Παρασκευή, Φεβρουαρίου 16, 2007
The Motorcycle boy
Αφού με έχωσε κανονικά η Tomboy -θα τα πω όλα και περιεκτικά:
1. Όταν ήμουνα μικρόςμου αγόρασαν μια σχολική τσάντα με ένα τετράδιο που είχε εξώφυλλο τον Κολοκοτρώνη. Το επομενο πρωί, την φορτώθηκα στους ώμους και έτρεξα ασυγκράτητος να συναντήσω τους ανοιχτούς ορίζοντες της μόρφωσης. Μόνο που το σπίτι μας είχε φράχτη από κοτετσόσυρμα και, από τη φούρια μου, καρφώθηκα με τα μούτρα πάνω του -σα μπάλα στο πλεκτό, μετά από εκτέλεση φάουλ του Ζουνίνιο Περνομπουκάνο. Από τότε αντιμετωπίζω τις επιμορφωτικές διαδικασίες με κάποιο δισταγμό.
2. Την πρώτη μου μοτοσυκλέτα τη σαβούριασε ο κολλητός μου πριν προλάβω να την οδηγήσω. Ακολούθως, μου χρειάστηκαν τρεις προσπάθειες για να πάρω το δίπλωμα οδήγησης γιατί (αν και οδηγούσα παράνομα πάνω από τέσσερα χρόνια -και πάνω από πέντε κλήσεις που οδηγούσαν σε τακτική δικάσιμο), δεν γούσταρα να νοικιάσω βεσπάκι για να περάσω το τεστ. Οπότε, αποτύγχανα πάντα στη διαδικασία της αναστροφής και ακολουθούσε ο κλασσικός διάλογος με τους εξεταστές: "Πήρατε τη στροφή ανοιχτά". "Μα τόσο στρίβει το τιμόνι -τι να κάνω, να το σπάσω;" "Να πάρετε βέσπα" "Μπα; Γιατί, για να πάρετε εσείς μίζα;" "Καλώς -κόβεστε". Από τότε σιχαίνομαι τις αναστροφές.
3. Μου χρειάστηκε να περάσω περίπου το 1/3 του αιώνα για να καταλάβω πως δεν ζούσα, απλώς επιβίωνα. Μετά, ανακάλυψα πως η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν φτάνει ούτε για να δείξεις σε μια γυναίκα πόσο την αγαπάς. Κάθομαι δίπλα της και χαζεύω μαζί της την κόρη μου (που έχει γίνει πλέον κόρη μας) να μας μιμείται και νιώθω γελοιωδώς ευτυχισμένος. Σιχαινόμουν τις πατρίδες και τα δεσμά με τόπους και καταστάσεις -μέχρι που πήγαμε στην Κούβα, οπότε είδα πως κάθε άνθρωπος έχει, σε τελική ανάλυση, ένα μέρος που μπορεί να το αποκαλεί "σπίτι του".
4. Είμαι αντικοινωνικός, από αυτούς που δεν σηκώνουν το χέρι τους να πάρουν ένα τηλέφωνο και βαριούνται να φορέσουν παπούτσια για να βγουν έξω. Νιώθω άβολα στις παρέες γιατί είμαι σίγουρος πως δεν έχω τίποτα να πω με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτές είναι συνέπειες της πεποίθησής μου πως σε διαγωνισμό βαρετών ατόμων δεν θα έπαιρνα, δυστυχώς, την πρώτη θέση, αλλά τη μεσαία -κάτι που είναι, κατά τη γνώμη μου, ότι χειρότερο μπορεί να σου τύχει. Αλλά μέσα σε όλα αυτά, νοιάζομαι για τους φίλους μου -πολύ.
5. Έχω δύο τατουάζ. Ένα με τον Καμίλο Σιενφουέγος στο αριστερό μπράτσο και ένα ακόμα στο πάνω μέρος του δεξιού ποδιού -που δεν χρειάζεται να ξέρετε τι λέει.
Και μετά από αυτό, δίνω με πολύ χαρά τους επόμενους -τουτέστιν τους: Godot, Marquee de Mud, Ey-aggelo, Σκιές που μιλάν και Έρωτα Στομάχη.
Posted in: Blog off
15 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:
emena ayto to post moy fanike KATAPLIKTIKO
Εμένα πάλι Μητσάκο, μου φάνηκε καταπληκτικό αυτό
"η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν φτάνει ούτε για να δείξεις σε μια γυναίκα πόσο την αγαπάς"
:)
γαμώτο σου ρε μοτοσακέ
(αν μου δείξεις το τατού σου θα σου δείξω το δικό μου)
:ΡΡΡ
wraia, na deixnoyme oloi ta tattoo mas! :)
kai meta tis pliges apo to metwpo (i sto metwpo)
Βασικά νοιάζεσαι πολύ μοτοσακέ. Φιλιά και σε σένα επί πέντε.
καταρχάς ευχαριστώ πολύ για την πάσα. όταν είδα ότι πήρες το δίπλωμα με την τρίτη σοκαρίστικα, όπως τότε που έμαθα ότι ο τομ είναι η γάτα και ο τζέρι το ποντίκι κάτι κατέρρευσε μέσα μου...
Γουσταρω το ομαδικο group therapy!!!!
Μητσάκο, έξοχα! Έφαγα όλο το πρωινό μου να γράψω το από κάτω ποστ κι εσύ βρίσκεις καταπληκτική αυτή την πληκτική περιγραφή! Τι να πω;
Μανταλένα, πάντα η ζωή είναι μικρή όταν βάλεις ένα σκοπό -έτσι μου μάθανε. Δε δείχνω, δε δείχνω, δε δείχνω! Το ένα από τα δύο τατού τουλάχιστον.
Μητσάκο, το έχω δει το δικό σου και να σκάσεις!
Ampot, νοιάζομαι μεν -γκρινιάζομαι δε. Άντε ετοιμάσου κι έλα να μας τα δώσεις τα φιλιά στο κανονικό κι από κοντά. Α μα πια!
Στομάχη, δεν κάνει τίποτα η πάσα. Χαρά μου να βγάζω κόσμο στη σέντρα, χεχε. Είδες μαλακία; Το δίπλωμα της μηχανής το πήρα με την τρίτη και το δίπλωμα του αυτοκινήτου με την πρώτη. Και έμαθα να οδηγώ αυτοκίνητο 6 μήνες μετά από τη μέρα που πήρα δίπλωμα. Για τη μηχανή -είχα αποφασίσει να το παίξω επαναστάτης και να μην λαδώσω. Σωστός; Αρχίδια! Αναγκάστηκα να πληρώσω 3 φορές την παράσταση και μου ήρθε ακριβότερα!
Πρέζα, δεν είναι κακό -δεν είναι καθόλου κακό. Θα το εφαρμόσουμε μια μέρα.
top 5 personal files
teleio to paixnidi sas :)
M' εβγαλες τετ-α-τετ με τον τερματοφύλακα με τέτοια πάσα και λέω να σκοράρω.
Θα γράψω το βράδυ.
υγ. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να σου στείλω το american hardcore τώρα που το βρήκα.
Καλώς τα παιδιά, καλώς τα παιδιά! Όχι που θα μου γλίτωνες ρε! Μην αγχώνεσαι, θα βρούμε τρόπο -αλλά κοίτα να βρεις κι εσύ τρόπο να κατέβεις γρήγορα προς τα μέρη μας.
TAKE 5 ki apo mena
- postarw anonyma apo thn epoxh tou usenet, apo hobby
- anonyma mporw na lew oti goustarw se opoion goustarw xwris synepeies kai desmeuseis
- goustarw me ta mpounia na vlepw th vrwmia pou kruvei o kathenas mesa tou
- de me exoun tsakwsei pote
- exw kanei th zwh duskolh se ekatontades antrwpous kai de niwthw enoxes
"OI ANONYMOI EINAI AHTHTOI" anonymous
χεχεχε!
στο 1. την έπαθα κι εγώ!
στο 4. είμαστε μάλλον ίδιοι.
Ροϊδη είμαστε σε πολλά συμπληρωματικοί ή μου φαίνεται;
θυμάσαι το...ποιος ξερ'ίσους;
χεχε!
Ποιος ξΙερ; Ίσους!
Δημοσίευση σχολίου
Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!