Να περιμένεις. Και να φοβάσαι.

Αν θέλεις να μάθεις τι γίνεται αυτές τις μέρες και δεν μπορείς να κατέβεις στο κέντρο –άνοιξε το ραδιόφωνο. Αν θέλεις να καταλάβεις τι πρόκειται να γίνει στη συνέχεια –άνοιξε την τηλεόραση. Άνοιξε την τηλεόραση και άκουσέ τους.

«Η κατάσταση οδηγείται σε εκτόνωση», είπαν χτες τα κανάλια και έκοψαν τις έκτακτες μεταδόσεις επεισοδίων. Κανονική ροή προγράμματος –σήριαλ, διαφημίσεις, τηλεπαιχνίδια… Την ίδια ώρα που οι μπάτσοι έδιωχναν τους δημοσιογράφους γύρω από το Πολυτεχνείο και κάνανε σκούπα στην ευρύτερη περιοχή! Την ώρα που έπρεπε οι κάμερες να είναι εκεί μπας και σώσουν κανένα παιδί από τα χέρια των κτηνανθρώπων (μπορείς να αφαιρέσεις το δεύτερο συνθετικό της λέξης χωρίς να αλλοιώσεις το νόημά της, ξέρεις!)

«Οι καταστηματάρχες αναγκάστηκαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, προστατεύοντας μόνοι τους τις περιουσίες τους», είπαν χτες τα κανάλια κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση στους Χρυσαυγίτες, τους τραμπούκους και τους υπόλοιπους δημοκράτες τύπου Καλαμπόκα. Στην Πάτρα δεν ήταν και τότε; Γκαραντί η Πάτρα, σταθερή αξία, σίγουρη τηλεθέαση, που να τρέχεις τώρα;

«Προκλητικό το υπόμνημα του ειδικού φρουρού, μιλάει για εξοστρακισμό σφαίρας και δεν ζητάει ούτε ένα συγνώμη για την πράξη του», είπαν χτες τα κανάλια, λες και χρειαζόταν να μας ψυλλιάσουν ότι ο μπάτσος θα τη βγάλει καθαρή! Πάντως, έχω μια απορία –γιατί ο Κούγιας επέλεξε αυτή τη στάση; Γιατί να ταλαιπωρούνται τόσοι εμπειρογνώμονες προκειμένου να αποδείξουν ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε Ούφο και χτύπησε το παιδί; Απλά είναι τα πράγματα –βάζεις τον μπάτσο να δηλώσει ότι ο πιτσιρικάς τού πέταξε μολότωφ (ή ότι μπέρδεψε το πλαστικό μπουκάλι με μολότωφ) και φοβήθηκε για τη ζωή του. Τρώει το όργανο 2,5 χρονάκια (εν βρασμώ) πρωτόδικα και αθωώνεται σε δεύτερο βαθμό –έγινε με τον Μελίστα, γιατί όχι και τώρα;

Είδα χτες τον Μαρκάτο να αγανακτεί –«ζούμε στη χώρα όπου κρίνεται και αξιολογείται η πράξη ενός παιδιού να πετάξει κάποιο πλαστικό μπουκάλι και ένας από τους κριτές της συγκεκριμένης πράξης είναι ο δημοσιογράφος που πέταξε Ο ΙΔΙΟΣ πλαστικό μπουκάλι σε διαιτητή αγώνα μπάσκετ επειδή δεν συμφωνούσε με την απόφασή του!» Απλουστευτικό αλλά έτσι είναι.

Άκουσα τον Σαββόπουλο στο ράδιο να σαλιαρίζει άνευ νοήματος -δεν ασχολούμαι. Είδα κιόλας τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα να παίζουν τη φαρσοκωμωδία «Γητευτές κουκουλωμένων αυτιών εναντίον στοιχειωμένου μανδύα Πολύδωρα», αλλά δεν περίμενα και τίποτα περισσότερο. Επειδή τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα προσπαθούν χρόνια τώρα να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από κάθε είδος δραστικής κινητοποίησης –έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες.

Θέλω να πω κάτι και αδιαφορώ πλήρως για την έλλειψη συνοχής του κειμένου. Η συνοχή είναι συνενοχή στις μέρες μας. Θέλω να πω πράγματα αυτονόητα επειδή πήξαμε στη λογική του μελομακάρονου, κόλλησε το μυαλό μας και χαρτοπετσέτα μηδέν.

