El Gordo Chila

Στις 27 Ιουλίου του 1965 γεννήθηκε στο Luque της Παραγουάης ο Jose Luis Felix Chilavert Gonzalez.

Εμφανίστηκε στα γήπεδα για πρώτη φορά, 15 χρονών, κάτω από τα δοκάρια της Sportivo Luqueno. Για τα επόμενα 25 χρόνια πρόλαβε να παίξει στην Εθνική της Παραγουάης, σε ομάδες της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Αργεντινής. Πρόλαβε επίσης να βάλει 62 γκολ και ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας που το κατάφερνε, ο Rogerio Ceni τον ξεπέρασε μόλις το 2006, όταν ο Chila είχε ήδη αποσυρθεί.



Τι άλλο; Ναι –βέβαια …

Πρόλαβε να φτύσει τον Roberto Carlos μπροστά στις κάμερες. Έλεγε: «Ήταν ατυχές, το παραδέχομαι, που η φωτογραφία μου να φτύνω τον Βραζιλιάνο Roberto Carlos κυκλοφόρησε σε όλον τον κόσμο. Με είχε προσβάλει μετά το παιχνίδι. Πως μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι θα επιτεθείς σε κάποιον χωρίς να σου έχει κάνει τίποτα; Προφανώς, τα όσα μου είχε πει δεν αναφέρθηκαν καθόλου. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να το δεχτείς –έτσι απλά. Άσε που η όλη ιστορία ενίσχυσε τη φήμη μου σαν κακοποιό στοιχείο».



Πρόλαβε ακόμα να παίξει στην Penarol φορώντας μονίμως άσπρες κάλτσες, κάτι που δεν είχε τολμήσει κανένας άλλος τερματοφύλακας τα προηγούμενα 100 χρόνια, αφού το άσπρο είναι το επίσημο χρώμα της μισητής Nacional.

Πρόλαβε να τα χώσει στον Michael Owen για τη συμμετοχή σου σε καμπάνια εναντίον του εθίμου κατανάλωσης σκυλίσιου κρέατος από τους κατοίκους της Νότιας Κορέας. Είχε πει: «Είμαι 100% υπέρ της διατήρησης του εθίμου σχετικά με την κατανάλωση σκυλίσιου κρέατος. Γιατί μου φαίνεται πως τα πολιτιστικά ζητήματα πρέπει να γίνονται σεβαστά. Γιατί δεν σταματάνε το κυνήγι αλεπούς στην Αγγλία, ή τις ταυρομαχίες στην Ισπανία; Είναι κι αυτά πολιτιστικά ζητήματα που υποστηρίζω».

Πρόλαβε τέλος να κάνει κι ένα εξάμηνο φυλακή στη Γαλλία επειδή είχε πλαστογραφήσει έγγραφα σχετικά με την αποζημίωση που έπρεπε να πάρει από τη Racing του Στρασβούργου.

Δεν συμμετείχε στο Copa America του 1999 που διοργάνωσε η Παραγουάη δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να παίζει μπάλα σε μια διοργάνωση με τα χρήματα της οποίας θα μπορούσαν να τραφούν τα πεινασμένα παιδιά της χώρας, να βοηθηθούν σε θέματα εκπαίδευσης και να αποκτήσουν κάποια στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Το 2004 παράτησε το ποδόσφαιρο γιατί ήθελε να περνάει περισσότερο χρόνο με την εξάχρονη (τότε) κόρη του.

Έλεγε: «Είχα φτιάξει μια εικόνα. Για μένα, με τη φάτσα που έχω, ήταν ευκολότερο να παίζω τον κακό μέσα στο γήπεδο. Αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα –προσπαθούσα πάντα να αδιαφορώ σχετικά με το τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα. Είμαι αυτός που είμαι και η συμπεριφορά μου δεν με έχει βλάψει ακόμα».



Τον θυμάμαι στο Μουντιάλ του 1998 να τραβάει μόνος του εκείνη την αισχρή ομάδα της Παραγουάης μέχρι τον δεύτερο γύρο. Τον θυμάμαι να παίζει και πάλι μόνος του, κόντρα στην πανίσχυρη Γαλλία βρίζοντας τους Παραγουανούς που σωριάζονταν σα δεσποινίδες για να κερδίσουν χρόνο. Τον θυμάμαι στο τέλος του παιχνιδιού να παρηγορεί εκείνον το γελοίο αμυντικό του, που ήταν υπεύθυνος για τον αποκλεισμό της ομάδας με γκολ στην παράταση -το ηλίθιο «χρυσό γκολ» που ίσχυε τότε.



Επειδή χτες είχε τα γενέθλιά του ήθελα να πω –ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΟΝΤΡΕ.

Posted in: Κολλήματα