Η ισότητα ρημάρει και με τη χυδαιότητα

Συνήθως δεν τα κάνω αυτά, δεν επανέρχομαι σε προηγούμενο θέμα –μου αρέσει να πιστεύω ότι το έχω εξαντλήσει, ενώ στην πραγματικότητα, με έχει εξαντλήσει αυτό. Δηλαδή βαριέμαι να γράφω συνέχεια για τα ίδια –αλλά σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση. Επειδή τα ίδια δεν μοιάζουν πια –κοντολογίς, έχουμε εξελίξεις σχετικά με την κοινή γονική επιμέλεια ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Πρόσεξέ με, θα ξεκινήσω από κανονική δημοσιογραφική ενημέρωση για να περάσω σε βαθυστόχαστη ανάλυση (γαμωσταυρίδια κατά το κοινώς λεγόμενο). Επειδή, εκτός των άλλων, στο προηγούμενο ποστ ήθελα να μιλήσω για ισότητα και για το πώς αυτή διεκδικείται, αλλά την έφαγε η μαρμάγκα την κουβέντα. Αρχίζω με ενημέρωση:

«Άρον άρον, λίγες ημέρες πριν από την κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, η κυβέρνηση αποσύρει τις τροποποιήσεις για τη γονική μέριμνα, τρομάζοντας προφανώς από τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν.

Η πρωτοφανής υπαναχώρηση, ενώ το σχέδιο νόμου έχει περάσει από όλα τα στάδια επεξεργασίας, προδίδει την ανησυχία που προκάλεσαν στα κυβερνητικά κλιμάκια οι αντιδράσεις των γυναικείων οργανώσεων, αλλά και η σχετική έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε περίπτωση καθιέρωσης της συνεπιμέλειας του ανηλίκου τέκνου και από τους δύο γονείς μετά τον χωρισμό του ζευγαριού.»
Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την ίδια πηγή, την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ -έχει γραφτεί και πάλι από την καλή δημοσιογράφο Σίλα («το ομορφότερο κορίτσι στην πόλη» που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Τζιν Βίνσεντ) Αλεξίου.

Μια πρώτη παρατήρηση σχετικά με την κυβέρνηση. Ρε παλικάρια είσαστε πολύ ωραίοι! Μου θυμίζετε σερβιτόρους σε εστιατόριο με μπουφέ. Βγάζετε τους δίσκους με τα φαγητά, πετάγεται ο πελάτης και διαμαρτύρεται. «Που ‘σαι παιδί! Κοκορέτσι δεν έχει ο μπουφές!» «Μα αφού είναι μπουφές ψαρικών κύριε!» «Και τι με νοιάζει εμένα ρε; Εγώ θέλω κοκορέτσι –άντε φέρτο γιατί θα διαμαρτυρηθώ στον μετρ». Και πάει ο σερβιτόρος στην απέναντι ψησταριά και ψωνίζει κοκορέτσι! Και μετά αναρωτιέται –«τι κωλοεστιατόριο είναι αυτό; ελπίζω να χλαπακιάσει ο χλεμπόνας το κοκορέτσι και να ξεχάσει να διαμαρτυρηθεί για τα ρέστα που θα του σουφρώσω».
Λοιπόν σε αυτά τα πλαίσια άσκησης πολιτικής εγώ, ο πελάτης, ζητάω να αποσυρθεί ένας, οποιοσδήποτε νόμος που ψηφίστηκε τον τελευταίο χρόνο. Δε με νοιάζει ποιος, όλοι τής συμφοράς ήταν –ότι αποσύρετε για καλό μου θα είναι. Κι αν ντρεπόσαστε να τραβήξετε πίσω νόμο κάντε το όπως με τα τεκμήρια –περιορίστε τόσο πολύ το πεδίο εφαρμογής ώστε να μην αφορά κανέναν ο νόμος. Α, και που ‘σαι Κωστάκη –όπως έρχεσαι πιάσε και μια Σουρωτή γιατί μπακανιάσαμε. Δεν έχεις; Να πας να βρεις ρε! Καθότι είμαι ο «παραγγέλων και πλερώνων».