«Να κατέβουν όλοι οι Αθηναίοι στα μαγαζιά, να αγοράσουν έστω κάτι συμβολικό, να τονώσουν το ηθικό των καταστηματαρχών», ζήτησε ο δήμαρχος. Διότι οι καταστηματάρχες έχουν ανάγκη τόνωσης του ηθικού τους, αλλά τα παιδιά που τρώνε δακρυγόνα και ξύλο, τόσες μέρες, είναι μια χαρά. Διότι πρέπει να στηρίξουμε τα μαγαζιά που πουλάνε τρεις φορές πάνω το εμπόρευμα (τσέκαρέ το αν θέλεις –μπες στο ίντερνετ και δες την τιμή όποιου προϊόντος γουστάρεις, ρώτα μετά στο μαγαζί πόσο κοστίζει το ΙΔΙΟ προϊόν) και όχι τα παιδιά που διαμαρτύρονται αγανακτισμένα εκεί έξω! Πρέπει να στηρίξουμε το ασύδοτο κέρδος και όχι την ανιδιοτέλεια –σωστά Δήμαρχέ μου;
Σωστά –κι ο πρώτος που επισκέφτηκε, έστω εικονικά, τα μαγαζιά ήταν ο Πρωθυπουργός. Άνοιξε το κρατικό πορτοφόλι κι άρχισε να μοιράζει μποναμάδες –εγγυημένα πράγματα. Το έχει ξανακάνει, έσκασε 3 χιλιάρικα στους πυρόπληκτους για να ξεχάσουν τους καμένους συγγενείς τους και να τον ξαναψηφίσουν. Γιατί όχι και τώρα; Πάρε τα λεφτά και τρέχα! Στην κάλπη.

«Κατανοούμε πλήρως την οργή των παιδιών, αλλά δεν δικαιολογούμε επ’ ουδενί τις καταστροφές», πόσες φορές το έχεις ακούσει αυτό;

Λύσε μου μια απορία. Για ποιο λόγο νομίζεις ότι διαμαρτύρονται εκεί έξω; Ειλικρινά τώρα, πες μου, τι έχεις καταλάβει; Τι φωνάζουν, άκουσες τίποτα; «Δεν μπορεί –κάτι θα έχεις ακούσει!»

Στους δρόμους έχουν βγει παιδιά και διαμαρτύρονται για την αστυνομική βία. Επίσης διαμαρτύρονται για την κρατική αυθαιρεσία που εξασφαλίζει μονίμως το ατιμώρητο στους αστυνομικούς-δολοφόνους αθώων πολιτών. Συμφωνείς; Δε γίνεται, κάπου θα διέκρινες αστυνομική βία, ένα παιδί σκοτώθηκε –τι σου λέει αυτό; Συμφωνείς; Δεν γίνεται, κάπου θα διέκρινες μεθοδεύσεις κουκουλώματος της υπόθεσης, κάτι θα θυμάσαι για τους τόσους μπάτσους που καθάρισαν κόσμο ατιμώρητα! Τι σου λέει αυτό;

Εντάξει, έχουμε και δουλειές, δεν μπορούμε να βγούμε μαζί με τους πιτσιρικάδες να φωνάζουμε. Εντάξει, είμαστε γέροι άνθρωποι -φόβος, αρθριτικά, υποχρεώσεις… Το δέχομαι. Δεν είμαστε στους δρόμους, αφήσαμε τα παιδιά να καθαρίσουν για πάρτη μας –καλά το πάω μέχρι εδώ;

Όχι δικέ μου! Δεν το πάω καλά, δεν πάει καθόλου καλά το πράγμα. Επειδή αν ήταν έτσι θα είχες καταλάβει ότι τα παιδιά έχουν έναν εχθρό εκεί έξω και ο εχθρός λέγεται «αστυνομία». Ξέρεις για ποιους λέω –εκείνους που ρίχνουν δακρυγόνα στα μούτρα του κόσμου, εκείνους που σαπίζουν στο ξύλο μικρά παιδιά δεμένα με χειροπέδες, εκείνους που φοράνε τρέντυ ρουχαλάκια και κάνουν συλλήψεις μέσα στο μπούγιο…
Αν αυτοί είναι ο εχθρός τι διάολο απορείς όταν τους πετάνε νεράντζια, πέτρες και μολότωφ; Τι ήθελες δηλαδή, να τους πετάνε γλαδιόλες και ροδοπέταλα; Ίσα ρε Γκάντι! Είδαμε και τα παιδιά που κάνανε καθιστική διαμαρτυρία πόσο τα σεβάστηκαν οι ΜΑΤατζήδες!

Εντάξει λοιπόν, να δεχτούμε τον πετροπόλεμο με τους μπάτσους, αλλά τι κάνουν τα παιδιά μέσα στις σχολές; Γιατί -όντας εξωπανεπιστημιακοί- εκμεταλλεύονται το άσυλο; Καλή ερώτηση –όπως λέμε «καλός μαλάκας!»
Έτυχε ποτέ να βρεθείς μπλεγμένος σε φασαρίες στο κέντρο της Αθήνας; Δεν έψαξες τότε ένα μέρος ασφαλές που να μη σου την έχουνε στημένη –δεν μπορεί! Σε πανεπιστήμιο θα κλείστηκες! Που να πας δηλαδή –στου Φλώκα για τιραμισού; Κι ας πούμε οτι έκανες ομάδα, όχι τίποτα φοβερό –μη νομίσεις. Μαζευτήκατε 5-10 και θέλετε να μείνετε στο κέντρο, να ξαναφωνάξετε, να οργανώσετε καινούργια πορεία ρε αδερφέ! Που θα το κάνεις αυτό; Ζητάδων και διμοιρίας γωνία; Που θα περιμένεις τους υπόλοιπους; Στο άσυλο άνθρωπέ μου –ποια η χρησιμότητα του ασύλου; Να προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών –δεν το΄ξερες; Διαμαρτύρεσαι καταλαμβάνοντας το πανεπιστήμιο και οργανώνεσαι εκεί μέσα για να ξαναβγείς στους δρόμους –κατανοητό;
Ναι, αλλά καίνε την πανεπιστημιακή περιουσία –τη δημόσια περιουσία! Ε; Σωστά. Οι μέσα καίνε την δημόσια περιουσία ενώ οι μπάτσοι που τους έχουν ζώσει απέξω καίνε αρωματικά στικ ψάλλοντας το «Χάρε Κρίσνα»! Έτσι πάει; Όχι –απλά δεν έχεις κανένα πρόβλημα όσο οι μπάτσοι ρίχνουν δακρυγόνα μέσα στα πανεπιστήμια, το πρόβλημά σου αρχίζει όταν ανάβουν φωτιές οι έγκλειστοι. Επειδή ξαφνικά έγινες ευαισθητοποιημένος πολίτης –σε έπιασε πρεμούρα με την πανεπιστημιακή περιουσία , ενώ μέχρι σήμερα έδινες έναν πούτσο (και κάτι λιγότερο) για τα κονδύλια που πάνε στην παιδεία –τα λέω καλά;

Έστω, αλλά τι φταίνε οι βιτρίνες των καταστημάτων; Το βιός των φτωχών ανθρώπων, το αυτοκινητάκι τους, το μαγαζάκι τους… Δίκιο έχεις. Πρέπει να σκεφτούμε τους φτωχούς καταστηματάρχες του κέντρου της Αθήνας (πόσο πάει το τετραγωνικό για να νοικιάσεις μαγαζί εκεί πέρα; 3,4,5 χιλιάρικα;). Αυτούς που σκέφτεται συνέχεια ο Δήμαρχος, αυτούς που σκέφτεται ο Πρωθυπουργός, τα δελτία ειδήσεων… φτάνει δικέ μου! Ας σκεφτούμε και τίποτα άλλο! Ας σκεφτούμε τους άλλους που πήγαν και παρκάρανε τα αυτοκίνητά τους στο φλεγόμενο κέντρο και τώρα διαμαρτύρονται που τους τα κάψανε! Ειδικά όσους από αυτούς πιπιλάνε την αθάνατη ατάκα, «λάθος που σκότωσε ο μπάτσος το παιδί, αλλά τι ήθελε κι αυτό να πάει στα Εξάρχεια; δεν το ήξερε οτι εκεί γίνονται φασαρίες;»

Δεν θα σου πω για τους προβοκάτορες που ανακατεύονται στις φασαρίες και καίνε μαγαζιά-αυτοκίνητα. Δεν θα σου μιλήσω για τους πεινασμένους του κέντρου που περνάνε τις σπασμένες βιτρίνες και αρπάζουν ότι βρουν, δεν θα σου μιλήσω καν για τους χορτάτους που είδαν ανοιχτά τα μαγαζιά και μπήκαν μέσα. Όλα αυτά τα έχεις δει, τα έχεις ακούσει, τα έχεις διαβάσει.
Θέλω μόνο να σε ρωτήσω –για πόσα ηλίθια τα έχεις αυτά τα παιδιά; Λες δηλαδή οτι κατέβηκαν στο κέντρο για να βουτήξουν κινητά τηλέφωνα και γυαλιά ηλίου; Εντάξει –το έκαναν. Γιατί μετά δεν πήγαν σπίτια τους; Τι διάολο γυρνοβολάνε τριγύρω, ρισκάροντας να τους συλλάβουν με τα κλοπιμαία και να τους μπουζουριάσουν για τα καλά;

Το θέμα είναι φιλαράκο οτι σου λείπει η περιφρούρηση. Θα ήσουν απολύτως σύμφωνος αν έβλεπες ομάδες αναρχικών να περιπολούν στο κέντρο και να βουτάνε όποιον λεηλατεί ή καίει –εσύ θα ήσουν σύμφωνος αλλά εκείνοι δεν θα ήταν πλέον αναρχικοί. Άρα, να τους μετατρέψουμε όλους σε ΚΝΑΤ, να περιφρουρούν τις διαμαρτυρίες τους με ρόπαλα και αλυσίδες –αυτό θέλεις; Συγνώμη αλλά δεν τους βλέπω πρόθυμους να σου κάνουν το χατίρι! Μας φτάνει μια Αλέκα, μας φτάνει η πολιτική απραξία των κομμάτων, μας αρκούν οι σταλινικοί του ΚΚΕ, δεν χρειαζόμαστε άλλους.

Κι αυτοί οι γενναίοι μαγαζάτορες, αυτοί που δεν διανοήθηκαν καν να κουνήσουν τον κώλο τους όταν σκοτώθηκε ένα παιδί, αλλά βγήκαν με τα ρόπαλα για να προστατεύσουν τα εμπορεύματά τους –καλά ξηγιούνται. Ακόμα κι ο πιο οξυδερκής θεωρητικός της αναρχίας δεν θα μπορούσε να αιτιολογήσει πειστικότερα το δίκιο των παιδιών που καίνε μαγαζιά!

Άλλωστε, χρόνια ολόκληρα τα σκοτώνουν αυτά τα παιδιά τσιπάροντάς τα με καρκινογόνα κινητά, τα αλυσοδένουν με νιντέντο, τους βουλώνουν τις αρτηρίες ταΐζοντάς τα σαβούρα, τα εκτελούν στην παραλιακή μέσα σε σπορ αυτοκίνητα –ωραία όλα αυτά, αλλά χρονοβόρα. Τώρα πιάσανε τα δίκανα και τα ματσούκια για να τους πάρουν το κεφάλι μιας κι έξω. Είναι πιο σύντομο και κοστίζει λιγότερο. Βαράτε λοιπόν! «Να πάει στον αγύριστο κι αυτή η γενιά»!

Θέλω να πω οτι το θέατρο κατάντησε αηδία, το έργο βρώμισε υποκρισία και σε λίγο θα μας πλακώσουν στα λεμόνια.

Θέλω να πω οτι σε λίγο θα μπουν μέσα να πάρουν σηκωτά τα παιδιά μας κι εμείς απέξω θα χειροκροτούμε. Αρκεί να τα λιανίσουν στα σκοτεινά κι όχι μπροστά στα μάτια μας –έτσι;

Θέλω να πω οτι η φωτιά δεν καταστρέφει μόνο –ενίοτε εξαγνίζει κιόλας.

Ας περιμένουμε λίγο ακόμα.

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά