Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2007

Άρχισε ο διάλογος

Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2007 The Motorcycle boy 33 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς




Κάτι τέτοιο εννοούσες;

Posted in:

33 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:

Ο Καλος Λυκος είπε...

αααααααααααακριβώς... αυτό είναι ο "δημιουργικός διάλογος"...

άρχισε λές; σάματις τελείωσε ποτέ;

Οκτωβρίου 30, 2007 11:35 μ.μ.
Erwtas Stomaxhs είπε...

φίλε καλά κάνεις και το ποστάρεις!
Εμετός και αηδία!
Φτάνει πια γαμώ τον Χριστό σας μουνόπανα Χρυσα-αβγίτες!

Οκτωβρίου 31, 2007 12:44 π.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Λύκε, εγώ δεν θυμάμαι να σταμάτησε ποτέ. Άλλοι ξεχνάνε και αποδέχονται -στα πλαίσια της δημοκρατικότητας, βεβαίως, βεβαίως!

Στομάχη και αντίδραση. Φτάνει πια το έχουμε πει χρόνια τώρα κι όλο και χειροτερεύει.

Οκτωβρίου 31, 2007 9:00 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

καλά ρε συντεκνε που πήρες φόρα! δημοκρατικότητα δε σημαίνει πως θα κάτσουμε να μας πηδήξουνε!

Αλλά μη ξεχνάς πως αυτές οι κινήσεις δεν έχουν αντίκρυσμα. Μαζεύονται συνήθως καμιά 300αριά άτομα που ευλογάνε τη βία, συζητάνε για ήρωες και δράσεις και στο τέλος κάποιοι θερμοκέφαλοι σπάνε κανένα ΑΤΜ (στη καλύτερη) ή κανένα αυτοκίνητο (όταν τα ΑΤΜ είναι μακριά) και πάνε όλοι ευτυχισμένοι σπίτι τους εκτελώντας επαναστατικά καθήκοντα.

Σαφώς και να ξεκινήσει ένας διάλογος αλλά όταν βράζεις για εκδίκηση μιλώντας επιθετικά για "τσάκισμα" (το οποίο είναι τόσο αφηρημένο όσο και τυφλό) δε νομίζω να γίνει τίποτα όπως και τόσα χρόνια δεν γίνεται τίποτα.

Θα με ρωτήσεις βέβαια αν έχω να προτείνω κάτι και θα σ απαντήσω πως και να χα, το σάββατο ανάμεσα στους μαζεμένους πολεμιστές δεν νομίζω ν ακουστεί οποιοσδήποτε δεν κουβαλά το τομαχώκ του πολέμου...

ΥΓ: ακόμα να μου ρίξετε καντήλια?

Οκτωβρίου 31, 2007 10:43 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Και για όσους δεν με κατάλαβαν, στην αφίσα δεν φαίνεται πουθενά να προβληματίζει η έξαρση εθνικιστικής βίας και η άνοδος ρατσιστικών αντιλήψεων και πρακτικών αλλά προβληματίζει μόνο το ποιος είναι ο δυναμικότερος τρόπος ανταπάντησης.

Είναι (περίπου) σαν να κλέψανε το σπίτι του φίλου μας ληστές κι εμείς να οργανωνόμαστε αγοράζοντας καραμπίνες ψάχνοντας τα στέκια τους για να τους καθαρίσουμε. Δηλαδή δεν μας ενδιαφέρει το φαινόμενο? Οι λόγοι? Ζητάμε την εκδίκηση? Αν καθαρίζαμε δηλαδή 3 ή 5 ή 10 αυγά θα ήμασταν χορτάτοι? Δεν θα μας ένοιαζε η ανεβασμένη "χοληστερίνη" μας?

(απλά αναρωτιέμαι χωρίς να σημαίνει πως αντιτίθεμαι σε όποιες κινήσεις γίνονται...)

Οκτωβρίου 31, 2007 10:52 π.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Ινδιάνε, στο πρώτο σου σχόλιο αυτο-ακυρώνεσαι (μη νομίζεις -κι εγώ σε αυτο-ακύρωση καταλήγω συνήθως -αυτά είναι τα αδιέξοδά μας). Το "δεν θα κάτσουμε να μας πηδήξουν" είναι δεκτό, αρκεί στο "μας" να εννοείς και τα θύματα των επιθέσεων που αναφέρονται στην αφίσσα.
Η άποψη των συντακτών της αφίσσας είναι "περισσότερο ξύλο για να γλιτώσουμε το ξύλο". Καθαρή, ξάστερη και την έχω δει να εκφράζεται με εισβολή και απειλές σε φασιστικά φόρουμ.
Ρωτάς αν συμφωνώ με αυτή την άποψη; Θα σου πω κι ας μην ρωτάς. ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. Μια μόνο άποψη έχει πέσει στο τραπέζι, άρα δεν τίθεται θέμα συμφωνίας ή συζήτησης. Αν εμφανιστεί άλλη άποψη, να τη συζητήσουμε.

Συμφωνώ πως στην αφίσσα δεν φαίνεται πουθενά ο προβληματισμός για την άνοδο του εθνικισμού στη χώρα. Επίσης, έχω την εντύπωση πως στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο δεν απασχολούσαν κανένα στρατιώτη στο πεδίο της μάχης τα αίτια της ανόδου του Ναζισμού, ούτε η διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών ζωής μετά τη λήξη του πολέμου. Έχω την εντύπωση πως εκείνοι νοιάζονταν για το πως θα επιβιώσουν. Καταλαβαίνεις που το πάω έτσι; Όταν πέφτουν μαχαιριές δεν έχεις χρόνο για ενδοσκόπηση.

Από την άλλη πλευρά -θυμάμαι πως είχε ανοίξει μια κουβέντα ανάμεσα σε πολιτισμένους, μορφωμένους και συγκαταβατικούς μπλόγκερς σχετικά με το θέμα "εθνικισμός". Μήπως θυμάσαι να κατέληξε κάπου;

Ακροτελεύτεια ερώτηση -υπόθεση εργασίας: Ας πούμε οτι είσαι μετανάστης. Τι θα σε έκανε να νιώθεις πιο ασφαλής; Η συζήτηση του θέματος στα μπλογκς, η καταδίκη των γεγονότων από τους προοδευτικούς πολίτες, ή καμιά πενηνταριά άτομα με καδρόνια που θα έδερναν φασίστες;

Οκτωβρίου 31, 2007 11:41 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω πως το να βλέπω 50 άτομα με καδρόνια θα με έκανε να νιώθω ασφαλής, μάλλον το αντίθετο. Ακόμα χειρότερα αν ήμουν μετανάστης κι ερήμην μου κάποιοι με προστάτευαν με καδρόνια από κάποιους άλλους με λοστούς. Κι αυτό ακριβώς λέω, μας παρασύρουν σ' ένα πόλεμο δρόμου κι οι τελευταίοι που βοηθιούνται είναι αυτοί που έχουν ανάγκη να βοηθηθούν. Πόσοι μετανάστες θα είναι το σάββατο στο πολυτεχνείο? Να μην απαντήσω βέβαια. Ρωτήθηκαν οι μετανάστες -που σωστά αναφέρεις- τι ενέργειες θα ήθελαν να ακολουθήσουν?

Μήπως, σκοπεύοντας την ειρήνη δημιουργούμε πόλεμο? Ένα καδρόνι μπορεί να λιώσει ένα κεφάλι αλλά μπορεί ν' αλλάξει το μυαλό που είναι μέσα του?

Οκτωβρίου 31, 2007 12:04 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ σε κάποια σημεία με τον Indian (στο σημείο περί επαναστατικότητας, δηλ. πολύ θα γούσταρα να σπάσουν περισσότερα από ΑΤΜ) αλλά όσο εκδικητικό κι αν σου φαίνεται μερικές φορές δεν υπάρχουν αλλοι τρόποι να "φωνάξεις" κ να αντισταθείς...
Εγώ το φχαριστιώμουν όταν έσπαγαν αμάξια π.χ. (Αμαξάρες, όμως). Καποιοι λέγανε "καταστρέφουν τις περιουυσίες των ανθρώπων". Ποιων ανθρώπων; αυτών που τις έχτισαν στις πλάτες των δούλων; Ασε. Ναι κ 'γω έψαχνα λόγους, προβληματιζόμουν, θλιβόμουν κ καταθλιβόμουν με τη βία κ τη σιχαινόμουν (όχι όμως όταν είχε στόχο αψυχα αντικείμενα) αλλά ποτέ με κανένα έννομο τρόπο δε μπόρεσα να βρω το δίκιο μου στο ελάχιστο όπως κ κανένας που είχε την ατυχία να μην ανήκει στους ευννούμενους της κοινωνίας αυτής. Προτιμώ λοιπόν μαζεμένους πολεμιστές παρά κοιμησμένους ανθρώπους που αφήνονται στην μοίρα τους. Δεν ξέρω μπόρει όλο αυτό, να δίνει στην τελική περισσότερο ζωή στους κωλοφασίστες (συγκεκαλυμμένους κ μη)...και να συντηρείται καλύτερα το όλο σύστημα. Να είναι θέμα όπως λες ποιος θα αποδείξει περισσότερη δύναμη κ έτσι ό ένας να πεισμώνει κ να μπαίνει πιο λυσσασμένος στην "μάχη" επείδη τρέφεται από τη μανία του αλλού... Αλλά φοβάμαι από την άλλη ότι αν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους αντιδράσεις ότι θα φτάσουμε σαν τις χώρες που δεν μπόρουν ακόμα κ μέσω ίντερνετ να εκφράσουν ελεύθερα τη γνώμη τους κ μπαίνουν φυλακή μόνο κ μόνο γι αυτό.
Υ.Γ. Πάντως για τον απλό κόσμο είναι πολύ "αναζωογονητικό" κ μόνο τα συνθήματα που βλέπουνε στους τοίχους κ τους κάνουν έστω κ λίγο να σκέφτονται. Ακόμα κ στη θεία μου έκαναν τρομερή εντύπωση κάποια για το λίγο που ήρθε στην Αθήνα κ την προβλημάτισαν τόσο που (ενώ είναι ένας φιλήσυχος κ πολύ γλυκός άνθρωπος γύρω στα 50)ξαφνικά την είδα να εξεγείρεται σε μια πολιτική συζήτηση (πριν τις εκλογές) και να στο τέλος να λέει: Δε πάω να ψηφίσω κανένα μαλάκα! Μου έκανε τρομερή εντύπωση! Εντάξει προφανώς κ υπήρχαν μέσα της προβληματισμοί αλλά έκαναν κ τα συνθήματα τη δουλειά τους.

Οκτωβρίου 31, 2007 12:45 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Black Indian, πολύ σωστό το τελευταίο. Αυτό είναι που με προβληματίζει, ότι όσα κεφάλια και να σπάσουν νοιώθω ότι μυαλά δεν αλλάζουν. Και φοβάμαι ότι μ' αυτόν τον τρόπο πορώνονται ακόμα περισσότερο...

Οκτωβρίου 31, 2007 12:55 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη για το άσχετο motorcycle boy...
Γιατί όταν κάνω κλικ σε άλλους μπλογκερς που έχεις εδώ, μου βγάζει τις σελίδες τους κ τα ποστ τους στα "κινέζικα"; Με την bonnie το πάθαινα κ από άλλα μπλογκς που προσπαθούσα να την διαβάσω, ακόμα κ από το γκουγκλ που προσπαθούσα να την βρω.
Sorry!

Οκτωβρίου 31, 2007 1:15 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Ινδιάνε, να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με την άποψή σου για μια ακόμα φορά. Βέβαια, δεν είμαστε μετανάστες, αλλά από την μικρή μου εμπειρία έχω να καταθέσω πως το ξύλο έσωσε πολλά κεφάλια ανοίγωντας κάποια άλλα. Όταν, για παράδειγμα, είχαν πλακώσει οι ομάδες των σκιν στα Εξάρχεια δεν διώχτηκαν μέσα από διαδικασίες διαλόγου -αλλά με καδρόνια και λοστούς. Και τη φορά που με είχαν στριμώξει για να μου πάρουν το μπουφάν και τις αρβύλες, σε διαβεβαιώ πως παρακαλούσα να βρεθεί κάποιος με καδρόνι για να με υποστηρίξει. Δεν βρέθηκε, αλλά ευτυχώς δεν το πλήρωσα ακριβά -ένα δόντι έσπασα και κάτι άλλα ψιλά.
Από την άλλη -κάποιοι είχαν χάσει πολύ περισσότερα σε τέτοιες συναντήσεις (ο Καλοφωλιάς κόντεψε να χάσει το μάτι του επειδή φορούσε παλαιστινιακή μαντήλα, αν θυμάσαι). Αυτά από πρακτικής απόψεως.

Δεν ξέρω αν θα μαζευτούν μετανάστες στο Πολυτεχνείο, αλλά ξέρω πως οι μετανάστες έχουν οργανώσει τις δικές τους ομάδες και βαράνε άσχημα. Και δεν το καταδικάζω φίλε μου! Και τελικά τι προτείνεις; Να γυρνάνε με μια κάλπη οι αναρχικές ομάδες στις συνοικίες των μεταναστών για να βγάλουν απόφαση αν θα σπάσουν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής; Εντάξει, δεν ρωτήθηκαν οι μετανάστες από κανέναν (αλλά από ΚΑΝΕΝΑΝ) -και τι θα πει αυτό;

Τέλος, ποιος σου είπε οτι σκοπεύει κανένας σε ειρήνη; Για ποια ειρήνη μιλάμε; Ειρήνη προσέφερε κι ο Χίτλερ με την προϋπόθεση να κλειστούν σε στρατόπεδα όλοι οι "διαφορετικοί" -αυτή την ειρήνη ποιος τη θέλει;
Καμιά ειρήνη με τους τραμπούκους που δρουν υπό την προστασία των Σωμάτων Ασφαλείας, κανένας διάλογος με τους αρνητές των βασικών ανθρώπινων αξιών. Δεν την θέλουν ούτε οι ίδιοι την ειρήνη -πως να την θέλουμε εμείς;

Οκτωβρίου 31, 2007 1:47 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

ell, σε κάποια πράγματα συμφωνώ μαζί σου -αλλά διαφωνώ γι΄αυτό που λες σχετικά με το ίντερνετ. Σε αυτή τη χώρα, μπορεί, τυπικά, να μην απαγορεύεται η έκφραση γνώμης, αλλά καθοδηγείται τόσο πολύ η συλλογική συνείδηση που, στην τελική ανάλυση, δεν έχει σημασία το αν θα εκφράσεις ή όχι τη γνώμη σου. Κι αυτό είναι χειρότερο από αυτό που αναφέρεις.

Τεχνική πρόταση: δοκίμασε να "γυρίζεις" το Encoding σε Unicode (να αλλάζεις τη γραμματοσειρά δηλαδή), σε όσες σελίδες σου βγαίνουν "κινέζικες". Είναι κάτω από το View -ή κάπου εκεί.

Οκτωβρίου 31, 2007 1:54 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν κάτσε να τα βάλουμε κάτω.

Έχεις (μιλώ γενικά τώρα και δεν εννοώ εσένα) οποιαδήποτε λύση να προτείνεις για τους μετανάστες στο ρέντη που τις έφαγαν τη προηγούμενη βδομάδα? (έγινε και πορεία αλλα όσοι πάνε στο πολυτεχνείο μάλλον δεν άκουσαν τίποτα). Έχεις λύση να προτείνεις για το τυχαίο περιστατικό σε τυχαία γειτονιά πέραν της πλατείας εξαρχείων? Θεωρώντας πως υπάρχει η λύση του καδρονιού κι είναι αποτελεσματική (ας κάνουμε μια υπόθεση ρε αδερφέ) αλλά είναι εφικτό να συστήσεις πολυπληθείς ομάδες διεσκορπισμένες ανά την αθήνα που κουβαλώντας ρόπαλα θα το παίζουν λαική συνειδητοποιημένη δικαιοσύνη?

Προφανώς και δεν μπορεί κανένας να το επιτύχει αυτό διότι μιλάμε για σχεδόν στράτευμα ροπαλοφόρων. Τι μπορεί να βγει από μια συνάντηση σ ενα πολυτεχνείο κάποιο σάββατο 300 τσαμπουκαλεμένων κρανοφόρων? Θεωρείς πως θα προστατευθεί (έστω και με πιθανότητες) κάποιος εκείνο το σάββατο στην γύρω περιοχή?

Χλωμό το κόβω...

Το περιστατικό που αναφέρεις και η απώθηση διαφόρων από διάφορους είναι επιτυχές όταν υπάρχει μια μινιμουμ αυτοργάνωση σε συγκεκριμένους χώρους με συγκεκριμένα άτομα αλλά είναι μεμονωμένα και μη προγραμματισμένα, απλά συμβαίνουν. Ναι, η άμυνα είναι μιας μορφής λύση με οποιαδήποτε μορφή αλλά, ξαναλέω, το να συνεννοηθούμε να βγούμε το σαββατοβραδο 300 νοματαίοι για κυνήγι μαγισσών νομίζω πως είναι άσκοπο και δεν πετυχαίνεις τίποτα.

Οι μετανάστες έχουν όργανα και οργάνωση (π.χ. Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, το Στέκι Μεταναστών κι άλλα) και μπορούν να εκπροσωπούνται οι ίδιοι. Από την άλλη βέβαια θα μου πεις πως το κάλεσμα είναι ανοιχτό αλλά πάλι δεν είναι. Δες καλύτερα την υπογραφή: Αναρχικοί/ικές, Αντιφασίστες/σίστριες.
Με άλλα λόγια είναι σαν να κάνει κάλεσμα η ΚΝΕ και να λέει Κνίτες/τισσες, Αντιφασίστες/σίστριες.

Παρόλα αυτά συμφωνώ (το ξαναλέω) μ' όλες τις ενέργειες οποιασδήποτε συλλογικότητας. Μα απλά την κοιτώ με κριτικό τρόπο γιατί δεν θεωρώ πως το αποτέλεσμά της θα είναι καλό γι αυτούς που θέλει να βοηθήσει.

Απλά τη γνώμη μου λέω.

(unicode ell και να θυμάσαι τη κατερίνα: στο μυαλό είναι ο στόχος)

Οκτωβρίου 31, 2007 2:12 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

όταν γεννήθηκα ήμουνα μαύρος
όταν μεγάλωσα ήμουνα μαύρος
όταν είμαι άρρωστος, είμαι μαύρος
όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
όταν πεθάνω, θα είμαι μαύρος

Αλλά εσύ, όταν γεννήθηκες ήσουν ροζ,
όταν μεγαλώσεις, γίνεσαι λευκός,
όταν αρρωστήσεις, γίνεσαι πράσινος
όταν καθίσεις στον ήλιο γίνεσαι κόκκινος
όταν βγαίνεις στο κρύο γίνεσαι μπλε
όταν πεθάνεις θα γίνεις μωβ.

Και τολμάς να αποκαλείς εμένα έγχρωμο;

Οκτωβρίου 31, 2007 3:07 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Μα η συλλογική συνείδηση καθοδηγείται όταν δεν ακούγονται διαφορετικές γνώμες. Και δυστηχώς μέσω τηλεόρασης που είναι κυριάρχο μέσο, αυτό γίνεται. Παρελαύνουν συνεχώς απ' όλα τα κανάλια φασίστες κ κρυφοφασίστες κ στο τέλος ο μπερδεμένος κ κατακαημένος (κ κατακαμμένος) κοσμάκης φτάνει να χειραγωγήται κ να πιστεύει ότι η πηγή των βάσσανών του είναι οι μετάναστες κ άλλες βλακείες (όχι όλοι βέβαια). Μα στις χώρες που φυλακίστηκαν άνθρωποι που επικοιν. μέσω ίντερνετ ο κόσμος είναι γενικά φιμωμένος. Δεν πιστεύω ότι είναι τέλεια έδω τα πράγματα,(σε μια υποτιθέμενα δημοκρατική χώρα) αλλά τουλάχιστον δεν κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου (για την ακρίβεια έγω απ' αυτά που βλέπω είχα σοβαρό προβλ. αϋπνίας λόγω υπερμετρης οργής μέσα μου, που με φόβιζε μερικές φορές). Ακόμα κ το γεγονός ότι ένας ανθρωπος (η θεία μου) άρχισε να συζητάει για τα συνθήματα που έβλεπε στους τοίχους της Αθήνας με το "Α" και την είδα (ενώ είναι από τους πιο γλυκούς ανθρ. που γνωρίζω) να εξοργίζεται σε πολιτική συζήτηση και ναι όντως δεν πήγε να ψηφίσει στις εκλογές παρόλο που το έκανε σχεδόν ευλαβικά τόσα χρόνια, εμένα μου λέει πολλά. Σίγουρα οι πλειοψηφία δεν είμαστε πολύ ενεργοί σε πολύ σοβαρά θέματα όπως αναφέρεις, που πονάνε. Μερικές φορές σκέφτομαι, ναι, να βγούμε όλοι με καδρόνια (κ.α.) να τους ξεσκίσουμε αλλά εγώ απ' την άλλη δεν αντέχω ούτε ταινίες με ξύλο να βλέπω. Εννοώ ότι όσο κ αν με τρελένουν δε μπορώ να με φανταστώ να ανοίγω κεφάλια. Κ δε νομίζω ότι θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ παρόλο που άναφερες αυτό το περιστατικό στα Εξάρχεια, γιατί αυτά στην ουσία είναι "καημένα" παιδάκια, φοβισμένα κ τρελαμένα που πιθανόν μεγάλωσαν μέσα στον φασισμό από πατεράδες τέρατα κ έχουν μάθει έτσι. Όμως υπάρχουν φασιστόμουτρα που ποτέ δεν έχουν ρίξει ξύλο κ ζούνε σε επαύλεις ή στο εξωτερικό και με πολύ ωραίο τρόπο κινούν τα νήματα. Που χειρίζονται το λόγο με απίστευτη μαεστρία (σπουδαγμένα παιδιά) και είναι απίστευτα επικύνδινοι γιατί βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά. Αυτοί είναι οι πολλοί επικύνδινοι. Δε βγαίνουν στις τηλεοράσεις κ ακόμα κ τα καθίκια που συνεργάζονται μαζί τους δε τους γνωρίζουν καλά καλά. Που έχουν τον Κισινγκερ ως ένα από τα ευαγγέλιά τους κ δε φαντάζεσαι τι κάνουν... Αυτοί διαμορφώνουν το κλίμα... για τους Χρυσαυγίτες δεν ξέρω... Ξέρω όμως ότι εσείς πραγματικά έχετε κότσια κ ίσως πολύ οργή μέσα σας. Γιατί παρόλο που δε μ' αρέσει το αίμα όταν βλέπω τέτοια γεγονότα (όπως τον φοιτητή που τον κάνανε αγνώριστο πέρισυ) τρελένομαι που δεν κάνω κάτι και που πάντα προσπαθούν να μας περάσουν το μαύρο για άσπρο...
ΣΟΡΡΥ για το τεράστιο σχόλιο. Ελπίζω να προσέχετε πάντα.

Οκτωβρίου 31, 2007 3:09 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

>>Εγώ το φχαριστιώμουν όταν έσπαγαν αμάξια π.χ. (Αμαξάρες, όμως). Καποιοι λέγανε "καταστρέφουν τις περιουυσίες των ανθρώπων". Ποιων ανθρώπων; αυτών που τις έχτισαν στις πλάτες των δούλων; Ασε.

Γνώμη για το βασικό θέμα συζήτησης δεν έχω και σόρρυ που χώνομαι, αλλά αυτός που έγραψε τα παραπάνω, πού ζει???
Στο 1960?
Γιατί πλέον, αμαξάρες έχουν κ οι υπάλληλοι των 1000 ευρώ, που ζουν στο κέντρο της αθήνας, όπου δρουν και οι υπερασπιστές των δούλων.

Οκτωβρίου 31, 2007 3:15 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

και είπα να σχολιάσω μόνο το "έγχρωμος" για να μη σχολιάσω το "άνανδρη"...

προφανώς δεν ήταν αρκετά άντρες οι φασίστες. Ήταν "γυναικούλες"...

Οκτωβρίου 31, 2007 3:29 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Δε ξέρω ρε συ, μπορεί όντως να ζω στο 60... αλλά εγώ δε γνωρίζω άτομα σαν αυτά που λές να έχουν μερσεντες κ ρολς ρόις. Στο κέντρο που λες ήξερα κάποιον που είχε το τελευταίο αλλά ήταν (ή κ ίσως είναι ακόμα) ο αρχι(δο)μάνατζερ ενός εστιατορίου του ακριβότερου ξενοδ. στην Αθήνα (κ ενώ ήταν 25 έβγαζε τα κέρατά του σε χρήμα) και πολλές φορές το έβλεπες εκεί απ' έξω.
Πάντως ειλικρινά πιστεύεις ότι άτομα του μισθού των 1.000 έχουν αμαξάρες; ε, τότε στην ουσία συμφωνείς μαζί μου. Τι σοϊ υπάλληλοι; πώς τις βγάλανε τις αμαξάρες; Υπάλληλοι της αστυνομίας που πουλούσαν προστασία κ κάνανε κι άλλα ωραία; Ποιοι είναι ρε άτομο αυτοί οι μουράτοι υπάλληλοι;

Οκτωβρίου 31, 2007 3:39 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Ινδιάνε -δυο επισημάνσεις:
1. Ας μην βρίσκονται αυτά τα άτομα στο ατιμώρητο. Δεν πιστεύω πως μπορεί κανένας να στήσει στρατούς υπεράσπισης (άσε που θα ήταν υστερικά επικίνδυνο), πιστεύω πως οι κοινότητες πρέπει να προστατεύονται από μόνες τους σε αυτό το κράτος. Αλλά, για όνομα του Έκτορα Μάχο, ας υπάρξουν αντίποινα! Ας υπάρξει μια ένδειξη πως δεν μπορούν κάποιοι να μαχαιρώνουν κόσμο χωρίς να δίνουν λογαριασμό! Μετά, βλέπουμε.

2. Άλλο η ΚΝΕ που καλεί κομμουνιστές, άλλο οι αναρχικοί που καλούν αναρχικούς και άλλο οι αντιφασίστες. Καλεί και αυτούς η αφίσσα και τέτοιοι είμαστε πολλοί από εμάς. Και πολλοί από τους μετανάστες επίσης. Να σου πω και κάτι ακόμα; Οι εγχώριοι φασίστες είναι δική μας δουλειά -όχι των μεταναστών. Είναι ένα δικό μας πρόβλημα που έχει επιπτώσεις σε αυτούς και πρέπει ΕΜΕΙΣ να το λύσουμε. Όχι αυτοί.

ell, εγώ δεν έχω ούτε κουράγιο, ούτε κότσια -ποτέ δεν είχα άλλωστε. Απλά κάποιες στιγμές η αγανάκτηση γίνεται ισχυρότερη από τον φόβο μου.

paper, οι υπάλληλοι των 1.000 ευρώ που έχουν αμαξάρες, όταν τις δουν να καίγονται, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να καταλάβουν πως οι ζωές τους είναι καλύτερες χωρίς τις αμαξάρες τους. Αν και στα περίχωρα του Κολωνακίου, τα τζιπάκια που καίγονται δεν ανήκουν σε αυτούς. Ούτε τα αυτοκίνητα των Διπλωματικών Σωμάτων, ούτε τα "μυστικά" των μπάτσων.

Οκτωβρίου 31, 2007 3:41 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Τι λέτε ρε παιδιά? Θα δω το αυτοκίνητό μου να καίγεται κ ξαφνικά θα συνειδητοποιήσω ότι ο υπερκαταναλωτισμός είναι η καταστροφή μου? Απορώ, πώς ο Γεωργιάδης δεν έγινε αναρχοαριστερός αφού του έκαψαν το βιβλιοπωλείο.. χαζός είναι μάλλον..
Κι ο κυρ Πέτρος, ο γείτονας.. πώς δεν έγινε δεξιός όταν του σπασαν οι χουντικοί το σπίτι...

Οι αμαξάρες (έχει γεμίσει το τόπος τζιπάρες, άουντι κ μερσεντές), πλέον αγοράζονται με δόσεις των 300 ευρώ, από άτομα που κατά τ'άλλα δεν έχουν να φάνε. Κι αν το βρουν καμμένο, θα συνεχίσουν να το πληρώνουν, μένοντας νηστικοί κ χωρίς να έχουν τη γκομενοπαγίδα για παρηγοριά. Μη σου πω ότι θα ψηφίσουν κ Καρατζαφέρη που τα λέει ωραία...

Δεν μιλάω για τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα στο Κολωνάκι Μότορ. Μιλάω για τα τυχαία στην πατησίων, στη Ζωοδόχου Πηγής, έξω απ'τα γήπεδα κτλ.

Κ τέλος πάντων, επειδή είμαι κατά της τυφλής κ ξώφαλτσης βίας, επεσήμανα τη συγκεκριμένη πρόταση γιατί μου χτύπησε άσχημα. Δεν έχει νόημα ν'ανοίξουμε συζήτηση τώρα για το ποιος έχει αμαξάρα κ πώς θ'αντιδράσει αν αυτή καεί. Είναι άσχετο με τη συζήτηση που κάνατε.

Οκτωβρίου 31, 2007 4:22 μ.μ.
bbchris είπε...

Σίγουρα καμιά ανοχή στις φασιστικές επιθέσεις. Αυτό όμως το «να τους τσακίσουμε» κάπως μου κάνει. Δηλαδή;
Θα μαζευτούν 5 αναρχικοί θα δείρουν 10 φασιστόμουτρα. Μετά σαν αντεκδίκηση θα μαζευτούν 20 φασιστόμουτρα θα δείρουν 2 αναρχικούς και 5 μετανάστες, μετά 20 αναρχικοί θα μαζευτούν και πάει λέγοντας...
Μια κατάσταση που διαιωνίζεται χωρίς να λένε ξεκάθαρα ποιο θα ήθελαν να είναι το happy end.
Ρωτάω εγώ τώρα. Αν όλοι πάνε με τα καδρόνια να δώσουν τέλος στην φιασιστική βία και σκάσει κι ένας μ' ένα καλάσνικωφ. Και στείλει καμιά 10αριά χρυσαυγήτες στον άλλο κόσμο.
Είναι αυτή η λύση που επιθυμούν οι αναρχικοί, αντιφασίστες;

Ειλικρινά την έχω την απορία αυτή, γιατί κάποτε μου έτυχε η περίπτωση χρυσαυγήτες παραλίγο να την πέσουν σε τύπο απ' τον Κρουσώνα. Όλοι ξέρουμε ότι οι «Κούρδοι» δεν παίρνουν χαμπάρι σε τέτοια θέμματα. Θα βούταγαν τα όπλα και θα ερχόντουσαν στην Αθήνα για εκδίκηση.

Πως θα ένοιωθε ο αναρχικός/αντιφασίστας για το γεγονός ότι θα είχαμε σίγουρα νεκρούς για μια περίπτωση που φασιστόμουτρα την έπεσαν σε λάθος ανθρώπους;

Οκτωβρίου 31, 2007 5:03 μ.μ.
bbchris είπε...

Διευκρίνηση: όταν λέω «λάθος ανθρώπους" εννοώ ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει με την έννοια της βεντέτας και δεν θ' αφήσουν αναπάντητη μια επίθεση.
Εν αντιθέσει με τον μετανάστη που δεν θα έχει από που να πιαστεί...

Οκτωβρίου 31, 2007 5:08 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Καναμε ενα μινι αφιέρωμα με βαση torrents που εχουν ανέβει στον tracker μας, που σχετίζεται με τον ενδιαφέροντα διαλογο που χει ανοιξει εδω, αλλα και επηρεασμενοι απο τα τελευταια γεγονοτα:

αφιέρωμα

Οκτωβρίου 31, 2007 5:54 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Κούφια γη, απέφυγα να απαντήσω στο πρώτο σου σχόλιο γιατί (όσο έχω μπλογκ) δεν έχω ξαναδιαβάσει τόσο ενοχλητικά άσχετο σχόλιο (ούτε τα βρισίδια δεν είναι τόσο εκνευριστικά). Αλλά μιάς και έκανες δεύτερο σχόλιο -να σου πω:
Τι είδους άνθρωπος είσαι που απομονώνεις το "έγχρωμος" και αποσιωπάς το "αδερφός" που γράφεται ακριβώς δίπλα;
Και μετά, θα κάνουμε θέμα για το "άνανδρη", έτσι; Δεν είναι ούτε αυτό "πολιτικά ορθό" -σωστά;
Δηλαδή, για να καταλάβω, αν έγραφαν "μουνόπανα φασίστες" θα εξοργιζόσουν επειδή θα ήταν σεξιστικός ο χαρακτηρισμός κι αν έγραφαν "αρχίδια φασίστες" θα τους κατηγορούσες για άκρατο φαλλοκρατισμό;
Πως σου διέφυγε οτι η αφίσσα έχει και ορθογραφικά λάθη;
Ειλικρινά, δεν έχω συναντήσει ποτέ μου καλύτερη εφαρμογή της έκφρασης "έδειχναν σε κάποιον το φεγγάρι κι αυτός κοίταζε το δάχτυλο". Μη σου πω πως τον έλεγαν τον "αυτόν"!

