Το Μάη ανθίζουν οι μολόχες

Γουστάρω υποκρισία. Δημοσιογραφάκια να σκίζουν τις γραβάτες τους τσιρίζοντας για τραμπουκικές φοιτητικές μειοψηφίες που εμποδίζουν τις εκλογές ανάδειξης πρυτάνεων στα πανεπιστήμια! Κομματικούς που κουνάνε τα σκοροφαγωμένα κεφάλια τους υπενθυμίζοντας ότι η ανάδειξη των πρυτάνεων μέσα από καθολική ψηφοφορία ήταν πάγιο φοιτητικό αίτημα! Και απέναντί τους, οι αλήτες που δεν αφήνουν τη δημοκρατία να ανθήσει στα πανεπιστήμια –τι λες ρε παιδί μου!

Είναι και Μάης του 2008, έχουν περάσει 40 χρόνια από τον άλλο Μάη –όλοι εκείνοι που τότε άκουγαν Ελένη Βλάχου στο ραδιόφωνο και έκαιγαν τη Σορβόννη στη φαντασία τους, ήρθαν τώρα να τσακίσουν τα παιδιά, στο όνομα ενός Μάη που δεν έζησαν αλλά καπηλεύτηκαν πλήρως.

Τι παίζει;

Πέρσι οι φοιτητές ήταν στους δρόμους προσπαθώντας να καταργήσουν τον νόμο-πλαίσιο της Δεξιάς, οι Σύριζες του Αλαβάνου ήταν δίπλα τους, όλοι οι προοδευτικοί κανάγιες το είχαν ρίξει στην αντίσταση κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων. «Ο νόμος πλαίσιο θα ακυρωθεί στην πράξη», έτσι δεν έλεγαν; Να αντιγράψω εδώ δηλώσεις Πασόκων και κοινοβουλευτικών Αριστερών; Να θυμίσω τις δηλώσεις του μπούλη του Γεωργιάδη (όχι του Άδωνι χρυσέ μου, του άλλου) που κατηγορούσε την αντιπολίτευση για προτροπή των φοιτητών σε έκνομες ενέργειες;

Φέτος λοιπόν, «ένα χρόνο μετά» που λένε και οι ρομαντικές κομεντί, οι ίδιοι αυτοί κύριοι το γύρισαν στο φοξ τροτ. «Εντάξει, να μην εφαρμοστεί ο νόμος –πλαίσιο στο σύνολό του, αλλά αυτή η διαταξούλα για καθολική ψηφοφορία, γιατί δηλαδή; Τι κακό έχει; Δημοκρατική είναι –φάτε την αμάσητη ρε φοιτητάκια!»

Στο μεταξύ, ο μπουχέσας Υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι τα πανεπιστήμια χρειάζονται θεραπεία –σοκ για να συνέλθουν. Αυτό τώρα, μου θυμίζει την απάντηση του Παπαδόπουλου σε σχετική ερώτηση φοιτητή: «λοιπόν σας απαντώ οτι δεν μπορώ να τετραγωνίσω τον κύκλο, αλλά μπορώ κάλλιστα να κυκλώσω το τετράγωνο»! Παράλληλα ο Υπουργός κάνει πονηρά ματάκια στον Πρωθυπουργό δηλώνοντας ότι υπάρχει παραθυράκι στον νόμο 16, από το οποίο μπορεί να χωρέσει η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων! Έχεις να πεις κάτι για την εφαρμογή (ή μη) του νόμου –πλαισίου;

Γιατί όμως αυτοί οι αλητήριοι αριστεριστές θέλουν να εμποδίσουν τις εκλογές για ανάδειξη πρυτάνεων; Γιατί δεν θέλουν να αφήσουν τους φοιτητές να αποφασίζουν; Έχεις διαβάσει πουθενά τις απόψεις τους; Σιγά τώρα –με τις απόψεις τους θα ασχολούμαστε! Αντιγράφω από την ανακοίνωση του Πολυτεχνείου Κρήτης:
«Η νέα ρύθμιση έρχεται να ‘εκδημοκρατίσει’ τις πρυτανικές εκλογές, καθώς με το νέο νόμο συμμετέχουν όλοι οι φοιτητές και όχι εκλέκτορες που ορίζονται από τις παρατάξεις (ανάλογα με τα αποτελέσματα των εκλογών), όπως γινόταν μέχρι τώρα. Αυτό αποτελούσε στην ουσία ένα κομματικό παζάρι ανάμεσα στους εκάστοτε υποψήφιους και τις καθεστωτικές παρατάξεις για την εκλογή αυτού του οργάνου. Με την πρόφαση της αντιμετώπισης της διαπλοκής εισάγεται η καθολική ψηφοφορία χωρίς όμως να εμποδίζεται ουσιαστικά με κανένα τρόπο το παζάρι ανάμεσα στους υποψήφιους πρυτάνεις και στις καθεστωτικές παρατάξεις. Στην πραγματικότητα όμως δεν γίνεται καμία ουσιαστική αλλαγή, αφού δεν αλλάζει ο θεσμός του οργάνου που είναι κύρια υπεύθυνο για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στα πανεπιστήμια και το οποίο δεν δέχεται κανέναν έλεγχο από τους φοιτητές. Αντίστοιχα στα υπόλοιπα όργανα συνδιοίκησης η φοιτητική εκπροσώπηση είναι τόσο μειοψηφική που ουσιαστικά δεν παίζει κανέναν ρόλο».

Κατάλαβες τι λένε οι φοιτητές; Να στο κάνω δίφραγκα –γιατί, με την έλευση του ευρώ, έχουν εξαφανιστεί από την πιάτσα:

-Με το προηγούμενο καθεστώς, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των φοιτητών συμμετείχαν στις εκλογές πρυτάνεων. Τώρα, δεν θα ψηφίζουν οι εκπρόσωποι, αλλά όλοι οι φοιτητές. Και τι έγινε; Που είναι η διαφορά; Πριν υπήρχε ένα όργανο με 4 ΔΑΠίτες, 2 ΠΚΣίτες, 2 ΠΑΣΠίτες και 1 Αυτόνομο (για παράδειγμα) και ψήφιζε για πρύτανη. Τώρα θα ψηφίζουν 400 ΔΑΠίτες, 200 ΠΚΣίτες, 200 ΠΑΣΠίτες και 100 Αυτόνομοι (πάλι για παράδειγμα). Τι αλλάζει προς το δημοκρατικότερο και δεν το βλέπω εγώ;

-Το πρόβλημα των φοιτητών δεν είναι ποιοι και πόσοι ψηφίζουν, αλλά πως ελέγχεται το όργανο των καθηγητών. Δύσκολο είναι να το καταλάβεις; Πάρτο αλλιώς –πήγαινέ το στις βουλευτικές εκλογές. Αν οι υποψήφιοι είναι δεδομένοι (που είναι δηλαδή) και αν οι εξουσίες τους είναι ανεξέλεγκτες (που είναι επίσης), τι σημασία έχει αν η εκλογή γίνεται απευθείας ή μέσω αντιπροσώπου; Στις «δυτικές δημοκρατίες» ευδοκιμούν και τα δύο συστήματα. Στη Γαλλία π.χ. ψηφίζουν οι πολίτες για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις ΗΠΑ ψηφίζουν οι εκλέκτορες. Τι είναι περισσότερο δημοκρατικό ρε βόδια των δελτίων ειδήσεων; Είπατε ποτέ ότι στις ΗΠΑ έχουν χούντα εκλεκτοροπατέρων; Γιατί το λέτε για τα πανεπιστήμια;

Απλά είναι τα πράγματα –στις δυτικές κοινωνίες έχουμε σικέ δημοκρατίες και στα πανεπιστήμια έχουμε σικέ θεσμικά όργανα που εκλέγονται μέσα από το «μεγάλο παζάρι». Κάποιοι φοιτητές δεν το γουστάρουν το σύστημα και δεν γουστάρουν να τους κοροϊδεύουν μασκαρεύοντας το χάπι με επένδυση ρουστίκ καθολικότητας. Δεν βλέπουν λοιπόν κανένα λόγο να νομιμοποιήσουν την εφαρμογή του νόμου –πλαισίου, δεχόμενοι την εφαρμογή μιας διάταξής του που δεν έχει καμιά ουσιαστική αξία. Αν απορρίπτεις κάτι –το κάνεις στο σύνολό του. Τι είδους λογική είναι αυτή που υπαγορεύεται από το ανέκδοτο: «μπαμπά, δεν μου αρέσει η γιαγιά», «καλά, τότε φάε μόνο τις πατάτες»; Για κορόιδα ψάχνετε ρε σεις;

