«Φύγε από δίπλα μου, βρωμάνε τα χνώτα σου».

Πάνε κοντά 10 χρόνια από τότε που ο Λάμπρος Χούτος (οε-οε-οε) χρησιμοποίησε την παραπάνω φράση για να δείξει στον Μαντζουράκη που τύγχανε προπονητής του οτι δεν είναι όλοι «ίσα κι όμοια». Δεν μπορεί δηλαδή ο πάσα ένας φτωχομπινές που βρωμάει ο στόμας του από την πείνα να κάνει παρατηρήσεις σε υψηλόμισθους (υπερόπτες) ποδοσφαιριστές.

Το θυμήθηκα χτες που έτυχε να διαβάσω στο ΒΗΜΑ το άρθρο του Δ. Γαλάνη περί του «(ύποπτου) ρόλου των blogs στις ευρωεκλογές». Επειδή η πρώτη, ενστικτώδης, αντίδρασή μου ήταν «κάνε πιο κει ρε λιγούρη, βρωμάνε τα χνώτα σου». Ο παππούς μου μάλλον θα έλεγε, «για να μας πιάσεις στο στόμα σου πρέπει πρώτα να το πλύνεις με σαπούνι». Στη συνέχεια, αποφάσισα να δω τα πράγματα πιο ψύχραιμα.

Το άρθρο του κ. Γαλάνη κατηγορεί κάποια συγκεκριμένα μπλογκ επειδή δημοσίευσαν ποστ σχετικά με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, διαμορφώνοντας κλίμα κι επειδή δημοσίευσαν αποτελέσματα των exit polls πριν τις 7 το απόγευμα. Και ο ιδιοφυής συντάκτης αναρωτιέται «που διάολο βρήκαν τα αποτελέσματα αυτά». Κάποιοι μπλόγκερς απάντησαν δημοσιεύοντας το πρωτοσέλιδο του Βήματος της Κυριακής των εκλογών το οποίο διαμόρφωνε επίσης κλίμα –αυτοί οι μπλόγκερς απάντησαν μόνο στη μισή ερώτηση. Επειδή, εντάξει, όποιος έβλεπε ειδήσεις ήξερε οτι οι δημοσκοπήσεις των προηγούμενων ημερών έδειχναν νίκη του ΠΑΣΟΚ και πτώση των ποσοστών των Οικολόγων –δεν έγραψαν τίποτα διαφορετικό οι μπλόγκερς και το ΒΗΜΑ.

Στο θέμα της δημοσιοποίησης των αποτελεσμάτων των exit polls, οι μπλόγκερς απάντησαν κάτι παπαριές του τύπου «δεν είναι ηλεκτρονικά ΜΜΕ τα μπλογκς και άρα δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του σχετικού νόμου». Εντελώς συμπτωματικά οι συγκεκριμένοι μπλόγκερς τσιρίζουν, καιρό τώρα, σχετικά με την «αδέσμευτη ενημέρωση» που προσφέρουν τα μπλογκ τους, διατυμπανίζουν την μεγάλη επισκεψιμότητά τους και παροτρύνουν τους διαφημιστές να δώσουν μερίδιο των διαφημίσεων σε αυτούς -κόβοντάς το από τις εφημερίδες που κανένας πλέον δεν διαβάζει.

Μένει η δικαιολογημένη (εκ πρώτης όψεως) απορία του κ. Γαλάνη σχετικά με το που βρήκαν τα στοιχεία τα μπλογκ. Δικαιολογημένη εκ πρώτης όψεως, το ξαναλέω –επειδή ο Πουαρό συντάκτης δεν αναφέρει το σημαντικότερο στοιχείο της υπόθεσης. Ποια μπλογκ κατηγορεί για δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων; Το troktiko, το pressmme και το nonews. Τα δύο πρώτα έχει τύχει να τα διαβάσω (το τρίτο ούτε που το ξέρω) κι όποιος άλλος έλαχε να περάσει από αυτά τα μαγαζιά θα πρέπει να είδε (εκτός αν είναι ηλίθιος ή εθελοτυφλεί) οτι το troktiko ανήκει στον Γκόλια και το pressmme στον Παπαγιάννη. Τι είναι αυτοί; Δημοσιογράφοι! Αν λοιπόν έχει πρόβλημα μαζί τους ο κ. Γαλάνης να πάει στην ΕΣΗΕΑ να τους καταγγείλει. Τι μας ενδιαφέρουν εμάς τα προβλήματα και τα συμφέροντα του κλάδου τους; Βγήκε ποτέ κανένας ντήλερ ναρκωτικών να καταγγείλει δημόσια κάποιον άλλο ντήλερ επειδή του πήρε την πελατεία; Κι ακόμα χειρότερα –βγήκε ποτέ κανένας ντήλερ να καταγγείλει συλλήβδην τους ξανθούς για παράδειγμα, επειδή ο ντήλερ που του χάλασε τη δουλειά ήταν ξανθός; Εδώ έχουμε δημοσιογράφους να τρώγονται μεταξύ τους και ο κ. Γαλάνης μιλάει για τον (ύποπτο) ρόλο των μπλογκ ΓΕΝΙΚΑ. Πριν κάνα χρόνο, τρωγόταν ο Χιώτης με τον Καψαμπέλη (πάλι δημοσιογράφοι) και λέγανε στις ειδήσεις οτι τα μπλογκ εκβιάζουν κόσμο, πάλι ΓΕΝΙΚΑ. Ρε «άντε φύγετε από δίπλα μας, βρωμάνε τα χνώτα σας».

Να ξεκαθαρίσω κάτι εδώ πέρα. Έχει τύχει να γνωρίσω (ή να «γνωρίσω») αρκετούς δημοσιογράφους που κρατάνε κάποιο μπλογκ –δικαίωμά τους είναι αυτό. Όσο μέσα από τα μπλογκ τους λένε τις απόψεις τους, βγάζουν τις προσωπικές τους ιστορίες –λειτουργούν σαν μπλόγκερς δηλαδή –καλά κάνουν. Εγώ δουλεύω στο Δημόσιο κι έχω μπλογκ, ο άλλος δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα κι ο παράλλος είναι φοιτητής. Και έχουμε όλοι μπλογκ –το ίδιο μπορεί κάλλιστα να κάνουν και οι δημοσιογράφοι, κατά την προσωπική μου άποψη. Αν όμως εγώ προσπαθώ να υποκαταστήσω την Υπηρεσία μου βγάζοντας προκηρύξεις επιδοτήσεων μέσα από το μπλογκ μου (και ταυτόχρονα τσιρίζω πως οι επιδοτήσεις που δίνει η Υπηρεσία μου είναι μαϊμούδες –ενώ οι δικές μου επιδοτήσεις είναι καλές), αν ο άλλος βρίζει το μαγαζί που δουλεύει (ή δούλευε), διατυμπανίζοντας οτι αυτός (μέσω του μπλογκ του) κυκλοφορεί καλύτερο προϊόν... Και πάλι, δικαίωμα του καθενός είναι όλο αυτό –όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΟΓΚ. Είναι εμπορική σελίδα και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Είναι πολλές οι φορές που έχω διαβάσει άρθρα των εφημερίδων σχετικά με τα μπλογκ. Κατηγορούν την ανωνυμία των συντακτών, κοροϊδεύουν τους μπλόγκερς χαρακτηρίζοντάς τους καβαλημένους και ψώνια, επισημαίνουν τα εκφραστικά και συντακτικά τους λάθη... Κανιβάλισμα κανονικό. Θυμάμαι μάλιστα δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα δημοσιογράφων της κατηγορίας «σκαμπρόζικη πένα» που έχουν ρίξει το χειρότερο βρισίδι στους μπλόγκερς: Πρετεντέρης και Πανούτσος.

Θυμάμαι οτι αναρωτιόταν κάποτε ο Αντώνης «Φωτεινός Παντογνώστης» Πανούτσος, αν όντως είναι οι μπλόγκερς τόσο καλοί και εμπνευσμένοι γιατί εκείνοι γράφουν στα μπλογκ τους τζάμπα ενώ αυτός αμείβεται παχυλά από εφημερίδες και τηλεοράσεις; Η προφανής απάντηση θα μπορούσε να είναι οτι «αμείβεται παχυλά λόγω του ότι είναι παχυλός –οι μπλόγκερς προσέχουν τη σιλουέτα τους». Αλλά το φοβερό είναι οτι δεν πέρασε καθόλου από το μυαλό του φωτισμένου Πανούτσου πως υπάρχει και η περίπτωση ΚΑΠΟΙΟΙ μπλόγκερς να μη γουστάρουν να δουλέψουν στα Μέσα. Επειδή μερικοί εκμεταλλεύτηκαν τη δημοσιότητα των μπλογκ τους για να πιάσουν μια δουλίτσα σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και διαφημιστικές εταιρείες δεν πάει να πει οτι είμαστε όλοι έτσι! Πόσο παπαρολόγος πρέπει να είσαι όταν χαρακτηρίζεις μια τόσο ανομοιογενή (τύποις) ομάδα σαν τους μπλόγκερς από τις συμπεριφορές ΜΕΡΙΚΩΝ ΜΟΝΟ; Τόσο όσο ο αγαπητός Πανούτσος, ο άνθρωπος που διαστρέβλωσε ένα πραγματικό γεγονός (την κράτηση ενός μπασκετμπολίστα επειδή οι μπάτσοι τον πέρασαν για τον Παλαιοκώστα!) προκειμένου να βρίσει τα μπλογκ που δημοσιοποίησαν το θέμα. Διότι για τον Πανούτσο, το θέμα ήταν ΠΟΣΕΣ ώρες ήταν στο κρατητήριο ο μπασκετμπολίστας και όχι το ίδιο το γεγονός οτι υπάρχουν αστυνομικοί τόσο ηλίθιοι ώστε να χώσουν στο κρατητήριο έναν άνθρωπο κοντά στα 2 μέτρα μπερδεύοντάς τον με κάποιον (επιεικώς κοντοστούπη) σαν τον Παλαιοκώστα!

«Παράλληλα», που έλεγε κι ο Notis....

Η ηλεκτρονική σελίδα στην οποία δημοσιεύονται (εκτός της εφημερίδας) οι βαρύγδουπες (ίσαμε 130 κιλά) απόψεις του Πανούτσου ξεκίνησε κάποια στιγμή να δίνει δυνατότητα σχολιασμού ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ στους αναγνώστες –αλλά σύντομα το έκοψε κι αυτό. Εγώ όταν γράφω κάτι για κάποιον έχω ανοιχτά τα σχόλιά μου για να απαντήσει ο «κάποιος» εφόσον το επιθυμεί –και η απάντησή του θα μείνει κάτω από το αρχικό μου κείμενο. Οι εφημερίδες (και οι ηλεκτρονικές τους σελίδες με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι θέσφατα. Μπορούν να σε βρίσουν, να σε εξευτελίσουν κι αν έχεις πρόβλημα μπορείς να απαντήσεις στέλνοντας ένα γράμμα το οποίο θα θαφτεί στη σχετική στήλη «Αλληλογραφίας» ή θα το συμπεριλάβει ο συντάκτης σε επόμενο άρθρο του. Και θα το διαβάσουν ΜΟΝΟ οι φανατικοί της εφημερίδας –αν εγώ πάρω τη φυλλάδα σήμερα και δω οτι ο Σαμσών Ρακάς π.χ. είναι πράκτορας της ΚΥΠ, θα μείνω με αυτή την εντύπωση –κι ας γράψει αύριο ο συντάκτης οτι έκανε λάθος, τελικά ο πράκτορας λεγόταν Σαμσών Βρακάς!

