Συνταγματάρχης:
Δεν διαβάζω εφημερίδες, ούτε ακούω ραδιόφωνο. Ξέρω οτι ο κόσμος έχει
πάει για ξύρισμα σ΄ένα μεθυσμένο μπαρμπέρη, δεν μου χρειάζεται να το διαβάσω
κιόλας.
Long John Willoughby: Εντάξει, μην ανησυχείς Συνταγματάρχη, 50 δολάρια δεν πρόκειται να με
χαλάσουν.
Συνταγματάρχης: Έχει δει πολλά φιλαράκια που ξεκίνησαν με 50 δολάρια και κατέληξαν με τραπεζικό λογαριασμό!
Συνταγματάρχης: Έχει δει πολλά φιλαράκια που ξεκίνησαν με 50 δολάρια και κατέληξαν με τραπεζικό λογαριασμό!
Συνταγματάρχης:
Άκου με κι εμένα, Long John, όταν καταντήσεις ένας τύπος με τραπεζικό
λογαριασμό σε μαγκώσανε! Ναι κύριε, σε μαγκώσανε!
Beany: Τι είναι είλωτας;
Συνταγματάρχης: Ήσουνα ποτέ άφραγκος γιόκα μου;
Beany: Ναι αμέ! Τις περισσότερες φορές!
Συνταγματάρχης: Εντάξει. Περπατάς μόνος, χωρίς σέντσι στην τσέπη του τζιν σου, είσαι ελεύθερος σαν τον αέρα, κανένας δεν σε ενοχλεί. Εκατοντάδες άνθρωποι σε προσπερνούν, από διάφορα επαγγέλματα: αυτοκίνητα, ραδιόφωνα, τα πάντα –και είναι όλοι τους καλοί, αξιαγάπητοι άνθρωποι –σωστά; Μετά κονομάς κάτι ψιλό και να τι συμβαίνει –όλοι αυτοί οι καλοί, αξιαγάπητοι άνθρωποι γίνονται είλωτες, σου την πέφτουν. Αρχίζουν να σκαρφαλώνουν πάνω σου, προσπαθούν να σου πουλήσουν κάτι: βγάζουν μακριά πλοκάμια και σε σφίγγουν κι εσύ στριφογυρίζεις και χοροπηδάς και παλεύεις να τους σπρώξεις μακριά σου αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγεις. Σε μάγκωσαν. Το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι οτι έχεις ιδιοκτησία, ένα αυτοκίνητο για παράδειγμα, μετά η ζωή σου μπλέκεται με ένα σωρό πράγματα: πρέπει να πληρώσεις για να βγάλεις άδεια οδήγησης και πινακίδες και να πληρώσεις για βενζίνη και λάδια και για φόρους κι ασφάλιση και ταυτότητες και εισφορές και λογαριασμούς και σκασμένα λάστιχα και κλήσεις για οδικές παραβάσεις και τροχονόμους και δικηγόρους και αμοιβές και ... ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα. Τι συνέβη; Δεν είσαι ο ελεύθερος και ωραίος τύπος που ήσουν πριν. Πρέπει να βγάλεις λεφτά για να πληρώσεις για όλα αυτά κι έτσι αρχίζεις να κυνηγάς τα λεφτά των άλλων. Οπότε γίνεσαι κι εσύ ένας είλωτας.
Συνταγματάρχης: Ήσουνα ποτέ άφραγκος γιόκα μου;
Beany: Ναι αμέ! Τις περισσότερες φορές!
Συνταγματάρχης: Εντάξει. Περπατάς μόνος, χωρίς σέντσι στην τσέπη του τζιν σου, είσαι ελεύθερος σαν τον αέρα, κανένας δεν σε ενοχλεί. Εκατοντάδες άνθρωποι σε προσπερνούν, από διάφορα επαγγέλματα: αυτοκίνητα, ραδιόφωνα, τα πάντα –και είναι όλοι τους καλοί, αξιαγάπητοι άνθρωποι –σωστά; Μετά κονομάς κάτι ψιλό και να τι συμβαίνει –όλοι αυτοί οι καλοί, αξιαγάπητοι άνθρωποι γίνονται είλωτες, σου την πέφτουν. Αρχίζουν να σκαρφαλώνουν πάνω σου, προσπαθούν να σου πουλήσουν κάτι: βγάζουν μακριά πλοκάμια και σε σφίγγουν κι εσύ στριφογυρίζεις και χοροπηδάς και παλεύεις να τους σπρώξεις μακριά σου αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγεις. Σε μάγκωσαν. Το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι οτι έχεις ιδιοκτησία, ένα αυτοκίνητο για παράδειγμα, μετά η ζωή σου μπλέκεται με ένα σωρό πράγματα: πρέπει να πληρώσεις για να βγάλεις άδεια οδήγησης και πινακίδες και να πληρώσεις για βενζίνη και λάδια και για φόρους κι ασφάλιση και ταυτότητες και εισφορές και λογαριασμούς και σκασμένα λάστιχα και κλήσεις για οδικές παραβάσεις και τροχονόμους και δικηγόρους και αμοιβές και ... ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα. Τι συνέβη; Δεν είσαι ο ελεύθερος και ωραίος τύπος που ήσουν πριν. Πρέπει να βγάλεις λεφτά για να πληρώσεις για όλα αυτά κι έτσι αρχίζεις να κυνηγάς τα λεφτά των άλλων. Οπότε γίνεσαι κι εσύ ένας είλωτας.
Δήμαρχος Hawkins: O.K. παιδιά, αλλά
θυμηθείτε τους καλούς σας τρόπους. Μην σπρώχνεστε. Μπείτε αργά και προσεκτικά, όπως κάνετε κάθε φορά
που ερχόσαστε να πληρώσετε τους φόρους σας.
Δήμαρχος Hawkins: Νιώθω προσβεβλημένος! Θα ήθελα να συμμετάσχω αλλά κανένας δεν με κάλεσε!
Sourpuss Smithers: Λυπάμαι Δήμαρχε αλλά ψηφίσαμε να μη συμμετέχει κανένας πολιτικός.
Mrs. Hansen: Μόνο οι John Does της γειτονιάς γιατί ξέρεις τώρα πώς είναι οι πολιτικοί...
Sourpuss Smithers: Λυπάμαι Δήμαρχε αλλά ψηφίσαμε να μη συμμετέχει κανένας πολιτικός.
Mrs. Hansen: Μόνο οι John Does της γειτονιάς γιατί ξέρεις τώρα πώς είναι οι πολιτικοί...
Henry Connel: Άκου, αν ο φιλαράκος γεννήσει ένα αυγό
θέλω να βγάλω κάτι απ΄αυτό! Ετοιμάζω ήδη μια Jane Doe.
Συνταγματάρχης: [κριτικάροντας την ομιλία του John κατά των διαχωρισμών] Να κόψουμε τους φράχτες λέει ... για
προσπάθησε να κόψεις ένα κομματάκι από τον φράχτη του γείτονά σου και θα δεις
για πότε θα σου κάνει μήνυση!
The Third Man
Martins: Έχεις δει κανένα από τα θύματά σου;
Harry Lime: Ξέρεις, ποτέ δεν ένιωσα άνετα με τέτοια πράγματα. Θύματα; Μη γίνεσαι μελοδραματικός. Κοίτα εδώ κάτω. Πες μου. Θα ένιωθες καθόλου οίκτο αν κάποιο απ΄αυτά τα μυρμήγκια σταματούσε να κινείται για πάντα; Αν σου έδινα 20.000 λίρες για κάθε μυρμήγκι που θα έμενε παράλυτο, στ΄αλήθεια γέρο μου, θα μου έλεγες να κρατήσω τα λεφτά μου ή θα υπολόγιζες πόσα μυρμήγκια μπορείς να χαλάσεις; Αφορολόγητα γέρο μου. Αφορολόγητα –ο μόνος τρόπος να κονομήσεις χρήματα σήμερα.
Harry Lime: Ξέρεις, ποτέ δεν ένιωσα άνετα με τέτοια πράγματα. Θύματα; Μη γίνεσαι μελοδραματικός. Κοίτα εδώ κάτω. Πες μου. Θα ένιωθες καθόλου οίκτο αν κάποιο απ΄αυτά τα μυρμήγκια σταματούσε να κινείται για πάντα; Αν σου έδινα 20.000 λίρες για κάθε μυρμήγκι που θα έμενε παράλυτο, στ΄αλήθεια γέρο μου, θα μου έλεγες να κρατήσω τα λεφτά μου ή θα υπολόγιζες πόσα μυρμήγκια μπορείς να χαλάσεις; Αφορολόγητα γέρο μου. Αφορολόγητα –ο μόνος τρόπος να κονομήσεις χρήματα σήμερα.
Harry Lime: Μην είσαι τόσο θλιμμένος. Άλλωστε δεν είναι τόσο φοβερό. Όπως λέει
κι εκείνος ο τύπος, για 30 χρόνια η Ιταλία κάτω από την κυριαρχία των Βοργίων
είχε πολέμους, τρόμο, εγκλήματα, αιματοχυσίες αλλά έβγαλε τον Μιχαήλ Άγγελο,
τον Ντα Βίντσι και την Αναγέννηση. Στην Ελβετία είχαν αδελφική αγάπη –είχαν 500
χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης και τι βγάλανε; Το ρολόι με κούκο!
Harry Lime: Κανένας δεν ασχολείται με τα ανθρώπινα όντα. Οι κυβερνήσεις δεν το κάνουν. Γιατί άλλωστε; Μιλάνε για τους ανθρώπους και για το προλεταριάτο κι εγώ μιλάω για τα κορόιδα και τους ατσίδες –είναι το ίδιο πράγμα. Έχουν τα Πενταετή Προγράμματά τους, το ίδιο έχω κι εγώ!
Martins: Παλιά πίστευες στο Θεό.
Harry Lime: Ω, ακόμα πιστεύω στο Θεό, γέρο μου. Πιστεύω στο Θεό και στο Έλεος και σε όλα αυτά. Αλλά οι νεκροί είναι πιο ευτυχισμένοι όσο παραμένουν νεκροί. Δεν τους λείπουν και πολλά πράγματα εκεί πέρα, στους κακομοίρηδες.
Harry Lime: Ω, ακόμα πιστεύω στο Θεό, γέρο μου. Πιστεύω στο Θεό και στο Έλεος και σε όλα αυτά. Αλλά οι νεκροί είναι πιο ευτυχισμένοι όσο παραμένουν νεκροί. Δεν τους λείπουν και πολλά πράγματα εκεί πέρα, στους κακομοίρηδες.
Βρετανός στρατονόμος: Λυπάμαι δεσποινίς, αυτή την εντολή έχω. Δεν
μπορούμε να πάμε κόντρα στο πρωτόκολλο.
0 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!