Ανησυχία, λέει, προκάλεσαν στην κυβέρνηση οι αντιδράσεις των γυναικείων οργανώσεων –εδώ παίζουν δυο πιθανότητες: Ή τα βγάζει από το μυαλό της όσα γράφει η καταπληκτική Σίλα, ή όντως αντέδρασαν κάποιες γυναικείες οργανώσεις και μάλιστα, τόσο σημαντικές οργανώσεις που τρόμαξαν την κυβέρνηση. Επειδή εγώ πιστεύω στην εγκυρότητα της δημοσιογραφίας θα απορρίψω την πρώτη πιθανότητα –άλλωστε η τροποποίηση της νομοθετικής διάταξης δεν μπορεί να έγινε έτσι για πλάκα, επειδή η Σίλα έγραψε ένα άρθρο! Κάποιοι (κάποιες) αντέδρασαν, αυτό μου φαίνεται πιο πιθανό. Το δέχομαι λοιπόν και προχωράω.
Κοιτάζω τώρα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στο σύνολό του και τι ανακαλύπτω; Ότι το νομοσχέδιο ασχολείται και με άλλα θέματα:

«-Καθιερώνεται το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης για ετερόφυλα ζευγάρια.
-Οι σύζυγοι θα έχουν τη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να προσθέτουν και το επώνυμο του ή της συζύγου τους.»
Ε; Τι λες; Καλός ο καινούργιος νόμος! Καλός και τρίκαλος!

Ρωτάω λοιπόν αυτές τις γυναικείες οργανώσεις που έκαψαν πάλι τα σουτιέν τους προκειμένου να μην περάσει η διάταξη περί συνεπιμέλειας –αυτό με το επώνυμο δεν το είδατε; Μόκο για το επώνυμο χρυσές μου; Σας αρκεί η αναφορά της φράσης «εφόσον το επιθυμούν»; Εσείς αγαπητές μου δεν φωνάζετε ότι ζούμε σε μια αντροκρατούμενη κοινωνία όπου υπερισχύσει το «δίκαιο του ισχυροτέρου» και ισχυρότερος είναι μονίμως ο γνωστός φαλλοκρατικός γουρούνης; Εσείς δεν λέγατε παλιά «δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του αντρός μου, είμαι ο εαυτός μου»;
Αν η κοινωνία είναι αντροκρατούμενη, δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση σε σημαντικό αριθμό γυναικών –σωστά; Αν οι θεσμοί ευνοούν την ανισότητα προς όφελος του άντρα, είτε μέσω κοινωνικής κατακραυγής, είτε με καμιά σφαλιάρα η γυναίκα θα αναγκάζεται να πάρει το επίθετο του συζύγου της –μιλάω σωστά;
Ο νόμος που είχε βγάλει τότε το ΠΑΣΟΚ (80κάτι αν θυμάμαι καλά) ήταν κάργα προοδευτικός ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, είχε και άλλες διατάξεις σημαντικότατες για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Τώρα ξαναμπαίνει το διπλό επώνυμο –πως σας φαίνεται αυτό; Αναχρονιστικό; Φαλλοκρατικό; Αντιδραστικό; Μπα, μαλακίες λέω! Μια χαρά σας φαίνεται για να μην αντιδράτε! Έψαξα τριγύρω, μόνο στο ιντιμίντια είδα κάποια επιστολή διαμαρτυρίας. Οι υπόλοιπες γυναικείες οργανώσεις που «ανησυχήσατε την κυβέρνηση» τι λέτε; Τίποτα δεν λέτε! Εκτός αν έθαψε τις δηλώσεις σας η Σίλα –αλλά και πάλι δεν το νομίζω. Επειδή σε ότι αφορά τη γονική επιμέλεια μπήκαν από κάτω, έστω και σαν σχολιαστές μπόλικοι πατεράδες –εσάς κυρίες μου δεν σας είδα πουθενά! Τουμπεκί! Μάλλον σας ψήνει η αιτιολόγηση στο νομοσχέδιο, ότι όλο αυτό γίνεται για να διευκολύνονται τα παντρεμένα ζευγάρια να μένουν μαζί σε ξενοδοχεία του εξωτερικού! Αλήθεια, για ποια ξενοδοχεία μιλάμε; Για ξενοδοχεία στο Ιράν;

Ρωτάω τώρα τις οργανώσεις ομοφυλοφίλων, δεν έχετε τίποτα να πείτε για την καθιέρωση του Συμφώνου Συμβίωσης ΜΟΝΟ για ετερόφυλα ζευγάρια; Κάτι διάβασα στον e-lawyer και παραπέρα μούγκα! Τι έγινε ρε παιδιά; Δεν υπάρχει πλέον ζήτημα μετά τους γάμους στην Τήλο; Λύθηκε το θέμα; Δεν βρίσκετε τη συγκεκριμένη διάταξη κατάφορα ρατσιστική; Δεν βλέπετε καμιά ανισότητα εδώ πέρα; Να υποθέσω δηλαδή ότι η όλη πρεμούρα σας ήταν να μπείτε στο Δημαρχείο νυφούλες και γαμπρούληδες; Για τα ρουχαλάκια γινόταν η φασαρία; Επειδή εγώ το υποστήριζα το αίτημά σας, αλλά νόμιζα ότι αφορούσε την αντιμετώπιση πρακτικών προβλημάτων της καθημερινότητας και αφορούσε την καταπολέμηση μιας αδικίας. Λάθος έκανα;

Κάτσε να σου πω τώρα τι σκέφτομαι εγώ για τα παραπάνω θέματα. Γιατί μέχρι σήμερα ήθελα να υπάρχει ισότητα, όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις. Και με την πρώην γυναίκα μου, όταν πήγαμε στο δημαρχείο να δηλώσουμε επώνυμο για τα παιδιά μας, της πρότεινα να δηλώσουμε το δικό της επώνυμο –αλλά δεν το δέχτηκε, επειδή η κωλοκοινωνία μας είναι στραβή και ίσως να δημιουργούσαμε προβλήματα αποδοχής στα μελλοντικά παιδιά μας. Δίκιο είχε. Εσύ μπορεί να το παίζεις ριζοσπαστικός, αλλά δεν σου φταίνε τίποτα τα παιδιά να την πληρώνουν, άλλαξε πρώτα την κοινωνία και μετά βγάλε τον ριζοσπαστισμό σου στα παιδιά σου, έτσι νομίζω ότι πάει. Αλλά εγώ όταν έκανα δήλωση της εφορίας, στο κουτάκι που λέει «όνομα πατέρα ή συζύγου» έβαζα το όνομα της γυναίκας μου. Και με γάμησε η εφορία όταν έστειλα τον γέρο μου να πάρει μια βεβαίωση και με γάμησε η εφορία όταν ζήτησα να το αλλάξω μετά το διαζύγιο, αλλά δεν μετάνιωσα. Γιατί θεωρούσα ότι κόντραρα σε υπάρχουσες αδικίες –γι΄αυτό.

Τώρα όμως, ειλικρινά χέστηκα. Οι γυναικείες οργανώσεις μοιάζει να ενδιαφέρονται περισσότερο για το πώς θα αποκτήσει η γυναίκα περισσότερα προνόμια ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ κι επειδή εγώ αντιμετωπίζομαι σαν άντρας, είμαι απέναντι –εχθρός. Δεν το διάλεξα, αλήθεια λέω. Εσείς το διαλέξατε κυρίες μου! Αλλά δεν πρόκειται να ακολουθήσω κάποια επιθετική τακτική όπως εσείς, εγώ απλά λέω να αδιαφορήσω. Σας αρέσει η υπάρχουσα κατάσταση σχετικά με την κατοικία και την επιμέλεια των παιδιών χωρισμένων γονέων; Μπράβο σας, μαγκιά σας! Έχετε και κάτι κλώσες δικαστίνες στα έδρανα να σας σιγοντάρουν, μπορείτε να μας τσακίσετε νομικά, αλλά δεν μπορείτε, ευτυχώς, να μας σβήσετε από τη μνήμη των παιδιών μας. Μπορείτε να μας πάρετε τα φράγκα και μπορείτε να μας καταρρακώσετε δυσκολεύοντας την επικοινωνία μας με τα παιδιά μας. Αν αυτό σας φτάνει –το έχετε ήδη, ανοίξτε σαμπάνιες (και στείλτε μας τον λογαριασμό). Αλλά όταν καταδεχτείτε μια μέρα να ακούσετε τα παιδιά –μην απορήσετε γι΄αυτά που θα σας πουν, η γονεακές σχέσεις δεν δημιουργούνται με δικαστικές αποφάσεις.

Και η επαναφορά του αντρικού επιθέτου, έστω και προαιρετικά, είναι κάργα αντιδραστική πράξη που συμβάλλει στη δημιουργία προβλημάτων και στην αύξηση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων. Αλλά χέστηκα κυρίες μου! Αφού δεν σας νοιάζει εσάς, εμένα γιατί να με κόφτει; Δεν πάει να ξαναφέρουν και τον θεσμό της προίκας που είχε καταργηθεί με τον τότε νόμο του ΠΑΣΟΚ; Τραβηχτείτε μόνες σας εγώ λέω να ασχοληθώ με τα δικά μου προβλήματα, ΕΦΟΣΟΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΤΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΤΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ.

Είχα ένα μπανεράκι υπέρ του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων –το έβγαλα όμως, ξέρεις γιατί; Επειδή είμαι ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΓΕΝΙΚΩΣ. Δεν γουστάρω ρε παιδί μου να απαιτείται η ευλογία κάποιων τρίτων (παπάδων, δημάρχων) σχετικά με τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Δεν κάνω κέφι τα νταραβέρια με την εξουσία, την οποιουδήποτε είδους εξουσία, ειδικά όσον αφορά τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Εντάξει, θα το παραδεχτώ, κάποια κατάλοιπα με τον γάμο έχω –γι΄αυτό είναι όνειρό μου να πάω στο Λας Βέγκας με τη γυναίκα μου και να μας παντρέψει ο ίδιος ο Έλβις, αυτοπροσώπως –αλλά μέχρι εκεί! Και επειδή δε γουστάρω τον θεσμό του γάμου, δεν έχω καμιά διάθεση να υποστηρίξω καμιά κίνηση που αποσκοπεί στην ισχυροποίησή του. Να φέρω ένα άλλο παράδειγμα; Ούτε τον θεσμό της υποχρεωτικής στράτευσης γουστάρω. Αν αύριο έρχονταν οι ομοφυλόφιλοι και μιλούσαν για ανισότητα, διεκδικώντας υποχρεωτική στράτευση και γι΄αυτούς (τραβηγμένο από τα μαλλιά παράδειγμα), θα ήμουν κατά. Θέλω να καταργηθεί κάθε μορφή γάμου και κάθε μορφή στράτευσης. Τελεία και παύλα.

Ναι ρε παιδί μου, αλλά ο γάμος ρυθμίζει και άλλα ζητήματα, πρακτικά –της καθημερινότητας, ας πούμε. Ρυθμίζει και οικονομικά ζητήματα, ρυθμίζει τα κέρατά του μέσα! Δεκτό. Να ρυθμιστούν όλα αυτά και μάλιστα άμεσα. Πιο άμεσα από άμεσα, να ρυθμιστούν χτες με αναδρομική ισχύ από προχτές. Να ισχύσει το Σύμφωνο Συμβίωσης ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ! Έλα όμως που οι ομοφυλόφιλοι δεν δείχνουν να κόφτονται ιδιαίτερα για το θέμα! Άρα; Εγώ είμαι παντρεμένος με πολιτικό γάμο, οι, όποιες, καινούργιες ρυθμίσεις δεν θα με αφορούν και επειδή δεν το βλέπω να χωρίζω πάλι και να ξαναμαναπαντρεύομαι, το Σύμφωνο Συμβίωσης δεν θα με επηρεάσει πουθενά. Άρα; Κι αυτό στ΄αρχίδια μου; Τι λες κι εσύ;

Γιατί εγώ λέω ότι ζούμε σε μια κοινωνία που μας πιέζει να δείχνουμε αδιαφορία σε ότι είναι μακριά από τον κώλο μας (κι ας ειν’ και στον δικό σου). Ζούμε στην κοινωνία του «στην αρχή πήραν τους μαύρους, αλλά δε φώναξα επειδή δεν ήμουν μαύρος –μετά πήραν τους ομοφυλόφιλους, αλλά δεν φώναξα επειδή δεν ήμουν ομοφυλόφιλος –μετά πήραν τους εβραίους, αλλά δεν φώναξα επειδή δεν ήμουν εβραίος –τώρα παίρνουν εμένα, αλλά δεν έχει μείνει κανένας πλέον να φωνάξει». Γουστάρεις;

Εγώ πάντως όχι.

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά