Ο προληπτικός εξοστρακισμός

Τώρα που το βλέπω πιο ψύχραιμα –θα συμφωνήσω. Θα το δεχτώ και συγνώμη αν ποτέ υπαινίχθηκα το αντίθετο, «δικό μου το λάθος, αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη και δεν το χρεώνω σε κανέναν, δεν είχα επαρκή πληροφόρηση όταν κλήθηκα να τοποθετηθώ» -που λέει κι ο Πρωθυπουργός (και είμαι και πιο μάγκας γιατί κατάλαβα το λάθος μου σε μια βδομάδα -όχι στους πέντε μήνες, σωστός;) Διότι, όπως φαίνεται ο Κούγιας είχε δίκιο. Βουνό! Οροπέδιο! Χάι Σάπαραλ δίκιο!

Η σφαίρα όντως εξοστρακίστηκε. Το παιδί είχε όντως αποκλίνουσα συμπεριφορά. Ο θάνατός του ήταν όντως θέλημα Θεού.

Πρόσεξε:

Ένα περιπολικό δέχεται επίθεση (λέμε τώρα), το πλήρωμά του παρκάρει το όχημα σε ασφαλές σημείο και μετά ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ τις διαταγές που μόλις έχει πάρει για απεμπλοκή από το επεισόδιο, επιστρέφοντας με τα πόδια στον «τόπο της φασαρίας». Αυτό συνεπάγεται ΕΔΕ με πιθανότητα απόταξης από την αστυνομία –εντάξει μέχρι εδώ;

Οι δυο μπάτσοι γυρίζουν πίσω «γιατί έτσι πρέπει να ενεργήσουν», σύμφωνα με τον Κούγια. Να πατάξουν τις φασαρίες, να συλλάβουν τους υπαίτιους, αυτό νομίζω ότι εννοεί. Και μάλιστα, επειδή οι μπάτσοι είναι σίγουροι για τις ικανότητές τους, δεν ζητάνε καν ενισχύσεις! Καλά, μέχρι εδώ.
Ρωτάω τώρα εγώ –οι σφαίρες πως βρέθηκαν μέσα στα όπλα τους; Κυκλοφορούν οι μπάτσοι με τα όπλα μονίμως γεμάτα; Κάποιο πρόβλημα εδώ πέρα –γιατί ένα γεμάτο όπλο μπορεί να εκπυρσοκροτήσει ανά πάσα στιγμή, δεν το ξέρεις; Μέτρα τα σχετικά ατυχήματα και έλα να μου πεις –άρα, σε πρώτη φάση, θα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ να σταματήσει αυτό το πράγμα. Όποιος μπάτσος πιάνεται με γεμάτο όπλο να ξηλώνεται –ατάκα κι επιτόπου. Μήπως όμως δεν χρειάζεται; Μήπως οι μπάτσοι είναι υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν με άδεια όπλα; Αν ναι –τότε αυτός που σκότωσε το παιδί είχε πρόθεση. Γέμισε το όπλο και γύρισε πίσω για να το χρησιμοποιήσει. Προσχεδιασμένο έγκλημα λέγεται αυτό.

