Οι ευαίσθητοι νεκροθάφτες

Από τότε που μπήκε ο Κάστρο στο νοσοκομείο –πήξαμε στη μαλακία. Δεν το κρατούσε καλύτερα μυστικό ο αφιονισμένος; Ήταν ανάγκη δηλαδή να γεμίσει ο τόπος φιλελεύθερη υστερία; Βρώμισαν τα blogs από κραυγές ανακούφισης που θα αποκατασταθεί επιτέλους η δημοκρατία στο άμοιρο νησί, δημοσιεύτηκαν σκέψεις βαθυστόχαστες και διλλήματα φιλοσοφικά -«τι θα προτιμήσουν οι Κουβανοί; Την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή την ελευθερία;». Μέχρι και κάποιος Vangelakas γράφει έναν εμετό που τον θεωρεί, προφανώς, έξυπνο –αλλά έχει απαγορεύσει τη δυνατότητα σχολιασμού, ο δημοκρατικά ευαίσθητος κυριούλης!

Η γνώμη μου για τον Φιδέλ δεν ήταν καλή πριν πάω στην Κούβα. Θεωρούσα πως είχε μερίδιο ευθύνης στον θάνατο του Τσε Γκεβάρα, επειδή δεν στήριξε τις ριζοσπαστικές του απόψεις και κάθισε να τα βρει με τους Σοβιετικούς μετά την «Κρίση των Πυραύλων». Για να στο κάνω λιανά –οι Σοβιετικοί έπαιξαν ένα όμορφο παιχνιδάκι με τους Κουβανούς. Στην αρχή, τους έβαλαν στο λούκι με τους πυραύλους που θα στήνονταν στο νησί και θα «κοίταζαν» τις ΗΠΑ. Και μετά τα βρήκαν με τα Αμερικανάκια –συμφώνησαν να φύγουν οι αμερικάνικοι πύραυλοι από την Τουρκία και άφησαν τους Κουβανούς με τους εκτοξευτήρες στο χέρι. Διεθνής στρατηγική του αίσχους, με λίγα λόγια –όπως είχαν συνηθίσει να την ασκούν οι υπερδυνάμεις.

Ο Τσε είχε βιδωθεί άσχημα τότε, έβριζε τους Σοβιετικούς όπου στεκόταν, ξεκίνησε τις προσεγγίσεις με τους Κινέζους και άρχιζε να γίνεται επικίνδυνος για τη σταθερότητα της εξωτερικής πολιτικής του νησιού. Οπότε, την έκανε ανά την υφήλιο με τις ευλογίες του Φιδέλ και πλακώθηκε να εφαρμόσει τη θεωρία του «φοκίσμο»–μέχρι που σκοτώθηκε και έγινε βολικός ήρωας. Και σαν βολικός ήρωας, βόλεψε και τον Φιδέλ.

Αυτό κυρίως του καταλόγιζα του Κάστρο και λάθη στην εφαρμογή των θέσεων της επανάστασης –δεν τον πήγαινα ιδιαίτερα, με λίγα λόγια. Μέχρι που έφτασα στην Κούβα.

Εκεί, τον είδα στην τηλεόραση να μιλάει με τις ώρες κι όταν ρώτησα τι λέει (γιατί τα ισπανικά μου περιορίζονται σε ένα «χόλα» κι δύο «μπουένας»), μου είπαν πως έδινε συνταγές για να φτιάχνει ο κόσμος τα φασόλια πιο νόστιμα και πιο οικονομικά.

Εκεί, είδα κόσμο να ακούει τον Φιδέλ και να τσακώνεται μαζί του. Να τον ειρωνεύεται, να βρίζει, να του κάνει πλάκα. Ο Φιδέλ στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και ο κόσμος απέναντι. Αγριεύτηκα –τους πέρασα για σαλταρισμένους. Μέχρι που μου εξήγησαν πως έτσι κάνουν με τον Φιδέλ. Μιλάνε μαζί του. Έτσι γουστάρουν.

Εκεί, άκουσα κόσμο να κατηγορεί τον Φιδέλ γιατί έδωσε μεγαλύτερο βάρος στην υγεία και την παιδεία και δεν πρόσεξε τα παλιά κτίρια που καταρρέουν. Και απόρησα με το επίπεδο των ανθρώπων που είχαν φτάσει στο στάδιο όπου τα βασικά ζητήματα επιβίωσης δεν αποτελούν πρωταρχικό άγχος –οπότε είχαν την πολυτέλεια να παραπονιούνται για την πολιτιστική τους κληρονομιά.

Εκεί, άκουσα και άλλους να τον κατηγορούν γιατί περιορίζει την ελευθερία τους και δεν τους αφήνει να πλουτίσουν με τη δουλειά τους –την ίδια ώρα που έκλεβαν ασύστολα το κράτος με παράνομες κούρσες και πούρα στη μαύρη.

Συγνώμη –με διανοούμενους που καταπιέζονται και αντιφρονούντες που διώκονται δεν μίλησα. Όχι ότι δεν ήθελα –απλά δεν έτυχε. Δεν τους πέτυχα πουθενά –λυπάμαι για την παράλειψή μου.

Έχω να πω δυο πράγματα για τον Φιδέλ, από αυτά που είδα κι από ότι έχω διαβάσει:

1. Είναι εντυπωσιακός. Είδα την συνέντευξη που είχε δώσει στον Όλιβερ Στόουν και έμεινα μαλάκας. Μιλούσε για το επίπεδο εκπαίδευσης στην Κούβα και ο Όλιβερ του θύμισε το πρόβλημα της πορνείας. «Ναι, αλλά οι δικές μας πόρνες είναι τουλάχιστον μορφωμένες», του είπε. Τον ρώτησε για τα ναρκωτικά ο Όλιβερ. «Ξέρω πως η μαριχουάνα δεν κάνει μεγάλη ζημιά στον οργανισμό –μπορεί να κάνει και καλό κιόλας. Αλλά οτιδήποτε φυτικό συνεπάγεται κοπιαστική καλλιέργεια και πουλιέται σε χαμηλές τιμές. Δεν είναι λογικό πως, αργά ή γρήγορα, οι παραγωγοί, οι προμηθευτές και, κατά συνέπεια οι χρήστες θα στραφούν στα χημικά που φέρνουν περισσότερα χρήματα με λιγότερο κόπο;» απάντησε ο Φιδέλ. Τον ρώτησε ο Στόουν, πως αισθάνεται που ανήκει σε μια μικρή μειοψηφία οπαδών του κομμουνιστικού συστήματος. «Δεν είναι έτσι κύριε. Δεν υπολογίζετε πως και η Κίνα, για να μην αναφέρω άλλα κράτη, προσπαθεί να εφαρμόσει αυτό το σύστημα. Δεν είμαστε και τόσο μειοψηφία», γέλαγε ο Φιδέλ. Αυτά συγκράτησα από τη συνέντευξη. Εξυπνάδες, θα πεις και ντρίπλες για να φέρει τις ερωτήσεις εκεί που τον βόλευαν. Θα συμφωνήσω. Αλλά το έκανε καλά ο μπαγάσας! Γιατί είναι εντυπωσιακός. Γενικά.
2. Ενδιαφέρεται για την Κούβα. Και η Κούβα ενδιαφέρεται γι’ αυτόν. Πρέπει να το δεις για να το καταλάβεις –εγώ πάντως το είδα. Έχει πολεμήσει για το νησί και οι Κουβανοί το εκτιμούν. Μόνος του πολέμησε; Όχι. Έκανε λάθη; Ναι. Θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα καλύτερα; Δεν ξέρω -μπορεί. Η ιστορία γράφεται με γεγονότα –όχι με υποθέσεις.

Δεν θέλω να μπω σε μεγαλύτερη κουβέντα για τη συμβολή του Κάστρο στην Κουβανέζικη επανάσταση και στο επαναστατικό κίνημα γενικότερα. Δεν θέλω να γεμίσω σελίδες με τα καλά και τα κακά της Κούβας. Θέλω μόνο να ρωτήσω τους «υπερασπιστές της ελευθερίας» που κάνουν πάρτυ περιμένοντας τον Κάστρο να πεθάνει:

· Νομίζετε πως η Κούβα θα γίνει καλύτερη μετά τον θάνατό του; Αν ναι, που το στηρίζετε; Στην κατάντια των πρώην σοσιαλιστικών χωρών;

· Νομίζετε πως η κατάσταση της Κούβας είναι άσχημη τώρα; Πόσο άσχημη; Όσο στις ΗΠΑ που οι μαύροι έχουν μέσο προσδόκιμο επιβίωσης τα 35 χρόνια γιατί το 42% από αυτούς σκοτώνονται πριν γίνουν 18 χρονών; Όσο στο Μεξικό με τη Χουάρες και τους Ζαπατίστας μαντρωμένους; Όσο στη Βραζιλία με τις παραγκουπόλεις και τις συμμορίες ανηλίκων; Πόσο άσχημα είναι ρε φωστήρες;

· Νομίζετε πως έχετε πληροφόρηση για την Κούβα; Αντικειμενική πληροφόρηση εννοώ. Από πού; Από τα αμερικάνικα και ευρωπαϊκά πολυεθνικά δίκτυα; Την εμπιστεύεστε αυτού του είδους την πληροφόρηση; Μήπως τρώτε αμάσητη την προπαγάνδα τους;

· Νομίζετε πως η Ελλάδα είναι σε καλύτερη μοίρα από την Κούβα; Με δωρεάν-πανάκριβη παιδεία, με ανύπαρκτη-πανάκριβη υγεία, με παρανοϊκούς φόρους και το άγχος της στέγης και της εργασίας να μας πηδάει από το πρωί ως το άλλο πρωί; Έτσι νομίζετε -πως είμαστε καλύτερα εμείς;

· Ποιος σας είπε πως ο πολυκομματισμός συνεπάγεται δημοκρατία και ελευθερία; Πόσα κόμματα έχουμε στον πολιτισμένο Δυτικό μας κόσμο; Στις περισσότερες των περιπτώσεων δύο. Μιλάμε για κόμματα που κυβερνούν –έτσι; Τι ιδεολογία έχουν αυτά τα δύο, κυρίαρχα, κόμματα; Κεντροδεξιά. Παντού; Ναι –παντού. Τι διαφορές έχουν στην πρακτική άσκησης της εξουσίας; Καμία. Γιατί λοιπόν είναι δημοκρατία η αλλαγή φάτσας και μόνο; Γιατί είναι ελευθερία η ψήφος που πάει πάντα εκεί που πρέπει;

· Γιατί όλες οι χώρες του κόσμου δικαιούνται να κάνουν μαλακίες αλλά η Κούβα όχι; Γιατί η Κούβα θα πρέπει να είναι η «ιδανική πολιτεία» αλλά όλος ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί, αβασάνιστα, να είναι μπουρδέλο; Τι διάολο –παλιοί μαρξιστές είσαστε όλοι και σας χαλάει που δεν εφαρμόστηκαν κατά γράμμα οι απόψεις του Μεγάλου; Τι τρέχει μ’ εσάς τέλος πάντων και έχετε τόσο επιλεκτική ευαισθησία;