Επίσης, οι ίδιες εφημερίδες που βρίζουν τους μπλόγκερς, όταν τις βολεύει βουτάνε τις απόψεις τους και τις αναδημοσιεύουν! Κακό είναι αυτό; Κατακριτέο; Κάτσε να το δούμε:

1. Εφόσον μάγκα μου βρίζεις ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ τους μπλόγκερς, δεν δικαιούσαι να χρησιμοποιείς τις απόψεις τους υποστηρικτικά των δικών σου. Νομίζω;

2. Εφόσον εγώ γράφω (δημόσια μεν) στο μπλογκ μου αλλά ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΓΑΖΩ ΧΡΗΜΑΤΑ, είναι ανήθικο να χρησιμοποιείς τη δική μου άποψη για να πουλήσεις τη φυλλάδα σου και να κονομήσεις. Ανήθικο, όχι παράνομο –αλλά όταν ξηγιέσαι έτσι μην κατακρίνεις τον φιλόσοφο Βουλγαράκη που υποστήριζε οτι «το νόμιμο είναι το ίδιο με το ηθικό». Εντάξει κουφαλίτσα;

3. Όταν εγώ χρησιμοποιώ υλικό από άλλη σελίδα δίνω την ακριβή διεύθυνση βάζοντας λινκ. Εντελώς τυχαία (παράδειγμα φέρνω εδώ), δυο φορές που κάποια εφημερίδα χρησιμοποίησε υλικό από μπλογκ τα οποία γνωρίζω –οι διευθύνσεις ήταν λάθος!

Και τώρα ήρθε η ώρα να το παίξω μάγκας. Σωστός. Υψηλόμισθος (υπερόπτης) ποδοσφαιριστής που απευθύνεται σε φτωχομπινέ προπονητή –για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του ποστ μου.

Εγώ λοιπόν φιλαράκι, έχει τύχει να δημοσιεύσω εδώ μέσα κάτι συνεντεύξεις ατόμων που γούσταρα και κάτι άρθρα αλλουνών. Πριν δημοσιεύσω, στέλνω ένα μέιλ στην πηγή, ενημερώνω, εκφράζω και την πνευματώδη στεναχώρια μου επειδή συνήθως έχω μεταφράσει ένα αγγλικό κείμενο στα ελληνικά κι ο συντάκτης δεν μπορεί να το ελέγξει. Κι εφόσον μου δώσουν έγκριση προχωράω. Φροντίζοντας πάντα να μην αλλοιώσω τις απόψεις που μεταφέρω.

Τις προάλλες κάποιος φίλος με ενημέρωσε οτι ένα κομμάτι από ποστ μου δημοσιεύτηκε στην Χ εφημερίδα. Ο φίλος το πέτυχε το κομμάτι και με ενημέρωσε γράφοντας ένα σχόλιο κάτω από το ποστ μου, ο συντάκτης της εφημερίδας δεν καταδέχτηκε να μου στείλει ένα ψωρομέιλ να μου το πει! Σιγά τώρα! Μπλόγκερ, ανώνυμος και μεγάλη τιμή μου έκανε που με έβαλε στη φυλλάδα –μη σου πω οτι ήταν και γαϊδουριά μου που δεν του έστειλα ένα πανέρι με κρασιά να τον ευχαριστήσω από πάνω!
Πήρα την εφημερίδα, διάβασα το σχετικό άρθρο –όντως υπήρχε ένα τμήμα του ποστ μου. Είχα χρησιμοποιήσει μια κοινότυπη παραβολή προκειμένου να παρουσιάσω απλουστευτικά κάποια κατάσταση και από κάτω έγραφα τα συμπεράσματά μου. Ο δημοσιογράφος είχε αναδημοσιεύσει την παραβολή αλλά όχι και τα συμπεράσματα! Δες το λίγο –είναι σα να παίρνεις τον πρόλογο του συγκεκριμένου ποστ που λέει για τον Χούτο και τον Μαντζουράκη και να το αναδημοσιεύεις –τι συμπέρασμα θα έβγαζε ο αναγνώστης από αυτό; Προφανώς οτι είμαι τρελαμένος με τον Λάμπρο Χούτο (οε-οε-οε) και έχω καθιερώσει ημέρα εορτασμού του κωλοπαιδισμού του! Σωστά;

Να κλείσω εδώ, υπενθυμίζοντας-διευκρινίζοντας τον τίτλο του ποστ.

-Δημοσιογραφάκο που έχεις στήλες ανώνυμων (ή ψευδώνυμων) συντακτών στη φυλλάδα σου, αλλά σε ενοχλούν οι ανώνυμοι (ή ψευδώνυμοι) μπλόγκερς, άντε να πεις τις σαχλαμάρες σου σε τίποτα κορόιδα που μασάνε.
-Δημοσιογραφάκο που κατηγορείς τα μπλογκ για εκβιασμούς και συμφέροντα, αποκρύπτοντας οτι αυτοί που κατηγορείς είναι ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ, πες μας πρώτα τι συμφέροντα ΕΣΥ εξυπηρετείς.
-Δημοσιογραφάκο που βγάζεις θέσφατα ξεκινώντας με φράσεις του στυλ «οι μπλόγκερς» ή «τα μπλογκ», άκου κάτι που δεν στο έμαθαν στη βοϊδοσχολή σου: αν κατηγορείς ΟΛΟΥΣ, αρκεί ΕΝΑΣ να μην εμπίπτει στην κατηγορία για να καταρρεύσει ο ισχυρισμός σου. Στο λέω για να μη ρεζιλεύεσαι τζάμπα.
-Δημοσιογραφάκο όταν δουλεύεις σε παράρτημα κατασκευαστικής εταιρείας, όταν πληρώνεσαι από τις διαφημίσεις, όταν φιλάς κατουρημένες ποδιές για να διατηρήσεις τη δουλίτσα σου –είναι κάπως ανόητο και άστοχο να μιλάς για τα συμφέροντα που εξυπηρετούν οι μπλόγκερς.

Επίσης...
-Δημοσιογραφάκο, όταν μεταφέρεις τις σιχαμερές μεθόδους της φυλλάδας σου στο ίντερνετ –αυτό πες το εφημερίδα, μην το λες μπλογκ.
-Δημοσιογραφάκο, όταν προσπαθείς να ικανοποιήσεις τη φιλοδοξία σου να γίνεις αρχισυντάκτης, το μέσο που δημιουργείς λέγεται «ηλεκτρονική εφημερίδα», όχι μπλογκ!
-Δημοσιογραφάκο όταν βάζεις βυζιά, συνταρακτικές αποκαλύψεις, «αίμα και σπέρμα» για να προσελκύσεις αναγνώστες φτιάχνεις ένα καλό βιογραφικό για να πιάσεις δουλειά σε φυλλάδα –αλλά μπλόγκερ δεν είσαι!

-Και, για να μην το ξεχάσω, μπλόγκερ που γράφεις τις εξυπναδούλες σου με σκοπό να σε προσέξουν οι φυλλάδες και να βρεις δουλειά εκεί πέρα –σου εύχομαι γρήγορα να τα καταφέρεις. Όσο πιο γρήγορα σε ξεφορτωθούμε τόσο πιο γρήγορα θα γλιτώσουμε από τη μπόχα σου.

Και όλοι εσείς, άντε φύγετε από δίπλα μας ρε –βρωμάνε τα χνώτα σας!

Οε-οε-οε.

Posted in: Blog off