Τρίτη, Μαρτίου 09, 2010

"Μην ενοχλείτε τα ζώα!"

Συνήθως βαριέμαι να γράψω κάτι σχετικά με τον Δημόσιο τομέα –έχω την εντύπωση οτι κανέναν δεν ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα, ειδικά όταν το κείμενο δεν καυτηριάζει τον γραψαρχιδισμό των Δημοσίων υπαλλήλων. Σήμερα όμως θα κάνω μια εξαίρεση, επειδή η υπόθεση έχει πλάκα. Πολλή πλάκα –σκλήρυνση κατά πλάκας μη σου πω!

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος.

Χτες πήγε αυτός ο Ραγκούσης να περάσει το καινούργιο νομοσχέδιο για την «επιλογή των προϊσταμένων στο Δημόσιο» με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. «Για λόγους δημοσίου συμφέροντος» κι έτσι –καταλαβαίνεις....

Επειδή τώρα μπορεί να μη γνωρίζεις, θα σε πληροφορήσω για κάποια πράγματα:

-Η προηγούμενη κυβέρνηση όταν ανέλαβε τα κουμάντα βόλεψε όλους τους αγωνιζόμενους νεοδημοκράτες δημόσιους υπάλληλους σε θέσεις προϊσταμένων και άλλες θέσεις –κουφέτα.
-Επειδή όμως οι καιροί είναι χαλεποί, υποχρεώθηκε ο τότε Υπουργός Πάκης να φτιάξει έναν νόμο για τις επιλογές των προϊσταμένων, όπου (του πούστη) υπήρχαν και κάποια αντικειμενικά κριτήρια (προϋπηρεσία, πτυχία, προηγούμενη εμπειρία και άλλες τέτοιες, ασήμαντες, λεπτομέρειες).
-Με τον νόμο Πάκη, οι περισσότεροι τοποθετημένοι νεοδημοκράτες (ή χτεσινοί Πασόκοι που είδαν μέσα σε μια νύχτα το φως το αληθινό!) θα έχαναν τις θέσεις τους επειδή από προσόντα διέθεταν μόνο κόνεξ ή/και κομματική αγωνιστικότητα. Φέρνω παραδείγματα: Υπάλληλοι που δεν είχαν γίνει καν τμηματάρχες, έγιναν διευθυντές. Υπάλληλοι που βρίσκονταν καταχωνιασμένοι, επέδειξαν αξιοζήλευτη κινητικότητα (μια βδομάδα τμηματάρχες, μια βδομάδα διευθυντές και στο τέλος του μήνα Γενικοί Διευθυντές). Προϊστάμενοι Διευθύνσεων Διεθνών Σχέσεων βρέθηκαν να μην ξέρουν ούτε καν δεύτερη γλώσσα και να μη μπορούν να απαντήσουν στα μέιλ τους. Συνταξιούχοι επανήλθαν στην ενεργό δράση. Κομμωτήρια επιστρατεύτηκαν, τουαλέτες ράφτηκαν, ψύλλοι καλιγώθηκαν... Και άλλα πολλά έγιναν –αναφέρω μόνο τα ασήμαντα.
-Ψηφίστηκε, που λες, ο νόμος Πάκη όμως δεν μπήκε ποτέ σε λειτουργία. Λήξανε οι θητείες των προϊσταμένων και αρνήθηκαν οι υπηρεσίες να κάνουν νέες κρίσεις υπαλλήλων. Όταν λέω υπηρεσίες διάβαζε πολιτικούς προϊστάμενους και υπηρεσιακά συμβούλια –έτσι; Έμειναν λοιπόν οι ληγμένοι ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ και η ζωή συνεχίστηκε.
-Το όλο θέμα δεν είχε να κάνει μόνο με την ψώρα των διορισμένων προϊσταμένων που δεν ήθελαν να χάσουν τα αξιώματά τους. Το κυρίως πιάτο ήταν η συμμετοχή σε αμειβόμενες επιτροπές και συμβούλια –πολλά τα φράγκα μάνα μου! Γι΄αυτό άλλωστε και η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε να φτιάξει τόσες επιτροπές και ειδικές υπηρεσίες ώστε να μην αφήσει κανέναν (δικό της) παραπονεμένο.

Ερωτώ τώρα εγώ ο αφελής: μήπως η παραπάνω κατάσταση πρέπει να αλλάξει επειγόντως; Κατεπειγόντως που λέει κι ο Ραγκούσης. Μήπως η παρούσα κυβέρνηση κατηγορείται για καθυστερήσεις κι έτσι θα έπρεπε να κινηθεί πιο γρήγορα σε κάποια ζητήματα, όπως αυτό εδώ;

Επειδή ήρθε η κουβέντα σε καθυστερήσεις, να σου πω δυο λόγια για το νομοσχέδιο Ραγκούση:

-Επιλογές Γενικών Διευθυντών από επιτροπή στην οποία συμμετέχουν μέλη του ΑΣΕΠ και μέλη του Συνηγόρου του Πολίτη.
-Επιλογές Προϊσταμένων από επιτροπή Γενικών Διευθυντών.
-Πέρα από τα προσόντα των υποψηφίων θα υπάρχει ΚΑΙ συνέντευξη στις παραπάνω επιτροπές ΚΑΙ γραπτές εξετάσεις.

Τουτέστιν, χρονοβόρα πράγματα (αντικειμενικές θα είναι μάλλον οι κρίσεις αλλά για να ολοκληρωθούν θα χρειαστούν εξάμηνο το λιγότερο). Κι επειδή τα πράγματα χρονοβόρα, είπε ο έρμος ο Ραγκούσης να τα ξεκινήσει μια ώρα αρχύτερα.

Πάμε τώρα στην θέση της ΑΔΕΔΥ:

«Θεωρούμε ότι το ζήτημα της αξιοκρατίας, της λειτουργικής αυτοτέλειας της Δημόσιας Διοίκησης, του χτυπήματος των κομματικοπελατειακών σχέσεων, της συμμετοχής των εργαζομένων στις αποφάσεις που τους αφορούν και που αποτελούν διαχρονικές διεκδικήσεις της ΑΔΕΔΥ, δεν εξυπηρετούνται με τέτοιου τύπου διαδικασίες. Για το λόγο αυτό ζητάμε ουσιαστικό διάλογο για την εισαγωγή και ψήφιση νομοσχεδίου με κανονική διαδικασία, που θα υπηρετεί τις παραπάνω αρχές», λένε με ανακοίνωσή τους τα παλικάρια!
Εγώ που είμαι Δημόσιος Υπάλληλος έχω να παρατηρήσω επί της συγκεκριμένης ανακοίνωσης πως τελικά η μαλακία τυφλώνει! Διότι, γαμώ το φελέκι μου δηλαδή, εγώ έχω διαβάσει το κείμενο του νομοσχεδίου εδώ κι ένα μήνα, όταν το στείλανε σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες για να κάνουν τις προτάσεις τους! Μοιράστηκε σε κάθε υπάλληλο –πως να το κάνουμε δηλαδή; Οι λεβέντες της ΑΔΕΔΥ δεν το πήραν πρέφα; Στα γραφεία τους στο Δημόσιο δεν πατάνε καθόλου; Αν τύχει να περάσουν (κάποτε) θα το βρουν το κειμενάκι να τους περιμένει εκεί πάνω, αραχνοΰφαντο. Τόσον καιρό δεν μπορούσαν να κάνουν τον γαμωδιάλογό τους; Τι περίμεναν; Να ωριμάσουν τα τζάνερα και οι μπιγκόνιες;

Να πω και κάτι περί προτάσεων της ΑΔΕΔΥ –η συγκεκριμένη συνδικαλιστική οργάνωση ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ πρόταση. Έχει κάνει ευχολόγια, έχει προτείνει τη δωρεάν παραχώρηση οικοπέδων στο φεγγάρι για τους συνταξιούχους –αλλά πρόταση που να έχει προοπτικές υλοποίησης, «συγνώμη χρυσό μου, δεν θα μπορέσω!» Το πρόβλημα της ΑΔΕΔΥ στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι οι γραπτές εξετάσεις –απλά πράγματα! Όπως αντιδρούσαν στην αξιολόγηση των καθηγητών και των δασκάλων, έτσι θα αντιδράσουν κι εδώ. Διότι ο συνδικαλισμός πρέπει να προστατεύει τους αναλφάβητους –τι νόμισες;

Πάμε και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο:

Σκάει που λες ο πάνσοφος (και πασίγερος) Απόστολος Κακλαμάνης και διαμαρτύρεται: «Δεν μπορεί να ταλαιπωρείται συνέχεια η Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος!» Δηλαδή, που να κάθεται να διαβάζει το νομοσχέδιο ο άθρωπας, είναι και 33 ολόκληρες σελίδες –άστο στο μούσκιο να ωριμάσει κάνα μήνα! Να το περιλάβουν οι εφημερίδες, να το κάνουν μια περίληψη βρε αδερφέ! Σκέφτηκε ο πάνσοφος.

Είπαν κι άλλα ωραία πράγματα οι βουλευτές –αλλά δεν έχει σημασία. Τελικά επικράτησε η άποψη «Δεν μπορείς να βιάσεις την αγάπη/ όχι, όχι πρέπει να περιμένεις», που έλεγε παλιά κι ο γελοίος Φιλ Κόλινς.

Να σταθώ όμως και λίγο στη στάση της Ν.Δ. επειδή έχω αυτή την όρεξη για καλαμπούρια:

«Ο βουλευτής Λάρισας (Χ. Ζώης) σε υψηλούς τόνους είχε θέσει το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση επέλεξε τη διαδικασία του κατεπείγοντος, παρόλο που το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν είχε επείγοντα χαρακτήρα και είχε καυτηριάσει το περιεχόμενο της κυβερνητικής πρότασης. Μετά τις αντιδράσεις, το υπουργείο Εσωτερικών υποχώρησε χθες όσον αφορά το διαδικαστικό της κοινοβουλευτικής συζήτησης, ωστόσο δεν απέσυρε το νομοσχέδιο, το οποίο η Ν.Δ. χαρακτηρίζει «κόκκινο πανί», καθώς στρέφεται ουσιαστικά κατά των λειτουργών και των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, που επέλεξαν να μην ανήκουν στις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ.
Σκληρές ήταν οι δηλώσεις που έκανε χθες για το θέμα ο εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ., βουλευτής Β’ Αθήνας, Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος τόνισε ότι το νομοσχέδιο Ραγκούση θα οδηγήσει την ελληνική δημόσια διοίκηση σε πλήρη καταρράκωση κάθε έννοιας αξιοκρατίας και σωστής αξιολόγησης.
Επισήμανε επιπλέον ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είχε κανένα λόγο να συντάξει ένα νέο νομοσχέδιο για την επιλογή προϊσταμένων οργανικών μονάδων, προσθέτοντας μάλιστα καυστικά ότι η κυβέρνηση:
«Με τους ίδιους στόχους και με το ίδιο περιεχόμενο μπορούσε να επαναφέρει σε δράση το νομοσχέδιο, το οποίο είχε καταθέσει, λίγο μετά το 1981, ο Μένιος Κουτσόγιωργας, με το οποίο το ΠΑΣΟΚ αποπειράθηκε και πέτυχε να αλώσει κομματικά την ελληνική δημόσια διοίκηση». (το κειμενάκι το πήρα από την ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

Λοιπόν το καλαμπούρι είναι οτι αυτοί καρφώνονται από μόνοι τους! «Στρέφεται ουσιαστικά κατά των λειτουργών και των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, που επέλεξαν να μην ανήκουν στις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ», λέει ο Ζώης τουτέστιν, παραδέχεται οτι γεμίσανε τον τόπο με ΜΗ ΠΑΣΟΚΟΥΣ! Δηλαδή; Φέρανε ΚΚΕδες και Συριζαίους στα πράγματα; Κι αν ναι –που τους βρήκαν; Μήπως φέρανε και μερικούς νεοδημοκράτες επίσης; Κι αν πάλι ναι –πού στον πούτσο ξέρουν τι είναι ο καθένας στη δημόσια διοίκηση; Αλλά κι αν το ξέρουν (κρατάνε δηλαδή φάκελο με τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός) πώς κέρατο θα το μάθουν οι βρωμοπασόκοι υπουργοί; Μήπως τελικά κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα οι άσχετοι που πήραν τις θέσεις και ο καθένας μπορεί να ανθιστεί οτι τα συγκεκριμένα τζιμάνια, αν δεν είχαν βύσμα, δεν θα γίνονταν ούτε βοηθοί κλητήρων;

Σιγοντάρει κι ο Πάνος Προφιτερόπουλος οτι το Πασόκ δεν είχε κανένα λόγο να φτιάξει νέο νομοσχέδιο! Δεν βρέθηκε κανένας να του πει οτι στο Δημόσιο έχουν να γίνουν κρίσεις προϊσταμένων από του Αγίου Ανδρεουλάκου ανήμερα; Δεν βρέθηκε κανένας να του πει οτι αν σήμερα ο Χ πολίτης γουστάρει, μπορεί να αμφισβητήσει την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ Δημόσια πράξη, εφόσον την υπογράφει Διευθυντής με ληγμένη θητεία (άρα Διευθυντής χωρίς αρμοδιότητα);