· Ας υποθέσουμε πως υπάρχουν κάποιοι που γουστάρουν τον Κάστρο. Απίθανο σας φαίνεται; Ας υποθέσουμε –τέλος πάντων. Πως νομίζετε πως αισθάνονται όταν βλέπουν τις σκατόφατσες των Κουβανών του Μαϊάμι να πανηγυρίζουν τον θάνατο ενός ανθρώπου πριν ακόμα συμβεί; Γιατί δεν διαμαρτύρεστε για αυτούς τους γελοίους; Αλλά ξέχασα –ο Φιδέλ είναι αιμοσταγής δικτάτορας και πρέπει να πεθάνει. Από την άλλη βέβαια –αν πήγαινε ο Μπους στο νοσοκομείο και βρισκόταν κάποιος να χοροπηδάει, από χαρά, στους δρόμους -θα τον μαζεύανε πάραυτα. Και δεν θα σας ενοχλούσε –έτσι; Θα ήταν ανοίκειο τότε να πανηγυρίζεις για έναν θάνατο –οι νεκροί δικαιούνται σεβασμού. Σωστά; Τόσο σωστά, όσο η υποκρισία που κουβαλάτε.

Αυτά και τίποτα άλλο. Ελπίζω ειλικρινά, όποτε πεθάνει ο Κάστρο, να περάσετε από την Κούβα για να χαρείτε την ελευθερία. Αν και, μην απογοητευτείτε σε περίπτωση που δεν αλλάξει τίποτα –μετά τον θάνατό του. Εσείς θα έχετε ακόμα τις ελεύθερες Φιλιππίνες και το ελεύθερο Πουκέ, τις μαγευτικές Μαλδίβες και τα παραδεισένια Κανάρια νησιά να νοικιάζετε δούλους και να καλοπερνάτε.

Υ.Γ.1.: Σιγά μην τον έβαζα μόνο του -με το παληκαράκι, όταν μπαίνανε μαζί στην Αβάνα -έτσι είναι καλύτερα.

Υ.Γ.2: Ο marquee de mud έκανε ένα από τα συνηθισμένα του σχόλια που λένε καλύτερα από μένα αυτά που, πολύ θα ήθελα, να πω. Το αντιγράφω ακριβώς από κάτω για δυο λόγους:

1. Για να κάνω σεντόνι το δικό μου ποστ και

2. Γιατί έχει πιάσει το συναίσθημα -πράγμα που εγώ ποτέ δεν καταφέρνω.

Συγνώμη φίλε, αλλά δεν θα σου πειράξω ούτε την ορθογραφία, ούτε τη σύνταξη -καταλαβαίνω πως το έγραψες στα πεταχτά και μέσα στον πανικό αλλά δεν θέλω να το χαλάσω:

"ετσι ετσι (για τη φωτο)

εγω οταν πηγα ημουν καμιλικος γκεβαρικος και ουχι καστρικος
εφυγα ΚΑΜΙΛΙΚΟΣ καστρικος και ουν ποκιτο γκεβαρικος
τον γκεβαρα τον «εφαγε»;; ο τουρισμος. ουτε ενα καπελακι δεν αγορασα, τιποτα με τη μορφη του και τον αγαπουσα πριν. και κατι αλλα βεβαια

23 μερουλες εμεινα και ειχα κατα βαση επαφες με φοιτητες, χωρικους και χαβανιωτες. ολοι στην μιρλα ηταν και αλλα ολοι τον αγαπουσαν τον φιντελ. μισουσαν ολους τους παρατρεχαμενους αλλα ο φιντελ ειναι ο παππους τους και το κλασιμο του ακομα τους ειναι οικειο. το ειδα και το πρωι στο cnn που ενω προσπαθουσαν να δειξουν χαρες και πανηγυρια και δεν τα καταφεραν, τελικα τους ξεφυγε οτι ολοι οι κουβανοι ειναι μαγκωμενοι και λυπημενοι και το μονο τους παραπονο ειναι που δεν βγαινει ο ραουλ να τους πει ενα γεια. καταλαβαινετε(;) τωρα πως νιωθουν.

