Αυτή την είδηση μου ήρθε πρωινιάτικα από τον Ikrory 21 -κάποιο παγωμένο νερό στην πλάτη αδερφέ μου! Τη Δευτέρα που μας πέρασε, ο μυθικός Lux Interior κοίταξε τριγύρω με το γνωστό παρανοϊκό του βλέμμα, μουρμούρισε "Χέιιι, είμαι στο δρόμο για ένα ταξίδι έξω απ΄αυτόν τον κόσμο..." κι έφυγε από τη βομβαρδισμένη σκηνή βιαστικά. Όπως πάντα. Για τελευταία φορά όμως -αμετάκλητα.
Αυτός ο, φρικαρισμένος από παραισθησιογόνα, νεκροζώντανος Έλβις δεν θα ξαναεμφανιστεί στα περίχωρα, δεν θα σκαρφαλώσει άλλη φορά στα ηχεία ισορροπώντας οριακά στις στραβοπατημένες του γόβες, δεν θα ξαναματώσει μπροστά στα δικά μας μάτια, δεν θα ξαναφορέσει την κουκούλα του "Ανθρώπου-μύγα".
Μια γκριμάτσα σιχασιάς από την Poison Ivy για το δάκρυ που παραλίγο να της ξεφύγει. Συνοδευμένη από μανιώδες μάσημα τσίχλας -φυσικά.
"Θα πάρω μια βδομάδα άδεια/ λέω να πεταχτώ μέχρι την Κόλαση/ Θα σου στείλω μια κάρτα από εκεί πέρα/ Αλόχα από την Κόλαση/ Θα χορεύω ανάμεσα στις φλόγες/ σα μασκαρεμένος διάβολος/ Θα μ΄ακούς να τραγουδάω/ αλλά όχι από το δορυφόρο/ Θα μ΄ακούς να τραγουδάω/ Αλόχα από την Κόλαση/ Θα φοράω χαβανέζικες γιρλάντες/ κανονικό δαχτυλίδι φωτιάς γύρω από το λαιμό μου/ Κανονικό φιλί διαβολογυναίκας μιλάμε!/ Γαμώτο, τι στην ευχή να περιμένω;/ Μαζεύω τα υπάρχοντά μου/ Αλόχα από την Κόλαση/ Θα χαρώ πολύ να την κοπανήσω από εδώ/ Γιατί εδώ πάνω τα πάντα έχουν κακοφορμίσει/ Ξέρεις, μερικοί το προτιμούν καυτό κι εκεί κάτω, όλα είναι καυτά, σκέτη Κόλαση / Μην ξεχάσεις να μου γράφεις/ Αλόχα από την Κόλαση"
Το είχε πει ο Lux -από την εποχή που έβγαινε "Ραντεβού με τον Έλβις".
Οι Cramps ήρθαν να μας μιλήσουν για τα "Τραγούδια που τους δίδαξε ο Κύριος" και νομίζω οτι τα κατάφεραν μια χαρά. Φεύγουν χωρίς να διευκρινήσουν την πραγματική ταυτότητα του Κυρίου. Καλύτερα έτσι.
Εκεί κάτω στην Κόλαση ο Έλβις περιμένει τον Lux, όλα θα γίνουν όπως πρέπει -άλλωστε ο Goo Goo Muck τους είχε από καιρό προειδοποιήσει:
"Καλύτερα να κρυφτείς/ όταν σκάσω μύτη".
Egidio Gherlizza- Τζέφυ και Τσέρυ
-
Ο Egidio Gherlizza είναι ένας καλλιτέχνης για τον οποίο μιλούν ελάχιστα,
ωστόσο ο πιο τυχερός χαρακτήρας του, ο αλήτης Σεραφίνο, κατάφερε να γίνει
μια μ...
Πριν από 5 μήνες
10 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
παει κι αυτος....
μεγαλος πολυ μεγαλος
Μεγάλος δε θα πει τίποτα αδερφάκι! Ακόμα θυμάμαι τα μούτρα του Μπόμπολα όταν ο Λουξ του ξήλωνε τη σκηνή στο ΡΟΔΟΝ, πλακάκι-πλακάκι! Τι να λέμε τώρα; Οι καλύτεροι φεύγουν και οι παλιομαλάκες μένουμε πίσω.
σα να ξεκουραστηκε μου φαινεται. ελαφρυ το χωμα.
No rest for the wicked ones φίλε μου. Ελαφρύ θα είναι καθότι δεν τον κόβω να κάθεται ήσυχα. Όλο και θα βρυκολακιάσει σε κανένα άθλιο παμπ.
Το Goo Goo Muck ήταν το πρώτο κομμάτι από Cramps που άκουσα όταν με μύησε στη σιχαμερή σκηνή του σαικοφακινμπιλλυ ένας χαμένος χρόνια χεβυμεταλάς & ροκάμπιλος φίλος. Είναι μερικοί άνθρωποι που η ιστορία συνήθως τους αγνοεί επιδεικτικά επειδή ακριβώς κι αυτοί την έχουν χεσμένη. Τέτοια άτομα συνεχίζουν να υπάρχουν στις μνήμες όσο ζουν εκείνοι που τους άκουσαν. Για κάμποσα χρόνια ακόμα θα παίζουμε τα τραγούδια τους. Μετά δεν ξέρω αλλά δεν έχει και σημασία.
Η ιστορία φίλε μου είναι οτι εμείς αποφασίζουμε -γι΄αυτό και η ιστορία τους που αγνοεί τον Λουξ, απλά δεν υπάρχει για μας.
Μιας και μιλάμε για ιστορία, θυμάσαι αυτούς τους στίχους από τον ίδιο δίσκο με το Goo goo muck;
Midnight, one more night without sleeping/ Watching, 'til the morning comes creeping/ Green door, what's that secret you're keeping
Green door! Όπως και το μαγαζί.
η 1η φώτο πάνω είναι ΠΟΛΥ καλή! καύλα
να μερικα αφιερωμένα στα παιδια...
http://www.youtube.com/watch?v=JVDmggDj624&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=e7gyujhk4cs&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ayGq-B3xds4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=J_eRrITieW4&feature=related
Το "μωρό μου" του Θείου είναι από τα δυνατότερα κομμάτια της ελληνικής μουσικής.
Υ.Γ.: Εμένα πάντως μου αρέσει η δεύτερη φωτό -είναι πιο κουρελίδικη.
Δεν περίμενα να σου αρέσει κάτι απ αυτά
ωραία.
Τα δύο πρώτα είναι πολύ χαβαλές για το χαβαλέ -ο Ανεπρόκοπος, ιστορικό κομμάτι, αλλά το προτιμώ από το Μήτσο.
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!