"Θυμάσαι τη Μόλλυ;"

Την είχα ερωτευτεί από την πρώτη σκηνή της ταινίας, τη στιγμή ακριβώς που την ερωτεύεται κι ο σιχαμένος ο Μάρλον Μπράντο. Και δεν πρέπει να ήμουν ο μόνος –καθότι αδύνατο να κυκλοφορεί η Μαρία Σνάιντερ στο πανί κι οι άντρες από κάτω να μην ονειρεύονται ατέλειωτους περίπατους σε ακροθαλασσιές, ηλιοβασιλέματα, ή οτιδήποτε τέλος πάντων θα περιλάμβανε το να της κρατάνε το χέρι.


Επειδή την είχα ερωτευτεί ακαριαία, με το ζόρι κρατήθηκα να μην πετάξω καμιά καρέκλα στην οθόνη όταν είδα τη σκηνή με το βούτυρο –μιλάω για το «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι» κι όποιος το έχει δει, ξέρει για τι πράγμα λέω. Δηλαδή, εντάξει ρε φίλε, επρόκειτο περί πισωκολλητού με τη χρήση βουτύρου για λιπαντικό (άμα είναι τσίπης ο άνθρωπος!) και όσο ο Μάρλον έκανε το πανηγύρι την είχε βάλει να λέει το «Πιστεύω», πολλοί σκανδαλίστηκαν –στ΄αρχίδια μου δεν ήταν εκεί το θέμα. Όπως κι όταν βάζεις κάποιον να τσαλαπατάει με τα χοντροπάπουτσά του έναν κρίνο, το θέμα δεν είναι αν λέει το «Πιστεύω», το «Πάτερ ημών» ή αν απαγγέλλει αποσπάσματα του Γιάννη του Κιτς –το θέμα είναι οτι τσαλαπατάει τον κρίνο, με πιάνεις;


Σιχάθηκα τον Μάρλον Μπράντο από τότε, μίσησα τον Μπερτολούτσι –δεν ξαναείδα ταινία του, να πάει να γαμηθεί ο γελοίος.


Η Μαρία Σνάιντερ είχε πει για τον Μπερτολούτσι: «Ήταν χοντρός και ίδρωνε συνέχεια και ήθελε να μανιπουλάρει και τον Μάρλον κι εμένα, έκανε κιόλας συγκεκριμένα πράγματα γιατί ήθελε να μου προκαλέσει συγκεκριμένες αντιδράσεις». Για τη σχέση της με τον Μπράντο στα γυρίσματα της ταινίας είχε πει οτι εκείνος ήταν πολύ πατερναλιστικός απέναντί της και ήταν ιδέα του Μπράντο η σκηνή με το βούτυρο κι αυτή το έμαθε λίγο πριν τη γυρίσουν: «Θα έπρεπε ίσως να είχα καλέσει τον ατζέντη μου ή τον δικηγόρο μου να έρθουν στο πλατό επειδή δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να κάνει κάτι που δεν είναι γραμμένο στο σενάριο, αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς θα γινόταν. Ο Μάρλον μου είχε πει: ‘Μην ανησυχείς Μαρία, είναι μόνο μια ταινία’ αλλά όσο γυριζόταν η σκηνή, ακόμα κι αν αυτά που έκανε ο Μάρλον δεν ήταν αληθινά, έκλαιγα με λυγμούς. Ένιωσα εξευτελισμένη και για να πω την αλήθεια ένιωσα λίγο βιασμένη και από τον Μάρλον και από τον Μπερτολούτσι. Μετά τη σκηνή ο Μάρλον δεν μου εξήγησε τίποτα, ούτε μου ζήτησε συγνώμη. Ευτυχώς τουλάχιστον που η σκηνή έγινε με ένα μόνο γύρισμα».



Ήταν 19 χρονών στο «Τελευταίο Ταγκό» κι από τότε δεν ξανάκανε γυμνό σε ταινία. Στη δεκαετία του ’70 τραβήχτηκε με ναρκωτικά, αποτοξινώσεις, είχε και μια απόπειρα αυτοκτονίας στο ενεργητικό της. Το ’80 δήλωνε οτι έχει βρει τον άνθρωπό της που τη βοήθησε να κόψει τις καταχρήσεις.



(Το τρέιλερ είναι από το "Επάγγελμα Ρεπόρτερ" του Αντονιόνι -πολύ καλή ταινία. Αν θες να δεις τις μαλακίες με τα βούτυρα τραβήξου μόνος σου).

Χτες έφυγε από καρκίνο –μια γυναίκα που ολόκληρη ζωή κάποιος, κάτι προσπαθούσε να την τσαλαπατήσει. Ήταν 58 χρονών.



Και "Δεν θα είναι κανενός το μωρό πια".

Posted in: Κολλήματα