Κι αφού πήγε η κουβέντα στα ανέκδοτα, εμφανίστηκε το πιο επιτυχημένο παύλα πολυφορεμένο: «Με ποιο δικαίωμα οι μειοψηφίες καθορίζουν τη στάση της πλειοψηφίας; Δέκα αριστεριστές αληταράδες αποφασίζουν για κατάληψη, στο όνομα του συνόλου των φοιτητών –τι πράγματα είναι αυτά;» Ξεράθηκες στα γέλια; Όχι ακόμα; Κάτσε να σε βοηθήσω λίγο:

-Οι κύριοι που προασπίζονται το δημοκρατικό δικαίωμα της πλειοψηφίας είναι οι ίδιοι που αποθεώνουν τη δημοκρατικότητα των βουλευτικών εκλογών. Θυμίζω –στις βουλευτικές εκλογές η αποχή φτάνει κοντά στο 20%. Κάποιο κόμμα μαζεύει το 40% από ότι απομένει και κυβερνάει. Για να κάνω την αναγωγή που έκανε κι ο Πρετεντέρης χτες προκειμένου να κατακεραυνώσει τις φοιτητικές μειοψηφίες –80% ψηφίζει, άρα κυβέρνηση εκλέγει το 32% περίπου του εκλογικού σώματος. Πάει να πει ότι η μειοψηφία κυβερνάει και η πλειοψηφία κάνει μόκο. Σωστά;

-Οι κύριοι που φοράνε πλειοψηφικές κουκούλες για να ακυρώσουν αποφάσεις φοιτητικών συνελεύσεων είναι οι ίδιοι που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα με τη μειωμένη συμμετοχή στις φοιτητικές εκλογές, κάθε χρόνο. Αλλά δεν έχουν προτείνει ποτέ να μην γίνουν αποδεκτά τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών επειδή υπάρχει μεγάλη αποχή! Υπενθυμίζω –η αποχή στις φοιτητικές εκλογές αγγίζει συνήθως το 40%!

-Οι κύριοι δημοκράτες της τηλεόρασης μάλλον έχουν ξεχάσει τις φοιτητικές συνελεύσεις (αν ποτέ συμμετείχαν σε κάποια από αυτές –γιατί συνήθως έγλυφαν πολιτικά γραφεία κατά τη διάρκεια της φοιτητικής τους σταδιοδρομίας). Έχουν ξεχάσει ότι για να γίνει μια συνέλευση χρειάζεται να την συγκαλέσει συγκεκριμένος αριθμός φοιτητών και ότι δεν έχει καμιά σημασία το πόσοι συμμετέχουν στην ψηφοφορία –αρκεί να βγαίνει η (καταστατικά ορισμένη) απαρτία. Επίσης, οι αποφάσεις είναι εκτελεστές, αν συγκεντρώσουν (πάλι καταστατικά ορισμένο) ποσοστό ψήφων. Όπως και στη Βουλή ρε λεβέντες –εκεί που ψηφίζονται νόμοι με 10 ψήφους υπέρ και 8 κατά. Γιατί ζητάτε φυσική συμμετοχή στις συνελεύσεις των φοιτητών, αλλά όχι στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες;

-Οι κύριοι δημοκρατικοί τραμπούκοι, αμφισβητώντας τα αποτελέσματα των φοιτητικών συνελεύσεων, αμφισβητούν στην ουσία τη λειτουργία των συγκεκριμένων οργάνων. Μαγκιά τους κι εγώ μαζί τους! Αλλά την επόμενη φορά που θα φωνάξουν οι Αναρχικοί ή οι Αριστεριστές: «Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, Κοινοβουλευτική Απάτη», περιμένω να τους δω από δίπλα. Γιατί το ίδιο λένε αυτή τη φορά. Εντάξει;

Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες να έκανα κάποιο κείμενο για τον Μάη του ’68, έτσι σαν υπενθύμιση εκείνης της ουτοπίας που βγήκε στα πεζοδρόμια. Αλλά βλέπω όσους έχουν απομείνει από τον Μάη, διαβάζω τις σημερινές τους απόψεις και ξενερώνω. Λέω λοιπόν «χεστήκαμε σήμερα για τον Μάη του ΄68. Μην αφήσετε να πάει χαμένος ο Μάης του ΄08». Αυτό ήταν άλλωστε και το μήνυμα εκείνου του Μάη.

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά