Συνήθως αποφεύγω να παρακολουθήσω ημερίδες χρησιμοποιώντας την φτηνή δικαιολογία οτι προτιμώ τις νυχτερίδες –αλλά σήμερα αποφάσισα να κάνω μια εξαίρεση. Κι εσύ αν ήσουν στη θέση μου (εννοώ κοινωνιολόγος) και έπαιρνες την πρόσκληση για την παρουσίαση της έκδοσης «Το κοινωνικό πορτραίτο της Ελλάδας 2010» από το ΕΚΚΕ, μάλλον το ίδιο θα έκανες. Ήταν κι ένας παλιός καθηγητής μου από την Πάντειο, ο Ηλίας ο Κατσούλης, καλό ανθρωπάκι, είχα χρόνια να τον δω. Πολύ καλή εκδήλωση, παρατέθηκε και μπουφές. Αρκούν αυτά για πρόλογος;
Δεν πρόκειται να αναφερθώ στους συμμετέχοντες στο πάνελ, προτιμώ να μεταφέρω αυτά που άκουσα μακαρονοειδώς και άτακτα. Τουτέστιν:
Οι άμεσοι υποψήφιοι για να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχιας λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι (σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας)
-Οι χαμηλόμισθοι
-Οι ελεύθεροι επαγγελματίες
-Οι οικογένειες στις οποίες δεν δουλεύουν όλα τα μέλη που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.
Πως σου φαίνεται αυτό το αστείο; Αν το συνδυάσεις με όσα ακολουθούν παρακάτω, μάλλον θα τρομάξεις. Επειδή η συγκεκριμένη έρευνα ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ, την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής από το κράτος το οποίο εξακολουθεί να βολεύεται στην αντικατάστασή του από τον θεσμό της οικογένειας. Δηλαδή πληρώνεις εσύ ο κόπανος για το λεγόμενο κοινωνικό κράτος κι εκείνοι βλέπουν πώς όταν αρρωσταίνεις σε φροντίζει η μάνα σου, όταν μένεις άνεργος σε χαρτζιλικώνει ο πατέρας σου και σου τρώνε τα λεφτά. Ωραίοι.
Κάτσε να σου πω και το χειρότερο. Μέτρησε η έρευνα τα ποσοστά κοινωνικών δαπανών των τελευταίων χρόνων και τα έβγαλε συνεχώς αυξανόμενα. Τι άλλο αυξήθηκε μαζί με την αύξηση των κοινωνικών δαπανών; Το ποσοστό ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας! Ψάξανε οι άνθρωποι να δουν πώς έγινε αυτό κι ανακάλυψαν ότι το κράτος προκηρύσσει δράσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας χωρίς δικαιούχους! Προκηρύσσει δράσεις κοινωνικής ενσωμάτωσης οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τίποτα άλλο από την αποτίμηση και την προώθηση των εκάστοτε κυβερνητικών αντιλήψεων (κολοκύθια με τη ρίγανη δηλαδή) συν κάποιες επικοινωνιακές φιέστες.
Παρακάτω το πράγμα χειροτερεύει. Επειδή η έρευνα αναφέρει οτι το μεγάλο πρόβλημα των τελευταίων χρόνων, που θα συνεχίσει να αυξάνεται ραγδαία στην Ελλάδα, είναι αυτό των αστέγων. Γι΄αυτούς η κρατική κοινωνική πολιτική αδιαφορεί πλήρως –μόνο κάποιες ΜΚΟ ασχολούνται, αλλά κι εκείνες δρουν ανακουφιστικά, δεν έχουν τη δυνατότητα να εκτοπίσουν το πρόβλημα.
Κι αν δεν σου φτάνουν τα χειρότερα, θα σου πω το τελευταίο συμπέρασμα της έρευνας αναφορικά με την κοινωνική πολιτική και την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού: επειδή είναι γνωστό οτι οι οικονομικές κρίσεις συνδέονται ΚΑΙ με την αύξηση των ψυχικών/ψυχολογικών προβλημάτων η έρευνα διαπίστωσε ΑΘΡΟΕΣ προσελεύσεις στα ψυχιατρεία της χώρας -ΤΟ 50% ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ διενεργούνται με ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ! Δηλαδή ένα κάρο κόσμος κλείνεται με το ζόρι (ή προσπαθώντας να αποφύγει την φυλάκιση) στα ψυχιατρεία κι όταν βγει θα προστεθεί στον στρατό των ανέργων εφόσον το στίγμα του ψυχιατρείου παραμένει ανεξίτηλο στη χώρα μας.
Να δούμε και λίγο αυτή την κουφάλα την αγορά εργασίας –κι εδώ οι ομιλητές άγγιξαν το παπαράκι που ονομάζεται «ασφαλιστικό νομοσχέδιο και ρυθμίσεις σχετικά με το εργασιακό καθεστώς». Έγραψα παραπάνω οτι δεν θα αναφέρω τα ονόματα των εισηγητών, κάνω μια εξαίρεση εδώ πέρα επειδή πρόκειται για τον Ηλία τον Κικίλια ο οποίος τυγχάνει διοικητής του ΟΑΕΔ (και πρώην ερευνητής του ΕΚΚΕ).
Λοιπόν ο τύπος έκανε κάποιες (προφανείς μάλλον) παρατηρήσεις:
-Οτι από το 1971 και δώθε ήταν φανερό (από τις σχετικές έρευνες) πώς λόγω του χαρακτήρα του ασφαλιστικού μας συστήματος (pay as you go ονομάζεται και διαβάζεται είτε μεταφρασμένο, είτε αμετάφραστο) και λόγω της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, θα αντιμετωπίζαμε πρόβλημα αδυναμίας πληρωμών. Τι κάναμε από τότε μέχρι σήμερα; Μην πω τη λέξη, αφού δεν την είπε κι ο άνθρωπος!
-Η ανεργία, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ, χτυπάει περισσότερο τους εξειδικευμένους από τους ανειδίκευτους και κυριολεκτικά τσακίζει τους πτυχιούχους. Γιατί αυτό; Επειδή την τελευταία 15ετία η χώρα έβγαλε 600.000 πτυχιούχους ενώ οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν (για να καλυφθούν από αυτούς) δεν ήταν περισσότερες από 250.000. Ακόμα χειρότερα, οι μισές απ΄αυτές τις θέσεις δημιουργήθηκαν στον Δημόσιο τομέα. Ωραία;
-Υπάρχει αυτή η κυρίαρχη άποψη πώς η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μιας οικονομίας συναρτάται άμεσα με την μείωση του κόστους εργασίας («αν γραψείς κάτι διαφορετικό κανένας δεν θα σε πάρει στα σοβαρά και το κείμενό σου δεν θα δημοσιευτεί σε περιοδικό με αξιοπρεπή κυκλοφορία», είπε ο ομιλητής). Όμως τι γίνεται στην Ελλάδα; Η προέκταση του μάνδρα «ανταγωνιστικότητα= μείωση κόστους» οδηγεί στο απολυτίκιο «σκληρό και άκαμπτο θεσμικό πλαίσιο = μείωση της ανταγωνιστικότητας». Ναι; Να!
Διότι ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ αφορά αυτό το θεσμικό πλαίσιο (προστασίας των εργαζομένων, ελέγχου των απολύσεων, αποζημιώσεων κ.λ.π.); Σαφώς και δεν αφορά τους εργαζόμενους στον Δημόσιο τομέα. Δεν αφορά επίσης τους εργαζόμενους στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους. Τι μένει (και δουλεύει στις μεγάλες επιχειρήσεις); ΜΟΛΙΣ ΤΟ 10% του συνολικού αριθμού των εργαζομένων της χώρας σύμφωνα με την έρευνα! Αν λοιπόν η ελληνική οικονομία έχει τα χάλια της επειδή αυτό το 10% προστατεύεται από το θεσμικό πλαίσιο –τι να γίνει; Ας τους εκτελέσουμε στην πλατεία Συντάγματος να ξεμπερδεύουμε, για το κοινό καλό ρε παιδί μου! Αυτό το συμπέρανα εγώ δεν το είπε ο διοικητής του ΟΑΕΔ, έτσι;
Είπε όμως ότι αυτά τα παιδιά της Τρόικας (που φρίττουν στο άκουσμά τους οι τηλεσχολιαστές και οι λοιποί Ελληναράδες) δεν είναι τίποτα μυθικοί βρικόλακες –οικονομικοί ερευνητές και ακαδημαϊκοί είναι. Όμως, από τη μια δεν βρίσκουν άνθρωπο να κουβεντιάσουν στο Δημόσιο (και πώς να βρουν, όταν ο νεότερος Διευθυντής έχει αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο την εποχή του 1-1-4) κι από την άλλη, οι Τρόικες, κάνουν μερικά μικρολαθάκια. Ας πούμε, αναμειγνύουν (σε στυλ Ουμπέρτο Εκο –Εκκρεμές του Φουκώ) ένα αδιάψευστο στοιχείο με μια υπόθεση, προκειμένου να ισχύσει η υπόθεση. Δώσε βάση: «Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα έχει πέσει κατά 40% λόγω του υψηλού κόστους εργασίας». Το 40άρι είναι σωστό κι αναμφισβήτητο, αλλά τη σύνδεση με το κόστος πώς την έκαναν; Με τι στοιχεία; Μούγκα. Άλλη τσαχπινιά: «Σύμφωνα με στατιστικές είναι εμφανές οτι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα δύσκολα προσλαμβάνουν καινούργια άτομα επειδή τους είναι πολύ δύσκολο να απολύσουν». Το ότι δύσκολα προσλαμβάνουν είναι σωστό, αλλά μήπως γι΄αυτό φταίει η πεσμένη παραγωγικότητα που είπαμε παραπάνω και για την οποία τώρα ξεχάσαμε να μιλήσουμε; Πήρες μια ιδέα.
Άφησα για το τέλος το αγαπημένο μου κομμάτι της ημερίδας –επειδή είμαι κάπως φανξιοναλιστής και τα πολλά στατιστικά τα βαριέμαι. Το αγαπημένο μου κομμάτι λέγεται:
Αποεμπορευματοποίηση και Επανεμπορευματοποίηση της εργατικής δύναμης. Δώσε βάση στην πενιά.
Από τη δεκαετία του ’60 και δώθε ξεκίνησε αυτή η υπόθεση με τον κοινωνικό χαρακτήρα του κράτους. Ξεκίνησε προφανώς με το ζόρι, μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων και των φοιτητών –πάει στο διάλο, ξεκίνησε πάντως.
Σε πρώτη φάση λοιπόν άρχισε η αφαίρεση προϊόντων ή/και υπηρεσιών από την αγορά με την ταυτόχρονη παροχή τους από το κράτος. Υγεία, παιδεία, πρόνοια, ασφάλιση κ.λ.π. Αυτό οδήγησε στην αποεμπορευματοποίηση της εργατικής δύναμης επειδή πλέον το κόστος της δεν οριζόταν αποκλειστικά από την αγορά εργασίας. Στο κάνω λιανά –ο εργαζόμενος δεν κόστιζε μονάχα όσα συμφωνούσε στο νταραβέρι με το αφεντικό, κόστιζε αρκετά περισσότερα τα οποία τα πλήρωνε το κράτος. Άρα, έσπασε σε κάποιο βαθμό το δίπολο προσφοράς-ζήτησης αναφορικά με την εργατική δύναμη. Παράδειγμα; Στη Δανία σε συνέφερε περισσότερο να παίρνεις επίδομα ανεργίας παρά να δουλεύεις.
Ήρθε όμως η ανεργία (η οποία χτύπησε όπως έγραψα παραπάνω τους εξειδικευμένους περισσότερο από τους ανειδίκευτους), ήρθε η κρίση που απείλησε ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟ τις ανεπτυγμένες χώρες, ήρθε η διάψευση του ονείρου οτι βαδίζουμε προς την «κοινωνία της γνώσης», ήρθαν και οι Ινδοί με τους Κινέζους! Τουτέστιν, εμφανίστηκε το off shoring πρώτα στον τομέα της παραγωγής και μετά σ΄αυτόν των υπηρεσιών. Τώρα αν ήθελες φτηνό μεροκάματο άνοιγες παράρτημα στη Μανίλα ξέρω ΄γω κι έριχνες το κόστος παραγωγής στα Τάρταρα. Και το μανίκι έφτασε σε τέτοιο βαθμό αντικατάστασης παραγωγικών δομών που μέχρι και οι πανεπιστημιακοί καθηγητές απειλούνται, επειδή όλο και περισσότερα πανεπιστήμια κάνουν τηλεμαθήματα χρησιμοποιώντας Ινδούς καθηγητές με άριστη γνώση της Αγγλικής! Αστείο; Δε νομίζω.
Το θέμα είναι λοιπόν οτι από την αποεμπορευματοποίηση περάσαμε στην επανεμπορευματοποίηση της εργασιακής δύναμης. Πλέον το κόστος της εργασίας ΟΧΙ ΜΟΝΟ καθορίζεται από την αγορά αλλά και ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ από μια παγκοσμιοποιημένη αγορά! Σ΄αυτή τη διελκυνστίδα, δεν υπάρχει περίπτωση να τραβήξουν οι ανεπτυγμένες χώρες τις υπόλοιπες προς την πλευρά τους, μάλλον το αντίθετο είναι προφανές οτι θα συμβεί. Κι ακόμα χειρότερα, η εργασιακή ανασφάλεια των προηγούμενων δεκαετιών έχει μετατραπεί σε εργασιακή επισφάλεια –τώρα δεν είναι υπεραγχωμένοι οι άνεργοι που ψάχνουν δουλειά, αλλά οι εργαζόμενοι που πασχίζουν να κρατήσουν τη δουλειά τους! Γιατί δεν είναι αγχωμένοι οι άνεργοι; Επειδή η ανεργία έχει πάρει μόνιμες διαστάσεις κι όλο και περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν από άνεργους γονείς. Άρα, όλο και περισσότερα παιδιά ενηλικιώνονται χωρίς να τους είναι οικεία η εικόνα του γονιού που φέρνει μισθό στο σπίτι. Αυτό σημαίνει απλώς οτι η εργασιακή προοπτική φθίνει συνεχώς, σε απόλυτα νούμερα.
Άκουσα κάπου τους όρους: «δουλοπαροικία» και «εργασιακή αποκτήνωση»; Σίγουρα όχι από τους ομιλητές της ημερίδας επειδή οι άνθρωποι εκεί πέρα ήταν σοβαροί επιστήμονες και σαν τέτοιοι δε λένε τέτοια.... Κι επειδή πρόκειται περί σοβαρών ανθρώπων αναρωτήθηκαν 100 φορές: "γιατί δεν έρχεται κανένας, ποτέ, από το επίσημο κράτος να πάρει τις μελέτες που κάνουμε και να τις χρησιμοποιήσει;" Ο παλιός μου ο καθηγητής, ο Κατσούλης (καλό ανθρωπάκι) άφησε να του ξεφύγει η απάντηση στο ρητορικό ερώτημα των επιστημόνων: "επειδή οι μελέτες μπορεί να είναι σωστές αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι είναι και χρήσιμες για το κράτος", είπε. Και οι περισσότεροι κοίταξαν βιαστικά αλλού.
Κλείνοντας να πω οτι δεν έχει βγει ακόμα στο δίκτυο η μελέτη για το 2010, όποιος τη θέλει ας περάσει από το ΕΚΚΕ να την πάρει (μάλλον τζάμπα). Αν θες όμως να δεις τις παλιότερες μελέτες για να πάρεις μια τζούρα, υπάρχουν εδώ.
Καληνύχτα είπα; Δεν είπα.
Egidio Gherlizza- Τζέφυ και Τσέρυ
-
Ο Egidio Gherlizza είναι ένας καλλιτέχνης για τον οποίο μιλούν ελάχιστα,
ωστόσο ο πιο τυχερός χαρακτήρας του, ο αλήτης Σεραφίνο, κατάφερε να γίνει
μια μ...
Πριν από 5 μήνες
44 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
Πες τα!!!
Αυτή η παπαριά που ήθελε υο κάθε μη ευρωπαίο (δυτικό/λευκό άντε και Ιάπωνα) ηλίθιο και άρα εμείς θα παράγουμε ιδέες, γνώση και καινοτομίες και οι πανίβλακες οι Κινέζοι θα δουλεύουν σαν δούλοι και δεν τρέχει γάτα κατέρρευσε.
Η άλλη παπαριά πάλι ότι στην ελλάδα το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας είναι πρόβλημα μισθών και όχι πρόβλημα παραγωγικότητα (π.χ. έλλειψη πραγματικά εξειδικευμένων ή υψηλά εκπαιδευμένων εργαζομένων γιατί τα πανεπιστήμιά μας έχουν επίπεδο δεκαετίας 60 και 70, εποχή δηλαδή που μπήκε ο πολύς ο κόσμος εκεί μέσα) ή πρόβλημα διαφθοράς; Λες και ο γερμανός εργαζόμενος πληρώνεται λιγότερα από τον έλληνα και είναι πιο ανταγωνιστικός.
Η μόνη λύση που βλέπω (πάντα εντός του καπιταλιστικού συστήματος) είναι να μπουν όρια στις εισαγόμενες υπηρεσίες και προϊόντα από Κίνα μεριά και αυτά να συνδεθούν με τις ελευθερίες που το εκεί καθεστώς δίνει στους πολίτες του (ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή και ο κινέζος εργάτης θα σηκώσει λίγο το κεφάλι και θα ζητήσει κάτι παραπάνω από ένα πιάτο φαϊ).
Σχολιάζω στα γρήγορα γιατί πρέπει να φύγω (ραντεβού σε τατουατζίδικο να καλύψω επιτέλους το αίσχος που 'χω για τατού!!! yay!!). Πρώτα περί άστεγων, η FEANTSA το φωνάζει χρόνια οτι στην Ελλάδα ο,τι γίνεται είναι στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματικό και στη χειρότερη για κλάματα -πως αλλιώς, αφού ούτε ορισμό δεν έχουμε (μη γελάτε, εδώ αν κάτι δεν ορίζεται, δεν υπάρχει). Παραθέτω κοπιπέηστ τι έχει γράψει (μεταξύ άλλων) το Ευρωπαϊκό παρατηρητήριο.
It must be noted that there has not been any attempt to define ‘homelessness’ in the Greek context by statutory authorities. This failure is certainly reflecting the state of affairs in relation to the issue of homelessness in the country. As no one threatened by the loss of home or even experiencing homelessness may ask for a dwelling and expect to receive one in Greece, there appears to be no urgent need to define potential users of such services by a specific definition.
(European Observatory on Homelessness, 2006: 6)
(κάπου πρέπει να έχω και ένα πολύ ωραίο αρθράκι που σχολίαζε τις κινήσεις "παω στο συσσίτιο για τρια γερόντια να με δουν οι κάμερες" του Αβραμό. will link.)
Τώρα για τις εισαγγελικές εντολές, δεν είναι τόσο απλά πάντα τα πράγματα, είναι μεγάλη ιστορία το πως (δεν) χρησιμοποιούνται, και ειδικά στον τομέα της ψυχικής υγείας, πολλές φορές είναι κυριολεκτικά ένα last resort για να βοηθηθεί κάποιος άνθρωπος (κι αυτό γιατί; μεγααααλη συζήτηση..) κάπου είχα βρει κι ένα πρόσφατο αρθράκι σχετικά, δες ίσως στο psy-action, θα το έχει σίγουρα. will link as well.
Ανώνυμε, δεν τα λέω εγώ -η έρευνα τα λέει, μην τα μπερδεύουμε.
Το να μπουν όρια στις εισαγωγέ σημαίνει να μπουν όρια στο κέρδος -τι σκατά καπιταλισμός θα ήταν τότε; Από τη στιγμή μάλιστα που το κοινωνικό κράτος μας τελείωσε...
Δεν έχω βέβαια ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ σχετικά με το τι συμβαίνει στην Κίνα, αλλά χλωμό το κόβω να σηκώσει κεφάλι ο Κινέζος εργάτης, ή ο Ινδός εργάτης, ή ο Φιλιπινέζος εργάτης (όλοι τα ίδια είναι -μην τσιμπάς οτι κακοί είναι μόνο οι κομμουνιστές). Και ένας σοβαρός λόγος που δεν βλέπω σηκώματα κεφαλιών είναι το βιωτικό επίπεδο. Αν στην τάδε Κίνα ή Ινδία με το 1 δολάριο το μήνα ζεις, δεν σηκώνεις κεφάλι με κίνδυνο να το χάσεις (και το κεφάλι και το δολάριο). Για να σηκωθούν κεφάλι χρειάζεται είτε απειλή της επιβίωσης, είτε συνειδητοποίηση. Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα με λίγα λόγια -στο χέρι μας είναι η επιλογή.
Ραζ, οι εισαγγελικές εντολές είναι βίαια προσαγωγή σε ψυχιατρείο -δατς ολ. Είτε αυτό γίνεται επειδή το παιδί μας είναι πούστης και πρέπει να θεραπευτεί, είτε γίνεται επειδή ο διπλανός μου έχει ανέβει στα κεραμύδια κι ετοιμάζεται να πετάξει η βία παραμένει. Κι όταν το καλό του συναθρώπου εξασφαλίζεται με τη βία, υπάρχει πρόβλημα. Η έρευνα απλώς επισημαίνει -δεν εξηγεί. Αυτό είναι δουλειά άλλων.
"Μέτρησε η έρευνα τα ποσοστά κοινωνικών δαπανών των τελευταίων χρόνων και τα έβγαλε συνεχώς αυξανόμενα. Τι άλλο αυξήθηκε μαζί με την αύξηση των κοινωνικών δαπανών; Το ποσοστό ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας!"
Μιλάμε για σχετική φτώχεια υποψιάζομαι, αλλά δεν μου κάνει εντύπωση. Και οι πέτρες ξέρουν ότι οι κοινωνικές δαπάνες μας δεν είναι λίγες, αναποτελεσματικές είναι.
"Οτι από το 1971 και δώθε ήταν φανερό (από τις σχετικές έρευνες) πώς λόγω του χαρακτήρα του ασφαλιστικού μας συστήματος (pay as you go ονομάζεται και διαβάζεται είτε μεταφρασμένο, είτε αμετάφραστο) και λόγω της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, θα αντιμετωπίζαμε πρόβλημα αδυναμίας πληρωμών."
Και γω που νόμιζα ότι φταίνε οι κακοί ιμπεριαλιστές, η ΕΕ, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ, ο ΟΗΕ και η Oμοσπονδία που μάχεται τους Κλίνγκον.
Κατά τα άλλα πολλά από όσα λέγονται για τις ρίζες του κακού στερούνται επαρκούς αιτιολόγησης. Κυρίως γιατί δεν υπάρχουν τα δεδομένα ή όσοι τα έχουν-δημόσιες υπηρεσίες συνήθως-δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να τα μοιραστούν. Φταίει η ανταγωνιστικότητα για την ανεργία ή το ανελαστικό θεσμικό πλαίσιο; Για το μακροχρόνιο ορίζοντα θα πόνταρα τα λεφτά μου στο θεσμικό πλαίσιο, αλλά ελλείψει στοιχείων ο καθένας μπορεί να λεει ό,τι θέλει.
Α, μην το ξεχάσω, έχουμε και μια αλλεργία στην εμπειρική τεκμηρίωση στην Ελλάδα. Ειδικά όταν ανατρέπει τις αλήθειες του δόγματος μας.
Καλό είναι να γίνονται τέτοια ποστ και ακόμα καλυτερα να γίνονται οι έρευνες και να βλέπουμε πού πορευόμαστε. Ας ελπίσουμε να έχουμε μια μέρα παραπάνω από δέκα πολιτικούς που μπορούν να τις διαβάσουν και να τις κατανοήσουν. Ίσως τότε αρχίσουν να χαράσσουν πολιτική με βάση τα συμπεράσματα των ερευνών.
Θες κοινωνικό πορτρέτο της σύγχρονης Ελλάδας; Πάρε μια γενική εικόνα της, ας πούμε, μεσαίας τάξης (my ass)που θεωρείται και προμομιούχα μηχέσω:
1)Μικροβιοτέχνης/κατασκευαστής ρούχων εργασίας έκλεισε το εργαστήριό του (από το οποίο τρώγανε ψωμάκι άλλα δέκα-δεκαπέντε άτομα + οι οικογένειές τους) επειδή οι πελάτες του λιανέμποροι σταμάτησαν να προμηθεύονται από αυτόν καθώς στην αρχή τους συνέφερε να αγοράζουν κινέζικα και κατόπιν να γίνουν οι ίδιοι εισαγωγείς.
2) Στέλεχος μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας με 22 χρονια υπηρεσία τρέμει μην τα πάρουνε κρανίο οι εφοπλιστάδες και την κάνουνε για πιο συφερτικά λιμάνια και μείνει με την προϋπηρεσία (λέγεται και αλλιώς) στο χέρι.
3) Δασκάλα δημοσίου με γιο τελειόφοιτο λυκείου (φροντιστήρια) και κόρη φοιτήτρια σε αλλη πόλη (=1.000+ μηνιαίως έξοδα) υπέστη ήδη περικοπή μισθού.
4) Διευθυντής καταστήματος μεγάλης εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων απολύθηκε για να προσληφθεί στη θέση του άλλος, 20 χρόνια νεοτερος και κατά 20% φθηνότερος.
5)Συνάδελφος μεταφραστής αναγκάστηκε πέρσι να βρει ιδιαίτερα μαθήματα για να μπορεί να βγάζει μια δεκάρα παραπάνω και να μην φορολογείται για καμιά κατοσταριά ευρώ!
Εγω, για πρώτη φορά στη ζωή μου, δουλεύω ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ δεκα ώρες την ημέρα για να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου και παλι καμιά φορά δεν τα καταφέρνω. Μέχρι που σκέφτομαι κι εγώ με τι τρόπους θα μπορουσα να βγάλω κάνα μαύρο φράγκο, γράφοντας τελικά στα παπάρια μου ένα κράτος που μ' έχει έτσι κι αλλιώς γραμμένη και ένα ασφαλιστικό ταμείο που αρκεί και μόνο να προφέρω τα αρχικά του για να μου ανεβεί η πίεση στο τριάντα και να κατεβάσω όλα τα καντήλια της Αγιατριάδας.
Μιλάμε λοιπόν για ανθρώπους στην πιο παραγωγική ηλικία (45-50 ετών), οι περισσοτεροι με πτυχία και μεταπτυχιακά. Και η λίστα δεν περιλαμβάνει εργάτες κλπ.... Άγχος, ανασφάλεια, μέτρημα και της τελευταίας δεκάρας, η απειλή της ανεργίας πάνω από τα κεφάλια μας, και πουθενά φως στο βάθος του τούνελ που έλεγε ο τρισκατάρατος λαοπλάνος και θεομπαίχτης γεννήτορας του σημερινού.
Αυτά μονο από τον περίγυρο. Πολλαπλασιάζεις, προσθέτεις ό,τι λείπει και έχεις the big picture. Κι εκείνο που με διαολίζει πιο πολύ είναι ότι για κάποια "νούμερα" αποτελούμε μόνο στατιστικά νούμερα.
Ωραια, ειμαστε μια ωραια ατμοσφαιρα! :)
Κι αφου γραφεις για την Ημεριδα και τα καταλαβα ολα αλλα δεν θελω να μπερδευτω με αριθμους, κλπ, θα γραψω κατι για καποια αλλα νουμερα που τα αφησαμε να κανουν κουμαντο και τωρα τρεχουμε και δε φτανουμε: Για την περιφημη υπνώτουσα Κομισσιον, δλδ.
Με δυο λογια, αφησαν οι εκλεγμενες κυβερνησεις το κουμαντο σε χερια (και μυαλα, αν εχουν) χαρτογιακαδων που μονο απο αριθμους ξερουν -και οχι ολες τις πραξεις, εννοειται!- και τωρα διερωτωνται γιατι αραγε αυτοι οι πανάξιοι γιακαδες δεν ασκουν πολιτικη. Μεταξυ μας, υποπτευομαι οτι πιθανοτατα θα φτυνουν στον κορφο τους ολες οι ηγεσιες και ηγετιδες δυναμεις, πώς το άφησαν και τους ξεφυγε το πραγμα, αλλα τωρα ειναι αργα και κοιταζουν να τα μπαλωσουν οπως οπως χωρις αποτελεσμα. Δεν γινεται, πώς να το κανουμε, να μενουν τα πραγματα (οι γιακαδες που λεγαμε) στην ιδια θεση και να παρακαλαμε για θαυματα!
Αν η κυρια Κομισσιον ειχε προβλεψει για Νομους περι των επιχειρησεων που ξενιτευονται και μεταναστευουν (αχ, ωιμε) σε μακρινες εξωτικες πτωχες χωρες -να δινουν το κατιτις τους για οσους μενουν πισω, δηλαδη- ολα θα ηταν μελι γαλα. Ελα ομως που η κυρια Κομισσιον διαχειριζεται τα παντα και μονο την πολιτικη αφηνει στους πολιτικους; Παραξενο δεν ειναι;
Γιατι τα γραφω εδω περα; Επειδη προσπαθω μερικα χρονακια να παρω μια σοβαρη απαντηση (μια απαντηση που να τη καταλαβαινω λεμε) και ολο με μπερδευουν οι ειδημονες με αριθμους και προσθαφαιρεσεις. Μια και βλεπω ομως να πολλαπλασιαζονται τα βασανα των ανθρωπων, ειπα να καταθεσω και εδω τον προβληματισμο μου, μηπως μπορεσει καποιος να μου εξηγησει πώς γινεται αλλους να ψηφιζουμε, αλλοι να νομοθετουν, αλλοι να κανονιζουν τι θα κανουμε και πώς θα ζήσουμε, και άλλοι να επιβάλλουν τους κανόνες των προηγούμενων. Μυλος; μαλλον...
..και.. οι Κινες και οι Ινδιες δεν ανέβλυσαν απο το πουθενα..
Ελπιζω να με συγχωρεσεις για το ασχετο σεντονι :)
th.alys, το όριο φτώχειας είναι μεν σχετικό νούμερο αλλά καθορίζεται σαφέστατα και σε συνάρτηση με το μέσο κοινοτικό ποσοστό. Επειδή μετά τη διεύρυνση το μέσο κοινοτικό ποσοστό έπεσε πολύ, εάν εμείς κινηθήκαμε κάτω από το όριο της φτώσειας σημαίνει οτι γκρεμοτσακιστήκαμε.
Δεν ξέρω ποιοι νόμιζες οτι φταίνε για το ασφαλιστικό, το θέμα είναι οτι 40 χρόνια τώρα ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έκανε κάτι. Αυτό σημαίνει οτι διαλέγεις κάποιον απ΄αυτούς και τον πας στο δικαστήριο επειδή από παράλειψή του χάνεις τα εισοδήματά σου.
Πολλά απ΄όσα λέγονται -που; Στο ποστ μου; Σύντομη παρουσίαση της έρευνας είναι, αν θέλεις αιτιολόγηση διάβασε την έρευνα. Οι δημόσιες υπηρεσίες θα σου δώσουν ΟΤΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ τους ζητήσεις, αρκεί να ξέρεις τι ζητάς. 'Αμα τους πεις, "κάνω μια έρευνα για το πρωτογενές έλλειμμα στην δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση και θέλω όλα τα σχετικά στοιχεία" θα σε κοιτάξουν σαν εξωγήινο και μάλλον θα σε χλευάσουν. Η άποψη που ανέφερα στο ποστ μου είναι οτι τελικά δεν φταίει το θεσμικό πλαίσιο (τουλάχιστον στον μεγαλύτερο βαθμό), άρα, μάλλον θα τα χάσεις τα λεφτά σου.
Αλλεργία στην εμπειρική τεκμηρίωση ε; Χμ, όταν έχουμε από τη μια τα αποτελέσματα μιας έρευνας κι από την άλλη τις δικές σου απόψεις... ναι, μάλλον την έχεις την αλλεργία στην εμπειρική τεκμηρίωση, χεχεχεχε.
Μπορώ πάντως να σου πω, από την εμπειρία μου, οτι οι πολιτικοί που μπορούν να διαβάζουν τέτοιες έρευνες έχουν κακά στερνά από άποχη καριέρας.
Μπερναρντίνα, κοίτα τώρα τι λέω εγώ:
1. Ο συγκεκριμένος τόσα χρόνια παντελόνιαζε, ξόδευε και σίγουρα δεν επένδυε. Ενίοτε επίσης έκλεβε την εφορεία και το ασφαλιστικό του ταμείο με αποτέλεσμα να τα πληρώνω εγώ. Υποθέτω οτι δήλωνε και θιασώτης της ελεύθερης αγοράς και του λιγότερου κράτους. Με τις υγείες του και στις χαρές του!
2. Πόσα κονόμαγε μηνιαία το στέλεχος; Λυπάμαι, αλλά δεν λυπάμαι καθόλου για πάρτη του.
3. Κι εγώ έφαγα χοντρή περικοπή μισθού και πληρώνω διατροφή 500 το μήνα. Άσε που εγώ δουλεύω 11 μήνες το χρόνο και όχι 8 σαν τη δασκάλα που λες. Και δουλεύω 7,5 ώρες τη μέρα -έτσι; Κοντολογίς, όλο το δημόσιο έφαγε μείωση.
4. Διευθυντής καταστήματος ε; Στ΄αρχίδια μου.
5. Έχουμε κρίση φιλενάδα -είδες ποιοι είναι οι πρώτοι υποψήφιοι προς πτώχευση; Οπότε τυχεροί είσαστε ακόμα που έχετε δουλειά.
Εννοώ οτι καιρός είναι να μας δουν σαν στατιστικά μεγέθη ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑ ΝΟΥΜΕΡΑ και να μας λάβουν υπόψη τους -αυτό εννοώ.
Τώρα, θα πρέπει να σου υπενθυμίσω οτι τα μαύρα λεφτά για τον έναν είναι έξτρα φορολογία για μένα που δεν μπορώ να κρύψω τίποτα. Πιάνεις το νόημα;
Ροδιά κατά πρώτον από τον Κωστάκη και τον Γιωργάκη προτιμώ τον Στρος Καν και τον Λέβι Στρος της Κομμισιόν -όταν το θέμα αφορά διακυβέρνηση. Γιατί; Επειδή οι δεύτεροι κλέβουν σε μεγαλύτερο επίπεδο -άρα μένει κάποιο έργο.
Κατά δεύτερον προς τι η απορία σου περί του "άλλους ψηφίζουμε και άλλοι μας κυβερνάνε;" Αφού εσύ δεν ψηφίζεις -άρα αδιαφορείς ποιος θα κυβερνήσει!
δε διαφωνώ, αλλά είναι θέμα που σηκώνει συζήτηση -στη θεωρία δηλαδή, γιατί στην πράξη ως έχουν τα πράγματα εδώ είναι τραγικά. να και το λινκ που έλεγα
http://psi-action.blogspot.com/2009/04/blog-post_12.html
Ωχ! με ξενυχιασες βρε! Ποιος ειπε οτι δεν ψηφιζω; Δεν εχω σημειωσει καμμια απουσια απο εκλογες. Το οτι δεν δηλωνω οπαδος, σημαινει πως δεν ψηφιζω; ελα Παναγια μου λεμε.. :))
συμπλρ. Και'γω προτιμω τον Εμβερ Χοτζα, να κλεισει τα συνορα, να μη παταει κουνουπι εδω μεσα και να εχουμε μοναδικο συμμαχο την Κινα, να εμπορευομαστε κινεζικα ψαθινα πασουμακια, αλλα αυτος προλαβε και πόθανε.. ;)
Το στέλεχος παίρνει το αστρονομικό ποσό των 2.000 μικτά μηνιαίως...
Στ' αρχίδια σου επειδή έγινε διευθυντής ύστερα από είκοσι χρόνια δουλειάς στην εταιρεία; Άρα δεν πειράζει κι αν απολυθεί; Ωραίο σκεπτικό...
Ο βιοτέχνης δεν έκανε τίποτε απ' όσα του καταλογίζεις. Αν ήταν λαμόγιο δε θα έτρεχε τίποτα. Τώρα θα ήταν στη Φυρομία και θα έκανε χρυσές δουλειές αλλά σαν μαλάκας είπε να μείνει εδώ. Και τον φάγανε λάχανο οι Κινέζοι.
Εγώ ακόμα μαύρα δεν βγάζω, γιατί έχω και μια μαλακισμένη αίσθηση περί καθήκοντος γενικώς στη ζωή μου, αλλά πού θα πάει, θα την κάνω την κασκαρίκα όταν θα μου μπουν κι άλλα πέντε αγγούρια εκεί που δεν πρέπει. για την ώρα είναι μόνο τέσσερα και αντέχω ακόμα.
Τελικά αν επιχαίρει κανείς όταν οι γύρω του υποφέρουν, πρέπει να 'χει ένα θεματάκι. Εκτός αν μόνο οι ανειδίκευτοι εργάτες δικαιούνται να διαμαρτύρονται και για τους άλλους ισχύει το "ας προσέχανε".
Η συζήτηση που ανοιξες εδώ είναι τεράστια και δε θα συμμετέχω γιατί θέλει έκθεση ιδεών και είναι και περασμένη η ώρα. Επίσης αν και θεωρώ ότι έχει πολύ νόημα η όλη ανταλλαγή απόψεων έχω αρχίσει και ξενερώνω γιατί όλο ακούω και συζητάω αλλά άκρη δε βγαίνει. Δε σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε βέβαια να μιλάμε αλλά δε σημαίνει και ότι δεν ξενερώνω...Άσχετο όλο το παραπάνω αλλά μου ρθε.
Ο λόγος του σχολίου είναι ότι βασικά μου άρεσε (πολύ) που παρουσίασες την έρευνα αλλά έχω μερικούς προβληματισμούς. Δηλαδή:
Έχουμε ένα ερευνητικό κέντρο που υπάγεται στο ΥΠΕΠΘ και χρηματοδοτείται από αυτό για έρευνες. Φαντάζομαι(και ελπίζω) ότι εκμεταλεύεται και προγράμματα Ευρωπαϊκά για τις έρευνές του (αλλιώς θα πεινάνε). Στη βιολογική έρευνα -που τη γνωρίζω καλύτερα- κάνεις μια έρευνα, τη δημοσιεύεις και λες "κάτι έκανα" γιατί έβαλες ένα (απειροελάχιστο) λιθαράκι στην κατανόηση του Α φαινομενου, στο οποίο όμως μπορεί να πατήσει κάποιος και να συνεχίσει και να βάλει το επόμενο, κοκ. Επίσης το αντικείμενο είναι ενιαίο παγκόσμια, δηλαδή εαν κάνω πειράματα χ αρρώστιας σε ποντίκια τύπου ψ, ότι βγάλω εγώ θα μπορέσει να το επαναλάβει και να το συνεχίσει και ο τύπος στην Αυστραλία ή την Κίνα.
Θέλω να πω υπάρχει μια συνέχεια και ενας "λόγος" να κάνεις τη δουλειά: κάποιος θα επωφεληθεί, θα σου δώσει σημασία, κάτι θα προχωρήσει συνολικά. Και μου φαίνεται τραγικά απαράδεκτο αυτό που περιγράφεις, να κάνει κάποιος έρευνα για το ΤΩΡΑ, για το ΑΥΡΙΟ, να σου λέει 1+1=2, ανεργία εκεί, πρόβλημα σε αυτό σε χ χρόνια, και μάλιστα να έχει πληρωθεί από τη ΓΓΕΤ για να την κάνει την έρευνα και απλά να μπαίνει σε ένα αρχείο και να μην την αναζητάει κανείς. Το καταλαβαίνω αυτό εαν μιλας για το δημοσίευση στο 65ο χρομόσωμα του μυρμηγκιού στο λόφο του Ολύμπου, αλλά δεν το καταλαβαίνω εάν μιλάς για το αύριο το δικό σου. Είμαι αφελής, αλλά ειλικρινά νόμιζα ότι κάποιος δίνει σημασία ακόμα και στη μπανανία μας. Αλλά τελικά η μαλακεία μας δεν έχει όρια. Αυτοί οι καθηγητές -υπεύθυνοι, οτιδήποτε- δεν μπορούν να βγουν λίγο να κράξουν ότι κανείς δε δίνει σημασία; Δηλαδή πρέπει να μπαίνεις στην ιστοσελίδα του ΕΚΚΕ για να ενημερώνεσαι για αυτά; Χάθηκε οι ερευνητές να προσπαθήσουν λίγο να ανοίξουν τα αποτελέσματά τους στον κόσμο, ΜΜΕ, ξέρω και εγώ, μήπως και ιδρώσει κανενός το αυτί? Δεν ξέρω έτσι τα σκέφτομαι τώρα, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε όλοι, ο καθένας στο πόστο του, βαρέθηκα τη γκρίνια ειλικρινά...
(Καταχράστηκα το χώρο, δύο σχόλια γιατί το γουγλε θα με κόψει)
Μισό!!! Παρεξήγηση!!!
Ότι κανείς δεν έκανε κάτι για το ασφαλιστικό το ξέρω. Όπως και το τι φταίει ξέρω. Τα συνδικάτα να ειδοποιήσει κάποιος, και έρευνες σαν αυτή βοηθάνε σε αυτή την κατεύθυνση.
Πολλά από αυτά που λέγονται=στη δημόσια συζήτηση, γενικά. Πώς μπορώ να επικρίνω το ποστ αυτό και την έρευνα που παρουσιάζει τη στιγμή που 5 γραμμές παρακάτω λέω καλά που γίνονται και αυτά;
Για τις δημόσιες υπηρεσίες ας το αφήσουμε. Δεν υπάρχουν στοιχεία για αρκετά θέματα ή είναι δύσκολο να τα πάρεις. Ούτε για την ΕΣΥΕ ακούω τα καλύτερα, αλλά δεν έχω προσωπική εμπειρία και δεν καίγομαι να αποκτήσω. Ας πουμε ότι από φίλους και γνωστούς που ξέρω ότι ζήτησαν στοιχεία, ορισμένοι ακόμα περιμένουν απάντηση στα μέιλ.
Τα λεφτά μου φοβάμαι δεν θα τα χάσω. Έχω τους λόγους μου που το λέω, αλλά ας βγει έρευνα που μελετά αυτό το θέμα(απ'ότι κατάλαβα αυτή δεν το κάνει) και να είναι statistically sound και αλλάζω γνώμη. Επαρκή τεκμηρίωση θέλω. Αν την δω, εντάξει είμαστε, μέχρι τότε, ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΑ, θα ποντάρω αλλού. Από πού προκύπτει ότι ο αυτοαπασχολούμενος και η μικρομεσαία επιχείρηση ΔΕΝ επηρεάζονται από το θεσμικό πλαίσιο; Και πώς ορίζεται το θεσμικό πλαίσιο; Δεν είναι μόνο τα όρια απολύσεων. Είναι και οι δυνατότητες μερικής απασχόλησης πχ. Επιπλέον το θεσμικό πλαίσιο μπορεί να επηρεάζει την παραγωγικότητα με χίλιους δυο τρόπους. Το μόνο σημείο που διαφωνούσα έντονα με την έρευνα ήταν αυτό, αλλά είπα να το αφήσω.
Δεν σκοπεύω να γίνω πολιτικός :)
Όσα αναέρεις ως αντικείμενο της συζήτησης και απότελέσματα ερευνών είναι ευλόγως αποδεκτά. Πώς να πας άλλωστε κόντρα στην κοινή λογική. Αυτό όμως που απουσιάζει από την ανάλυση που παραθέτεις είναι έρευνα και ανάλογα συμπεράσματα επί των στρεβλώσεων ή ιδιομορφιών της ελληνικής κοινωνίας. Νομίζω ότι η μόνη σχετική αναφορά (σωστή βέβαια) έχει να κάνει με το ρόλο τηες οικογένειας ως φορέα υποκατάστασης της κοινωνικής πολιτικής. Δεν θα αναλύσω την ελληνική περίπτωση, θα αναφερθώ όμως σε ένα παράδειγμα. Τι ανταγωνιστικότητα να υπάρχει στον Χ τομέα της βιομηχανίας, όταν οι τιμές επί δεκαετίες κρατιούνται ψηλά, με αντάλλαγμα τη μαζική πρόσληψη κομματόσκυλων μετά από ανάλογα τηλεφωνήματα. Θέλω να πω ότι, ενώ όλοι μιλάνε για το πελατειακό κράτος στο δημόσιο τομέα, κανείς δεν σκέφτεται ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό κυρίως στον ιδιωτικό. Το δημόσιο άλλωστε από τη φύση και την αποστολή του δεν προσδιορίζει την παραγωγικότητα μιας καπιταλιστικής οικονομίας. Όταν όμως έχουμε έναν καπιταλισμό αλά γκρέκα, η κατακρήμνιση της παραγωγικότητας προφανώς δεν συναρτάται μόνο από τα όσα αφορούν τις νορμάλ οικονομίες της Δύσης. Για παράδειγμα, γιατί ο Έλληνας βιομήχανος - καπιταλιστής να αναδείξει εφευρετικότητα και καινοτόμες - ανταγωνιστικές μορφές παραγωγής, όταν με μεθόδους σαν την παραπάνω έχει δεμένο το γάιδαρό του; Άσε που θεωρεί ότι έτσι επιτελεί και κοινωνικό ρόλο καταπολεμώντας την ανεργία...
Razz, το ίδιο λέμε -η κατάσταση στο συγκρεκριμένο θέμα είναι χειρότερη από τραγική.
Ροδιά, όταν λέω οτι δεν ψηφίζεις εννοώ οτι δεν ψηφίζεις κυβέρνηση χρυσό μου. Το εκλογικό σύστημα στην Ελλάδα είναι κοινοβουλευτική ολιγαρχεία, τουτέστιν ή ψηφίζεις ένα από τα δύο κόμματα για να κυβερνήσει (βάλε και εισαγωγικά αν θες) ή απλώς συμμετέχεις στο ντεκόρ. Εμβέρ Χότζα ε; Καλό μου ακούγεται -άσε που ξέρω και πολλά ανέκδοτα με τον Χότζα. Αλλά φοβάμαι οτι έχει πεθάνει λιγάκι αυτός.
Μπερναρντίνα, αν παίρνει 2 χιλιάρικα το μήνα δεν είναι στέλεχος -μαλάκας είναι. Όπως εκείνο το ανέκδοτο όπου ο Κολωνακιώτης γκέι καταλήγει οτι ο Βαγγέλης από τα Ταμπούρια δεν είναι γκέι αλλά βρωμόπουστας, χαχαχα!
Ναι, το παραδέχομαι -δεν νιώθω αλληλέγγυος και δεν συμπάσχω με κανέναν διευθυντή. Όπως κι εσύ (όχι εσύ η συγκεκριμένη -γενικά μιλάω) δεν συμπάσχεις με κανέναν δημόσιο υπάλληλο. Είναι θέμα θέσης στην κοινωνική δομή.
Ο βιοτέχνης δεν ήταν θιασώτης της ελεύθερης αγοράς; Επένδυσε τα χρήματα που κέρδιζε παλιότερα; Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα λειτουργούν με το σκεπτικό "στη μάσα χωριστά και στα δύσκολα υπό την σκέπη του κράτους". Διαφωνείς;
Προφανώς, καταλαβαίνεις οτι μιλάω ΓΕΝΙΚΑ με αφορμή τα παραδείγματα που αναφέρεις. Δεν έχω τίποτα με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, στις θέσεις που εκπροσωπούν αναφέρομαι.
Όταν ΕΣΥ θα βγάζεις μαύρα, ΕΓΩ θα εύχομαι να σε τσιμπήσουν επειδή αλλιώς θα πληρώνω εγώ τα δικά σου κερατιάτικα. Απλό είναι.
Για τους μόνους που συνήθιζα να επιχαίρω που υπέφεραν ήταν οι βάζελοι που τόσα χρόνια δεν είχαν πρωτάθλημα -αλλά κι αυτό το σταμάτησα πλέον. Δεν ξέρω λοιπόν που τη βρήκες τη χαρά μου!
Το οτι βάζω προτεραιότητες στις κοινωνικές συμμαχίες που προκύπτουν από τη θέση μου ή το οτι αναφέρω τα αποτελέσματα μιας έρευνας δεν σημαίνει οτι χαίρομαι κιόλας! Αν σου έγραφα δηλαδή ότι χτες κάποιος σκότωσε το γείτονά μου κι εγώ έτρεξα μαζί με άλλους από πίσω για να τον πιάσουμε, θα σήμαινε οτι χαιρόμουν με το γεγονός;
Travellirious, υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην κοινωνική έρευνα και στην έρευνα της βιολογίας για παράδειγμα, αλλά:
1. Η βιολογική (χοντρικό παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω) έρευνα ΜΠΟΡΕΙ να χρηματοδοτηθεί κι από τις εταιρείες, ενώ η κοινωνική έρευνα ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να είναι όσο το δυνατό περισσότερο ανεξάρτητη από ιδιωτικά συμφέροντα. Ο λόγος προφανής.
2. Η σγκεκριμένη έρευνα γίνεται κάθε χρόνο, άρα χτίζεται το κοινωνικό προφίλ της χώρας, το οποίο θα χρησιμοποιήσουν (και ήδη χρησιμοποιούν) οι επιστήμονες για την εξαγωγή των συμπερασμάτων τους.
3. Πέρα από την πολιτική ιστορία μιας χώρας, έχει σημασία να καταγράφεται και η κοινωνική της συνέχεια, η κοινωνική της ιστορία. Ο λόγος επίσης προφανής.
4. Δεν είναι οτι οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν το εκάστοτε ΕΚΚΕ, και δεν είναι οτι οι επιστήμονες δεν τσιρίζουν για τα αποτελέσματα των ερευνών τους. Είναι που τα συγκεκριμένα αποτελέσματα ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΟΥΝ το κράτος. Ούτε τους πολιτικούς φυσικά -στη χτεσινή εκδήλωση ήταν κι ένας βουλευτής ο οποίος κάθισε όσο χρειαζόταν για να σηκωθεί και να πει την παραρδέλα του και μετά, όταν ανέβηκε ο διοικητής του ΟΑΕΔ στο βήμα, αποχώρησε επιδεικτικά. Ο βουλευτής ήταν του κυβερνώντος κόμματος -έτσι;
Δεν θα ισχυριστώ ότι ξέρω τι γίνεται στο ΕΚΚΕ. Υπάρχουν όμως πολλοί που γράφουν χωρίς να έχουν πραγματική εικόνα του προβλήματος που περιγράφουν - με καλύτερο παράδειγμα μελέτες για τη μετανάστευση (αυτό που ρωτάς τον μελετητή "έχεις μιλήσει ποτέ με μετανάστη;"). Γενικά τηρώ επιφυλακτική στάση απέναντι στις κοινωνικές έρευνες.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι συμφωνώ απόλυτα πως στρουθοκαμηλίζουμε και γινόμαστε τέρατα που κρύβουμε την ασχήμια μας.
Ξέχασα:
pay-as-you-go: αναδιανεμητικό σύστημα (αυτό που εγώ τώρα πληρώνω εισφορές που καλύπτουν τη σύνταξη κάποιου άλλου).
funded: κεφαλαιοποιητικό σύστημα 9αυτό που οι σημερινές μου εισφορές μαζεύονται και φτιάχνεται ένας κουμπαράς για πάρτη μου - όταν θα πάρω σύνταξη).
Σε αρκετές χώρες, η στροφή από το αναδιανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό έγινε ως εξής: κρατήσανε το αναδιανεμητικό για να χρηματοδοτούν τη λειτουργία του μηχανισμού, βάλανε κρατική στήριξη για την εγγύηση των τρεχουσών συντάξεων και ξεκίνησαν το κεφαλαιοποητικό.
Και για όσους δεν το ξέρουν, ο τροχός έχει ανακαλυφθεί!
th.alys ξέρεις τι φταίει για το ασφαλιστικό; Χεχε -μη λες μεγάλη κουβέντα ρε! Τα συνδικάτα είναι για τα δικαιώματα των εργαζομένων ότι η εθνική Ελλάδος για το ποδόσφαιρο -σκέτος θάνατος από υπνηλία.
Επειδή δουλεύω σε δημόσια υπηρεσία και έχω δώσει δεκάδες φορές στοιχεία σε πολίτες (κυρίως φοιτητές ή μεταπτυχιακούς) σου λέω οτι αν ξέρεις τι ζητάς θα το πάρεις (αρκεί να το έχει η υπηρεσία βέβαια!) Αν πας και ζητήσεις αριθμό φυλακισμένων γυναικών από το Υπουργείο Παιδείας π.χ. τι να σου δώσουν; Μην το γελάς -άκου κι εμένα. Η ΕΣΥΕ κάνει τη δουλειά της μια χαρά. Απλώς "οι αριθμοί μπορούν να σου πουν τα πάντα -ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, μερικές φορές". Εκεί είναι το θέμα.
Μιλάμε στο ποστ για το ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Αυτό είπε ο άνθρωπος οτι αφορά ΜΟΝΑΧΑ ΤΟ 10% των εργαζομένων κι ΑΥΤΟ δεν ευθύνεται για καμιά κρίση. ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΚΟΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟ ΝΟΜΟ. Εσύ μιλάς ΓΕΝΙΚΑ για το θεσμικό πλαίσιο σε θέματα επιχειρηματικότητας ή/και απασχόλησης να υποθέσω; Εκεί όμως το πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, η γραφεικρατία, η κρατική αναλγησία και οι άλλες παπαρίες που λένε στις ειδήσεις. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΚΑΜΠΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΧΕΙ ΛΑΪΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ, ενώ ομάδες πίεσης ασχολούνται με την διαιώνισή του. Εννοώ, ότι το συγκεκρίμενο θεσμικό πλαίσιο, κατά πάσα πιθανότητα, το υποστηρίζεις κι εσύ ο ίδιος. Και τους πολιτικούς που ξέρουν να διαβάζουν τέτοιες έρευνες η ελληνική κοινωνία τους ονομάζει τεχνοκράτες και θέλει να τους κάψει στο Σύνταγμα.
Μανώλη, η συγκεκριμένη έρευνα έκανε καταγραφή και αποτύπωση της κατάστασης -μένει στους επιστήμονες τώρα να χρησιμοποιήσουν τα στοιχεία της έρευνας για να αναλύσουν κι αυτό που λες και πολλά άλλα.
Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα μοιάζει πολύ με ον ιδιωτικό επειδή "τρέχονται" από τους ίδιους, πάνω-κάτω, ανθρώπους. Κάποτε η "Κοινωνία της Πληροφορίας" ξεκίνησε ένα Παρατηρητήριο όπου κατέγραφε και τις τιμές στην αγορά πληροφορικής για να μην γίνονται υπερκοστολογήσεις στο Δημόσιο. Ξέρεις πόσον καιρό άντεξαν;
Κουμπάρα, το δεύτερο σχόλιό σου ήταν... ολα τα λεφτά! (μίλησε η συναδελφική "πετριά")
Μότορα, ξέρω ότι είσαι χαιρέκακο πλάσμα, μην πας να μου το παίξεις αθώα περιστερά γιατί δεν πιάνει. Δε βαριέσαι όμως, χαλάλι σου, χεχε
Καλημερούδια σε όλους και όλες. Καλή και παραγωγική μέρα να 'χουμε (εσύ εκεί, ο δημόσιος υπάλληλος... ναι, ναι, σ' εσένα μιλάω!) ;-)
Κουμπάρα, σαφώς και θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στο οτιδήποτε -άλλωστε, είναι γνωστό σε κάθε κοινωνικό επιστήμονα οτι καμιά έρευνα δεν είναι ουδέτερη. Από εκεί και πέρα βέβαια, δεν ισχύει για τον ερευνητή πάντα το "δεν έχει μιλήσει με μετανάστη". Τι να πει με τον μετανάστη, όταν για παράδειγμα κάνει έρευνα στους κρατικούς θεσμούς υποδοχής μεταναστών ή σε θέματα ιθαγένειας;
Ναι -έτσι είναι τα συνταξιοδοτικά συστήματα όπως τα λες. Έλα τώρα και πες μου ποιος θα δεχόταν το (σαφώς ασφαλέστερο) κεφαλαιοποιητικό; Το οποίο θα σήμαινε "οτι σου κρατάω σήμερα, θα το πάρεις αύριο", δηλαδή να παίρνεις μισό μισθό στη δουλειά σου. Με το επίπεδο των μισθών στην Ελλάδα -έτσι;
Διαβάζοντας στα σχόλια την αντιπαράθεση που είχες με την bernardina ιδιωτικοί vs δημόσιοι υπάλληλοι, διακρίνω την παθογένεια που μας εμποδίζει να πάμε παρακάτω.
Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για υπάλληλους. Είτε η business card γράφει C.E.O the dick we cry, είτε κλητήρας βου,
τις αποφάσεις τις παίρνουν άλλοι.
Άρα προς τι το μίσος και αλληλοσπαραγμός;
Δεν κοιτάω να λύσω το δικό μου πρόβλημα αλλά προσπαθώ να δημιουργήσω ένα πρόβλημα στον άλλο.
B.B. δεν έχω καμιά αντιπαράθεση με τη Μπερναντίνα αλλά μην περιμένεις να κλάψω για κανέναν Σέο, Μέο, Τσέο. Δεν μισώ κανέναν, σε ατομικό επίπεδο, αλλά μην περιμένεις να ασχοληθώ με τα προβλήματά τους. Ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, τι το περάσαμε εδώ; Ούτε στην 4η Διεθνή δεν τους δεχόντουσαν!
Κοντολογίς, επειδή έχω τα δικά μου προβλήματα αδιαφορώ για τα προβλήματα των μεγαλο-μικρο-μεσαιο-στελεχών, όπως αδιαφορώ και για τα προβλήματα των μπάτσων ας πούμε.
Δεν τους δημιουργώ εγώ κανένα πρόβλημα -άλλοι τους τα δημιουργούν και μέσα στους άλλους είναι ΚΑΙ η μαλακία που κουβαλάνε στο κεφάλι.
Α και κάτι τελευταίο. Άλλο Σέο κι άλλο κλητήρας Βου -έτσι; Μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας!
Καλά, δεν ήθελα να συγκρίνω τα δύο είδη έρευνας (ξέρω πως είναι κάτι τελείως διαφορετικό) απλά το έθεσα από την πλευρά της ευθύνης του επιστήμονα που βρίσκει κάτι σημαντικό και επίκαιρο και η έρευνά του πέφτει στα αζήτητα.
Αλλά το Νο4 της απάντησής σου με κάλυψε δυστυχώς πλήρως...
Ναι, κι εγώ λυπάμαι που είναι έτσι τα πράγματα. Θα προτιμούσα να κάνω λάθος, αλλά αν δεις το ποστ, μέσες-άκρες αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο Ηλίας ο Κατσούλης επί του θέματος.
Σαφώς άλλο Σεο και Μέο κι άλλο ανθυποκλητήρας βουγουδου. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε σε συντριπτική πλειοψηφία για άτομα με περγαμηνές, τεράστιες ευθύνες και εξοντωτικά ωράρια που δεν πληρώνονται με τίποτα (να είσαι πχ. υπεύθυνος μάρκετινγκ μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας και να του καυλώνει του αφεντικού στις δέκα το βράδυ να σου πει, μη φεύγεις ακόμα, έχω μια ιδέα που θέλω να συζητήσουμε. και να ΄ρχεται στις δώδεκα να σου λέει μια παπαριά και να μη μορείς να κάνεις τίποτα. Διευθύνσεις και ονόματα στα χέρια μου!!!!) και ο κλητήρας είναι βία απόφοιτος λυκείου, έχει μπει με ρουσφέτι και μεταφέρει κωλόχαρτα απο τον ένα όροφο στον άλλο άντε και κανα καφέ. αν κάνει δε το ρουφιάνο ίσως τσιμπήσει και κάνα τυχερούλι. και στο τέλος του ωραρίου πάει στο σπιτάκι του και πηδαει τη γυναικούλα του αμέριμνος γιατί το αλλο πρωί η θεσούλα του θα είναι ακόμα εκεί κι ας παίρνει τρεις κι εξήντα, Άλλωστε δεν ειχε ποτέ μεγαλύτερη φιλοδοξία...
Για να μην παρεξηγούμαστε. Δεν έχω τίποτα ούτε υπέρ ούτε κατά των Σεο και των κλητήρων. Έτσ κι αλλιως ουτε το ένα είμαι ούτε το αλλο ούτε παίρνω ποσοστά απο κανέναν. Απλώς καλό είναι κάποια πράγματα να μπαίνουν στη θέση τους για να μη λαϊκίζουμε ασυστόλως.
Από κει και πέρα είπαμε, ο καθείς και οι επιλογές του, οι υποχρεώσεις του και τα δικαιώματά του.
Ναι, για το γενικότερο πλαίσιο μιλάω. Το βρίσκω λάθος να ασχολούμαστε μόνο με μία πτυχή του. Λάθος και από την πλευρά αυτών που καταθέτουν το νομοσχέδιο, να τα ξεκαθαρίζουμε. Υποψιάζομαι ότι αν η αγορά εργασίας ήταν υγιής, πολλά θα ήταν καλύτερα στην Ελλάδα.
Ρε Βερναρδίνη θα μας τρελάνεις! Άμα είναι έτσι όπως τα λες δηλαδή, τι διάολο μαλάκες είναι όλοι που τους τη σβουράει να γίνουν στελέχια και δεν κάθονται κλητήρες να περνάνε μπέικα;
Ξεχνάς μερικές μικρολεπτομέρειες στο σχόλιό σου:
1. Το οτι ο κλητήρας παίρνει 3,60 αλλά ο Σέος παίρνει "μια μικρή περουσία" που λέει κι ο Πιλάλας, κάθε μήνα. Εξ ου και Γκόλντεν Μπόις λένε τους Σέους, όχι τους κλητήρες ή τους δημόσιους υπάλληλους!
2. Για να εξελιχθείς ιεραρχικά σε μια επιχείρηση θα πρέπει να καρφώσεις, να γλύψεις και να υποσκάψεις (όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά). Από την άλλη, ως κλητήρας, μόνο πόδια χρειάζεσαι να έχεις και εισιτήρια λεωφορείων.
3. Ο κλητήρας πηδάει τη γυναικούλα του, αλλά ο Σέος πηδάει και τον κλητήρα και τη γυναικούλα του άμα γουστάρει για να τους αφήσει να τρώνε το ξεροκόμματο.
4. Ο κλητήρας συνήθως έχει περισσότερα πτυχία από τον Σέο, αλλά λιγότερες γνωριμίες.
5. Αν νομίζεις οτι είναι ΕΠΙΛΟΓΗ του ατόμου να γίνει κλητήρας ή Σέο, εργάτης στην οικοδομή ή εργολάβος, μούτσος ή πλοιοκτήτης, μάλλον ζεις σε άλλον πλανήτη φιλενάδα!
th.alys η κουβέντα περί του νομοσχεδίου είναι τεράστια, αν θες την ανοίγουμε όμως. Σαν εισαγωγή μπορώ να σου πω οτι δεν είμαι πρόθυμος να το καταδικάσω αναφανδόν και δεν το γνωρίζω κιόλας σε βάθος.
Περί αγοράς εργασίας υπάρχει ένα γενικό κι ένα ελληνικό πρόβλημα: Οτι η λειτουργία της βασίζεται σε απάνθρωπη παθογένεια (ελεύθερος ανταγωνισμός και μεγιστοποίηση του κέρδους) η οποία δημιουργεί ανυπέρβλητες αντιφάσεις (αδιάθετο πλεόνασμα παραγωγής) και η ελληνική αγορά εργασίας ειδικότερα δεν έχει προϊόν προς πώληση.
Δεν εχω να προσθεσω τιποτα, περισσοτερο. Απλα θα πω οτι η γενικη μπουρδελοποιηση στις πασης φυσεως κοινωνικες αναλυσεις,φαινεται πως μερα με τη μερα βρισκει γονιμο εδαφος στα μερη μας.Μαλλον φταιει το διαβοητο και ξενοιαστο μεσογειακο κλιμα τι να πω. Προσφατο παραδειγμα τα επεισοδια με την αστυνομια και τους απληρωτους υπαλληλους εξω απο το γηπεδο στη Νοτια Αφρικη. Το κρατος εριξε στο ψαχνο, ανθρωποι σκοτωθηκαν για μισθο 20 ευρω, οι εξαθλιωμενοι απαγορευοταν να πλησιασουν σε αποσταση δυο χιλιομετρων τους τουριστες και ενω συνεβαιναν αυτα μια μεγαλη στιγμη για την ελληνικη δημοσιογραφια, οταν δημοσιογραφος αναλυτης στα εδω πανελ δηλωσε οτι: " Βεβαια για να ειμαστε και δικαιοι ( σχετικα με το κρατος της Νοτιου Αφρικης και τον τροπο που η αστυνομια της αντιμετωπισε τους μαυροι ) δεν πρεπει να κρινουμε τη λειτουργια τετοιων κρατων με ευρωπα'ι'κους ορους " ... χαχαχαχαχαχαχ. Ρε τι Ντιρλαντανταδες ειμαστε λεμε !!!!!!
Ε μα σαφώς αγαπητέ μου καθότι εκεί πέρα είναι Κάφροι (με Κ κεφαλαίο -μιλάμε για τη φυλή της οποίας εμείς οι ανοιχτόμυαλοι Έλληνες χρησιμοποιούμε τον όνομα σαν βρισιά).
Βέβαια, αν έλεγες στον πανηλίθιο του συγκεκριμένου σχολίου οτι ο Τσάβες τσουβάλιασε τίποτα περίεργους ή ο Μοράλες μάγκωσε τον δολοφόνο του Τσε Γκεβάρα ο οποίος τώρα στα γεράματα ήταν μπλεγμένος σε συνωμοσία, θα τσίριζαν: "μα αυτά καταλύουν τη δημοκρατίαν!" Η οποία δημοκρατίαν όπως ξέρουμε έχει βαθιές ρίζες στη Λατινή Αμερική.
Ρε δε γαμιόμαστε λέω εγώ.
E βεβαια οπως και η δικια μας ... Ποροπομ-πομ- ποροπομ-ποροπομ-περομ-περομ-πεηκες δημοκρατιες. Αντε και εις κομεγιαλλα με υγεια !!!
Ε, όχι όπως η δικιά μας! Εδώ έχουμε δημοκρατία πατενταρισμένη -εφόσον εδώ γεννήθηκε! Έχουμε κληρονομική δημοκρατία -ναι.
Οι κυβερνήσεις βασίζονται στο "δεν με νοιάζει για τον... έχω τα δικά μου προβλήματα" και κάνουν παιχνίδι μαζί με το κεφάλαιο. Έρευνες θα διαβάζουν τώρα;
Είτε του κλητήρα του πάρει το σπίτι η Τράπεζα γιατί ο Υπουργός του έκοψε δυο μισθά και δεν έχει να πληρώσει το στεγαστικό, είτε το γκόλντεν μπόι το απολύσει ο αφεντικός του χωρίς αποζημίωση και οι δυο σε χαρτοκιβώτιο θα κοιμόνται.
Και επειδή αυτά είναι λίγο αλληλένδετα, γι' αυτό λέω προς τι το μίσος αφού το πρόβλημά σου είναι και δίκό μου, και αντιστρόφως. Είναι το γνωστό, αν καίγεται το σπίτι του γείτονα, δεν θ' αργήσει η φωτιά να έρθει και στο δικό σου.
Μπα, η κουβέντα για το νομοσχέδιο είναι όντως μεγάλη και δεν έχω ούτε τη διάθεση, ούτε το χρόνο.
B.B. εντάξει, με τη λογική σου αφού σε όλους δυο μέτρα χώμα (ή μια τεφροδόχος) αναλογεί στο τέλος -όλοι ίδιοι είμαστε. Σωστό μεν, λάθος δε.
Επειδή ο κλητήρας δεν είχε ΠΟΤΕ τη δυνατότητα να ζήσει ανθρώπινη ζωή ενώ ο Γκόλντεν έζησε κάποια χρόνια μέσα στη χλίδα και μετά βρέθηκε στην απέξω. Όταν λοιπόν ζούσε στη χλίδα του ο Γκόλντεν έβρισκε τρόπους να ρουφιέται το αίμα του κλητήρα αποτελεσματικότερα για να κονομάει κοστ μπένεφιτ η εταιρεία. Υπάρχει λοιπόν κάποια διαφορά εδώ πέρα, όπως και να το κάνεις.
Καθότι εγώ μεν δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τον Σέο, αλλά αυτός έχει πολλά να χωρίσει μαζί μου.
Η κυβέρνηση δεν λέει "δε με νοιάζει", λέει "δεν μου φέρνει ψήφους ή μίζες".
Και όταν ζούσε μέσ'τη χλίδα κάτι θα έβαζε και στην άκρη για να μην κοιμηθεί ποτέ σε χαρτοκούτι.Φωτιά και τσεκούρι στ'απανταχού γκόλντενς χαχα.
Σιγά μην έβαζαν! Νόμιζαν οτι θα κονομάνε αιώνια και τώρα έπεσαν από τα σύννεφα και θέλουν να βάλουμε κώλο εγώ κι εσύ για να μη χτυπήσουν.
Κάτι πρόκες μεγάλες μαζεύω για να πέσουν στα μαλακά,όχι θα τους στήσω και κώλο.
Το έχω ξαναπεί παλαιότερα σαν "αστείο", αλλα τελικά επιστρέφει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Τουλάχιστον για την δικια μου ισοπέδωση
Το back to basics έχω την αίσθηση οτι αποδυκνείεται μονόδρομος πια κι ας μην υπάρχουν χρυσές συνταγές επιτυχίας κι ας μην μπορουμε να κανουμε πλεον τα 100 μετρα σε λιγότερο από 12 δευτερόλεπτα κι ας υπάρχουν (και δικαίως εδώ που τα λέμε) πολλές ενστάσεις:
"Παίρνουμε πρώτα ένα άδειο μπουκάλι μπυρας..."
Μετά βλέπουμε...
Καλό καλοκαίρι
Καλό. Κι ας είναι και καλοκάρι -τι να κάνουμε;
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!