πολυ ρομαντικα ολα τουτα; αλλα και αυτοι που καβαλησαν τα βαρελια και κολυπησαν μεχρι την φλοριντα τι ειναι μαλακες; δεν ξερω τι ειναι; δεν ξερω τι θα εκανα εγω. το μονο που εχω να πω ειναι οτι επειδη εχω ζησει και καναδυο τερμινα στις ηνωμενες πολιτειες ειναι οτι στην κουβα παω να ζησω, στο ματσατσουτσα ποτε. το μονο που με ανησυχει ειναι οτι οι κουβάνοι καπου μου θυμησαν λιγο τα αμερικανα και γι’αυτο δεν εχω καλο προαισθημα για το τι θα επακολουθησει οταν πεθανει ο παππους. εχω κανει μαλιστα και την ασχημη προβλεψη οτι θα γεμισει η αβανα φαβελες. δεν ξερετε ποσες προσευχεες κανω να πεφτω τελειως εξω. ετσι να βγειτε ολοι μαζι να με μουτζωνετε με χερια και ποδαρια.

ο «φιντελ και η επανασταση» εχει κανει και αρκετα κακα στην κουβα. ετσι τα θεωρουν τουλαχιστον. αλλα ειμαι απολυτα σιγουρος και γνωστης οτι απλα οταν ζησουν αυτο που τους λειπει, ειδικα οι κουβάνοι θα φανε τετοια καταθλιψη που θα τους μοιρολογαει ολος ο πλανητης. και αυτο πραγματικα πρεπει να πας εκει για να καταλαβεις τι εννοω. ηδη μια φιλη που γνωρισα εκει και τωρα ζει μαδριτη, εχει απλα φρικαρει.
οι κουβάνοι ειναι οι πιο «ολοκληρωμενοι» ανθρωποι στον πλανητη. δεν εχω ζησει με πιο ακομπλεξαριστο –μου την σπαει η λεξη αλλα...- κοσμο. και καλοι ειναι και μαλακες και αγιοι και διαβολοι και λαμογια και αυτοι που θα γινουν πραγματικο χαλι να τους πατησεις, αλλα πραγματικο. οτι και να ειναι ομως ειναι ολοκληρωμενο και χωρις «κομπλεξ». (να τη παλι η ρουφιανα η λεξη). δεν μπορω να το περιγραψω καλυτερα αλλα το μονο που ξερω σιγουρο ειναι οτι και αυτο ειναι αποτελεσμα της «επαναστασης». δαι αυτο πρεπει να πας εκει να το δεις. (κι αυτο εμπειρια,χα)

και εχει κανει και αλλα καλα ο φιντελ αλλα αυτα τα εχετε ακουσει κι απο αλλους.

για τελος σας λεω οτι θα πεσει σιγουρα πολυ κλαμα για τον παππου οταν αυτος την κανει για αλλου, αλλα τοτε θα εινα πια αργα.

να καταφερνα μονο να παω αλλη μια, κατα το «πριν παντρευτεις να σε φιλησω μια φορα» ακομα."

Υ.Γ.3: Τελικά τα υστερόγραφα θα γίνουν μεγαλύτερα από το κείμενο. Πήραμε χτες βράδυ ένα mail από το ζευγάρι που μας φιλοξενεί στην Αβάνα. Τους είχαμε ευχαριστήσει που θυμήθηκαν τα γενέθλιά μου και τους είχαμε ρωτήσει πως πάει η κατάσταση τώρα. Η απάντησή τους είναι αυτή:

"Dear V... and T...:

I´m very happy hear from you.

We are very well, and everything here is OK, everybody is working and life continue as usual, Fidel had a big operation, but now he is recovering and he is going to be very good in a few weeks, so we are calm and working very hard so our country continue the same as usual, I´m not worry about what is going to happen, because nothing will happens in this country if we don´t want to, and of course we don´t want.

We are glad you had a nice birthday and a relax vacation.

My sister is here and now she is in Santiago de Cuba, because the brother of his husband live there and they went to visit him for a few days, they are going to be in Cuba here until the 22, so we have a lot of days to be together.

Maybe next week start carnival in Havana,for a whole week. maybe M... will enjoy it.

I´m finishing the book you lent me about Che, but now my sister is reading it because she found it very interesting and ask me to lend for the vacation, then when they left I´ll continue and finished.

Will write you soon

A big kiss for you both from

Diana & Tony"

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά