"Άκου τα παιδιά σου, μαλάκα!"

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάναμε οικογενειακές διακοπές με τροχόσπιτο, σε κάποιο κάμπινγκ της Χαλκιδικής –εκεί λοιπόν έγινε ένα περιστατικό που με εντυπωσίασε. Δίπλα μας ήταν μια οικογένεια (μάνα, πατέρας, κόρη) –κάποια στιγμή η κόρη (15 χρονών) είπε στους γονείς της οτι βαρέθηκε το κάμπινγκ και ήθελε να κατέβει στη Θεσσαλονίκη, να πάει σε ένα πάρτυ. Άκουσα τον πατέρα της να λέει: «όπου πάει ο ένας, πάμε όλοι –και συγνώμη που αποφασίσαμε, χωρίς να σε ρωτήσουμε, οτι στο κάμπινγκ θα πέρναγες καλά». Μαζέψανε τα πράγματά τους, κατέβηκαν Θεσσαλονίκη επιτόπου και μετά από 2-3 μέρες ξαναγύρισαν. Σαν σοφοί άνθρωποι που (όπως αποδείχτηκε) ήταν, δεν είπαν στα γειτονικά τους τροχόσπιτα οτι φεύγουν λόγω της μικρής, χρησιμοποίησαν μια δικαιολογία του τύπου: «μας έτυχε ένα ξαφνικό επαγγελματικό ραντεβού». Απόρησα με αυτό κι έτυχε να το συζητήσω με την ομήγυρη –δηλαδή με ανθρώπους καμιά δεκαετία μεγαλύτερους από μένα και με συνομήλικους μου (ηλικιακή γκάμα από 60κάτι έως 50 παρά κάτι). Το τι άκουσα...

«Σα δε ντρέπεται το κωλόπαιδο, ξεσήκωσε τους ανθρώπους να κάνουν τόσα χιλιόμετρα πάνω-κάτω!»

«Δηλαδή αυτοί οι γονείς δεν έχουν  δικαίωμα να ξεκουραστούν λίγο;»

«Σιγά τώρα –ένα πάρτυ! Εδώ θα έκανε τα μπάνια της, θα έπαιρνε τον αέρα της!»

«Έτσι τα κακομαθαίνουν τα παιδιά!»

«Ε, ρε Παπαδόπουλος που τους χρειάζεται και κούρεμα με την ψιλή!» (εντάξει  -αυτό δεν το είπαν, αλλά μάλλον, το σκέφτηκαν).

Απ’ ότι κατάλαβα μετά την εποικοδομητική συζήτηση, συνήθως οι γονείς ξέρουν (μέσω επιφοίτησης) ποιο είναι το καλύτερο για τα παιδιά τους και, όλως τυχαίως, αυτό το καλύτερο είναι ότι βολεύει τους γονείς.

Εντάξει, θα πεις, οι γονείς πάντα τις ίδιες βλακείες πίστευαν εξ ου και η καταπίεση των παιδιών είναι εθνικό σπορ στις χώρες όπου ο θεσμός της οικογένειας είναι ακόμα ισχυρός. Αλλά το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που οι γονείς αποκτούν πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –όταν δηλαδή την ψύχωσή τους σχετικά με την ανατροφή των παιδιών την ανάγουν σε πολιτική θέση (άποψη δηλαδή περί της διαχείρισης των κοινών). Γιατί είναι άλλο να λέει η κυρα Κούλα οτι «εγώ το κορίτσι μου αν πάει σε μπισκοτέκ θα του κόψω τα πόδια» ή ο κυρ Βαγγέλης «εγώ αυτά δεν τα σηκώνω –αν γίνει ο γιος μου πούστης θα τον σκοτώσω» κι άλλο να βγαίνουν οι, καθ΄όλα σεβάσμιοι συμπολίτες μας ονόματι Κυριακή και Ευάγγελος και να υποστηρίζουν οτι θα πρέπει να απαγορευτεί η μεταμεσονύκτια έξοδος σε κοπέλες κάτω των 45 ετών ή οτι η ομοφυλοφιλία θα πρέπει να τιμωρείται με την ποινή του θανάτου!  Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα όταν οι ανωτέρω συμπολίτες μας τυγχάνει να μην έχουν παιδιά (και ενδεχομένως  να στερούνται και της ελάχιστης τρυφερότητας προς τη νεολαία, αλλά παράλληλα να διακατέχονται από φθόνο προς αυτή –εφόσον «οι νέοι έχουν τα πάντα χωρίς να παλέψουν για τίποτα»).

Συγκεκριμενοποιώ για να μην αοριστολογώ: γίνεται όλη αυτή η αναταραχή με τα πανεπιστήμια τον τελευταίο καιρό, από δίπλα και τα σχολεία με τις καταλήψεις –ψάχνω, διαβάζω, προσπαθώ να ενημερωθώ. Τι έχω διαβάσει;

-Οτι οι καταλήψεις υποκινούνται από το Σύριζα (δηλαδή οτι οι μαθητές και οι φοιτητές είναι τόσο ηλίθιοι σαν τους γονείς τους που ψηφίζουν μονοκούκι όποιον τους τάξει).

-Οτι οι καταλήψεις γίνονται για το χαβαλέ και για να χάνονται μαθήματα (δηλαδή οτι στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, τις άλλες μέρες, γίνονται μαθήματα –δεν ξημεροβραδιάζονται οι μαθητές στα φροντιστήρια, δεν αράζουν οι φοιτητές στα καφενεία επειδή μέσα στα αμφιθέατρα κυριαρχεί η νυσταλέα παράδοση-μονόλογος της καθηγητικής αυθεντίας).

-Οτι όσοι κάνουν καταλήψεις δεν έχουν αιτήματα (γιατί αν δεν μας τα πει ο Πρετεντέρης με τον Πορτοσάλτε στην τηλεόραση δεν υπάρχουν τα αιτήματα –είμαστε τόσο αμόρφωτοι που δεν μπορούμε να διαβάσουμε τις ανακοινώσεις των καταληψιών).

-Οτι οι καταλήψεις αποφασίζονται από μειοψηφίες (λες και η κυβέρνηση της χώρας έχει εκλεγεί από την πλειοψηφία του λαού ή επειδή στις συνελεύσεις των φοιτητών και των μαθητών αυτοί που ψηφίζουν είναι δέντρα –όπως στα χρόνια δόξας του «εθνάρχη»- κι όχι άνθρωποι).

-Οτι οι καταλήψεις είναι παράνομες (γιατί έτσι μας είπε ο Μπάμπης Ο Μπάμιας ή ο Κωνσταντίνος ο χίπστερ κι έτσι είναι, στ΄αρχίδια μας αν υπάρχουν συνταγματικά κατοχυρωμένες συλλογικές διαδικασίες σύμφωνα με τις οποίες παίρνονται οι αποφάσεις).

-Οτι οι πρυτάνεις και οι καθηγητές που κλειδώνουν τις σχολές και τα σχολεία και φέρνουν την αστυνομία για να εμποδίσουν τις καταλήψεις έχουν αρχίδια και προστατεύουν το κοινό συμφέρον (κι ας παρανομούν κατάφωρα –είπαμε, έχουν αρχίδια κι εκεί γράφουν τους νόμους του κράτους).

-Οτι πρέπει να επικρατήσει αντιπροσωπευτική δημοκρατία και οι φοιτητές να ψηφίζουν ηλεκτρονικά (δηλαδή να αντικατασταθεί η ανταλλαγή απόψεων στις συνελεύσεις με την κοινοποίηση ενός στάτους σε μια ηλεκτρονική σελίδα και δυο κουμπάκια από κάτω –ωραία, αλλά γιατί δεν το εφαρμόζουν πρώτα στις εθνικές εκλογές αυτό το κόλπο; κι ακόμα χειρότερα –ας πούμε οτι οι φοιτητές ψηφίζουν υπέρ της κατάληψης από τα σπιτάκια τους, την κατάληψη ποιος θα την κάνει και θα την φυλάει; θα προσλάβουν σεκιούριτι;)

Αυτά διαβάζω, πασπαλισμένα με κουραμπιεδένια φασιστική προπαγάνδα του τύπου: «αυτά τα κάνουν οι φοιτητές ως εκδούλευση στα κόμματα για να εξασφαλίσουν μια καριέρα βουλευτή αύριο». Η σχετική παρλαπίπα έχει ως επιχείρημα κυρίως τη «γενιά του Πολυτεχνείου», μέχρι κι ο μαλάκας ο Τζιμάκος έλεγε το αστειάκι: «ας αφήνουν οι μαμάδες τα παιδιά τους να πηγαίνουν στην πορεία του Πολυτεχνείου αν νοιάζονται για την καριέρα τους, γιατί αυτοί που το έκαναν, έγιναν αργότερα υπουργοί».  Ναι ε; Ποιοι είναι οι «αυτοί»; Ο Λαλιώτης, ο Ανδρουλάκης, η Δαμανάκη, ο Χριστοδουλάκης άντε να βάλουμε και κάποιους που ανήκαν σε κομματικές νεολαίες τότε –τον Λαζαρίδη, τον Τζουμάκα, το Σηφουνάκη –πόσοι είναι; 10 ας πούμε; 20; Να τους κάνω 30; Και πόσοι ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο εκείνο το βράδυ; Να πούμε καμιά χιλιάδα; Και πόσοι ανήκαν σε κομματικές νεολαίες; Να πούμε 2-3 χιλιάδες ακόμα; Και πόσοι ΔΕΝ ανήκαν σε πολιτικές νεολαίες αλλά αγωνίστηκαν σαν ανένταχτοι, αναρχικοί κλπ; Δηλαδή κατηγορείται μια γενιά επειδή το 5% της κατέλαβε κυβερνητικές θέσεις; Σώπα ρε συ –απίστευτο πράγμα, τρομερή εξαργύρωση των αγώνων της έκανε αυτή η γενιά! Κι, εδώ που τα λέμε, στην ίδια γενιά δεν ανήκε ο Άσιμος, ο Σιδηρόπουλος, η Γώγου, ο Σαββόπουλος, η Φαραντούρη και τόσοι άλλοι, που τους ακούει ο μέσος θιασώτης της άποψης «η γενιά του Πολυτεχνείου φταίει για τα χάλια μας» και ξεροχύνει;

 Ήταν, λένε, ο Τσίπρας στις μαθητικές καταλήψεις κι αυτή του τη θέση την εξαργύρωσε με την αρχηγία του Σύριζα. Έλα ρε! Τις καταλήψεις θυμάμαι τότε τις στήριζε η ΝΑΡ και η ΕΑΣ –για πες μου πόσοι απ΄αυτούς βρίσκονται σήμερα σε υψηλές πολιτικές θέσεις; Ο Τεμπονέρας ανήκε στο ΕΑΜ, αν θυμάμαι καλά –πόσοι βολεύτηκαν από αυτή την παράταξη;

Από την άλλη βέβαια, θυμάμαι κάτι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ, κάτι συνδικαλιστές της Αστυνομίας, κάτι εργατολόγους που πληρώνονταν από τους συμβασιούχους με το κεφάλι, κάτι δικηγόρους πολύκροτων υποθέσεων, κάτι δικαστικούς που διαφημίζονταν ως «αδέκαστοι Μπάρες» από τις εφημερίδες και βρέθηκαν βουλευτές ή/και υπουργοί. Θυμάμαι κάτι τηλε-πλασιέ που βρέθηκαν στην κυβέρνηση. Αυτοί όλοι δεν ενοχλούν; Αυτοί όλοι είναι στο απυρόβλητο;

Και τελικά, ας το πούμε απλά: έχεις να διαλέξεις ποιον θα βάλεις στη βουλή για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα σου –έναν άνθρωπο που κλείστηκε στο Πολυτεχνείο με κίνδυνο της ζωής του, ή έναν που πουλάει βιβλία για την καταγωγή των αρχαίων Ελλήνων από τον Άλφα του Κενταύρου –ποιον διαλέγεις ρε μαλάκα;

Βγήκαν τα παιδιά (τα παιδιά σου ρε ξεσκισμένε!) να διαμαρτυρηθούν γιατί τα κοροϊδεύεις κατάμουτρα –τα στέλνεις σε σχολεία που τους διδάσκουν πώς να μην κατανοούν αλλά να παπαγαλίζουν (αρκεί βέβαια το βιβλίο να τονώνει τα εθνικά μας ιδεώδη –μέχρι εκεί σε νοιάζει καργιόλη), τα στέλνεις να γλύφουν τους καθηγητές για να πάρουν βαθμό και μετά τα στέλνεις φροντιστήρια για να κάνουν το μάθημα που έπρεπε να κάνουν στο σχολείο, τα πρεσάρεις να περάσουν στο πανεπιστήμιο όπου πάλι κάποιοι καθηγηταράδες θα τα υποχρεώσουν να προσκυνήσουν την αυθεντία τους (γιατί σε κάθε μάθημα υπάρχει ένα και μοναδικό σύγγραμμα –η απόλυτη γνώση, το κοράνι και η αγία γραφή τού παπάρα) και μετά τα βγάζεις έξω, στην ανεργία, και κοιτάζετε πώς να φιλήσετε καμιά κατουρημένη ποδιά μπας και βρεθεί καμιά δουλειά, άσχετη με αυτό που σπούδασαν και με μισθό τού ρουφιάνου.

Βγήκαν τα παιδιά και τους την πέσανε οι μπάτσοι - «γαμήστε τους!» φώναζαν στη Στουρνάρη και εννοούσαν την κόρη σου μαλάκα!

Βγήκαν τα παιδιά και τα στρώσανε στο κυνήγι οι Δελτάδες με τα μηχανάκια –ναι ρε γελοίε, μηχανάκια, σαν αυτό που δεν θέλεις να πάρεις στο παιδί σου για να μη σκοτωθεί –και τα περνάγανε από πάνω με τα μηχανάκια τα παιδιά οι Δελτάδες, αλλά αυτό δεν σε ενόχλησε!

Μόνο στο τέλος της ημέρας άκουσες τους κομισάριους να στα εξηγούν από τις ειδήσεις και αποφάνθηκες οτι τα παιδιά αυτά θέλουν επειγόντως συμμόρφωση. «Για το δικό τους το καλό», πρώτα απ΄όλα.

Κι αποφάσισες οτι εσύ ξέρεις το καλό τους.

Εσύ έχεις τη λύση για τα πανεπιστήμια κι ας μην έχεις περάσει ούτε απέναντι από σχολή.

Εσύ ξέρεις καλύτερα από τα παιδιά το τι γίνεται στα σχολεία κι ας πηγαίνουν 40 χρόνια από την τελευταία μέρα που κάθησες σε θρανίο.

Εσύ έχεις περάσει τόσα βάσανα για να αναθρέψεις σωστά το παιδί σου κι αυτό πρέπει να σε υπακούει.

Και βέβαια, έχεις φτιάξει τόσο ωραία τα πράγματα σ΄αυτή τη χώρα…

Ψηφίζεις τους καλύτερους να σε κυβερνάνε, οπότε πρέπει και τα παιδιά σου να παραδειγματιστούν και να πράξουν αναλόγως.

Διεκδικείς με σθένος τα δικαιώματά σου, στη δουλειά, στη ζωή, στην αξιοπρέπεια –έτσι πρέπει να κάνουν και τα παιδιά σου αν θέλουν να έχουν αποτέλεσμα.

Έχεις υπηρεσίες υγείας, συγκοινωνίες, βιώσιμο περιβάλλον, εργασιακές συνθήκες αξιοζήλευτες –έχεις ποιότητα ζωής ρε πούστη μου! Και δεν μπορείς να ανεχτείς κάτι κωλόπαιδα να πετάνε σκουπίδια στο γραφείο του πρύτανη ή να κλείνονται μέσα στις σχολές και να γράφουν στους τοίχους! Δεν μπορείς να πληρώνεις εσύ τις μαλακίες τους!

Αλήθεια, μαλάκα, πόσες κρατήσεις σού κάνουν για ασφάλιση και σύνταξη από το μισθό σου; Και τι παίρνεις τελικά όταν αρρωσταίνεις ή όταν βγαίνεις στη σύνταξη; Βλάκα! Οι καταλήψεις σε πειράξανε!

Posted in: Συμβαίνουν κι αυτά