρέπει να γουστάρω. Ευχαριστημένη;
Ναι, εγώ ομώς ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!!!!
ΡΩΤΗΣΑ!!! πώς κ τον βλέπεις εκτός πεδίου κ συστήματος;;;;
για τη ζωή του μιλούσατε!!!
ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κ μαλιστα πριν πω αυτά που μου ξαναβάζεις εδώ είπα
"Όχι ότι ξέρω, αλλά ενδιαφέροντα αυτά που λέει ο Alcibiades θεωρείς ότι κάποιος..."
ΕΡΩΤΗΣΗ
συνεννοούμαστε;;;; ή να μην κάνω κ ερωτησεις
άλλο οι κρίσεις κ άλλο οι ερωτησεις
ΔΕ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΣΟΥ ΟΥΤΕ ΤΩΡΑ ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ
(πέρα από πλάκα με τον Ολυμπιακό)
που τελικά τώρα εξηγούνται όλα:
με τους γαύρους δε βρίσκεις άκρη! :ΡΡΡ
Κ άσε τις μαλακίες του στιλ
"συγνώμη που γουστάρω τις ταινίες του Ντένις Χόπερ, την επόμενη φορά θα σε ρωτήσω για τον ποιον πρέπει να γουστάρω. Ευχαριστημένη;"
λίγο κλεμμένο αυτό;;; :)))
όταν μου την είπες για την ταινία "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα"
κ μου είπες ότι μας έχουνε μάθει έτσι κ τα σκατα που έχουμε στο κεφάλι μας κ σου είπα
"συγνώμη την επόμενη φορά πριν δω μια ταινία θα σου στέλνω μέιλ να μου λες για το πώς πρέπει να νιώσω"
άσε τις πουστιές Μοτορσάικλ, γιατί όσο κ να με εκνευρίζεις δεν ξέρω ειλικρινά τι σκατα κουβαλάει το κεφάλι μου κ συνεχίζω να ερχομαι εδω κ να γουστάρω κ μερικές φορές
ή είμαι μαζόχα ή τελικά ισχυεί το "άσχετα με το πόσο δε συμφωνείς ή ποσο καρασπασίκλας είναι ο καλλιτέχνης, το έργο είναι που μετράει"....
Ναι εντάξει, εγώ είμαι το καλύτερο παράδειγμα στο κεφάλαιο "ο καλλιτέχνης και το έργο του", χαχαχαχαχα!!!
Πάμε πάλι από την αρχή: Δεν άνοιξα εγώ την κουβέντα εδώ μέσα για τα έργα και τις ημέρες κανενός. Απλά δεν θεωρώ σύμβολο, επαναστάτη ή όπως θες πέστο τον Χόπερ, οπότε χέστηκα για το τι πιστεύει.
Από την άλλη ο Τζιμάκος π.χ. που ανέφερες, ο Άσιμος και άλλοι πολλοί θεωρούνται επαναστάτες, αντικομφορμιστές και άλλα τέτοια. Ε, γι΄αυτούς λέω οτι διαφωνώ και δεν τους θεωρώ τίποτα τέτοιο. Άσχετα με το αν μου αρέσουν ή όχι τα τραγούδια τους.
Σχετικά με τα Κουρέλια μιλούσαμε ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ!! Και είπα την άποψή μου οτι ταινίες σαν αυτή είναι δύσκολες στην αφομοίωση επειδή έχουν γεμίσει τα κεφάλια μας (και το δικό σου και το δικό μου και όλων μας) με σκατά. Αποτέλεσμα αυτού, η αντίδραση που είχες στην ταινία. Τόσο απλά!
Ναι, παρόλο που μαλώσαμε τότε, κατάλαβα κάποια πράγματα που έλεγες
απλά τον κοινωνικοπολιτικοψυχολογικο σου χαρακτηρισμό δεν δέχτηκα επειδή έκανα μια κρητική για την ταινία
δεν έλεγες τίποτα περίεργο
απλά το ότι νιωσαμε τελειώς διαφορετικά βλεποντας τη, (κ ναι είχες δικιο ότι άλλα βιωματα, άλλη πλύση εγκεφάλου η κάθε γεννιά) αλλά δεν μπορεί να καθορίσει κάποιος πώς ΠΡΕΠΕΙ να δούμε ένα έργο.
Το ίδιο έργο ή πίνακα ή ό,τι άλλο αλλιώς θα το δει ο αγρότης, αλλιώς ο μεγαλοσατός, αλλιώς ο δεν ξέρω ποιος.
κ για τα άλλα που λες συμφωνω΄ δικαιωμα σου σίγουρα είτε να θεωρείς τον Χοπερ εκτός πεδίου είτε τον Πανούση κ τον Άσιμο μαλάκα
ή να ξεφραγκιάζεσαι πηγαίνοντας γήπεδο για να πληρώνεις πουλημένες ψευδαισθήσεις
το ίδιο κάνουμε όλοι με τον ένα ή άλλο τρόπο, αλλοί τι βρίσκουν με το θέατρο
Κάτσε γιατί κατάλαβα μάλλον που παίζει το μπέρδεμα! Όταν λέω "εκτός πεδίου" εννοώ εκτός ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ πεδίου. Δηλαδή οτι δεν μπορώ να τον κατανοήσω, δηλώνω άγνοια. Σα να με ρωτάς ας πούμε τη γνώμη μου για τα νετρόνια και τα ποζιτρόνια -είναι εκτός πεδίου, δεν τα καταλαβαίνω.
Αυτό είπα και για τον Χόπερ -δεν τον καταλαβαίνω, δεν νομίζω οτι μπορώ να βγάλω άκρη με όσα έκανε και όσα κάνει.
Για τα Κουρέλια δεν το είπα για να σε θίξω σε καμιά περίπτωση, απλά το είπα με στεναχώρια, βλέπω οτι όσο περνάνε οι γενιές μας γαμάνε κάθε κώδικα επικοινωνίας. Εμείς πιάναμε τι έλεγε ο Νικολαϊδης για τη δική του γενιά με το ζόρι και ψάχνοντας, οι νεότερες γενιές φαίνεται να μην μπορούν... Και είναι κρίμα. Είναι δηλαδή σα να σκηνοθετεί ο Νικολαϊδης σε μια άγνωστη γλώσσα κι αυτό με ενοχλεί. Προφανώς δεν φταίνε τα παιδιά από τις νεότερες γενιές, αλλά το σύστημα που σβήνει τις παραστάσεις με το πέρασμα των χρόνων. Ας πούμε, στο Μοντεζούμα, έχει για τα συλλαλητήρια για την Κύπρο -εγώ κάτι πρόλαβα ν΄ακούσω, εσύ πρέπει να ψάξεις στο γκουγκλ και τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν που να ψάξουν. Κατάλαβες; Γενιά με γενιά μας σβήνουν τη σύγχρονη ιστορία!
Ναι, ειδικά το τελευταίο που λες!
όταν δε, μιλούσε για διαδηλώσεις στον Μοντεζούμα πέρα από τις ιστορικές πληροφορίες που λες, κ άλλα μου φαινόντουσαν κάπως εξωγήϊνα, για τις διαδηλώσεις δλδ...
αλλά το βιβλίο του, μια χαρά το καταλαβα κ το γούσταρα
κ δεν περιμενα ρε άνθρωπε να είναι τόσο έντονο για μένα κ να μην μπορώ να το κλείσω
σκέψου, το αγόρασα, κ στις 12.30 το βράδυ ήμουν σπίτι κ δεν μπορούσα να σταματήσω
κ την επόμενη ή μεθεπόμενη έκανα κ οικονομία... γιατί δεν ήθελα να τελειώσει, έλεγα ΄"άντε ας το κλείσω, να χω κ για αύριο" :))
πίστεψε με, είχε καιρό να με συνεπάρει βιβλίο, γέλασα (πραγματικό γέλιο, δυνατό) έκλαψα μαγεύτηκα
κ το κυρίοτερο θυμάμαι ακόμα πράγματα ρε συ, γιατί γενικά απο μνήμη πάσχω
τώρα αυτό για το πεδίο... λίγο περίεργο, αφού κ μετά είπα : Ο Άσιμος, ναι. Αυτός ήταν εκτός πεδίου κ συστήματος
αλλά μάλλον έγινε μπέρδεμα όντως
αλλά για την ταινία "τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" συνεχίζω να πιστεύω τα ίδια!
κ πριν κάτι μέρες ξαναδιάβασα τα τότε σχόλιά μας, δυστηχώς ή όχι, πιστέυω απολύτως τα ίδια χωρίς να έχει αλλάξει ούτε μια τελεία...
Όχι, για τον Άσιμο έχω προσωπική άποψη και εμπειρία, δεν είναι το ίδιο -για μένα τουλάχιστον.
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!