"Μην ξεχάσεις να στείλεις τριαντάφυλλα στην κηδεία μου"

Τελικά δεν το βλέπω να γλιτώνω από εκείνη τη γαμημένη δεκαετία του ’80 –πίστευα οτι αυτό θα ήταν ο επίλογος, αλλά μπα.... Ας μην αρχίσω όμως με καινούργια σχέδια που δεν ξέρω καν αν θα καθίσουν –ας μείνω σε αυτό εδώ.

Στο τρίτο κομμάτι δηλαδή μιας πολυλογίας που ξεκινάει από τις ιστορίες κάτω από την ετικέτα «Πριν πιούμε το κρασί, πριν δαγκώσουμε τα τριαντάφυλλα», συνεχίζεται με την τριπλέτα «Μέρες κρασιού και τριαντάφυλλων» και, θέλω να ελπίζω οτι, ολοκληρώνεται με το «Μην ξεχάσεις να στείλεις τριαντάφυλλα στην κηδεία μου». Πολλά τριαντάφυλλα και αρκετό κρασί –έτσι;

Αυτό που ονομάζεται συνολικά «Πριν πιούμε το κρασί, πριν δαγκώσουμε τα τριαντάφυλλα» είναι ιστορίες από τη γειτονιά μου –την εποχή που πήγαινα ακόμα γυμνασιολύκειο. Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να τις συγκεντρώσω σε ένα αρχείο, οπότε, όποιος διακατέχεται από τη νοσηρή περιέργεια να τις διαβάσει θα πρέπει να πάει στο πλάι (εκεί που γράφει Διάτρητα Κουτιά) και να πατήσει την σχετική ετικέτα. Οι ιστορίες είναι ανεξάρτητες, άρα δεν θα έχει σοβαρό πρόβλημα κατανόησης ακόμα κι αν τις διαβάσει ανακατεμένες.

Η τριλογία «Μέρες κρασιού και τριαντάφυλλων» αφορά την εποχή που γυρνοβολούσα στην Αθήνα ντυμένος φοιτητής. Τρία αρχεία (κάτω από την ετικέτα Φτηνές Ιστορίες) τακτοποιημένα και πανάκριβα (αν αυτός που τα κατεβάσει θελήσει και να τα τυπώσει –καθότι το μελάνι και το χαρτί κοστίζουν).

Τέλος, αυτό εδώ. «Μην ξεχάσεις να στείλεις τριαντάφυλλα στην κηδεία μου» -η κατάληξη εκείνων των πιτσιρικάδων της γειτονιάς μου που εμφανίστηκαν, έδρασαν, χαντακώθηκαν (και άλλα πολλά) στα προηγούμενα κομμάτια της πολυλογίας μου. Μάζεψα τις ιστορίες, τις έκανα ένα αρχείο, το κατεβάζεις από εδώ.

Δυο λόγια για το κομμάτι αυτό. Οι ήρωες είναι όλοι αληθινοί –κάπως διογκωμένοι, κάπως ακραίοι για να βγει ο τζόγος της κάθε ιστορίας, αλλά αληθινοί. Όλοι τους. Και η Μελίνα επίσης.

Κι ακόμα.... Είχα πάντα την επιθυμία να βάζω μουσική επένδυση σε ότι φτιάχνω, ένα σάουντρακ ρε παιδί μου, που θα παίζει μαζί με το κείμενο. Γι΄αυτό δανείζομαι συνήθως τίτλους τραγουδιών ή δίσκων και τους χρησιμοποιώ για τίτλους ιστοριών –έχω έτσι την προσδοκία πως ο αναγνώστης ξεκινώντας μπαίνει κατευθείαν στο κλίμα. Λέω τώρα...

Το σάουντρακ των συγκεκριμένων ιστοριών έχει ως εξής:

*Dead flowers –The Rolling Stones (από εκεί ο τίτλος: «And you can send me dead flowers every morning/ send me dead flowers by the mail/ send me dead flowers to my wedding/ and I won’t forget to put roses over your grave»)

1. In through the out door –Led Zeppelin

2. Three Imaginary boys –The Cure

3. Scream a song –The Antitroppau Council

4. No fun –Iggy Pop and the Stooges

5. Hallowed be Thy Name –Iron Maiden

6. Thirsty dog –Nick Cave and the Bad Seeds

7. Queen of Pain –The Cramps

8. One more cup of coffee (for the road) –Bob Dylan

9. Days of future passed –The Moody Blues

10. Fool to cry –The Rolling Stones

8 τραγούδια, 2 δίσκοι για να διαλέξεις το κομμάτι που σου ταιριάζει -Rolling Stones (bonus track) στο άνοιγμα και στο κλείσιμο. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα αν θες να ξέρεις...

Posted in: "Μην ξεχάσεις να στείλεις τριαντάφυλλα στην κηδεία μου"