Παρακάτω, οι μπάτσοι βρίσκονται αντιμέτωποι με «οργισμένο πλήθος», εκπλήσσονται καθότι περίμεναν να βρουν τον κόσμο με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά να περιμένει τις χειροπέδες και χάνουν την ψυχραιμία τους. Σωστό; Σωστό.
Ρίχνει ο ένας το βεγγαλικό, οι συγκεντρωμένοι δε μασάνε, οπότε βγάζει ο άλλος (κάποιοι λένε ‘και οι δύο’) το κουμπούρι. Και πυροβολεί στον αέρα! Χέσε τους μάρτυρες που λένε ότι πυροβόλησε σημαδεύοντας το παιδί –τι περίμενες να πουν άτομα με «αποκλίνουσα συμπεριφορά»;
Ξαναρωτάω εγώ τώρα –περνάνε αεροπλάνα, ελικόπτερα, διαστημόπλοια από τα Εξάρχεια; Όχι. Είναι η Μεσολογγίου στοά; Έχει στέγαστρο Καλατράβα από πάνω, ας πούμε; Και πάλι όχι. Αν σηκώσεις το κεφάλι σου επί της Μεσολογγίου, τι θα δεις; Σύννεφα δε θα δεις; Ε τότε πως στο διάολο εξοστρακίστηκε η σφαίρα σε σταθερή επιφάνεια ενώ ο μπάτσος πυροβόλαγε στον αέρα; Τι σημαίνει «στον αέρα»; Σε ανοιχτό ορίζοντα δε σημαίνει; Άρα, και εφόσον η σφαίρα εξοστρακίστηκε, ο μπάτσος δεν πυροβόλησε στον αέρα. Θέλεις να δεχτώ ότι δεν πέτυχε τον πιτσιρικά; Εντάξει, δεν τον πέτυχε –βάρεσε κάποιον τοίχο, μπαλκόνι, κολώνα, σκατά. Αλλάζει αυτό, το γεγονός ότι επέστρεψε έχοντας σκοπό να κάνει φασαρία; Έτσι δεν τεκμηριώνεται η λεγόμενη «προμελέτη»; Κι όταν έρχεσαι για φασαρία και τελικά σκοτώνεις έναν άνθρωπο, αυτό δεν λέγεται «φόνος εκ προμελέτης»; Τι σημασία έχει αν τον πέτυχες με την πρώτη; Αφού δεν έριξες τελικά στον αέρα και αφού τον σκότωσες τελικά τον άνθρωπο!
Παρασύρθηκα! Έχει δίκιο ο Κούγιας. Δεν σκόπευε ο μπάτσος να σκοτώσει το παιδί, βάρεσε στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε. Άρα, ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ κάποιος μπάτσος πυροβολεί στον αέρα, υπάρχει η αυξημένη πιθανότητα εξοστρακισμού της σφαίρας με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ή έστω να τραυματιστεί κάποιος άνθρωπος! Έχω δίκιο; Αν έχω δίκιο θα πρέπει ΤΩΡΑ, ΑΜΕΣΑ να αφοπλιστεί η Αστυνομία. Αν οι μπάτσοι βαράνε στον αέρα και σκοτώνουν ανθρώπους δεν είναι σε θέση να κουβαλάνε όπλα. Έτσι πάει.

Έχουμε λοιπόν έναν μπάτσο που προσπαθεί να ισχυριστεί ότι το «εκ προμελέτης» μπορεί να είναι τελικά «εξ αμελείας». Εντάξει, θα συμφωνήσω με τον Κούγια. Θα ξεχάσω κιόλας την ενέργεια των δυο μπάτσων να επιστρέψουν για να ζητήσουν τα ρέστα. Ας πούμε ότι ποτέ δεν έγινε αυτό –να μη χαλάμε και τις καρδιές μας! Όμως, όταν πέσανε οι πυροβολισμοί και σωριάστηκε το παιδί, τι έκαναν οι μπάτσοι; Γύρισαν την πλάτη και έφυγαν! Ενημέρωσαν με τον ασύρματο; Όχι. Πήραν έστω κάποιο κινητό για να καλέσουν ασθενοφόρο; Ούτε. Αν αυτό δεν λέγεται «εγκατάλειψη θύματος» τότε δεν υφίσταται η έννοια της «εγκατάλειψης». Απλά μαθηματικά είναι!

Κάνε τώρα τη σούμα: Παραβίαση εντολών των ανωτέρων, αβάσιμοι ισχυρισμοί για την ύπαρξη κατάστασης απειλητικής για τη ζωή του δράστη (αφού έφυγε και ξαναγύρισε), πρόκληση θανάσιμης βλάβης, εγκατάλειψη θύματος. Με πόσο τιμωρούνται όλα αυτά;

Εντάξει, είμαι ξεχασιάρης. Το υπόμνημα του ειδικού Κούγια έγραφε ότι ο δράστης ενήργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο επειδή είχε βαρεθεί τόσα χρόνια να τον βρίζουν στα Εξάρχεια. Εγώ καταλαβαίνω την απόγνωση του «συνανθρώπου μας». Υποθέτω λοιπόν ότι είχε κάνει κάποιο υπηρεσιακό σημείωμα, μια αναφορά προς τον διοικητή του τμήματος, να φύγει από τα Εξάρχεια. Να γλιτώσει από το βρισίδι. Είναι έτσι; Αν ναι, θα παρακαλούσα να προφυλακίσουν ΚΑΙ τον διοικητή του τμήματος σαν ηθικό αυτουργό της δολοφονίας. ΜΕΣΑ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ! Αν όμως δεν υπάρχει κάτι γραπτό, αν δεν υπάρχουν έστω κάποιοι μάρτυρες σχετικά με το θέμα, τότε ο μπάτσος λέει μαλακίες. Νέτα-σκέτα.

Θα κάνω μια παρένθεση για να αναρωτηθώ υποθέτοντας. Αν, ας πούμε, ο "συνάνθρωπος" αυτός βγει έξω, πέσει φάτσα με κάποιον τυπάκο ο οποίος θα του φωνάξει «μπάτσε, γουρούνι, δολοφόνε» και τότε ο "συνάνθρωπος" που έχει βαρεθεί να τον βρίζουν κινηθεί εναντίον του τυπάκου, ο δε τυπάκος τραβήξει κανένα μαχαίρι για να προστατεύσει τη ζωή του και πάνω στο μαχαίρι σκοντάψει ο μπάτσος, τι γίνεται; Θα αναλάβει κι αυτού την υπεράσπιση ο Κούγιας; Θα μιλήσει πάλι για «θέλημα Θεού» και «παρεξήγηση»; Αν ο μπάτσος (που είναι και εκπαιδευμένος, λέω εγώ, για να αντιμετωπίζει φασαρίες) τη σκαπουλάρει με δυο χρονάκια, α λα Μελίστας, με πόσα πρέπει να τιμωρηθεί ο ανεκπαίδευτος τυπάκος του παραδείγματος; Μήπως να του δώσουν και παράσημο; Επειδή, ξέρεις, κι ο τυπάκος μπορεί να έχει βαρεθεί να τον βρίζουν κάθε φορά που κατεβαίνει Εξάρχεια, να τον εξευτελίζουν στα πεζοδρόμια, να τον σκουπιδιάζουν. Κι ο τυπάκος του παραδείγματος δεν έχει κανέναν διοικητή να κάνει γραπτή αναφορά μετάθεσης, αλλά πάντως την αναφορά του την έδωσε. Στις διαδηλώσεις, με μάρτυρες ένα σωρό, με κάμερες τριγύρω κι όταν φώναξε «βαρέθηκα να με γαμάνε οι μπάτσοι» τον πλάκωσαν και στο ξύλο από πάνω! Μετά του έριξαν δακρυγόνα και τον ράντισαν χημικά. Θα αφήσω ανοιχτή την παρένθεση –επειδή όσο κι αν προσπάθησα, η παρένθεση έγινε αγκύλη και μας αγκυλώνει όλους.

Κάπου διάβασα σήμερα ότι ο ειδικός φρουρός έπαθε κρίση μέσα στο κελί του, άρχισε να βλέπει «δαίμονες», την έπεσε στον άλλο ειδικό φρουρό και ζήτησε παπά να εξομολογηθεί. Κατανοώ τον διαταραγμένο ψυχισμό του, αλλά δεν θα αναρωτηθώ, «ρε μάγκες, αφού το άτομο ήταν τσίου γιατί του δώσατε όπλο;» Δεν θα αναρωτηθώ επειδή έχω ακούσει οτι πολλοί προφυλακισμένοι βλέπουν τους ίδιους ακριβώς δαίμονες, τραβάνε και μια κρίση –φαίνεται ότι ανήκουν στη γενιά που μεγάλωσε με το ομώνυμο αριστούργημα του Καρβέλα και δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το σοκ. Αλλά, χάθηκε λίγη πρωτοτυπία ρε παιδιά; Διαβάστε και κανένα καινούργιο βιβλίο ψυχοπαθολογίας –δείτε και τίποτα μέλισσες, πεταλούδες, τον Έμινεμ ή τον Μέριλιν Μάνσον να πούμε. Όχι άλλους Δαίμονες! Δείτε έστω την Άννα Βίσση στις καινούργιες της επιτυχίες, δείτε τον Καρβέλα με την Πάνια, κι αυτοί εξίσου τρομακτικοί είναι.

Κοίτα, δε λέω ότι το άτομο είναι (ή δεν είναι) καλά στα μυαλά του –λέω απλά ότι έχουν δει τόσοι πολλοί αυτούς τους "δαίμονες" που στο τέλος δεν θα γίνεται πιστευτή η σχιζοφρένεια. Υπόθεση κάνω τώρα, επειδή είναι κρίμα κι άδικο να καταλήξει η δαιμονοβλεψία να αντιμετωπίζεται όπως ο πόνος στη μέση. Θες να λουφάρεις από τη δουλειά; Πας στο γιατρό του ΙΚΑ, παραπονιέσαι για πόνο στη μέση –σου γράφει δυο μέρες άδεια. Κάτι τέτοιο.

Επειδή όμως είμαι άνθρωπος «αντικειμενικός» στην τελική (αλλά όχι στην αρχική ή τη μεσαία), θα πρέπει να πω εδώ ότι έχει κι ένα άδικο ο Κούγιας. Εκεί που τα χώνει σε υπουργούς, κυβέρνηση, θεσμικούς, ξέρω ΄γω, ότι βιάστηκαν να καταδικάσουν τον πελάτη του και δεν σεβάστηκαν το τεκμήριο της αθωότητας –έχει άδικο. Αλλά το σώζει τελευταία στιγμή προσθέτοντας τη φράση «προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους». Γι΄αυτό το κάνουν κύριε Κούγια, επειδή, στην περίπτωση που ο ειδικός φρουρός σκότωσε κατά λάθος θα πρέπει να αφοπλιστεί ΕΠΙΤΟΠΟΥ η αστυνομία –τόσα περιστατικά έχουμε όπου οι μπάτσοι πυροβολούν, τραυματίζουν, σακατεύουν, σκοτώνουν κατά λάθος. Επειδή, αν ο ειδικός φρουρός βαρέθηκε να τον βρίζουν και τα πήρε στο κρανίο θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να φύγουν οι μπάτσοι από τα Εξάρχεια. Τι να σου κάνει και η κυβέρνηση κύριε Κούγια; Ίδρωσε όλες αυτές τις μέρες να τσιρίζει μαζί με τα κανάλια για «μεμονωμένο περιστατικό» -αν αποδειχτεί ότι ο ειδικός φρουρός σκότωσε χωρίς πρόθεση, τότε θα πρέπει να δεχτούμε «γενικευμένο φαινόμενο». Και πως θα σώσει το τομάρι της η κυβέρνηση; Εσύ θα την υπερασπιστείς τότε κύριε Κούγια μου; Όχι βέβαια! Ή μήπως απαγορεύεται να προσπαθεί ο καθένας να σώσει το τομάρι του ακόμα και διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, ακόμα και πυροβολώντας τον αέρα κατάκαρδα; Να είμαστε «αντικειμενικοί» κύριέ μου, να αναλαμβάνουμε την «αντικειμενική μας ευθύνη»! Άλλωστε, τζάμπα είναι –άνθρωποι είμαστε. Και λάθη θα κάνουμε και την ευθύνη θα αναλάβουμε και για σουβλάκια θα πάμε μετά. Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή; Να παραιτηθούμε όπως ο Κύπριος υπουργός ή να κάνουμε χαρακίρι σαν τους Γιαπωνέζους; Μιλάω σωστά;

Δυο πραγματάκια άφησα για το τέλος –κάτσε να τα ξεπετάξω στα γρήγορα.

Διότι, το παιδί είχε αποκλίνουσα συμπεριφορά, πλούσιους γονείς, ήτανε και βάζελος –έτσι διάβασα. Και μην ακούω σαχλαμάρες τους στυλ «και που τα είδε όλα αυτά ο ειδικός φρουρός, στο κούτελο τα έγραφε το παιδί;» Ούτε οι μάρτυρες με ενδιαφέρουν που καταθέτουν ότι το παιδί δεν κινήθηκε απειλητικά εναντίον του μπάτσου. Είπαμε –παραβατικοί είναι κι αυτοί, αναξιόπιστοι. Άλλωστε, η βάση του συγκεκριμένου επιχειρήματος είναι απλή, απορώ γιατί όλοι την παραβλέπουν. Το παιδί είχε πάει πριν στο γήπεδο, τα ‘σπασε μαζί με άλλα χουλιγκάνια, μετά κατέβηκε στα Εξάρχεια να τα ξανασπάσει (ρε αυτό δεν ήταν παιδί, τυφώνας σκέτος ήταν!) όπως έκανε άλλωστε αρκετά συχνά. Εκεί πάνω στα σπασίματα (που κανένας δεν είδε, αλλά δεν έχει σημασία –δηλαδή, θα πρέπει να δεις τον Πάσαρη να τραβάει πιστόλι για να του ρίξεις; θα πρέπει, αλλά δεν έχει σημασία), πάνω λοιπόν που το παιδί ξεσπούσε την καθημερινή του μανία, επιβουλεύτηκε τη ζωή του ειδικού φρουρού. Έγιναν όλα αυτά; Όχι, αλλά δεν πειράζει. Ξέρεις γιατί;

Επειδή η παραβατική συμπεριφορά είναι πρωτίστως μια ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ συμπεριφορά. Δεν είναι αυτό που κάνει ο άλλος, είναι αυτό που ΕΣΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ να κάνει. Αν τώρα ενεργείς με βάση αυτή την αναμενόμενη συμπεριφορά είσαι σούπερ ντούπερ, το λέγανε και οι αρχαίοι, «κάλλιον το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν». Έτσι να κάνεις κι εσύ -κάλλιον και νάτριον και νιτρικό άλας κι ότι γουστάρεις.

Το κάνανε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Ο Βενιζέλος, ο Μεταξάς, ο Κανελλόπουλος, ο Γέρος της Δημοκρατίας και όλοι αυτοί που δένανε τους κομμουνιστές επειδή «ιδιωνυμικώς» επιβουλεύονταν το κράτος. Ο Παπαδόπουλος που κούρευε τους μαλλιάδες και μάζευε τους αριστερούς. Οι μετέπειτα κυβερνήσεις που αμόλαγαν τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια και τσάκιζαν τον κόσμο στο ξύλο και στις προσαγωγές.

Το κάνανε και οι Ευρωπαίοι ημών πρόγονοι. Ο Χίτλερ που μάζευε Εβραίους, πούστηδες, τσιγγάνους και αριστερούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Στάλιν που καθάριζε αντιφρονούντες. Ο Πινοσέτ κι ο Φράνκο που εκτελούσαν κόσμο μέσα σε γήπεδα ποδοσφαίρου. Ο Μακάρθυ που εξαφάνιζε αριστερούς. Ο Νίξον που λοβοτομούσε χίππηδες.

Όλοι το κάνανε –γιατί όχι κι εσύ;

Άλλωστε, τι σκατά θέλει ο κόσμος στα Εξάρχεια; Να ρίξει το κράτος, να φέρει αναρχία. Εις θάνατον.
Τι ζητάνε οι φοιτητές; Να μην παίρνουν πτυχία του κώλου, να δουλεύουν στο αντικείμενο που σπούδασαν όταν αποφοιτήσουν. Εις θάνατον (δι΄ανασκολοπισμού αυτοί –για συμβολικούς λόγους).
Τι θέλουν οι μαθητές; Να μην αντιμετωπίζονται σα μηχανές κερδοφορίας, να αποφυλακιστούν κάποτε από το ημερήσιο πρόγραμμα. Εις θάνατον κι αυτοί (κατά προτίμηση σε αίθουσα ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου –να βγάλουμε και κάνα φράγκο).

Αφού τα μυαλά τους είναι χαλασμένα, ας πυροβολήσουμε τα μυαλά τους. Αφού τα όνειρά τους δεν μας βολεύουν, ας τα ονομάσουμε «εφιάλτες». Λίγη τηλεόραση, δέκα κιλά απαξίωση γαρνιρισμένα με αμφισβήτηση προθέσεων, μπόλικο ξύλο και απειλές, όλο και κάποια ψυχή θα γαμήσουμε. Δεν μπορεί!

Είναι άλλωστε και «θέλημα Θεού». Η δολοφονία, τα επεισόδια, η κυβερνητική εμβριθής παρακολούθηση τηλεόρασης –έτσι θέλησε ο Θεός. Για να ξεχαστεί το καλογερίστικο σκάνδαλο που βλάπτει (δημοσκοπικά κυρίως), για να καταναλωθούν τα ληγμένα δακρυγόνα (και να αγοραστούν καινούργια –επίσης ληγμένα), για να αποζημιωθούν οι έμποροι που είχαν αναδουλειές, για να τη βγάλουμε καθαρή γενικώς. Είδες ο Θεός; Για όλους φροντίζει και τα παιδιά του τ’ αγαπάει. Τα παιδιά του, όχι τους άλλους –εντάξει;

Ο εξοστρακισμός έχει μακρόχρονη παράδοση σε αυτή την περιοχή –ξεκίνησε από την περίφημη Αθηναϊκή Δημοκρατία. Μαζεύονταν τότε οι πολίτες και γράφανε σε ένα όστρακο το όνομα του ανθρώπου που πίστευαν ότι θα πρέπει να φύγει από την πόλη επειδή τον θεωρούσαν βλαβερό για τα κοινωνικά συμφέροντα. Ο εξοστρακισμός ήταν ένα προληπτικό μέσο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία. Έτσι είναι ακόμα.
Μαζεύεται ένας μπάτσος μόνος του και γράφει σε σφαίρα (που να ψάχνεις τώρα για όστρακα;) το όνομα ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι πρέπει να φύγει επειδή τον θεωρεί βλαβερό για τα κοινωνικά συμφέροντα. Και η σφαίρα πάει να βρει τον άνθρωπο, κάνει καραμπόλες σαν μπάλα του μπιλιάρδου, αλλά ΠΑΝΤΑ τον βρίσκει. Τι ψηφοφορίες και μαλακίες τώρα; Η σφαίρα ξέρει από μόνη την πορεία της. Κι αν διαφωνείς με τη σφαίρα, τόσο το χειρότερο για σένα.

Γιατί πάντα εσύ θα βγαίνεις ο χαμένος, ποτέ η σφαίρα.

Μέχρι τη στιγμή που «ο χαμένος θα τα πάρει όλα».

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά