Μια από τις φράσεις που με έχουν σημαδέψει είναι η απορία του ποιητή "πότε θα μπαίνω στα σούπερ μάρκετ και θα ψωνίζω ότι χρειάζομαι με την ομορφία μου". Το αστείο της υπόθεσης βρίσκεται στο οτι ο Allen Ginsberg, ο ποιητής που εξέφρασε τη συγκεκριμένη απορία ήταν κακάσχημος. Αλλά, όταν η Μανταλένα μου ζήτησε να διαλέξω ένα ποίημα που να αντιστέκεται στην κακογουστιά και τη βλακεία των καιρών -δεν μπόρεσα να σκεφτώ κάτι καλύτερο από το παρακάτω ποίημα. Ζητάω συγνώμη που δεν βάζω τον τίτλο "Αντισταθείτε", αλλά έχω μια φυσική απέχθεια στις προτροπές οποιοδήποτε είδους.
Αμερική
Αμερική σου έδωσα τα πάντα και τώρα είμαι ένα τίποτα.
Αμερική δυο δολάρια και εικοσιεφτά σεντς 17 Ιανουαρίου, 1956.
Δεν μπορώ να αντέξω ούτε καν τις δικές μου απόψεις.
Αμερική πότε θα σταματήσουμε τον πόλεμο κατά της ανθρωπότητας;
Άντε γαμήσου με την ατομική σου βόμβα.
Δε νιώθω καλά μη μ΄ενοχλείς.
Δεν θα γράψω το ποίημά μου μέχρι να έρθω στα συγκαλά μου.
Αμερική πότε θα γίνεις αγγελική;
Πότε θα βγάλεις τα ρούχα σου;
Πότε θα κοιτάξεις τον εαυτό σου μέσα από τον τάφο;
Πότε θα γίνεις άξια του ενός εκατομμυρίου Τροτσκιστών σου;
Αμερική γιατί οι βιβλιοθήκες σου είναι γεμάτες δάκρυα;
Αμερική πότε θα στείλεις τα αυγά σου στην Ινδία;
Με αρρωσταίνουν οι παρανοϊκές σου απαιτήσεις.
Πότε θα μπορώ να μπαίνω στα σούπερ μάρκετ και θα ψωνίσω ότι χρειάζομαι με την ομορφιά μου;
Αμερική τελικά είμαστε εσύ κι εγώ οι τέλειοι, όχι ο διπλανός κόσμος.
Οι μηχανές σου δεν αντέχονται.
Με έκανες να θέλω να γίνω άγιος.
Πρέπει να υπάρχει κι άλλος τρόπος να λύσουμε τις διαφορές μας.
Ο Μπάροουζ είναι στην Ταγγέρη, δεν νομίζω πως θα επιστρέψει –είναι απαίσιο.
Είσαι απαίσια ή απλώς κάνεις πλάκα;
Προσπαθώ να φτάσω σε κάποιο συμπέρασμα.
Αρνούμαι να παραδεχτώ την εμμονή μου.
Αμερική σταμάτα να σπρώχνεις, ξέρω τι κάνω.
Αμερική τα άνθη από τα δαμάσκηνα μαραίνονται.
Έχω μήνες να διαβάσω εφημερίδες, κάθε μέρα κάποιος δικάζεται για φόνο.
Αμερική νιώθω συμπάθεια για τους Wobblies*.
Αμερική ήμουνα κομμουνιστής στα νιάτα μου και δεν λυπάμαι καθόλου γι΄αυτό.
Καπνίζω μαριχουάνα όταν βρω ευκαιρία.
Κάθομαι στο σπίτι μου μέρες ολόκληρες και χαζεύω τα τριαντάφυλλα στο ντουλάπι.
Όποτε πηγαίνω στην Τσάιναταουν μεθάω αλλά δεν πηδιέμαι.
Είμαι σίγουρος θα γίνουν φασαρίες.
Θα έπρεπε να με δεις όταν διάβαζα Μαρξ.
Ο ψυχαναλυτής μου πιστεύει πως έχω απόλυτο δίκιο.
Δεν πρόκειται να πω το «Πάτερ ημών».
Έχω μυστικιστικά οράματα και νιώθω κοσμικές δονήσεις.
Αμερική ακόμα δεν σου έχω πει τι έκανες στον Θείο Μαρξ όταν έφτασε εδώ από τη Ρωσία.
Σε κατευθύνω.
Θα αφήσεις τη συναισθηματική σου ζωή να κανονίζεται από το περιοδικό Time;
Έχω εμμονή με το περιοδικό Time.
Το διαβάζω κάθε βδομάδα.
Το εξώφυλλό του με κοιτάζει κάθε φορά που περνάω από το ψιλικατζίδικο της γωνίας.
Το διαβάζω στο υπόγειο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης του Μπέρκλεϊ.
Μου εξηγεί τι σημαίνει υπευθυνότητα. Οι επιχειρηματίες είναι σοβαροί άνθρωποι. Οι παραγωγοί ταινιών είναι σοβαροί άνθρωποι. Όλοι είναι σοβαροί εκτός από μένα.
Με απασχολεί το ότι εγώ είμαι η Αμερική.
Πάλι στον εαυτό μου μιλάω.
Η Ασία ορθώνεται εναντίον μου.
Δεν έχω ούτε καν ενός κινέζου πιθανότητα.
Καλύτερα να εξετάσω τις εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές μου.
Οι εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές μου αποτελούνται από δυο τσιγαριλίκια μαριχουάνας, εκατομμύρια γεννητικών οργάνων μια αδημοσίευτη ιδιωτική λογοτεχνία που πηγαίνει τζετ με 1.400 μίλια την ώρα και εικοσιπέντε χιλιάδες όργανα διανόησης.
Και δεν έχω πει τίποτα για τις φυλακές μου ή τα εκατομμύρια των μη προνομιούχων που ζουν στα ανθοδοχεία μου κάτω από το φως πεντακοσίων ήλιων.
Έχω ξεπαστρέψει τα μπουρδέλα της Γαλλίας, η Ταγγέρη είναι το επόμενο μέρος που θα πάω.
Φιλοδοξώ να γίνω Πρόεδρος παρά το γεγονός ότι είμαι Καθολικός.
Αμερική πως μπορώ να γράψω μια ιερή λιτανεία όταν έχεις αυτή την ηλίθια έκφραση;
Θα συνεχίσω σαν τον Χένρυ Φορντ, οι στροφές μου είναι τόσο μεμονωμένες όσο και των αυτοκινήτων του ακόμα περισσότερο ανήκουν όλες σε διαφορετικά φύλα.
Αμερική θα σου στείλω στροφές 2.500 δολάρια το κομμάτι 500 δολάρια πιο κάτω από την παλιά σου στροφή.
Αμερική ελευθέρωσε τον Tom Mooney.
Αμερική σώσε τους εθελοντές του Ισπανικού Εμφυλίου.
Αμερική ο Σάκο και ο Βανζέτι δεν πρέπει να πεθάνουν.
Αμερική είμαι τα Αγόρια του Scottsboro**.
Αμερική όταν ήμουν εφτά η μαμάκα με πήγαινε στις συναντήσεις του Κομμουνιστικού Πυρήνα μας πουλούσαν κοτοπιττάκια μια χούφτα στο εισιτήριο το εισιτήριο κόστιζε ένα κέρμα και οι ομιλίες ήταν δωρεάν όλοι ήταν αγγελικοί και νοιάζονταν για τους εργάτες τα πάντα ήταν τόσο ειλικρινή δεν έχεις ιδέα τι καλό πράγμα ήταν το Κόμμα το 1935 ο Scott Nearing ήταν ένας σπουδαίος γέρος άντρας μια πραγματική εβραία Μητέρα Bloor με έκανε να κλαίω μια φορά είδα τον Israel Amter από κοντά. Όλοι αυτοί θα πρέπει να ήταν κατάσκοποι.
Αμερική δεν θέλεις πραγματικά να μπεις στον πόλεμο.
Αμερική είναι αυτοί οι κακοί Ρώσοι.
Αυτοί οι Ρώσοι αυτοί οι Ρώσοι και αυτοί οι Κινέζοι. Και αυτοί οι Ρώσοι.
Η Ρωσία θέλει να μας φάει ζωντανούς. Η Ρωσία έχει παρανοήσει από τη δύναμή της. Θέλει να πάρει τα αυτοκίνητά μας από τα γκαράζ μας.
Θέλει να αρπάξει το Σικάγο. Χρειάζεται ένα κόκκινο Reader’s Digest. Θέλει να πάει τα εργοστάσια αυτοκινήτων μας στη Σιβηρία. Η μεγάλη γραφειοκρατία του θέλει να κουμαντάρει τους σταθμούς ανεφοδιασμού μας.
Αυτό όχι καλό. Ουγκ. Αυτός μάθει Ινδιάνους διαβάζουν. Αυτός χρειάζεται μεγάλους μαύρους νέγρους. Χα. Αυτή κάνει εμάς όλους δουλεύουμε δεκάξι ώρες τη μέρα. Βοήθεια.
Αμερική αυτό είναι πολύ σοβαρό.
Αμερική αυτή είναι η εντύπωση που αποκόμισα βλέποντας τηλεόραση.
Αμερική είναι σωστό αυτό;
Καλύτερα να πέσω με τα μούτρα στη δουλειά.
Είναι αλήθεια πως δεν θέλω να καταταγώ στον Στρατό ή να δουλεύω τορναδόρος σε εργοστάσια συναρμολόγησης, είμαι μύωπας και ψυχοπαθολογικός έτσι κι αλλιώς.
Αμερική ακουμπάω τον αδερφίστικο ώμο μου στον τροχό.
* Βιομηχανικοί εργάτες του Κόσμου (IWW).
** Οι εννέα μαύροι αριστεροί που κατηγορήθηκαν για τον βιασμό δυο λευκών γυναικών.
Δυστυχώς δεν βρήκα κάποια εύκαιρη μετάφραση του ποιήματος, οπότε αναγκάστηκα να το μεταφράσω εγώ και στα γρήγορα. Λυπάμαι γι΄αυτό, δεν είμαι μεταφραστής. Και προτείνω να συνεχίσουν το παιχνίδι ο pikei, o vlaxos, ο Σκιές, ο numb και η queerdom.
Καληνύχτα σας.
Egidio Gherlizza- Τζέφυ και Τσέρυ
-
Ο Egidio Gherlizza είναι ένας καλλιτέχνης για τον οποίο μιλούν ελάχιστα,
ωστόσο ο πιο τυχερός χαρακτήρας του, ο αλήτης Σεραφίνο, κατάφερε να γίνει
μια μ...
Πριν από 5 μήνες
13 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
Aνέβασα πριν καιρό την Μπαλλάντα του Ξεπεσμού του "αγριεμένου ανάπηρου" Μίμη κι είδα πόσο συγκλονίστηκες!
LaL
:P
Ε ναι -έχω μια ευαισθησία στην ποίηση όσο να πεις! Σε έδωσα για συνέχεια πριν δω το σημερινό σου ποστ. Αν το έβλεπα νωρίτερα θα έγραφα πως έχεις γράψει ήδη το ποίημα! "Όταν ο εξπρεσιονισμός συντάντησε τη βουκολική ποίηση" θα μπορούσε να είναι ο τίτλος σου!
Ωραίος ο ποιητής. Ξέρεις πότε περίπου πότε το έγραψε; Ζούσε Αμερική τότε;
Υ.Γ. δεν ξέρω τι να επιλέξω για να βάζω ψευδόν.
ell
Γύρω στο ΄56 το έγραψε. Ναι στην Αμερική ζούσε -σχεδόν συνέχεια. Βασικά ήταν αρκετά ακραίος τύπος -έχω διαβάσει δηλώσεις του σε όλη τη γκάμα, από το "προφητικές" έως το "μαλακισμένες". Από τους σημαντικότερους εκρπόσωπους της γενιάς των μπητ.
Ψάξτο για ψευδώνυμο με την ησυχία σου, γιατί θα το φορτωθείς μετά.
Εννοώ κάτω από τις επιλογές που δίνεις...
δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις για να γράφεις με ψευδόνυμο, είμαι λίγο άσχετη μ' αυτά.
ell
Δεν ανοίγεις ένα λογαριασμό στο blogspot -να έχεις κατοχυρωμένο και το id σου; Δεν είναι δύσκολο.
Αντενδείξεις: Η ανάγνωση του παραπάνω ποιήματος μετά από ολοήμερη εκδρομή σε δικαστήρια και δημόσιες υπηρεσίες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές στομαχικές διαταραχές και μακροπρόθεσμα να επιφέρει μόνιμη εθελούσια ανεργία.
Μάθε και προφυλάξου.
Ναι, παλιά που κάτι ανάλογο ζητούσε η Μανταλένα πήγα τυφλοσούρτη και είδα ότι μου είχε "ανοίξει" κάτι σαν Blog...
τελοσπάντων θα δω. δεν έχει κ μεγάλη σημασία.
ell
Ναι ρε έχεις δίκιο! Κι ευτυχώς δηλαδή που δεν είμαστε Αμερική γιατί εκεί θα με έχωναν μέσα επειδή ξέχασα να αναφέρω τις αντενδείξεις.
Καλό κουράγιο -έστω και αργοπορημένα.
ευχαριστώ για την πρόσκληση. την αποδέχομαι και πάω να ανεβάσω ένα ποίημα. είχαν αρχίσει να μου λείπουν τα μπλογκοπαιχνίδια.
ωραίο αυτό που ανέβασες
Χαίρομαι που είσαι τόσο ευγενικό παιδί. Εγώ όταν είδα την πρόσκληση από τη Μανταλένα, μου ήρθε ασυναίσθητα ένα "γαμωτοκερατόμου" πριν από οτιδήποτε άλλο. Έχω γίνει περισσότερο γκρινιάρης κατά πως φαίνεται. Πάντως, το χάρηκα το ποίημα.
Έλαβα σήμερα το μπαλάκι. Θα ψάξω το ποίημα και θα το ανεβάσω...
Άντε μπράβο λεβέντη μου.
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!