Θυμήσου

Σήμερα κλείνουν 82 χρόνια από την ημέρα που ο Σάκο και ο Βανσέτι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Κι αυτό εδώ είναι απόσπασμα από το γράμμα που έστειλε ο Μπαρτολομέο Βανσέτι στον γιό τού Νικόλα Σάκο πριν τους εκτελέσουν στην ηλεκτρική καρέκλα:

Αλλά, αν όλα πάνε καλά θα μεγαλώσεις και θα καταλάβεις τι συνέβη με μένα και τον πατέρα σου, θα μάθεις τις αρχές μας για τις οποίες σύντομα θα μας εκτελέσουν.
Σου λέω από τώρα οτι είμαι σίγουρος πως ο πατέρας σου δεν είναι εγκληματίας, αλλά ένας από τους πιο γενναίους άντρες που έχω γνωρίσει. Κάποια μέρα θα τα καταλάβεις καλύτερα όλα αυτά. Πως ο πατέρας σου θυσίασε όλα όσα αγαπούσε και σεβόταν για την πίστη του στην ελευθερία και τη θέλησή του για δικαιοσύνη. Εκείνη τη μέρα θα είσαι περήφανος για τον πατέρα σου, κι αν είσαι το ίδιο γενναίος μ΄εκείνον, θα πάρεις τη θέση του στη μάχη ανάμεσα στην τυραννία και την ελευθερία για να υπερασπιστείς το όνομά του (τα ονόματά μας) και το αίμα μας.

Αν πεθάνουμε τώρα, θα ξέρεις, όταν μεγαλώσεις και καταλάβεις πλήρως αυτή την τραγωδία, πόσο καλός κι ευγενικός στάθηκε ο πατέρας σου απέναντι σε σένα –ο πατέρας σου κι εγώ –αυτά τα 8 χρόνια του αγώνα, της θλίψης, του πάθους, του θυμού και της αγωνίας. Ακόμα και τώρα θα πρέπει εσύ να σταθείς στο πλευρό της μητέρας και των αδελφών σου, να κάνεις τα πάντα για να τις βοηθήσεις, να τις στηρίξεις.

Θέλω επίσης να με θυμάσαι σαν σύντροφο και φίλο του πατέρα σου, της μητέρας και των αδελφών σου και σε βεβαιώνω οτι ούτε κι εγώ υπήρξα εγκληματίας, οτι δεν έχω κάνει καμιά ληστεία και κανένα φόνο, απλώς αγωνίστηκα ταπεινά για να εμποδίσω τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και για να απαιτήσω δικαιοσύνη.

Θυμήσου Ντάντε, όποιος πει διαφορετικά πράγματα για τον πατέρα σου κι εμένα, είναι ψεύτης, προσβάλει αθώους νεκρούς άντρες που έζησαν τη ζωή τους με γενναιότητα. Θυμήσου και μάθε επίσης, Ντάντε, οτι αν ο πατέρας σου κι εγώ ήμασταν δειλοί και υποκριτές και προδότες των ιδανικών μας, δεν θα μας πήγαιναν για εκτέλεση. Δεν θα διανοούνταν να κατηγορήσουν ούτε λυσσασμένο σκυλί –δεν θα καταδίκαζαν ούτε δηλητηριώδη σκορπιό με αυτά τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν για να μας παγιδεύσουν. Ακόμα κι ένας κατάδικος για μητροκτονία και παιδοκτονία θα πετύχαινε αναθεώρηση της δίκης του με τα στοιχεία που προσκομίσαμε.

Θυμήσου Ντάντε, να θυμάσαι για πάντα αυτά τα πράγματα –δεν είμαστε εγκληματίες, μας καταδίκασαν σε στημένη δίκη, μας αρνήθηκαν επανεξέταση της υπόθεσης και, αν μας εκτελέσουν τώρα, μετά από 7 χρόνια, 4 μήνες και 17 μέρες ανομολόγητων βασανιστηρίων και αδικιών, είναι λόγω όσων σου προανέφερα –επειδή είμαστε στο πλευρό των φτωχών και ενάντιοι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο.

Τα έγγραφα της υπόθεσής μας, που εσύ και όλοι οι άλλοι θα μαζέψετε και θα φυλάξετε, αποδεικνύουν οτι ο πατέρας σου, η μητέρα σου, η οικογένειά μου κι εγώ θυσιαστήκαμε από και για χάρη του Αμερικάνικου Πλουτοκρατικού συστήματος.

Θα έρθει η μέρα που θα καταλάβεις την αγριότητα της πράξης τους σε όλο της το μέγεθος. Τότε θα μας τιμήσεις.

Τώρα, Ντάντε, να είσαι δυνατός και καλός για πάντα. Σε αγκαλιάζω.

ΜΠΑΡΤΟΛΟΜΕΟ

Υ.Γ.: Αφήνω ένα αντίτυπο της Αμερικάνικης Βίβλου στη μητέρα σου, νομίζω οτι θα της αρέσει να το διαβάσει και θα στο δώσει όταν μεγαλώσεις και μπορείς να το καταλάβεις καλύτερα. Κράτα το να μας θυμάσαι... Αντίο Ντάντε.



Και για να μη νομίζεις οτι άλλαξαν πολλά από τότε, αντιγράφω το απόσπασμα μιας πρόσφατης συνέντευξης του Μουμία Αμπού Τζαμάλ, μετά την πολλοστή άρνηση του αμερικάνικου κράτους να γίνει επανεξέταση της υπόθεσής του. Έχει καταδικαστεί σε θάνατο, για τον φόνο ενός αστυνομικού στις αρχές του '80. Ισχυρίζεται οτι η υπόθεση ήταν στημένη, οτι καταδικάστηκε λόγω των αναρχικών απόψεών του και της δράσης του:

Θα ήθελα να σου πω μια ιστορία, αν δε σε πειράζει –μου την είπε αυτός ο φίλος μου, ο δικηγόρος, πριν μερικές μέρες. Ήταν στο Πίτσμπουργκ, σε ένα συνέδριο και παρακολουθούσε την ομιλία κάποιου διάσημου μαύρου ποινικολόγου. Αυτός λοιπόν μιλούσε κατά της θανατικής ποινής, σε φοιτητές της νομικής και σε διάφορους άλλους εκεί πέρα και τότε σηκώθηκε ένας να ρωτήσει «τι γίνεται με τον Μουμία;» Κι ο τύπος λέει «δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, θα ξαναγίνει η δίκη του».

Κι εντελώς τυχαία, 5 λεπτά πριν το πει αυτό, ο φίλος μου ο δικηγόρος είχε λάβει ένα μήνυμα που έλεγε οτι η αίτησή μου για νέα δίκη είχε απορριφθεί. Ο ποινικολόγος που σου λέω θεωρείται αυθεντία, όχι μόνο σε πολιτειακές υποθέσεις αλλά γενικότερα αυθεντία στη Νομολογία –είναι διάσημος. Έχοντας λοιπόν μελετήσει την υπόθεση, ήταν σίγουρος, αλλά –όπως βλέπεις –έκανε λάθος. Επειδή ακόμα και οι δικηγόροι που είναι πολύ έξυπνοι και ικανοί, δεν έχουν μάθει να υπολογίζουν τον πολιτικό παράγοντα σε μια δίκη, δεν έχουν μάθει να υπολογίζουν τον παράγοντα προσωποποίησης του νόμου, δεν έχουν μάθει να υπολογίζουν τη δύναμη που έχει ο νόμος να μεταλλάσσεται σαν το χαμαιλέοντα. Και πολλοί άνθρωποι που είναι καλά πληροφορημένοι και ριζοσπαστικοί ή ακόμα κι επανάστατες, για μια στιγμή, για μια μόνο στιγμή, λένε οτι αυτό είναι καλό, επειδή ότι διαβάζουν ή ότι ακούνε ή ότι συμπεραίνουν από τις συζητήσεις τους κάνει να πιστεύουν οτι κάτι θα αλλάξει. Λοιπόν, βλέπουμε οτι τα πράγματα δεν είναι γίνονται έτσι. Γι΄αυτό ας ξαναγυρίσουμε στα βασικά.

Δεν πρόκειται να πω στους ανθρώπους τι να κάνουν ή με ποιο τρόπο να οργανωθούν. Ξέρουν πως να τα κάνουν όλα αυτά. Πρέπει να εμπιστευτούν το ένστικτό τους. Εγώ πιστεύω στους ανθρώπους. Πάντα πίστευα σ΄αυτούς, από μικρό παιδί. Οι άνθρωποι ποτέ δεν σε απογοητεύουν, ξέρουν να κάνουν το σωστό επειδή το σωστό υπάρχει μέσα στις καρδιές τους. Κι εγώ τους προτείνω να ενεργούν έτσι ακριβώς.

Μουμία Αμπού Τζαμάλ



Θυμήσου.

Posted in: Κολλήματα