Οκτωβρίου 31, 2007 6:42 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

paper, έχει δίκιο, πάνω -κάτω η ell σε αυτά που λέει. Και το παράδειγμα του Γεωργιάδη είναι άστοχο. Ο άνθρωπος θα χαιρόταν αν του καίγανε το βιβλιοπωλείο (δεν του το έκαψαν) γιατί θα έκανε τζάμπα διαφήμιση.
Και μην μπερδεύεις τα γήπεδα με όλα αυτά. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Μην το λες -όλα έχουν νόημα. Και η αντίληψή σου πως καίγονται τα αμάξια του απλού κοσμάκη είναι ακριβώς αυτό που βγάζουν τα κανάλια προς τα έξω. Εγώ δούλευα στα Εξάρχεια και τα έβλεπα τα καμμένα. Ε, δεν ήταν αυτοκίνητα του απλού κοσμάκη (στην πλειοψηφία τους) -ούτε ο κόσμος πέριξ της πλατείας είναι μόνο χαβαλέδες και μπάχαλοι. Υπάρχουν κι αυτοί, αλλά δεν είναι μόνο αυτοί.

Οκτωβρίου 31, 2007 6:49 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Κατ αρχήν μπράβο στα παιδιά του FAK Tracker γι αυτό που κάνανε!

Και να τι εννοώ διάλογο, μια μορφή ήταν αυτό που έγινε στο παλιό κεραμίδι. Πιστεύετε πως 300 καδρόνια θα ταν αποτελεσματικότερα?
Αυτό θα έπρεπε να γίνει σε όλους μας, σ όλες τις γειτονιές σ όλους τους ανθρώπους.
Ο φόβος σπάει όταν μάθουμε, όταν συνδιαλλαγούμε μεταξύ μας, όταν πάψουμε να φοβόμαστε να μιλήσουμε. Μετά 300 αυγά μπορούν να μουχλιάζουν μόνα τους...

Οκτωβρίου 31, 2007 7:27 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Chris, κατά πρώτον δεν υπάρχει happy end. Αυτοί στην αφίσσα μιλάνε για την άμυνά τους απέναντι στους φασίστες όπως αυτοί την καταλαβαίνουν. Δεν εξετάζω αν είναι σωστοί ή λάθος -δεν είμαι εγώ κριτής κανενός. Αλλά βλέπω πως:
1. Υπάρχει λόγος που μιλάνε και δεν πρέπει να τον παραβλέπουμε.
2. Προτείνουν κάτι, διοργανώνουν μια κουβέντα (ότι είδους κουβέντα κι αν είναι αυτή).

Από την άλλη πλευρά, στο παράδειγμα με τους Κούρδους που αναφέρεις, ειλικρινά δεν θα λυπόμουν ιδιαίτερα αν κάποια φασιστοειδή που πήγαν γυρεύοντας για μπελάδες στο τέλος θα τους έβρισκαν. Όπως δεν λυπήθηκα και ιδιαίτερα για το μακελειό ανάμεσα σε χούλιγκανς στη Λαυρίου. Αλλά θα λυπόμουν να μπλέξουν ο οποιοιδήποτε Κούρδοι σε φασαρίες χωρίς να φταίνε (και όταν σου την πέφτουν για το χρώμα σου σίγουρα δεν φταις).

Οκτωβρίου 31, 2007 7:30 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Fak πολύ ενδιαφέροντα τα βιβλία που έχετε σηκώσει! Μπράβο ρε σεις! Ινδιάνε, τα βλέπεις να τα βάλεις στο φόρουμ μας ή μόνο θα γκρινιάζεις;

Οκτωβρίου 31, 2007 7:31 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Καλά, σήκωσε τώρα τα βιβλία και το ντοκυμαντέρ και στο δικό μας φόρουμ ινδιάνε.

Ο διάλογος για τον οποίο μιλάς, φυσικά και πρέπει να γίνει στις γειτονιές, τις πλατείες και τα στέκια. Αλλά όταν πρόκειται για τους Χρυσαυγίτες δεν νομίζω πως θα δώσουν τέτοια περιθώρια. Καλύτερα να τους βαράς με τα βιβλία δερματόδετα. Για να κερδίσεις χρόνο.

Οκτωβρίου 31, 2007 8:50 μ.μ.
bbchris είπε...

Μισό ματοσακέ για διευκρινήσεις.

Όταν είπα "Κούρδους" το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί έτσι λέγαμε τους Κρητικούς στον στρατό.

Η φάση που λέω μου έχει τύχει. Φασιστόμουτρα την πέφτουν σ' ένα ζευγάρι στην Πατησίων [το θυμάμαι σαν αν είναι τώρα. Στο τετράγωνο πριν από το Spriengfield όπως κατεβαίνεις προς Πολυτεχνείο] που φεύγει σχεδόν τρέχοντας να γλιτώσει. Για απόσταση 2 μέτρων δεν την έπεσαν σε τύπο [πάλι ζευγάρι] Κρητικό που τον φιλοξενούσα. Αδέρφι απ' τον στρατό. Δεν τον κάνει το μάτι σου, τι μπορεί να κάνει.

Αργότερα απ' το συμβάν, το ίδιο βράδυ, τον ρώτησα για πλάκα τι θα έκανε στην θέση του τύπου και μου έδειξε το 45άρι... γεμάτο.

Ξαναρωτάω.
Ε?
Τι κάνεις εκεί πέρα?
Πως το αντιμετωπίζεις?
Τι λες μετά στα κανάλια? [λέμε τώρα...]

Νοεμβρίου 01, 2007 2:43 π.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Κοίτα αδερφέ -ας δούμε λίγο το περιστατικό. Κάποιοι την πέφτουν άνευ λόγου και αιτίας σε ένα ζευγάρι -σωστά; Τι μπορεί να κάνει το ζευγάρι; Διάλογο για την ορθότητα των απόψεων των "κάποιων";
Ας πούμε τώρα πως κάποιος από το ζευγάρι έχει πιστόλι και ξαπλώνει κανα δυο. Ε και λοιπόν; Αυτοί, όπως γράφει η αφίσσα, μαχαίρωσαν κόσμο -δεν με χαλάει όσοι κυκλοφορούν οπλισμένοι να αντιμετωπίζουν άλλους οπλισμένους.
Πως το αντιμετώπιζω ρωτάς; Σε προσωπικό επίπεδο -σου εξήγησα. Τώρα, γενικότερα, ας μην μπερδεύουμε τα θύματα με τους θύτες. Οι "κάποιοι" απείλησαν τη σωματική ακεραιότητα μερικών ανθρώπων -αυτό είναι το γεγονός. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα κανάλια θα αντιμετώπιζαν διαφορετικά το περιστατικό από τις εν ψυχρώ δολοφονίες άοπλων μεταναστών από καραμπινοφόρους νοικοκυραίους που βρίσκονταν σε άμυνα!
Και το ζευγάρι των Κρητικών θα ήταν και πάλι θύμα, ακόμα κι αν καθάριζε τους "κάποιους" γιατί θα τραβιόταν σε αστυνομίες και δικαστήρια.
Άρα, η μαλακία "κάποιων" έμπλεξε μερικούς ανθρώπους σε περιπέτειες, αφήνοντάς τους την επιλογή "μαχαιρομένοι ή δολοφόνοι" στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Πες μου τώρα εσύ ποιος φταίει για όλο αυτό το σκηνικό.
Και ας βρεθεί ένας τρόπος να εμποδίζεται η δράση των φασιστοειδών. Αν δεν θέλουμε να έχουμε θύματα.

Νοεμβρίου 01, 2007 8:25 π.μ.
δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

σας εμαθαν τον διαλογο.
και τον εξυμνειτε.
ειμαστε δημοκρατες πολιτες.

σιγουρα δεν υπαρχει κατι αλλο απο αυτο..
αφου εχουμε δημοκρατια.
το λενε ολοι.
η αγαπητη μας πλειψηφια..
αχ ποσο την αγαπω αυτη τη πλειοψηφια.
αχ τι καλη που ειναι.

εμεις ειμαστε σοβαροι ανθρωποι,βγαζουμε τον λογο μας και μιλαμε καθως πρεπει,
θετουμε το πνευμα και την λογικη μπροστα απο την βουληση και τις ενορμησεις μας.σιγουρα το κανουμε αυτο και το πιστευουμε.
ειμαστε πολιτισμενοι...

ναι ναι ναι.

κι ας ξερουμε ποσο ψευτικοι και κενοι ειμαστε.
και ας λεμε στους αλλους για ανιδιοτελεια και κοινο καλο.
και σιγουρα ειμαστε καλοι.
κακος ειναι αυτο που ξεχναει.(χαχαχα)
ξεχναει να ειναι καλος.φευγει απο τον δρομο του θεουλι μας.
κρυβει το προσωπο του και ντυνεται σατανας...ααααα μαμα μου.
αυτα τα τερατα που βγαινουν εξω,οι μπαμπουλες.
που πανε αυτα τα κωλοπαιδα;

δεν εχουν σπιτι;
πατριδα δεν εχουν;
ποιος θεος τους ανεχεται ακομα θεε μου;


ζητω το δημοτικο..


ας ξαναψηφισουμε.
και ας πουμε την γνωμη μας ακομη μια φορα.
ξερουμε καλα γι αυτην.
οσο και για εμας.
ξερουμε για εμας.
και βλεπουμε εκπομπες που μας μιλανε για συναισθηματα.
ειμαστε ευαισθητοποιημενοι σε ολα.
ειμαστε πολιτες,ειμαστε ελληνες.
και μας αρεσει η ζωη οταν μιλαμε στο κινητο και πιστευουμε στον ανθρωπο.

ολα ειναι ωραια.

ολα ειναι ωραια.

αυτους τους μπαμπουλες
στην πυρα στην πυρα.
σιγουρα ειναι τρελοι.
δεν ξερουν τι κανουν.
ειναι ανιδεοι απο ιδεωδη,

απο ηρεμια και συνετισμο.

τους αρεσει η βια.
μαμα μου.
η βια ακους;
η βια.
τι πραμα κ αυτο.δεν εχω ιδεα πως ειναι.

εμεις ειμαστε ειρινιστες.
κανουμε απλα την ζωη μας.

και ξερουμε τον εαυτο μας τοσο καλα.
που θα μας φαινοταν αδιανοητο να μας πει καποιος οτι καθε μας λεξη απεναντι σε οποιοδηποτε υποκειμενο αποσκοπει στην ασκηση εξουσιας.

εμεις ειμαστε ειρινιστες και δημοκρατες πολιτες.
ζουμε στον βοθρο και ειμαστε ευτυχισμενοι.
κανουμε απλα την ζωη μας.

ευχαριστουμε τον θεο.
καθε μερα.
και καπνιζουμε.
καθε στιγμη.

Δεκεμβρίου 16, 2007 10:57 μ.μ.
The Motorcycle boy είπε...

Αυτό λέω κι εγώ. Ποιος διάλογος; Με ποιους;

Δεκεμβρίου 17, 2007 10:01 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Tomboy | Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες και οι άλλοι