Περί του 1981 που ο Κωτσόγιωργας άλωσε τη Δημόσια Διοίκηση έχει δίκιο ο Πάνος. Μπήκανε τότε Πασόκοι πολλοί, διπλασιάστηκε σχεδόν το μέγεθος του Δημόσιου τομέα. Αυτό όμως που δεν λέει ο Πανούλης είναι οτι ΠΡΙΝ ΤΟ ’81, αν σε βλέπανε με καμιά περίεργη αναρχοαυτόνομη εφημερίδα (ας πούμε με το ΕΘΝΟΣ) σε στέλνανε σπίτι σου να κοιτάς τις αμυγδαλιές (ή τις αμυγδαλές σου στον καθρέφτη –εφόσον δεν έμενες σε μονοκατοικία). Αυτό που επίσης δεν είπε ο αξιότιμος είναι οτι οι διώξεις των κεντρώων και των αριστερών ΔΕΝ σταμάτησαν μετά τη χούντα, αλλά συνεχίστηκαν κανονικά επί ηγέτη Καραμανλή. Τουτέστιν, αν έχουν ανοιχτά τεφτέρια στα μπακάλικά τους οι Δεξιοί με τους Κεντρώους -εγώ χέστηκα. Ας τα βρουν μεταξύ τους. Όμως το οτι ήταν κανάγιας ο Κουτσόγιωργας δεν σημαίνει οτι πρέπει να μείνουν αιωνίως προϊστάμενοι στο Δημόσιο οι συνταξιούχοι της ΝΔ! Άνθρωποι είναι κι αυτοί –πόσο να φάνε πια! Θα πάθουν τίποτα και θα χρεωνόμαστε με δημόσιες κηδείες σε περίοδο κρίσης!

Εν κατακλείδι, για να μην το παρατραβάνε το αστείο και το ξεχειλώσουμε: αράξτε ρε μάγκες με το νομοσχέδιο του Ραγκούση, αφήστε μπας και κουνηθεί τίποτα στο Δημόσιο! Που στέλνεις ένα κείμενο με μέιλ στο Διευθυντή και στο ζητάει να του το πας σε φωτοτυπία επειδή δεν ξέρει ν΄ανοίξει το παράθυρο του Word! Πού γράφεις «τα παραπάνω» και στο διορθώνει σε «τα ανωτέρω»! Εσείς οι ΑΔΕΔΥ και οι βουλευτές και οι λοιποί υπέρμαχοι δε δουλεύετε εδώ πέρα –μην ασχολείστε λοιπόν με τις διαδικασίες του Δημοσίου!

Και οι υπόλοιποι που βρίζουν το αρτηριοσκληρωτικό Δημόσιο, καλά θα κάνουν να προσανατολίζουν τη ροχάλα τους. Επειδή στο κάτω-κάτω της Γραφής δε φταίω εγώ που η ΑΔΕΔΥ φοβάται τις γραπτές εξετάσεις, ούτε φταίω που ο Κακλαμάνης βαριέται να διαβάσει. Και σίγουρα δεν ευθύνομαι ούτε για τον νόμο Πάκη, ούτε για το γεγονός οτι ο οποιδήποτε Ζώης ή Παναγιωτόπουλος περνάνε για κανονικοί άνθρωποι και δεν τους έχουν κλείσει ακόμα στο Δαφνί!

Νομίζω;

Υ.Γ.: Διάβαζα σήμερα το πρωί ότι το νομοσχέδιο κολλάει σε μια διάταξη περί δυνατότητας του Πρωθυπουργού να παραγγέλνει μελέτες και να πληρώνει επιτροπές από μόνος του. Επειδή όμως είμαι κατά βάθος ευγενικός άνθρωπος προτίμησα να μην ασχοληθώ με αυτό το θέμα -είναι και μέρες νηστείας, δε λέει να το γυρίσω στα γαμωσταυρίδια μεσημεριάτικα!

16 γκολ αυτοί, σέντρα εμείς.:

Ανώνυμος είπε...

Αν και η αξιοκρατία ευνοεί καταφανώς την ανισότητα, όπως και οι όποιου τύπου εξετάσεις, από την άλλη προφυλάσσει - όπως και ο κάθε νόμος κατά Βάλτερ Μπένγιαμιν - από την αυθαιρεσία της θέλησης του ενός. Συνεπώς, ας γίνουμε τουλάχιστον βάρβαροι με κανόνες, αφού δεν μπορούμε να φερθούμε πολιτισμένα.

The Motorcycle boy είπε...

Που χάθηκες εσύ ρε ψυχή; Έτσι είναι όπως το γράφεις. Όντως το οποιοδήποτε αξιοκρατικό σύστημα σε μια κοινωνία τεμαχισμένων δυνατοτήτων ευνοεί όσους είχαν τη δυνατότητα σε βάρος αυτών που τη στερήθηκαν. Αλλά (και σ΄αυτό έχεις δίκιο) η ευνοιοκρατία του Δημόσιου τομέα δεν διορθώνει το παραπάνω πρόβλημα -απλώς το μεγιστοποιεί. Και τελικά όταν φτάνεις στο γκισέ του δημόσιου υπάλληλου προτιμάς το άτομο από πίσω να ξέρει να διαβάζει και χέστηκες για όλα τα υπόλοιπα. Το οτι η κοινωνία λειτουργεί στρεβλά δεν πάει να πει οτι θα δώσω θέση αστροφυσικού στον φιλόλογο!

La koumbara είπε...

Μα επειδή η κοινωνία λειτουργεί στρεβλά δίνω θέση αστροφυσικού στον φιλόλογο!

The Motorcycle boy είπε...

Εντάξει βρε Κουμπάρα μου -εσύ τη δίνεις τη θέση του αστροφυσικού στον φιλόλογο, εγώ που περιμένω να μου φτιάξει την τροχιά του πλανήτη Φυτοπλαγκτόν κι αντί γι΄αυτό μου διορθώνει τους επιθετικούς προσδιορισμούς -τι να κάνω δηλαδή; Να μη φωνάξω;
Αυτό λέω τέλος πάντων -κάνουν ότι γουστάρουν, εξυπηρετούν τις δικές τους προτεραιότητες.... ε, ας με αφήσουν κι εμένα να κάνω τη δουλίτσα μου χωρίς να μου σπάνε τ΄αρχίδια! Έλεος πια! Πήγα εγώ ποτέ στις δικές τους δουλειές να τους πω να κόψουν το φαγοπότι επειδή βαριέμαι να βλέπω τη μάσα τους; Δεν πήγα!

Υ.Γ.: Η κοινωνία λειτουργεί στρεβλά στο πλαίσιο των παραγωγικών δομών -δεν είναι λόγος αυτό να μας πάρουν και τις λεκάνες και να κατουράμε από τις κλειδαρότρυπες!

La koumbara είπε...

Να φωνάξεις κι εγώ μαζί σου. Τώρα να δεις τι θα γίνει με τις αξιολογήσεις των πανεπιστημιακών σχολών (το άλλο με τον Τοτό που λέγαμε...)

The Motorcycle boy είπε...

Αχαχαχα, ναι! Επειδή, ως γνωστόν, οι κρίνοντες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κρίνονται. Βέβαια το φαιδρό της όλης υπόθεσης είναι πως στο πλευρό των καθηγηταράδων θα σταθούν και οι μεγάλες κομματικές νεολαίες.

Glavkos είπε...

Εδώ ο κόσμος χάνεται και αυτοί ασχολούνται πως θα βολέψουν το κοπάδι τους. Σιχάθηκα επιτέλους αυτό το τσουβάλιασμα φίρδην μίγδην ξερά χλωρά μαζί στο όνομα της ισότητας για τα δικά μας παιδιά...Γρρρρρρρρ...Και αυτοί συνεχίζουν στον κόσμο τους τον απέραντο...
Τι θέλεις και τα σκαλίζεις ...Από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου τα ίδια κόπρανα. Και να σου πω και κάτι...Και στην τελική ποιός σκοτίστηκε να αναλάβει ευθύνες για 65 ευρά το μήνα. Το θέμα είναι πολιτικό και αν ήθελαν θα το είχαν λύσει στο πατ κιουτ.

The Motorcycle boy είπε...

65 ευρά γιατρέ μου ήταν πριν τη μείωση -τώρα, κόψε ένα 12%!

Τόσο καιρό στο Δημόσιο έχω σχηματίσει την εντύπωση οτι κάποιοι κάνουν για υπάλληλοι, κάποιοι για τμηματάρχες και κάποιοι για διευθυντές -δεν είναι όλοι για όλα. Ο υπάλληλος πρέπει να έχει αντοχή και όρεξη για δουλειά, ο τμηματάρχης πρέπει να είναι τεμπέλης για να μοιράζει σωστά τη δουλειά στους υπαλλήλους του, ο διευθυντής πρέπει να είναι οραματιστής παρλαπίπας. Χοντρικά στα λέω τώρα -έτσι; Εγώ λοιπόν που ανήκω στην πρώτη κατηγορία (των υπαλλήλων) σκοτίζομαι ποιος είναι από πάνω μου -επειδή θέλω να κάνω τη δουλειά μου και να μην ταλαιπωρώ ούτε τον κόσμο ούτε τον εαυτό μου.

Το θέμα (γενικότερα) δεν είναι πολιτικό -είναι επιστημονικό. Επειδή, για να ορίσεις κριτήρια επιλογής θα πρέπει πρώτα να ορίσεις την αποδοτικότητα στον δημόσιο τομέα. Και αν μου βρεις εσυ μια μελέτη (κανονική -όχι "να'χαμε να λέγαμε") που να προτείνει τρόπο μέτρησης της αποδοτικότητας στον δημόσιο τομέα εγώ θα κάτσω να με γαμήσεις.

PiKei είπε...

Κάθε μέρα μοτοσακός, σε τρέχοντα θέματα. Ζάχαρη...

Για να προσφέρω στον διάλογο, αρχικά ήμουν υπέρ της τοποθέτησης ακόμη και αγράμματων στο δημόσιο, διότι βολεύονται κάπου οι άνθρωποι και ζουν αξιοπρεπώς και δεν καταλήγουν στην εγκληματικότητα και την κόλαση των ναρκωτικών. Μετά όμως ανακάλυψα ότι οι νοσοκόμες πρέπει να βάζουνε και ορούς στους ασθενείς και άρχισα να υποστηρίζω την βάση του 10 (αχ, πόσο την παρεξηγήσαμε την Μαριέττα...)

The Motorcycle boy είπε...

Βασικά παλεύω να σκαρώσω μια ιστοριούλα, αλλά μου έχει φύγει ο κώλος στη δουλειά -γι΄αυτό ξεχαρμανιάζω με "κοινωνικά θέματα ποικίλης ύλης".

Είπα εγώ να μην τοποθετούνται αγράμματοι στο Δημόσιο; Ρε εγώ θέλω να καταργήσουμε την ιδιωτική επιχείριση και να τα πάρει όλα το κράτος, να γίνει όλος ο κόσμος δημόσιοι υπάλληλοι! Και μετά να καταργήσουμε και το κράτος -να βρούμε την υγειά μας! Αλλά, μανούλα μου, άμα ξέρεις ελληνικά κι αυτά με το ζόρι μη γίνεσαι διευθυντής Διεθνών Σχέσεων! Γίνε διευθυντής Διοικητικού, ξέρω ΄γω... Μου θυμίζουν όλα αυτά, την εποχή που πήγαινα Λύκειο και βάλανε το θεολόγο να μας διδάσκει κοινωνιολογία -ακόμα απορώ πως τη γλίτωσε ο γυμναστής και δεν τον βάλανε να διδάσκει οικοκυρικά!

Τέλος πάντων, τη Μαριέττα όντως την παρεξήγησαν όταν έπαθε το πρόβλημα με το πόδι και άρχισαν να την περνάνε για άνθρωπο -συμβαίνουν αυτά. Έξω οι βάσεις του θανάτου -αλλά ένας γαμωκαταμερισμός εργασίας καλά θα ήταν να υπάρχει. Το μαθαίναμε στα οικοκυρικά αυτό (μας τα δίδασκε η φιλόλογος -μη νομίσεις).

Glavkos είπε...

Συμφωνώ στα περισσότερα που λες...Κατά την άποψη μου θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες μια χαρά και χωρίς ιεραρχία ή και με πολύ λιγότερα επίπεδα ιεραρχίας απ'ότι σήμερα. Αν σήμερα έχουμε 4 ή 5 επίπεδα (υπάλληλος- προϊστάμενος - διευθυντής-γενικός διευθυντής ή και κάποια ενδιάμεσα) στο υπαλληλικό προσωπικό (δεν μιλώ για το πολιτικό που είναι άλλο καπέλο), θα μπορούσαμε άνετα να λειτουργούμε με 3 ή και με 2 ακόμα.
Το θέμα είναι οργανωτικό και έχει δοκιμαστεί με Ομάδες Έργου , που είναι πιο ευέλικτα σχήματα.
Οι μετρήσεις έχουν να κάνουν πάντα με αυτό που θα ορίσεις ως μετρήσιμο (ποσοτικά ή ποιοτικά). Σε προγράμματα ή έργα έχεις να κάνεις με διαχείριση έργου, και εκεί πάλι μπορείς να βάλεις δείκτες και με τα σημερινά εργαλεία να παρακολουθείς τα πάντα. Από το πόσα έγγραφα έχει συντάξει ένας υπάλληλος μέχρι το πόσα κτυπήματα έχει κάνει στο πληκτρολόγιο.
Κάποτε μας είχαν ζαλίσει με κάτι μανατζερίστικα για διοίκηση μέσω στόχων , απλοποίηση διαδικασίων κλπ ...λες και ζούσαμε σε άλλη χώρα εμείς και σε άλλη αυτοί που τα λέγαν. Κι αυτό γιατί για να τα κάνεις όλα αυτά θα πρέπει να κοπεί πρώτα ο ομφάλιος λώρος με πρόσωπα και πρακτικές οθωμανικής εμπνεύσεως και τύπου.
Η γραφειοκρατία ή θα είναι ορθολογική και θα υπόκειται σε κανόνες ή δεν θα υπάρχει και θα έχεις απλά ένα μπάχαλο όπου ο καθείς θα κοιτά τον πισινό του.
Δεν χρειάζεται να είσαι ο Μαξ Βέμπερ για να το καταλάβεις....

The Motorcycle boy είπε...

Κατ' αρχάς, επειδή είσαι παιδί που νιώθεις -να σου πω οτι συμφωνώ κάργα με τη θεώρηση του Βέμπερ περί γραφειοκρατίας. Όπως και τα πάντα όλα, η γραφειοκρατία είναι θετικό ή αρνητικό φαινόμενο ΑΝΑΛΟΓΑ με την υπάρχουσα κατάσταση. Για την Ελλάδα π.χ. η γραφειοκρατία (η κανονική) θα ήταν ευλογία.

Κατά δεύτερον, κόβεις τον γενικό διευθυντή απ΄όσο σε κόβω εγώ -η θέση ήταν μούρλια στον Αγγλικό δημόσιο τομέα (βλέπε: Μάλιστε κ. Υπουργέ) προ Θάτσερ. Στην Ελλάδα η θέση σημαίνει "βόλεψε Αγησίλαε τον νεανία γιατί με περιμένουν για κουμ καν".

Σε Διοίκηση Έργου το πας -Πρότζεκτ Μάνατζμεντ κι έτσι να πούμε; Μέσα.
Αρκεί να λύσουμε το ΔΟΜΙΚΟ πρόβλημα: ΤΙ μετράμε στο Δημόσιο; Τα έγγραφα ή την ακρίβεια ελέγχου; Την εξυπηρέτηση του πολίτη ή τα έσοδα που φέρνει ο υπάλληλος; Για να το λύσουμε όμως πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: ποιος ο σκοπός του Δημόσιου Τομέα στην Ελλάδα; Άμα μου δώσεις απάντηση σ΄αυτό -αναλαμβάνω να σου φτιάξω όλα τα άλλα.

Τα μανατζεριλίκια στη Δημόσια Διοίκηση τα΄φαγα στη μάπα -Μακρυδημήτρης και κάτι τσιράκια του, μέχρι και τον αστείο τον Μπουραντά είχα καθηγητή! Πλήρως άσχετοι.

Στόχοι: τα παπάρια μου. Εδώ δεν μπορούν πια να βρουν στόχους για τους ιδιωτικούς, θα βρουν για μας;
Απλοποίηση διαδικασιών -κι εγώ μπορώ να γράψω ποιήματα, μη νομίζεις! Το θέμα είναι: 1. Πότε θα γίνει κωδικοποίηση της νομοθεσίας για να δούμε ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ πρέπει να απλοποιήσουμε; 2. Ποιος θα καθορίσει τις μίνιμουμ διαδικασίες όταν κανένας μας δεν ξέρει για ποιο θέμα μιλάμε; Ας πούμε, πώς εσύ να μειώσεις τις διαδικασίες έκδοσης οικοδομικής άδειας, όταν, για να το κάνεις θα πρέπει να είσαι ταυτόχρονα μηχανικός, αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος, ξαναμηχανικός, πολεοδόμος και περιβαλλοντολόγος; Να είσαι ΕΣΥ όλα αυτά, γιατί αν βάλω 10 να κάνουν την εισήγηση σαν ομάδα -τον ήπιαμε! Ο καθένας το δικό του παραμύθι κι άντε να βρεις γωνία στο τάληρο.

Ανώνυμος είπε...

Σχόλιο πάνω στο σχόλιο για τους "αγράμματους" κι αν έχουν θέση στο Δημόσιο.
Μάϊστα...είδαμε και τους εγγράμματους (απόφοιτοι ΝΟΕ, Οικονομικού Γεωπονικής, ΟΠΕ και άλλοι περίεργοι που αυτοπροσδιορίζονται οικονομόλόγοι και δεν ξέρουν μια εξίσωση στο εξέλ να κοπιάρουνν να τοποθετούνται σε θέσεις Διευθυντών.
Κ εσχάτως γενικών γραμματέων.
Παρακολουθείς ένα καλοκαιρινό τρίμηνο σεμινάριο κάπου στην αλλοδαπή κι αυτομάτως χρήζεσαι ειδικός οικονομολόγος.
Τα αποτελέσματα τα ζούμε...

mbiker

The Motorcycle boy είπε...

Τα ΄γραψα γιατρέ μου (χεχεχε) για τους προϊστάμενους που δεν ξέρουν ούτε αγγλικά και για τους άλλους που γράφουν ακόμα (και διορθώνουν) στην καθαρεύουσα!

Στο θέμα των γενικών γραμματέων δεν έχω συνολική άποψη -ξέρω μόνο οτι ο Ζαχόπουλος ήταν έτσι όπως τα λες και χειρότερα και οι Γ.Γ. στην τωρινή δουλειά μου ήταν ανέκαθεν καθηγητές με πανεπιστημιακή έδρα -άρα εγγράμματοι (λίγο ως πολύ).

Κοίτα τώρα τι γίνεται με τους "αγράμματους" (πολύ σωστά βάζεις εισαγωγικά):
Μπαίνει ο άλλος στο δημόσιο σαν απόφοιτος λυκείου, ας πούμε. Ενώ είναι μέσα, διαβάζει και μπαίνει σε ένα πανεπιστήμιο το οποίο ολοκληρώνει ΧΩΡΙΣ εκπαιδευτική άδεια (άρα μελετά σε ώρα εργασίας) και μετά απαιτεί να αναγνωριστεί το πτυχίο του. Καλά κάνει -εντάξει; Όταν όμως αναγνωριστεί, ΑΠΑΙΤΕΙ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ να αναγνωριστούν ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ χρόνια του σαν πτυχιούχος (αυτά που δεν είχε πτυχίο). Μετά, τον βλέπουν οι υπόλοιποι μη πτυχιούχοι και ζητάνε ακριβώς το ίδιο, να αναγνωριστούν σαν "πτυχιούχοι χωρίς πτυχίο"! Ποιος φροντίζει για αυτά τα "ω μα τόσο δίκαια" αιτήματα των υπαλλήλων; Η ΑΔΕΔΥ.

Τέλος πάντων -προσωπικά χέστηκα, δε με νοιάζει τι λεφτά παίρνουν οι άλλοι κι ούτε έχω καμιά όρεξη να γίνω προϊστάμενος. Αλλά αυτοί που σου περιέγραψα παραπάνω ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΟΡΕΞΗ να δώσουν εξετάσεις -κι αυτό εμένα με ενοχλεί. Θέλω συνεχείς εξετάσεις στο Δημόσιο, συνεχείς κρίσεις υπαλλήλων και συνεχείς αξιολογήσεις -αυτά γουστάρω.

Τhe Outsider είπε...

ο Outsider είναι πάντα εδώ, απλά τηρεί σιγή ιχθύος...Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε... Γειά σου μότορα!

The Motorcycle boy είπε...

Πως λέμε: "το Πασόκ είναι εδώ -δυναμένο, ενατό"; Έτσι κι εσύ -καλημέρα παλιόμουτρο!

Δημοσίευση σχολίου

Άσε κάτι για το γκαρσόνι ρε!

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Tomboy | Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που χωρίζουν τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες και οι άλλοι